Σπυρίδων Λοβέρδος
Ο Σπυρίδων Λοβέρδος [1], Έλληνας οικονομολόγος και τραπεζίτης, ένα από τα ιδρυτικά μέλη και πρώτος πρώτος πρόεδρος των Ρόταρυ στην Ελλάδα, διακεκριμένος Τέκτονας [2] καθώς και πολιτικός που διατέλεσε υπουργός της κυβερνήσεως του Παναγή Τσαλδάρη, γεννήθηκε το 1874 στον Πειραιά [3] και πέθανε το 1936 στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε απογόνους.
Βιογραφία
Κατάγονταν από εύπορη οικογένεια του χωριού Κοντογεννάδα [4] Παλικής στο νομό Κεφαλληνίας. Πατέρας του ήταν ο Παναγής Λοβέρδος. Ο Σπυρίδων Λοβέρδος ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Κεφαλλονιά και την 1η Ιουλίου 1891 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αργοστολίου με βαθμό «Λίαν καλώς». Στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα φοιτητικά του χρόνια εργάστηκε ως δημοσιογράφος, όμως σύντομα αφιερώθηκε σε τραπεζιτικές εργασίες και διατέλεσε διευθυντής της Εθνικής Τραπέζης. Αδελφός του ήταν ο Διονύσιος Λοβέρδος, που είχε γεννηθεί το 1877, μαζί με τον οποίο ίδρυσαν την Γενική Τράπεζα το 1918, της οποίας ήταν Διευθυντής έως το 1926, ενώ μετά τη διάλυση της Γενικής και τη συγχώνευση της με την Λαϊκή Τράπεζα την οποία είχαν ιδρύσει το 1905 στην Αθήνα, ο Σπυρίδων ανέλαβε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τραπέζης [5].
Πολιτική δράση
Ο Σπυρίδων Λοβέρδος το 1923 εκλέχτηκε γερουσιαστής. Το Δεκέμβριο του 1928, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη [6] και έως το 1931 διατέλεσε πρώτος πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών. Ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργού των Οικονομικών από τις 9 έως τις 16 Ιανουαρίου του 1933 στην κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη [7] καθώς και την ίδια θέση, από τις 10 Ιανουαρίου 1933 ως τις 29 Νοεμβρίου 1934 οπότε παραιτήθηκε, στη δεύτερη κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη [8].
Υστεροφημία
Ο Λοβέρδος που υπήρξε τέκτονας, μέλος της Στοάς «Παρθενών» [9], μιλούσε ιταλικά, γαλλικά, και λίγα αγγλικά, ήταν λάτρης των γραμμάτων και των τεχνών, ενώ διέθετε μία από τις καλύτερες ιδιωτικές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα. Είχε ασχοληθεί με τη νοµισµατική µεταρρύθµιση και την αποκατάσταση των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, μετά τη οπισθοχώρηση του Ελληνικού στρατού και την Μικρασιατική καταστροφή. Όπως προκύπτει από το σωζόμενο αρχείο του, ο Λοβέρδος διατηρούσε αλληλογραφία και εξαιρετικό επίπεδο σχέσεων με τους Δημήτριο Γούναρη, Ελευθέριο Βενιζέλο, Γεώργιο Καφαντάρη, Φίλιππο ∆ραγούµη, Στέφανο ∆έλτα, καθώς και με τον Τζόρτζ Χόρτον, [George Horton], τον Αμερικανό πρόξενο στη Μικρά Ασία την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας.
Η κατοικία του Σπύρου Λοβέρδου βρισκόταν -με την παλαιά αρίθμιση της οδού- στην οδό Ακαδημίας 65α, όμως το 1930, έξι ή οκτώ χρόνια πριν αποβιώσει μετακόμισε στην οδό Ζαλοκώστα 3, λίγα μέτρα μακρύτερα από την οικία και το Μουσείο του αδερφού του. Ήταν συλλέκτης έργων χαρακτικής, χαλκογραφιών και θρησκευτικών εικόνων. Με κληροδότημα του δημιουργήθηκε το 1939, η Βιβλιοθήκη Λοβέρδου στην Κηφισιά Αττικής, μια αίθουσα της οποίας έχει διαρρυθμιστεί ώστε να θυμίζει εσωτερικό εκκλησιδίου, στη συμβολή των οδών Κηφισίας 256 και Όθωνος, που περιλαμβάνει 30.000 τόμους με χειρόγραφα και κώδικες. Δωρεά των αδελφών Λοβέρδου, περί το 1935-1936, είναι το «Λοβέρδειο» περίπτερο για φυματικούς σπουδαστές στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στην Αττική.
