Μιχαήλ Π. Μελάς
Ο Μιχαήλ Μελάς, γνωστός με το υποκοριστικό Μίκης όπως τον αποκαλούσε ο πατέρας του Παύλος Μελάς, Έλληνας εθνικιστής, ανώτερος αξιωματικός του στρατού με το βαθμό του Συνταγματάρχου ε.α., γεννήθηκε στα μισά του 1894 στην Κηφισιά του νομού Αττικής και πέθανε το 1950 στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Πεσμαζόγλου, κόρη του Ιωάννη Πεσμαζόγλου, συνιδρυτή της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, και από το γάμο του απέκτησε μια κόρη, την Ναταλία Μελά και ένα γιο, τον Παύλο Μελά [1] που γεννήθηκε το 1930. Ο Παύλος παντρεύτηκε [2], σε δεύτερο γάμο για την ίδια, την Αλίκη-Ζωή (Joy) Βοϊβόδα και πέθανε το 1982 στην Αθήνα.
| Συνοπτικές πληροφορίες |
|---|
| Γέννηση: 1894 |
| Τόπος: Κηφισιά, Αττική (Ελλάδα) |
| Σύζυγος: Αλεξάνδρα Πεσμαζόγλου |
| Τέκνα: Παύλος, Ναταλία |
| Υπηκοότητα: Ελληνική |
| Ασχολία: Συνταγματάρχης ε.α. |
| Θάνατος: 1950 |
| Τόπος: Κηφισιά, Αττική (Ελλάδα) |
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Οικογένεια Μελά
Ο Μιχαήλ Μελάς ήταν μέλος της ιστορικής οικογένειας Μελά που έλκει την καταγωγή της από το χωριό Παρακάλαμος Πωγωνίου της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων στην Ήπειρο, όπου ακόμα σώζονται τα ερείπια του οικογειακού πύργου. Μέλη της οικογένειας Μελά συγκαταλέγονταν στις ισχυρότερες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και δραστηριοποιούνται στην Κωνσταντινούπολη πριν το 1453 και την άλωση της από τους Τούρκους. Παππούς του Μιχαήλ ήταν ο Μιχαήλ Γ. Μελάς, πλούσιος έμπορος στη Μασσαλία που διατέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων, και γιαγιά του η Ελένη Βουτσινά, κόρη γνωστού Κεφαλλονίτη εμπόρου από την Οδησσό, οι οποίοι ήρθαν στην Αθήνα το 1874, όπου εγκαταστάθηκαν και μεγάλωσαν τα παιδιά τους. Η οικογένεια Μελά αγόρασε το κτίριο της οδού Πανεπιστημίου όπου βρίσκεται σήμερα η «Αθηναϊκή Λέσχη», ενώ ζούσε κατά διαστήματα στην Οδησσό, στο Φάληρο ή στην Κηφισιά όπου διέθεταν εξοχική κατοικία. Θείος του Μιχαήλ Π. Μελά, αδελφός του παππού του, ήταν ο Λέων Μελάς, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και ο Δημήτριος Βικέλας ο οποίος ήταν εξάδελφος του πατέρα του Παύλου Μελά.
Οικογένεια Μίκη Παύλου Μελά
Πατέρας του Μιχαήλ ήταν ο Παύλος Μελάς, πρωτοπόρος Μακεδονομάχος και εθνικός ήρωας και μητέρα του ήταν η Ναταλία Δραγούμη-Μελά κόρη του πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη, μία από τα δέκα αδέλφια του Ίωνα Δραγούμη, πατέρα του Ελληνικού εθνικισμού που δολοφονήθηκε από τα Βενιζελικά Τάγματα Ασφαλείας. Αδελφή του ήταν η χημικός Ζωή Μελά [3], μετέπειτα σύζυγος του ιατρού-μικροβιολόγου Γεωργίου Ιωαννίδη. Θείοι τους, αδέλφια του πατέρα τους Παύλου Μελά ήταν ο Λέων Μ. Μελάς (Μασσαλία 1872-Αθήνα 1905), βουλευτής Αγυιάς με το κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, ο Κωνσταντίνος Μ. Μελάς (Μασσαλία 1874-Αθήνα 1953) αξιωματικός του Στρατού που μετά την αποστρατεία του ασχολήθηκε με την πολιτική, ο Βασίλειος Μ. Μελάς (Αθήνα 1879-1956) και ο Γεώργιος Μ. Μελάς (Μασσαλία 1866-Λονδίνο 1931), αξιωματικός του Στρατού που διατέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας του βασιλιά Κωνσταντίνου Α', η Μαρία, σύζυγος του Έκτορα Ρωμανού, αυλάρχη του πρίγκιπα Νικολάου και η Άννα Μελά, γνωστή ως η «Μάννα του Στρατού», μετέπειτα σύζυγος του Απόστολου Παπαδόπουλου.
