Γεώργιος Τσοκόπουλος
Ο Γεώργιος Τσοκόπουλος ή Τσοκόπουλλος, Έλληνας δημοσιογράφος, χρονικογράφος, θεατρικός συγγραφέας, λογοτέχνης και βιογράφος σημαντικών ιστορικών προσωπικοτήτων, γεννήθηκε το 1870 ή το 1871, σύμφωνα με άλλη πηγή, στην Αθήνα όπου και πέθανε το ξημέρωμα του Σαββάτου 3 Νοεμβρίου 1923 [1], από ανακοπή καρδιάς. Η νεκρώσιμη ακολουθία του έγινε στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου.
Ήταν παντρεμένος με τη Φωτεινή Δοξαρά και είχαν αποκτήσει τρία παιδιά, το Βασίλη, το Νικόλαο και τον Αιμίλιο.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πατέρας του ήταν ο Βασίλειος Τσοκόπουλλος. Ο Γεώργιος Τσοκόπουλος ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία ως συνεργάτης της εφημερίδας «Παλιγγενεσία», ενώ αργότερα δημοσίευσε άρθρα και κυρίως χρονογραφήματα, χρησιμοποιώντας συχνά τα ψευδώνυμα «Φάλσταφ», «Φιλέας Φογγ» και «Ριπ» στις εφημερίδες «Αστραπή», «Νέον Άστυ», στην οποία ήταν αρχισυντάκτης για δώδεκα χρόνια, «Νέα Ημέρα», «Αθήναι», «Καιροί», στην οποία ήταν διευθυντής από το 1915 έως το 1917, «Ομόνοια» Αλεξάνδρειας, όπου ήταν διευθυντής απ΄το 1893 έως το 1895 και «Εστία», όπου ήταν διευθυντής από το 1920 έως το 1922. Στη διάρκεια της δημοσιογραφικής του διαδρομής συνεργάστηκε με τα περισσότερα αθηναϊκά περιοδικά και ημερολόγια.
Ήταν από τους ιδρυτές της «Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων», της «Εταιρείας Ελληνικού Θεάτρου» και της «Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών» [2] [3], της οποίας είχε διατελέσει αντιπρόεδρος [4]. Στο θέατρο εργάστηκε ως συγγραφέας κωμειδυλλίων και δραμάτων, που παραστάθηκαν από το Βασιλικό Θέατρο και θιάσους όπως του Συντάγματος, της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυβέλης (Αδριανού). Μέρος του αρχείου του βρίσκεται από το 1996, δωρεά του Βάσια Τσακόπουλου αθρογράφου Αθηναϊκών εφημερίδων, στο Ε.Λ.Ι.Α. και περιλαμβάνει χειρόγραφα και δακτυλόγραφα λογοτεχνικών έργων και δοκιμίων του ίδιου καθώς και χειρόγραφα λογοτεχνικών έργων του γιου του Νικολάου Τσοκόπουλου. Είχε τιμηθεί με τον Αργυρό σταυρό του Σωτήρος. Διακρίθηκε την πρώτη εικοσαετία του 20ού αιώνα ως ένας από τους πιο δραστήριους και μορφωμένους δημοσιογράφους, ο οποίος μαζί με τους θεατρικούς συγγραφείς Πολύβιο Δημητρακόπουλο, Μπάμπη Άννινο, Γεώργιο Πωπ και Νικόλαο Λάσκαρη, δημιούργησαν και καθιέρωσαν ως κυρίαρχο θεατρικό είδος την επιθεώρηση, για την οποία το 1915 είχε πει ότι, «... η επιθεώρησις είναι επίκαιρος, εν είδος εφημερίδος καθημερινής..».
Εργογραφία
Έγραψε πολλά διηγήματα, θεατρικά έργα, κωμειδύλλια και «νούμερα» επιθεωρήσεων που παρουσίασε, συνέγραψε τα λιμπρέτα των μελοδραμάτων «Περουζέ» και «Στοιχειωμένο γεφύρι», και με τον Δεληκατερίνη το λιμπρέτο της οπερέτας «Πόλεμος εν Πολέμω». Έγραψε επίσης, κείμενα για μελοδράματα και οπερέτες, καθώς και θεατρικές μεταφράσεις, ενώ ασχολήθηκε με την πεζογραφία, γράφοντας διηγήματα, μυθιστορήματα, ιστορικά μυθιστορήματα και παιδικά αναγνώσματα, ενώ από το 1910-1922 έγραφε μαζί με τους Μπάμπη Άννινο και Πολύβιο Δημητρακόπουλο την επιθεώρηση
- «Τα Παναθήναια».
