Μπιλ Κρίστολ
Ο Γουίλιαμ (Μπιλ) Κρίστολ, (αγγλικά: William (Bill) Kristol), Αμερικανός εβραϊκής καταγωγής, διανοούμενος και συγγραφέας, που εργάστηκε για ένα διάστημα ως Πανεπιστημιακός καθηγητής, ηγετική φυσιογνωμία του νεοσυντηρητισμού, γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1952 στην πόλη της Νέας Υόρκης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
|
| ||
| ||
| Γέννηση: 23 Δεκεμβρίου 1952 | ||
| Τόπος: Νέα Υόρκη, (Η.Π.Α.) | ||
| Σύζυγος: Susan Scheinberg | ||
| Τέκνα: | ||
| Υπηκοότητα: Η.Π.Α. | ||
| Ασχολία: Ιστορικός, Πανεπιστημιακός | ||
| Θάνατος: | ||
| Τόπος: | ||
Ο Μπιλ είναι γιος του Ίρβινγκ Κρίστολ, ενός από τους θεμελιωτές του νεοσυντηρητισμού, και της Γκέρτρουντ Χίμελφαρμπ, ιστορικού γνωστής για το έργο της σχετικά με τα κοινωνικά ήθη της βικτωριανής εποχής, εμφανίζεται συχνά στα ειδησεογραφικά δίκτυα ως πολιτικός ειδήμων, ενώ διατελεί και σύμβουλος πλήθους ομάδων πίεσης που εργάζονται για την προώθηση μιας αμερικανικής φιλοϊσραηλινής εξωτερικής πολιτικής. Είναι ιδρυτής της "Emergency Committee for Israel (ECI)", μιας φανατικής σιωνιστικής «ομάδας πίεσης», που έχει ταυτίσει απολύτως τα συμφέροντα των ΗΠΑ με αυτά του κράτους του Ισραήλ. [1]
Τον Νοέμβριο του 2018, ο Κρίστολ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις μετά τη δήλωσή του πως
«....οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να υιοθετήσουν την αλλαγή καθεστώτος στην Κίνα ως στόχο της εξωτερικής τους πολιτικής» [2].
Περιεχόμενα
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Μπιλ Κρίστολ (γεννημένος ως William Kristol) είναι Εβραίος στην καταγωγή και από τους δύο γονείς του. Πρόγονοι του από την πλευρά της μητέρας του είναι ο Μαξ Χίμελφαρμπ και η Μπέρθα Χίμελφαρμπ. Πατέρας του είναι ο Irving Kristol [3] ιδρυτής, ένας από τους θεμελιωτές και ηγέτης του νεοσυντηρητισμού ενώ μητέρα του είναι η ιστορικός της βικτωριανής εποχής, Gertrude (Bea) Himmelfarb. Ο Μπιλ έχει μια αδελφή. Θείος του, αδελφός της μητέρας του, είναι ο Μίλτον Χίμελφαρμπ, διευθυντής έρευνας για την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή, εκδότης της Αμερικανικής Εβραϊκής Επετηρίδας και τακτικός συνεισφέρων στο Σχόλιο για τα εβραϊκά θέματα.
Οικογένεια William Kristol
Το 1975 ο William (Bill) Kristol παντρεύτηκε με τη Susan Scheinberg, την οποία γνώρισε ενώ ήταν και οι δύο μεταπτυχιακοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Η σύζυγος του είναι κάτοχος Ph.D. στη Βρετανική κλασική λογοτεχνία. Από το γάμο τους έγιναν γονείς τριών παιδιών. Η κόρη τους, Anne, είναι παντρεμένη με τον συγγραφέα Matthew Continetti, αρχισυντάκτη του ιστότοπου The Washington Free Beacon. Ο γιος τους, Τζόζεφ, υπηρέτησε στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και εργάστηκε για την εταιρεία συμβούλων διαχείρισης McKinsey & Company πριν αναλάβει, το 2018, εργασία ως νομοθετικός διευθυντής για τον γερουσιαστή Tom Cotton. Η οικογένεια Kristol ζει στο McLean της πολιτείας της Βιρτζίνια.