Η ζωή του Μιχαήλ Π. Μελά
Την εποχή του ηρωικού θανάτου του πατέρα του Παύλου Μελά, ο Μιχαήλ ήταν ηλικίας δέκα χρόνων και μαθητής του Δημοτικού σχολείου στο «Ελληνικόν Εκπαιδευτήριο, Δημητρίου Ν. Μακρή» [4] από το οποίο αποφοίτησε και ο πατέρας του. Ο Μιχαήλ μετά την ολοκλήρωση των Βασικών και των Μέσων σπουδών του εισήλθε μετά από επιτυχείς εξετάσεις στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Την τάξη του 1911 στην οποία ανήκε κι άρχισε μαθήματα στις 11 Νοεμβρίου εκείνου του χρόνου, την αποτέλεσαν συνολικά σαράντα δύο Ευέλπιδες, μαζί με τους εισαχθέντες των ειδικών κατηγοριών. Μεταξύ των συμμαθητών του περιλαμβάνονταν ο Σωτήρης Μουτούσης, ο Ευριπίδης Μπακιρτζής και ο Σωτήρης Κώττας, γιος του γνωστού μακεδονομάχου καπετάν Κώττα. Ο Μελάς πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και στις 4 Νοεμβρίου του 1912 συμμετείχε ως Διμοιρίτης Λόχου Εθελοντών στη Μάχη της Σιάτιστας, όπου πολέμησε με το «Λόχο των Διδασκάλων», που πήρε αυτό το όνομα καθώς αποτελούνταν κυρίως από δημοδιδασκάλους. Ο Μίκης Μελάς αποφοίτησε το 1914 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού.
Ο Μελάς συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, διατέλεσε Υπασπιστής του Βασιλιά Αλεξάνδρου Α' και ακολούθως στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το 1931 ο τότε απόστρατος Ταγματάρχης Μελάς ήταν μέλος της εθνικής οργανώσεως «Κ.A.Ρ.Η.», [«Κύπριοι Αγωνιστές Ριψοκινδύνου Ηγεσίας»] [5], την ηγεσία της οποίας αποτελούσε μαζί με τον στρατηγό Μαζαράκη, ως πρόεδρο, και τους Κυπρίους αδελφούς Τσαγγαρίδη, τον Αχιλλέα Κύρου, διευθυντή της εφημερίδας «Εστία», και τον ιατρό διευθυντή του Νοσοκομείου Παίδων Ι. Ιωαννίδη-Χατζηπαύλου. Σκοπός της οργανώσεως ήταν η τροφοδότηση του διεξαγόμενου αγώνα των Κυπρίων κατά των Άγγλων με επιδίωξη την Ένωση τους με την Ελλάδα [6].
Ο Μελάς ήταν μέλος της εθνικιστικής οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», ιδρυτής και επικεφαλής του παραρτήματος της στην Κηφισιά. Μετά την διάλυση της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς» εντάχθηκε ως μέλος στην «Οργάνωση Εθνικό Κυρίαρχο Κράτος», [«Ο.Ε.Κ.Κ.»], από την οποία αποχώρησε σύντομα, καταγγέλονταν τα μέλη της για εγκατάλειψη των ηθικών αρχών της οργανώσεως. Στις 12 Οκτωβρίου του 1934 η εφημερίδα «Κράτος» όργανο της «Ο.Ε.Κ.Κ.» γράφει για την αποχώρηση του Μελά: «….έλαβε αφορμήν να κρίνη ότι παρεξεκλίναμεν των ηθικών αρχών μας διότι ανηγγείλαμεν χθες αποκάλυψιν αστόχων ενεργειών του κ. Υπουργού Εθνικής Οικονομίας [σ.σ. του Γ.Πεσματζόγλου] γυναικαδέλφου του κ. Μελά, αποκάλυψιν εις την οποίαν και προβαίνομεν σήμερον…».
Διατέλεσε Νομάρχης Κερκύρας στη διάρκεια του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου επί πρωθυπουργίας του Ιωάννη Μεταξά. Στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41 υπηρέτησε ως επιτελάρχης της Ανώτερης Στρατιωτικής Διοικήσεως στον τομέα της Κορυτσάς. Μετά την απελεύθερωση της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονος ασκησε καθήκοντα τελετάρχη της Βασιλικής αυλής το 1949-50, και από το 1936 έως το 1947 διατέλεσε ύπαρχος του Βασιλιά Γεωργίου Β΄ και στη συνέχεια του βασιλιά Παύλου Α', ενώ διατηρούσε στενή φιλική σχέση με την βασίλισσα Φρειδερίκη, σύζυγο του βασιλέως Παύλου Α' και μητέρα του βασιλέως Κωνσταντίνου Β' καθώς και με την Ελένη Βλάχου, την ιδιοκτήτρια της εφημερίδος «Η Καθημερινή».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Μελάς Μιχαήλ-Συνταγματάρχης Μεγάλη Στοά της Ελλάδος
Εσωτερική αρθρογραφία
Παραπομπές
- ↑ [O Μίκης Μελάς, γιος του Παύλου Μιχαήλ Μελά, εγγονός του Μιχαήλ Π. Μελά και δισεγγονός του εθνικού ήρωα Παύλου Μελά και της Ναταλίας Δραγούμη-Μελά μετανάστευσε το 1949 και εγκαταστάθηκε στο προάστιο North Bondi της πόλεως του Σίδνεϊ στην Αυστραλία. Τον ακολούθησαν η σύζυγος του Ευθυμία, και τα τέσσερα έως τότε παιδιά τους, ο Γιάννης, ο Ανδρέας και η Δέσποινα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, ενώ το ζεύγος Μελά απέκτησε ένα γιο, τον Κώστα, και μία κόρη, την Γιαννούλα Μελά, που γεννήθηκαν στο Σίδνεϊ. Ο Παύλος Μ. Μελάς εργάστηκε αρχικά ως τυπογράφος σε εργαστήρια στο Broadway, κοντά στο κέντρο της πόλεως του Σίδνεϊ. H οικογένεια Μελά εκκλησιάζονταν τακτικά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Rosebay και τα παιδιά τους συμμετείχαν στην Νεολαία και την Χορωδία της Ενορίας-Κοινότητος. Στην Αυστραλία ζουν απόγονοι των δισεγγονών του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά. Η Γιαννούλα Μελά επέστρεψε και έζησε στην Ελλάδα.] [O τρισέγγονος του Παύλου Μελά ζει στην Αυστραλία!]
