Γεώργιος Βελαχουτάκος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Γιώργος Βελαχουτάκος, Έλληνας παραδοσιοκράτης, δημοσιογράφος μέλος της «Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών», [«Ε.Σ.Η.Ε.Α.»], ένας από τους ελληνόψυχους δημοσιογράφους που ξεχώριζε από την συντριπτική πλειοψηφία των μαρξιστών συναδέλφων του, στιχουργός και συγγραφέας ραδιομυθιστορημάτων, γεννήθηκε το 1935 στο Γύθειο και πέθανε [1] το απόγευμα του Σαββάτου 18 Φεβρουαρίου 2017 στην Αθήνα. Η κηδεία του έγινε στις 15:30 μετά το μεσημέρι της Τρίτης 21 Φεβρουαρίου 2017, στο Κοιμητήριο Βύρωνα Αττικής όπου και τάφηκε.

Ήταν παντρεμένος με την Αλίκη Βελαχουτάκου. Κατοικούσε στην Αθήνα και διατηρούσε εξοχική κατοικία στον οικισμό των Αγίων Αποστόλων στην περιοχή του Καλάμου στην Αττική.

Βιογραφία

Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία το 1957, ως συντάκτης ελεύθερου ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ». Εργάστηκε ως συντάκτης ύλης στην εφημερίδα «Ημέρα» και στην εφημερίδα Ακρόπολις, ενώ διετέλεσε Διευθυντής του περιοδικού «Άλφα», από το 1965 έως το 1967, καθώς και των εφημερίδων «Εθνικός Κήρυξ» και «Εμπρός», από το 1975 έως το 1976. Τη δεκαετία του 1960 διατέλεσε Πρόεδρος στην Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων [2].

Συνεργασία με Σάββα Κωνσταντόπουλο

Ο Βελαχουτάκος αμέσως μετά την αποχώρηση του από τις εφημερίδες «Εμπρός» και «Εθνικός Κήρυξ», ο Βελαχουτάκος προχώρησε την συνεργασία του ως αρθρογράφος στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» του Σάββα Κωνσταντόπουλου, που τότε βρίσκονταν σε οξύτατη αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Δεκέμβριο του 1976 ο Παναγιώτης Λαμπρίας, τότε υφυπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση του Καραμανλή, πρόσφερε σε όλους του συντάκτες της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος», θέσεις με υψηλές αμοιβές στην Γενική Γραμματεία Τύπου, την ΕΡΤ, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και στα γραφεία τύπου των Ελληνικών πρεσβειών, προκειμένου να τους εξαναγκάσει να αποχωρήσουν ώστε να αποδυναμωθεί η εφημερίδα. Έτσι 17 συντάκτες της εφημερίδος την εγκατέλειψαν μέσα σε μία ημέρα. Ταυτόχρονα άρχισαν δικαστικές διώξεις εναντίον του Κωνσταντόπουλου και της εφημερίδος, ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή σταμάτησε την δημοσιογραφική ατέλεια χάρτου της εφημερίδος, οδηγώντας την σε οικονομική χρεωκοπία. Ο Βελαχουτάκος στάθηκε δίπλα στον Κωνσταντόπουλο έως τις 27 Ιουνίου 1982 και την αναστολή της εκδόσεως της εφημερίδος

«Ελεύθερος Τύπος» & «Απογευματινή»

Το 1984 ο Βελαχουτάκος ανέλαβε τη θέση του Αρχισυντάκτη στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», ενώ από το 1985 έως το 1993 διετέλεσε Σύμβουλος εκδόσεως και Διευθυντής Συντάξεως στις εφημερίδες «Απογευματινή» και «Απογευματινή της Κυριακής», καθώς και αρθρογράφος στις δύο εφημερίδες έως τη διακοπή της εκδόσεως τους. Υπήρξε Διευθυντής στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στα περιοδικά «Ραδιοτηλεόραση» και «Αρχιτεκτονική», σύμβουλος εκδόσεως στο περιοδικό «Γονείς» καθώς και στο περιοδικό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Εργάστηκε ως τηλεοπτικός παρουσιαστής για λογαριασμό του περιοδικού «Ραδιοτηλεόραση» και μέσω της εκπομπής «Ανοικτές επιστολές», η οποία είχε διάρκεια 20 λεπτών και προβάλλονταν κάθε Σάββατο και σε επανάληψη κάθε Κυριακή μεσημέρι, απαντούσε σε ερωτήματα τηλεθεατών που είχαν στείλει επιστολές στο περιοδικό σχετικά με το τηλεοπτικό πρόγραμμα. Ακόμη, εργάστηκε ως Ραδιοσχολιαστής και επιμελητής εκδόσεων, ως καθηγητής στα επιμορφωτικά προγράμματα του Ιδρύματος Μπότση, ενώ διετέλεσε Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» [3], επί προεδρίας Μιλτιάδη Έβερτ.

