Σαλβατόρε ντι Τζάκομο

Ο Σαλβατόρε ντι Τζάκομο [Salvatore Di Giacomo] Ιταλός εθνικιστής, ποιητής γνωστών ποιημάτων στη ναπολιτάνικη γλώσσα, πολλά από τα οποία, στη συνέχεια, μελοποιήθηκαν, και αποτελούν σημαντικό μέρος της λαϊκής κουλτούρας της Νάπολη, λογοτέχνης, δημοσιογράφος, συγγραφέας νουβέλας, θεατρικός και ιστορικός συγγραφέας, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1860 στην περιοχή της αγοράς στη Νάπολι και πέθανε στις 5 Απριλίου 1934 στην ίδια πόλη.

Παντρεύτηκε το 1916 με την Ελίζα Αβιλιάνο.

Salvatore Di Giacomo

Βιογραφία

Πατέρας του ήταν ο γιατρός Francesco Saverio και μητέρα του η μουσικός Patrizia Buongiorno. Ο Σαλβατόρε αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Λύκειο γράφτηκε στην Ιατρική σχολή, την οποία εγκατέλειψε το 1880, στο τέλος του δεύτερου χρόνου, κι εργάστηκε ως επαγγελματίας δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Corriere del mattino», στην οποία είχε αρχίσει να δημοσιεύει απ' τον προηγούμενο χρόνο. Το 1892, ίδρυσε από κοινού με τους Benedetto Croce, Riccardo Carafa, Giuseppe Ceci, Luigi Conforti, Michelangelo Schipa και Vittorio Spinazzola το περιοδικό «Napoli nobilissima». Αργότερα προσλήφθηκε ως βιβλιοθηκάριος, εξασκώντας και τα δύο επαγγέλματα για τρία χρόνια, απ' το 1893 έως το 1896, όταν εγκατέλειψε τη θέση του συντάκτη στην «Corriere del mattino».

Από το 1893 υπηρέτησε ως βιβλιοθηκονόμος σε διάφορα πολιτιστικά ιδρύματα, όπως στη Βιβλιοθήκη του Ωδείου San Pietro a Maiella, στην Πανεπιστημιακή και την Εθνική Βιβλιοθήκη, ενώ το 1902 ανέλαβε διευθυντής του αυτόνομου τμήματος Lucchesi-Palli της Εθνικής Βιβλιοθήκης και από το 1925 έως το 1932 κατείχε τη θέση του επικεφαλής βιβλιοθηκονόμου. Συνέχισε να διατηρεί επαφές με την εφημερίδα, ενώ συνεργάστηκε και με άλλα περιοδικά ως εξωτερικός συνεργάτης. Το 1910, εκλέχθηκε μέλος στην «Accademia Pontaniana» της Νάπολη, ενώ το 1924 προτάθηκε για γερουσιαστής, θέση την οποία δεν αποδέχθηκε.

Το 1925, ο Τζιοβάνι Τζεντίλε και ο Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι συνέγραψαν το «Μανιφέστο των Φασιστών διανοουμένων», που το συνυπέγραψαν κάποιοι από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Ιταλίας. Ανάμεσά τους ο Σαλβατόρε ντι Τζάκομο καθώς και οι Κούρτσιο Μαλαπάρτε, Τζουζέπε Ουνγκαρέτι, ο Λουίτζι Πιραντέλλο και ο Ιωακείμ Βόλπε.

Το 1929 έγινε μέλος της Ιταλικής Ακαδημίας.

Εργογραφία

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία κι έγραψε ποίηση σε ναπολιτάνικη διάλεκτο, αφηγηματική πρόζα, θεατρικά κείμενα, κείμενα για τη μουσική και το σινεμά, ασχολήθηκε με το κινηματογραφικό σενάριο από το 1915, δοκίμια και έρευνες γύρω απ' τη ναπολιτάνικη ζωή, είτε για το ιστορικό παρελθόν είτε για την εποχή του, νουβέλες, μικρά πεζογραφήματα, χρονογραφήματα, δράματα και ιστορικές μελέτες. Στα χρονογραφήματα και τις νουβέλες του περιγράφει τη ζωή των μη προνομιούχων τάξεων της ναπολιτάνικης κοινωνίας. Ως στιχουργός ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της λεγόμενης χρυσής εποχής για το ναπολιτάνικο τραγούδι, κι έγραψε μια σειρά από ναπολιτάνικα τραγούδια, δημοφιλέστερο των οποίων είναι το «Marechiaro».

Η πόλη που γεννήθηκε περιγράφεται ως η Νάπολη των καθαρμάτων με κύριο χαρακτηριστικό της την κοινωνική και ηθική παρακμή, απ' τη διαφθορά και την ανικανότητα, η Νάπολη των προλετάριων, των δικαστηρίων, των φυλακών, των νοσοκομείων, των ασύλων και των μοναστηριών. Στις περιγραφές του χρησιμοποιεί την τοπική διάλεκτο, όπως και στην ποίηση του, ανατρέχει σε ντοκουμέντα από τα τοπικά αρχεία καθώς και στις τοπικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

Από το 1877 έως το 1878 έγραψε νουβέλες στο σχολικό περιοδικό «Il Liceo-Giornale Letterario», στο οποίο δημοσίευσε την πρώτη του νουβέλα

• «La bellissima. Fantasia medioevale»,

ενώ αργότερα δημοσίευσε νουβέλες στο «Il Corriere del mattino» και σε άλλα έντυπα.

Το φανταστικό στοιχείο στο έργο του διαδραματίζεται στο περιβάλλον της Γερμανίας κι όχι σ' αυτό της Νάπολη. Η φανταστική πλοκή εκδηλώθηκε ήδη από την πρώτη του νουβέλα, που εκδόθηκε στο περιοδικό «Corriere del mattino», με τον τίτλο

• «Karl il violinista», το 1879.

Διαδραματίζεται στη Νυρεμβέργη, πόλη που μαζί με το Ερλάγκεν αποτελούν τους αγαπημένους του γερμανικούς χώρους, αν και δεν είχε επισκεφθεί ποτέ τη Γερμανία.

Δημοσίευσε τα έργα,

• «Minuetto settecento», το 1883,
• «Nenella, bozzetti napoletani», το 1884,
• «Mattinate Napoletane», το 1886,
• «Rosa Bellavita», το 1888,
• «Pipa boccale. Racconti fantastici», το 1893,
• «La piccola ladra e Perlina e Gobbetta», το 1899,
• «Nella vita», το 1903.
• «Novelle Napoletane», το 1914, με πρόλογο του Μπενεντέτο Κρότσε,
• «Garofani rossi», το 1916,
• «Suo nipote», το 1916, στον συλλεκτικό τόμο «Le novelle della guerra».
• «Le sette rose» εκδίδεται το 1919,
• «L' ignoto», το 1920, αναθεωρημένο υπό την ονομασία «Nella vita».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Σαλβατόρε ντι Τζάκομο-Η ζωή και το έργο του Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», «Βιβλιοθήκη», Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010.

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org