Συγγραφικό έργο
Ο Λοβέρδος ασχολήθηκε με ζητήματα οικονομίας και δημοσίευσε πολλές σχετικές μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του. Έγραψε και δημοσίευσε πολλά βιβλία, μεταξύ τους οι πραγματείες,
- «Ο εθνικός πλούτος», δίτομο έργο, την περίοδο 1901-02,
- «Η Αγία Πόλις», το 1902,
- «Αποταμίευσις και ταμιευτήρια», το 1904,
- «Η οικονομική επέμβασις του κράτους» το 1915, και
- «Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος», το 1929.
Βιογραφία του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου, την οποία έγραψε ο Λοβέρδος, που διατηρούσε φιλική σχέση χρόνων με τον Μητροπολίτη και είχε ζήσει κοντά του.
Παραπομπές
- ↑ [Η εμφάνιση του επωνύμου στην Κεφαλλονιά χρονολογείται κατά τον 13ο αιώνα. Σχετικά με την προέλευση του επωνύμου «Λοβέρδος», υπάρχουν τρεις βασικές εκδοχές. Η πρώτη εκδοχή θέλει το επώνυμο να προέρχεται από κάποιον Aluardo, γραμματέα του τελευταίου Λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως, που εγκαταστάθηκε στην Κεφαλλονιά όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, το επώνυμο προέρχεται από παραφθορά της εθνικής ταυτότητας κάποιου Λομβαρδού, ο οποίος υπηρέτησε στη βυζαντινή αυλή. Τέλος, σύμφωνα με την τρίτη και τελευταία εκδοχή, το επώνυμο έλκει την καταγωγή του από Λομβαρδό υπήκοο, ο οποίος, καταδιωκόμενος στη χώρα του λόγω της διεκδικήσεως εκ μέρους του του βασιλικού στέμματος, κατέφυγε στην Κεφαλλονιά. Εκεί φέρεται να παντρεύτηκε την κόρη του τοπικού φεουδάρχη Ματσάκα και έγινε γενάρχης της οικογένειας των Λοβέρδων. Η οικογένεια ανέδειξε πολλούς Ιεράρχες, καθώς και άλλα σημαίνοντα δημόσια πρόσωπα.]
- ↑ Λοβέρδος Σπυρίδων Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
- ↑ Λοβέρδος Σπυρίδων
- ↑ Προσωπικότητες Κοντογεννάδας
- ↑ [Η Λαϊκή Τράπεζα λειτούργησε ώς το 1938, όταν η Ιονική Τράπεζα, το πρώτο πιστωτικό ίδρυμα που λειτούργησε στον Eλλαδικό χώρο, που ιδρύθηκε στην Κέρκυρα το 1839 και διατήρησε το εκδοτικό προνόμιο μέχρι το 1920, εξαγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών των αδελφών Λοβέρδου, που είχαν ιδρύσι τη Λαϊκή Τράπεζα το 1905 στην Αθήνα. Από τη συγχώνευση των δύο τραπεζών προήλθε η Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα της Ελλάδος, που λειτούργησε έως το 1999, όταν η τότε Alpha Τράπεζα Πίστεως, μετέπειτα Alpha Bank, εξαγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών της.]
- ↑ Ἵδρυσις τοῦ Ροταριανοῦ Ὁμίλου Ἀθηνῶν
- ↑ Κυβέρνησις ΠΑΝΑΓΗ ΤΣΑΛΔΑΡΗ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- ↑ Κυβέρνησις ΠΑΝΑΓΗ ΤΣΑΛΔΑΡΗ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- ↑ Λοβέρδος Σπυρίδων Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