Πολιτική ενασχόληση
Ο Κρίστολ ξεκίνησε νωρίς τις πολιτικές του δραστηριότητες. Στην ηλικία των 12 ετών, υπηρέτησε ως βοηθός στην προεκλογική εκστρατεία του Ντάνιελ Πάτρικ Μόινιχαν, του μελλοντικού Δημοκρατικού γερουσιαστή των ΗΠΑ από τη Νέα Υόρκη, του οποίου τα γραπτά για κοινωνικά θέματα δημοσίευε συχνά ο πατέρας του Γουίλιαμ, Ίρβινγκ, αλλά του οποίου η σχέση με τον νεοσυντηρητισμό τελείωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 α.
Το 1968, ενώ ήταν στο λύκειο, ο Κρίστολ προσφέρθηκε εθελοντικά να εργαστεί στην προεκλογική εκστρατεία του Χιούμπερτ Χάμφρεϊ και το καλοκαίρι του 1970, ήταν υπότροφος στον Λευκό Οίκο. Το 1972, ο Κρίστολ βοήθησε στην οργάνωση των φοιτητών του Χάρβαρντ για τον γερουσιαστή Χένρι "Σκουπ" Τζάκσον, τον Δημοκρατικό από την Ουάσινγκτον και ένθερμο υποστηρικτή του Ισραήλ, γύρω από τον οποίο οργανώθηκαν πολλοί νεοσυντηρητικοί στις αρχές της δεκαετίας του 1970 σε μια ύστατη προσπάθεια να απομακρύνουν το Δημοκρατικό Κόμμα από την πιο συγκρατημένη πολιτική των οπαδών του Μακ Γκόβερν. Όταν οι προεδρικές φιλοδοξίες του Τζάκσον απορρίφθηκαν από τους Δημοκρατικούς, η νεοσυντηρητική στροφή προς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ξεκίνησε.
Ο Kristol παρακολούθησε το Κολεγιακό Σχολείο Αρρένων στο Μανχάταν. Έλαβε πτυχίο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ακολουθώντας την ακαδημαϊκή πορεία που αναμενόταν από αυτόν, απέκτησε το διδακτορικό του στο ίδιο Πανεπιστήμιο (σχετικά με τη φιλοσοφική προϊστορία του αμερικανικού δικαστικού συστήματος). Ξεκίνησε μια καριέρα διδασκαλίας, αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και στη συνέχεια στη «Σχολή Διακυβέρνησης Τζον Φ. Κένεντι» του Χάρβαρντ, αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν ο τομέας που του ταίριαζε.
Οι γονείς του είχαν πιέσει τον πρόεδρο Ρέιγκαν να διορίσει τον Γουίλιαμ Μπένετ για να διευθύνει το "National Endowment for the Humanities" (Εθνικό Ίδρυμα Ανθρωπιστικών Επιστημών), και το 1985, όταν ο Μπένετ έγινε υπουργός Παιδείας, προσέλαβε τον Κρίστολ, ο οποίος γρήγορα προήχθη σε προσωπάρχη. Ο Κρίστολ διηύθυνε επίσης την ανεπιτυχή εκστρατεία του Άλαν Κις για τη Γερουσία του Μέριλαντ το 1988, ενός συντηρητικού Ρεπουμπλικανού και πρώην συμφοιτητή του Κρίστολ, ο οποίος ήταν μέλος μιας ομάδας δεξιών που προσελήφθη από τον Πολ Γούλφοβιτς για να υπηρετήσει στο προσωπικό σχεδιασμού πολιτικής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ της πρώτης κυβέρνησης Ρέιγκαν. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Τζωρτζ Μπους του πρεσβύτερου, ο Κρίστολ ήταν επικεφαλής προσωπικού του Αντιπροέδρου Νταν Κουέιλ, κερδίζοντας το παρατσούκλι ο εγκέφαλος του Νταν Κουέιλ.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ο Κρίστολ είχε γίνει πλέον βασικό στέλεχος της πολιτικής σκηνής της Ουάσινγκτον. Με την υποστήριξη του Ρούπερτ Μέρντοχ (Rupert Murdoch), Αμερικανού Εβραίκής καταγωγής εκδότη, αυτός και ο Τζον Ποντχόρετζ (John Podhoretz) ίδρυσαν το περιοδικό "Weekly Standard", το οποίο γρήγορα έγινε το βάθρο των απόψεων των λεγόμενων νεοσυντηρητικών της δεύτερης γενιάς, εκτοπίζοντας το "Commentary", το κορυφαίο περιοδικό των νεοσυντηρητικών της πρώτης γενιάς.