- ↑ [Αλίκη-Ζωή (Joy) Βοϊβόδα Ελληνικές Οικογένειες]
- ↑ [Η Ζωή Μελά σπούδασε Χημικός και το 1929 ήταν η πρώτη διευθύντρια στο Χημικό εργαστήριο του Νοσοκομείου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού [Ν.Ε.Ε.Σ.], ενώ διατέλεσε και διευθύντρια στο Ινστιτούτο Παστέρ. Ήταν παντρεμένη με τον Γεώργιο Ιωαννίδη, γιατρό-μικροβιολόγο, τον ιδρυτή του Μικροβιολογικού εργαστηρίου στο ίδιο Νοσοκομείο. Παρέμεινε στη θέση της έως το 1935. Το 1918 ιδρύθηκε το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και στους εργαστηριακούς πάγκους του ζυμώθηκε η ιδέα της ιδρύσεως Ένωσης Ελλήνων Χημικών. Η ομαδική παραίτηση τις 6 Μαρτίου του 1924 πέντε χημικών μεταξύ αυτών η Ζωή Μελά, από τα Χρωματουργεία Πειραιά σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις κακές συνθήκες εργασίας και αμοιβών έδωσε το έναυσμα στην υλοποίηση αυτής της ιδέας. το 1924 ιδρύθηκε η Ένωση Ελλήνων Χημικών με πρωτοπόρο τη Ζωή Μελά-Ιωαννίδη (1898-1996) και με την «παλιοπαρέα», όπως αποκαλούσαν την ομάδα των νέων τότε χημικών (Α. Δημητρίου, Ι. Κανδύλης, Δ. Καραθανάσης, Ι. Καράκαλος, Ν. Καρνής, Δ. Κόππας, Χ. Μαλαγαρδής, Ζ. Μελά, Λ. Πίντος και Χ. Φασσέας) αποφασίζεται να ιδρύσουν την Ε.Ε.Χ. «για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν τα επιστημονικά και επαγγελματικά τους προβλήματα». Οι συνεδριάσεις γίνονταν στο σπίτι της Ζ. Μελά (Οδός Αστερίου 17) όπου στις 31 Μαρτίου διαβάζεται η ιδρυτική διακήρυξη, η οποία συντάχθηκε από τον Ι. Καμδύλη και η οποία γίνεται ομόφωνα δεκτή.]
- ↑ [Tο «Ελληνικόν Εκπαιδευτήριο, Δημητρίου Ν. Μακρή» στεγαζόταν σ’ ένα μονόροφο κτίριο, εκεί που βρίσκεται σήμερα η Κτηματική Τράπεζα, αντίκρυ στην οδό Ιωάννου Πεσματζόγλου, ή, καθώς λεγόταν τότε, του Παρθεναγωγείου, παίρνοντας όνομα από το γειτονικό Αρσάκειο.]
- ↑ [Ο Σπύρος Βλάχος, η «Κ.A.Ρ.Η.» και το Δέλτα του ποταμού Έβρου. Ρένος Κυριακίδης.]
- ↑ [Η Οργάνωση «Κ.A.Ρ.Η.» αναβίωσε το 1954 με πρωτοστάτες Κύπριους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών και άλλων Σχολών με αρχηγό τον Ιωάννη Ιωαννίδη-Χατζηπαύλου, μέλος της πρώτης «Κ.A.Ρ.Η.». Οι Κύπριοι φοιτητές, αρχικά 16 στον αριθμό, γυμνάστηκαν σε όλα σχεδόν τα όπλα της εποχής εκείνης, εκπαιδεύτηκαν στον αντάρτικο αγώνα στα βουνά της Κρήτης, διέκοψαν τις σπουδές τους και εντάχτηκαν στις τάξεις της Ε.Ο.Κ.Α. του Γεωργίου Γρίβα, όπου η προσφορά τους ήταν τεράστια.]
