Κωνσταντίνος Κόντος
Ο Κωνσταντίνος Κόντος, Έλληνας φιλόλογος και γραμματικός, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1834 [1] ή σύμφωνα με άλλη πηγή το 1935 [2] στην Άμφισσα και πέθανε το πρώτο δεκαήμερο του 1909 στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος και με τη σύζυγό του είχαν αποκτήσει τρεις γιους και δύο κόρες τη Δημαρέτη [3], μετέπειτα σύζυγο του δημοσιογράφου Γεωργίου Βλάχου, πατέρα της Ελένης Βλάχου, και εκδότη της εφημερίδας «Η Καθημερινή» και την Ηλέκτρα, μετέπειτα σύζυγο Αλέξανδρου Τριανταφυλλάκου. Η σύζυγός του και οι γιοι του πέθαναν νωρίς και έκτοτε έζησε μόνος του και για κάποια χρόνια τυφλός, ως το τέλος της ζωής του.
Βιογραφία
Πατέρας του Κωνσταντίνου ήταν ο Σταύρος Κόντος από το Δέλβινο της Βορείου Ηπείρου, συμπολεμιστής των Οδυσσέα Ανδρούτσου και Γεωργίου Καραϊσκάκη και μητέρα του η Παναγιού Κοντοδήμου από την Άμφισσα, των οποίων ήταν το πρώτο από τα επτά συνολικά παιδιά τους. Αδέλφια του είχε τους Ευθύμιο, Νικόλαος, Ζαφείριος και Γεώργιο καθώς και δύο αδελφές.
Σπουδές-Σταδιοδρομία
Ο Κωνσταντίνος παρακολούθησε βασικά μαθήματα στη γενέτειρα του και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ιθάκη, κοντά στη φιλική τους οικογένεια Μαράτου, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο Ελληνικό Σχολείο και διάβασε συγγράμματα του Κωνσταντίνου Ασωπίου. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα αρχικά στο Α' Γυμνάσιο, όπου είχε διευθυντή το Γεώργιο Γεννάδιο και στη συνέχεια στο Β' Γυμνάσιο με διευθυντή τον Χορτάκη. Το 1854 διέκοψε την παρακολούθηση των Γυμνασιακών μαθημάτων και πολέμησε μαζί με τον πατέρα του στη Θεσσαλική Επανάσταση, ενώ μετά το τέλος της εγκαταστάθηκε στη Λαμία, όπου περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές με «Άριστα» και γράφηκε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Με τις συστάσεις των καθηγητών Φαρμακίδη και Κοντογόνη καθώς και άλλων παραγόντων της Αθηναϊκής κοινωνίας ανέλαβε το 1858 έως το 1861, τη διεύθυνση του Γυμνασίου [4] στη Χίο, συνέβαλε στην έκδοση του περιοδικού «Μουσείο» και από τη σχολική περίοδο 1861-62 ανέλαβε τη διεύθυνση του Γυμνασίου στη Σάμο. Το 1865 αναχώρησε από το νησί με προορισμό το Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία, όπου είχε καθηγητές τον Ελληνιστή Κάρολο Κόμπετ, [Carel Gabriel Cobet], και τον Charles Badham, με τους οποίους συνδέθηκε με στενή φιλία και εξέδωσε το επιστημονικό περιοδικό «Λόγιος Ερμής» [5], στο οποίο εκτός από εκδότης ήταν και ο βασικός αρθρογράφος και δημοσίευε ανθολογίες κειμένων και παρατηρήσεις που σχετίζονταν με τη νέα ελληνική γλώσσα.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1867 και τον Μάρτιο του 1868 ο Αντώνιος Μαυρομιχάλης τότε υπουργός Παιδείας, τον διόρισε έκτακτο και το 1875 έγινε τακτικός καθηγητής της αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε έως το θάνατό του. Τα τελευταία δέκα χρόνια της καθηγητικής του διαδρομής είχε τυφλωθεί και δίδασκε με τη βοήθεια του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη.
Το έργο του
Ο Κόντος στάθηκε σε όλη τη διάρκεια της καθηγητικής του διδασκαλίας, σθεναρά αντίθετος με τις προτάσεις που του έγιναν για τη συγγραφή βοηθημάτων ή την φροντιστηριακή διδασκαλία. Προκειμένου να υπάρχει έντυπο στο οποίο να δημοσιεύονται οι μελέτες του, ορισμένοι από τους μαθητές του ίδρυσαν με τη βοήθεια του την «Επιστημονική Εταιρεία» και εξέδωσαν το περιοδικό «Αθηνά». Το 1909, πρόσφερε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ποσό των δώδεκα χιλιάδων τριακοσίων δραχμών για την ίδρυση του «Κοντείου διαγωνίσματος» [6] [7], που θα γίνονταν κάθε δύο χρόνια και τον κανονισμό του συνέταξε ο ίδιος, με σκοπό τη βράβευση επιστημονικής εργασίας με αντικείμενο φιλολογικά ζητήματα. Μαθητές του υπήρξαν ορισμένοι από τους διαπρεπείς Έλληνες φιλολόγους, όπως ο Γεώργιος Χατζιδάκις, Πανεπιστημιακός καθηγητής και θεμελιωτής της Ελληνικής γλωσσολογίας, ο Σπύρος Βάσης και ο Θεοφάνης Κακριδής.
Ο Κόντος δημοσίευσε πολλές πραγματείες και διατριβές, σχετικές κυρίως με το γλωσσικό ζήτημα και το 1882, το έργο:
- «Γλωσσικές παρατηρήσεις»,
που αποτελεί εγκώμιο στην καθαρεύουσα, της οποίας ήταν υποστηρικτής, φτάνοντας στο σημείο να ζητά έμμεσα την επιστροφή της αρχαίας αττικής διαλέκτου, με αποτέλεσμα να συναντά πολλές αντιδράσεις από τους δημοτικιστές. Στη Δημοτική βιβλιοθήκη της Άμφισσας σώζεται συλλογή που περιλαμβάνει αξιόλογο αριθμό φυλλαδίων και περιοδικών με άρθρα του, καθώς και αρχείο χειρογράφων του.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Λόγος επιμνημόσυνος εις Κωνσταντίνον Σ. Κόντον Γεώργιος Ν.Χατζιδάκις
- Συλλογή έργων του Κωνσταντίνου Κόντου Ψηφιακή βιβλιοθήκη Πλειάς
Παραπομπές
- ↑ Λόγος επιμνημόσυνος εις Κωνσταντίνον Σ. Κόντον Γεώργιος Ν.Χατζιδάκις
- ↑ Κωνσταντίνος Σ. Κόντος
- ↑ Αποσπάσματα από το βιβλίο της Ελένης Βλάχου «Στιγμιότυπα» Νεανικά χρόνια
- ↑ 1ο Γυμνάσιο Χίου, Η ιστορία του σχολείου
- ↑ [Βρέθηκαν και διασώθηκαν 4 τεύχη (Τεύχη 1o-3o (1866-1867) που εκδόθηκαν στο Leiden και 1 τεύχος το 1876, που εκδόθηκε στην Αθήνα).]
- ↑ Ευεργέτες και δωρητές του Πανεπιστημίου Αθηνών
- ↑ O Κωνσταντίνος Κόντος και το «Κόντειον διαγώνισμα»
