Γεώργιος Μπακόπουλος
Ο Γεώργιος Θ. Μπακόπουλος, Έλληνας παραδοσιοκράτης, νομικός και πολιτικός που εκλέχθηκε πολλές φορές βουλευτής -πριν και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- και διατέλεσε Υπουργός Εργασίας, γεννήθηκε το 1886 ή το 1887 στο χωριό Αγιωργίτικα, κοντά στην Τρίπολη, του σημερινού νομού Αρκαδίας και απεβίωσε το 1975 στην Αθήνα.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Παππούς του Γεώργιου ήταν ο Νικόλαος Μπακόπουλος που διατέλεσε Δήμαρχος στο δήμου Κορυθίου της επαρχίας Μαντινείας στο νομό Αρκαδίας. Πατέρας του ήταν ο Θεόδωρος, επίσης Δήμαρχος στο Κορύθιον Μαντινείας όπως και ο πατέρας του, ενώ μητέρα του ήταν η Βασιλική Μπακοπούλου. Αδέλφια του Γεώργιου Μπακόπουλου ήταν ο Ναύαρχος του Βασιλικού Ναυτικού Δημήτριος Μπακόπουλος, στον οποίο με απόφαση της Βουλής τον Μάρτιο του 1910 απονεμήθηκε προνόμιο [1] λόγω της εφευρέσεως ενός τύπου αμυντικής τορπίλης, ο Πλοίαρχος του Βασιλικού Ναυτικού Ευάγγελος ή Άγγελος Μπακόπουλος [2] και ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Μπακόπουλος που διατέλεσε Υφυπουργός και Υπουργός σε κυβέρνηση της 4ης Αυγούστου υπό τον Ιωάννη Μεταξά του οποίου ως -στρατιωτικός- υπήρξε στενός συνεργάτης,
Σπουδές
Ο Γεώργιος Μπακόπουλος παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου εκπαιδεύσεως στη γενέτειρα του και τα μαθήματα του Γυμνασίου στη Μαντινεία της Αρκαδίας. Μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο, εισήλθε ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα άσκησε τη δικηγορία αρχικά στην Τρίπολη και στη συνέχεια στην Αθήνα.
Πολιτική δράση
Ο Μπακόπουλος πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926 και εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη, με το οποίο συνεργάστηκε, ως ανεξάρτητος υποψήφιος, στις εκλογές του 1928 στην επαρχία Μαντινείας χωρίς επιτυχία. Στις εκλογές του 1932 επανεξελέγη βουλευτής Αρκαδίας καθώς και στις εκλογές του 1933, όταν εξελέγη βουλευτής Αθηνών πάντα με το Λαϊκό κόμμα. Στις εκλογές του 1935 ήταν υποψήφιος και εξελέγη στην περιφέρεια Αττικοβοιωτίας ενώ στις εκλογές του 1936, λίγους μήνες πριν την επιβολή της 4ης Αυγούστου από τον Ιωάννη Μεταξά, όταν πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αθηνών χωρίς να εκλεγεί, επίσης με το Λαϊκό Κόμμα.
Μεταπολεμικά
Ο Μπακόπουλος μεταπολεμικά πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα. Στην Κυβέρνηση συνεργασίας που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδος, στη διάρκεια του συμμοριοπολέμου, τοποθετήθηκε:
- Υπουργός Εργασίας [3] από τις 18 Νοεμβρίου 1948 έως τις 29 Ιανουαρίου του 1949, υπό τον Πρωθυπουργό Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Το 1949, μετείχε στο Συνέδριο των Υπουργών της Ευρώπης για την εισδοχή της Ελλάδας ως ιδρυτικού μέλους της Πανευρώπης που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο. Στις εκλογές του 1950 και του 1951 πολιτεύθηκε δίχως επιτυχία στην περιφέρεια πρώην Δήμου Αθηναίων. Το 1952 ορίστηκε Πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεωρήσεως η οποία κατήρτισε το Σύνταγμα εκείνου του έτους. Στις εκλογές του 1956 συμμετείχε ως υποψήφιος στην περιφέρεια Αρκαδίας με το Συνδυασμό Ανεξάρτητων Εθνικοφρόνων χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά στην Περιφέρεια Α' Αθηνών χωρίς να εκλεγεί.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Μπακόπουλος Γεώργιος Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών]
Πηγές
- [«Οι Έλληνες πολιτικοί, 1926-1949», Δημοσθένης Κούκουνας, Αθήνα 1999]
Παραπομπές
- ↑ [Εφημερίδα «Εμπρός», 9 Μαρτίου 1910, σελίδα 2η.]
- ↑ [Η αποδημία του Στόλου τον Απρίλιο του 1941 και η «δεύτερη πατρίδα» που αυτός βρήκε στην Αίγυπτο Περιοδικό «Ναυτική Επιθεώρηση», τεύχος 586ο, 9ος-11ος/2013, σελίδα 68η κ.ε.]
- ↑ [Κυβέρνησις ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΟΦΟΥΛΗ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.]