Συνεργάστηκε στη συγγραφή του 2ου τόμου της εκδόσεως
- «Ιστορία Ελληνοτουρκικού Πολέμου 1912-1913», των εκδόσεων «Ατλαντίς» [5].
Συνέγραψε επίσης, την
- «Ιστορία των επαναστάσεων της Κρήτης 1820-1889»,
καθώς και τα βιογραφικά έργα,
- «Παλαιαί Αθήναι: Η Βασίλισσα Αμαλία», βιογραφία της Βασίλισσας Αμαλίας, που εκδόθηκε το 1904 από το τυπογραφείο Παρασκευά Λεώνη,
- «Χαρίλαος Τρικούπης» [6] το 1896, βιογραφία του Χαρίλαου Τρικούπη, που εκδόθηκε από το τυπογραφείο Γεωργίου Δ. Φέξη,
- «Γεώργιος Καραϊσκάκης» το 1905, που εκδόθηκε από το τυπογραφείο Γεωργίου Δ. Φέξη,
- «Λάμπρος Κατσώνης–ο ήρως του Αιγαίου» το 1923, βιογραφία του Λάμπρου Κατσώνη,
- «Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΒ΄».
Διηγήματα
- «Ο Δασκαλοπετράκης» την περίοδο 1893-94 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Άστυ»,
- «Γοργή τραγωδία» το 1910, δημοσιεύθηκε στο «Ημερολόγιον Σκόκου»,
- «Άννα Κομνηνή» το 1911, δημοσιεύθηκε στο «Ημερολόγιον Σκόκου»,
- «Ο πειρασμός» το 1912, δημοσιεύθηκε στο «Ημερολόγιον Σκόκου»,
- «Περασμένα-ξεχασμένα» το Μάρτιο του 1923, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Εικονογραφημένη Εύα»,
- «Ο πύργος του Καταλάνου» τον Ιούνιο του 1924, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ελληνική επιθεώρησις»,
- «Α! είναι ωραία ή ζωή!» τον Ιούνιο του 1926, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ελληνική επιθεώρησις».
Ανέκδοτα
- «Η Παναγία η γιάτρισσα»,
- «Ο γάμος των κρίνων»,
- «Το διαμάντι της Γολκόνδας»,
- «Το τραγούδι του κύκνου»,
- «Οι Ντόναν Ντου»,
- «Ο κουκοσκιάχτης»,
- «Το μυστήριο της ζωής του Μανουήλ του Φωκά».
Μυθιστορήματα
- «Ψυχή» το 1909,
- «Θεατρίνα» το 1912, περιλαμβάνει τα διηγήματα, «Πειρασμός», «Γοργή τραγωδία» «Ο ειρηνοδίκης», «Ο Λάζαρος».
Παιδικά μυθιστορήματα
- «Λέων Καρύκης» το 1923.
Μονογραφίες
- «Γυναίκες του Βυζαντίου» το 1920,
- «Ο ιδιωτικός και κοσμικός βίος των γυναικών του Βυζαντίου»,
- «Η πόλις των θησαυρών»,
- «Ευδοκία Διγενή Ακρίτα».