Την Παρασκευή 12 Μαρτίου 1999 εκλέχθηκε ως μέλος και διατέλεσε Πρόεδρος [4] του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Στις 2 Απριλίου του 2002 του απονεμήθηκε [5] το βραβείο του ιδρύματος Μπότση από τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Μνήμη Βελαχουτάκου

Υπήρξε αξιοπρεπής, λακωνικός, τίμιος, ακέραιος και πιστός στις αρχές και τις αξίες του. Διέθετε αδαμάντινο χαρακτήρα, ιδανικά και σπάνια ηθική. Ο Βελαχουτάκος ήταν ο μόνος δημοσιογράφος που διακήρυττε δημοσίως στις συνελεύσεις της Ε.Σ.Η.Ε.Α. πως δύο ήταν οι Μεγάλοι Ευεργέτες των Ελλήνων Δημοσιογράφων: Ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Γράφει [6] σχετικά ο δημοσιογράφος Θεόδωρος Χατζηγώγος: «....Τον θυμάμαι να κλέβει την παράσταση τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013, παραμονή του Αγίου Στυλιανού, στον 3ο όροφο των γραφείων της ΕΣΗΕΑ, όπου συνεδρίαζε η συνδικαλιστική παράταξη «Δημοσιογράφοι για την Δημοσιογραφία» του Πάνου Σόμπολου. Τον λόγο είχε ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και επί χρόνια ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Αναστασόπουλος, ο οποίος εξέφραζε την ανησυχία του ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα καταργήσει το Αγγελιόσημο από το οποίο αντλούν τα έσοδά τους όλα τα Δημοσιογραφικά Ταμεία. Την στιγμή που ο κ. Αναστασόπουλος υπενθύμιζε πως το Αγγελιόσημο δόθηκε από το Ελληνικό Κράτος στους Δημοσιογράφους στη θέση του καταργηθέντος «Λαχείου Συντακτών», ο μακαρίτης Γιώργος Βελαχουτάκος τον διέκοψε, σηκώθηκε όρθιος και βροντοφώναξε: «Τι να λέμε τώρα; ΔΥΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ. Να λέμε Αλήθειες. Εγώ είμαι Δεξιός και φιλελεύθερος, αλλά αυτό που λέω είναι Ιστορική Αλήθεια, είτε μάς αρέσει, είτε δεν μάς αρέσει»! Ο έχων τον λόγο Γιώργος Αναστασόπουλος (επί δεκαετίες «δεξί χέρι» του «Εθνάρχη» Καραμανλή) δεν τόλμησε να διαψεύσει τον Βελαχουτάκο, όπως και κανείς από τους παριστάμενους παλιούς δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων και ο τότε βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αργύρης Ντινόπουλος...». [7].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Βελαχουτάκος news247.gr
  2. ↑ [Με την ιδιότητα του προέδρου της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων δημοσίευσε άρθρο με το οποίο ζητούσε να γίνεται «...αυστηρά παρακολούθησις των οιωνδήποτε πάρτυ που διοργανούνται από μαθητάς θα ήταν ενδεδειγμένη, διότι μετά το σβήσιμο των φώτων και το κολλητό ή το ξέφρενο και αισχρό «Ροκ εντ Ρολλ» επακολουθεί το τηλεφώνημα, η πρώτη δειλή συνάντησις, ένας περίπατος «απόμερα, μη μας δη κανείς» και φθάνουμε στο απροχώρητο και ανεπανόρθωτο..».] Εφημερίδα «Ακρόπολις», «Δια να σώσωμεν τους μαθητάς από την διαφθορά. Να γίνεται παρακολούθησις όλων των μαθητικών πάρτυ», 26 Οκτωβρίου 1956.]
  3. ↑ [Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, για την απώλεια του δημοσιογράφου Γιώργου Βελαχουτάκου, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:«Εκφράζουμε τη θλίψη μας για την απώλεια του συναδέλφου Γιώργου Βελαχουτάκου. Στην πολυετή δημοσιογραφική του παρουσία, ξεχώρισε για το ήθος, την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, αλλά και τον επαγγελματισμό του. Πάντα δίπλα στους νέους συναδέλφους, έδινε τη βοήθεια και τις πολύτιμες συμβουλές του. Εργάστηκε σε διευθυντικές θέσεις, σε εφημερίδες και στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Υπήρξε επίσης, Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, θέση από την οποία προσέφερε πολλά στην παράταξή μας.Στους οικείους του εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια»]
  4. ↑ Το προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ Εφημερίδα «Τα Νέα», 15 Μαρτίου 1999.
  5. ↑ Τα φετινά βραβεία του Ιδρύματος Μπότση «Ναυτεμπορική», 3 Απριλίου 2002.
  6. ↑ [Θεόδωρος Χατζηγώγος, «Κοινός νους» Εφημερίδα «Στόχος», Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017, φύλλο 796ο (1594ο), σελίδα 12η.]
  7. ↑ [Ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός κατάργησε στα τέλη του 1967 το «Λαχείο Συντακτών» και έδωσε στους Έλληνες Δημοσιογράφους το «Αγγελιόσημο», δηλαδή την εισφορά 20% επί των Διαφημίσεων, χάρις στο οποίο επιβίωσαν επί 48 χρόνια οι Δημοσιογραφικές Ενώσεις και τα Ταμεία των Δημοσιογράφων.]




Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Γεώργιος_Βελαχουτάκος&oldid=127804»