Πριν από τη ίδρυση του PNAC το 1997, ο Κρίστολ συμμετείχε στη δημιουργία του "Project for the Republican Future" [4], μιας οργάνωσης που πιστώνεται ότι συνέβαλε στη διαμόρφωση της στρατηγικής που οδήγησε στη νίκη των Ρεπουμπλικανών στις εκλογές του 1994. Το κύρος του ήταν τέτοιο, μέχρι το 2000, που ο Howard Kurtz της Washington Post έγραψε:
«...Αν κάποιο άτομο είναι καλωδιωμένος με όλους σχεδόν τους προεδρικούς υποψηφίους των Ρεπουμπλικάνων, αυτός είναι ο Κρίστολ, το ευγενικό πρόσωπο του μη απειλητικού συντηρητισμού. Και αν κάποιος είναι βαθιά ενσωματωμένος στην κουλτούρα των μέσων ενημέρωσης -εκδίδει ένα περιοδικό γνώμης, μιλάει σε όλα τα δίκτυα, αναφέρεται από δημοσιογράφους που αναζητούν έναν γλαφυρό Ρεπουμπλικανό- ο Κρίστολ είναι ο άνθρωπος που ζητάτε...» [5].
Ο Κρίστολ είναι, μαζί με τον Κέιγκαν, από τους Ρεπουμπλικάνους που αντιτάχτηκαν σφοδρά στην υποψηφιότητα αλλά και στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ β. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του "Republican Voters Against Trump" ενώ σήμερα μέσω ενός άλλου από τους οργανισμούς που διευθύνει, του "Defending Democracy Together", ξόδεψε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για να υποστηρίξει τη Νίκι Χέιλι και να κάνει διαφημίσεις εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ στις προκριματικές εκλογές του 2024 για την ανάδειξη του υποψηφίου για την Προεδρία του κόμματος των Ρεπουμπλικανών [6].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- [Columnist Biography: William Kristol]
- [Life and Career of William Kristol Video]
- [Recent and archived work by William Kristol for The New York Times]
- [Books, William Kristol]
Σημείωση
- ^α Το 1993, ο Moynihan έγραψε για τους νεοσυντηρητικούς:
«Επιθυμούσαν μια στρατιωτική στάση που πλησίαζε την κινητοποίηση- θα δημιουργούσαν ή θα επινοούσαν όποιες κρίσεις απαιτούνταν για να το επιτύχουν αυτό.» [7].
- ^β Ο κύριος λόγος της αντίθεσης του Μπιλ Κρίστολ στον Τραμπ είναι η θέση του για μια μη παρεμβατική εξωτερική πολιτική. Γνωρίζοντας ότι μια τέτοια πολιτική θα βλάψει τα συμφέροντα του Ισραήλ όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα,
«...μια πολεμοχαρής, μιλιταριστική εξωτερική πολιτική είναι ο θεμέλιος λίθος για τον Κρίστολ και ορισμένους άλλους νεοσυντηρητικούς. Είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν οποιονδήποτε αστερισμό εσωτερικών πολιτικών χρειάζεται για να διατηρηθεί ένας συνασπισμός υπέρ αυτού του μιλιταρισμού. Σίγουρα ο Κρίστολ έχει χρησιμοποιήσει ένα ποτάμι από συναισθηματικά ηχηρά tweets κατά του Τραμπ, που παράγονται με εργοστασιακή ταχύτητα, για να αυξήσει μαζικά τους οπαδούς του στο Twitter και να κερδίσει τις καρδιές των ταραγμένων φιλελεύθερων...» [8].
Παραπομπές
- ↑ [Now he tells us: Bill Kristol says Obama-McCain election was about Israel]
- ↑ [The continuing lunacy of the neocons]
- ↑ [Irving Kristol]
- ↑ [Project for the Republican Future]
- ↑ [Right Face, Right Time]
- ↑ [Nikki Haley receives New Hampshire boost from Bill Kristol’s liberal dark money-funded group]
- ↑ [Daniel Patrick Moynihan, Pandaemonium: Ethnicity in International Politics (New York: Oxford University Press, 1993), p. 36.]
- ↑ [The left shouldn't make peace with neocons - even to defeat Trump]