Θεατρικά έργα
- «Η οδός Διπύλου» το 1893, κωμειδύλλιο,
- «Εις αναζήτησιν της ευτυχίας» το 1902, δράμα που εκδόθηκε το 1903,
- «Το παιδί» το 1904, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του Βασιλικού θεάτρου,
- «Η βασίλισσα Σαβά» το 1907, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του θεάτρου Συντάγματος και εκδόθηκε το 1908,
- «Η Θεοδώρα» το 1908, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του Βασιλικού θεάτρου και εκδόθηκε το 1909,
- «Η ατμοσφαίρα» το 1910, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του θεάτρου Μαρίκας Κοτοπούλη,
- «Παλιές αγάπες» το 1911, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του θεάτρου Κυβέλης,
- «Η δασκάλα του χωριού» το 1912, δράμα που παραστάθηκε στη σκηνή του θεάτρου Μαρίκας Κοτοπούλη,
- «Ο βασιλεύς της ρέγκας» το 1914, κωμωδία που εκδόθηκε το 1917,
- «Ιππόλυτος Στεφανηφόρος» το 1915, διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη,
- «Ο άγνωστος» το 1915, δράμα,
- «Το κάστρο της Ωρηάς» το 1916,
- «Ξανθές μελαχροινές» το 1918, δράμα,
- «Το κελεπούρι» το 1918, κωμωδία σε συνεργασία με το Σπύρο Μελά,
- «Το ερωτικό καράβι» το 1921, κωμωδία σε συνεργασία με τον Πολύβιο Δημητρακόπουλου,
- «Το τζάκι» δράμα,
- «Τσάι μπριτζ», κωμωδία,
- «Η κυρία Λωτ» δράμα,
- «Η αφίλητη» μεσαιωνικό παραμύθι,
- «Ελένη» ομηρικό δράμα.
Λιμπρέτο μελοδράματος
- «Περουζέ», έγραψε το κείμενο των μελοδραμάτων του Θεόφραστου Σακελλαρίδη,
- «Στοιχειωμένο γεφύρι», του Θεόφραστου Σακελλαρίδη.
Οπερέτα
- «Πόλεμος εν πολέμω» του Σπύρου Σαμάρα.
Επιθεώρηση
- «Εδώ κι εκεί», από κοινού με τον Πολύβιο Δημητρακόπουλο.
Μεταφράσεις
- «Άλκηστις» και
- «Ανδρομάχη», το 1910, τραγωδίες του Ευριπίδη.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
- ↑ Γεώργιος Τσοκόπουλος Εφημερίδα «Εμπρός», Κυριακή 4 Νοεμβρίου 1923, φύλλο 9705, έτος 27ο, σελ.2
- ↑ [«...Την 15ην Μαρτίου 1918 ημέρα Παρασκευή και ώρα 5 μ.μ. προσκληθέντες υπό του κ. Γ. Τσοκοπούλλου συνήλθον εις τα επί της Lεωφόρου Πανεπιστημίου αριθ. 25 γραφεία των «Καιρών» οι κ.κ. Γ.Ε. Τυπάλδος, Φ. Κουκουλές, Π. Ροδοκανάκης και Ν. Καλογερόπουλος, ίνα συσκεφθώσιν...{...}......{...}...ο κ. Γ. Τσοκόπουλλος είπεν ότι ή πρόσκλησις αφορά εις την σύσκεψιν περί ιδρύσεως Εταιρείας σκοπόν εχούσης, αφ’ ενός μεν την συντήρησιν των ολοέν φθειρομένων Βυζαντινών μνημείων, αφ’ ετέρου δε την διά λαϊκών δημοσιευμάτων, διαλέξεων και εις βραδύτερον την διά περιοδικού διαφώτισιν του κοινού περί της Βυζαντινής Ιστορίας και του Βυζαντιακού καθ’ όλου πολιτισμού, ούτως ώστε ν’ αρχίση το ημέτερον Έθνος να γνωρίζη και ν’ αγαπά παν ό,τι συνδέεται προς το Βυζάντιον και την υπερχιλιετή αυτού ιστορίαν, εζήτησε δε και των συνελθόντων τας γνώμας επί του προκειμένου. Οι προσκληθέντες, ...{..}...συνεχάρησαν τον κ. Τσοκόπουλλον διά την πρωτοβουλίαν...»] Απόσπασμα από το Βιβλίο Πρακτικών 1912 του Ιστορικού της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών
- ↑ Γεώργιος Τσοκόπουλος Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών
- ↑ Γεώργιος Τσοκόπουλος Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών
- ↑ Ιστορία Ελληνοτουρκικού Πολέμου 1912-1913, Τόμος 2
- ↑ Χαρίλαος Τρικούπης Ολοκληρο το βιβλίο
