Τζον Άνταμς

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση


Ο Τζον Άνταμς, [John Adams], Αμερικανός πολιτικός, ένας από τους ιδρυτές Πατέρες, [Founding Fathers], και δημιουργούς των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ο 1ος αντιπρόεδρος και ο 2ος πρόεδρος τους, γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1735 στο Braintree στην κομητεία Norfolk της Μασαχουσέττης και πέθανε στις 4 Ιουλίου 1826, στη γενέτειρά του.

Παντρεμένος από τις 25 Οκτωβρίου 1764 με την Abigail Smith Adams, ήταν πατέρας του Τζον Κουΐνσυ Άνταμς, [John Quincy Adams], 6ου Προέδρου της χώρας. Εγκαταστάθηκε στη Βοστόνη, όπου διακρίθηκε ως δικηγόρος, όταν άρχισαν οι διαμάχες για τους φόρους, μεταξύ Αγγλίας και των αποικιών της.

John Adams

Βιογραφία

Παρακολούθησε τη βασική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία του Braintree και αφού εξασφάλισε υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ σπούδασε νομικά και το 1975 αποφοίτησε. Έκανε την πρακτική του άσκηση έχοντας πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του Γενικού Εισαγγελέα της Μασαχουσέττης, και το 1761 έγινε δεκτός στον δικηγορικό σύλλογο. Ως δικηγόρος υπερασπίστηκε και αθώωσε Άγγλους στρατιώτες που κατηγορούνταν ότι είχαν πυροβολήσει και σκοτώσει συγκεντρωμένους Αμερικανούς πολίτες. Έλεγε ότι ανέλαβε την υπόθεση καθώς πίστευε απόλυτα στην αξία της πιστής εφαρμογής του νόμου, που τον τοποθετούσε πάνω από συναισθηματισμούς και συμφέροντα.

Από τον βασιλιά Γεώργιο της Αγγλίας του είχε προταθεί το υψηλότερο δικαστικό αξίωμα της Μασαχουσέττης και συνέβαλε σημαντικά ώστε η νεοσύστατη χώρα, να αποκτήσει σύνταγμα το οποίο σέβεται τα δικαιώματα του ανθρώπου και με βάση το οποίο μπορεί ο κάθε πολίτης να αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον του.

Πολιτική φιλοσοφία

Σχολιάζοντας το κείμενο του φιλοσόφου και συγγραφέα Τόμας Πέιν, [Thomas Paine], με τίτλο «Κοινή Λογική» το 1776, είπε ότι «χωρίς την πένα του συγγραφέα, το σπαθί της Ουάσιγκτον θα είχε υψωθεί μάταια». Τάχθηκε υπέρ του Επαναστάσεως του 1821 και για το λόγο αυτό ήρθε σε αντίθεση με τον τότε Υπουργό Εξωτερικών γιο του και μετέπειτα πρόεδρο Τζον Κουΐνσυ Άνταμς, [John Quincy Adams], και υποστήριξε τον Αγώνα της Ελληνικής Εθνικής Ανεξαρτησίας, λέγοντας πως «η καρδιά μου χτυπά με τον ρυθμό της καρδιάς των Ελλήνων».

Φανατικός υπέρμαχος της κλασικής αστικής δημοκρατίας, αλλά και φανατικός εχθρός της αριστοκρατίας του πλούτου και του αίματος, και έλεγε ότι «το εμπόριο είναι η σπουδαιότερη ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι το θεμέλιο, που πάνω του οικοδομείται ο πολιτισμός. Η θρησκεία, η κοινωνία, η εκπαίδευση, έχουν τις ρίζες τους σ αυτό.» Τέλος δημιούργησε στους πολίτες την διαχρονική αίσθηση ότι κάθε ένας θα βρει το δίκαιό του στη δικαιοσύνη και όταν αδικηθεί θα υποχρεώσει τους ηγέτες του να απολογηθούν και επέβαλλε την φιλοσοφία ότι το δίκαιο είναι η υπέρτατη αξία.

Πολιτική δράση

Μετατράπηκε σε ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο και σημαντικό δημόσιο πρόσωπο, όταν έγραψε και δημοσίευσε το δοκίμιο «Essay on the Canon and Feudal Law», που ήταν η αμερικανική απάντηση στη θέση του Αγγλικού θρόνου για το φόρο στις αποικίες. Η δραστηριότητά του τον ανέδειξε σε σημαντικό παράγοντα του Αμερικανικού πατριωτικού κινήματος και στη συνέλευση το 1770 εκλέχθηκε ως ένας από τους πέντε εκπροσώπους της πολιτείας, για το πρώτο ηπειρωτικό συνέδριο.

Υπηρέτησε ως διοικητής στον αποικιακό στρατό το 1775, με απόφαση του Γεώργιου Ουάσιγκτον. Ήταν εξαιρετικά ενεργό μέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου και στη διάρκεια της θητείας του πήρε μέρος σε περισσότερες από ενενήντα και ήταν πρόεδρος σε εικοσιπέντε επιτροπές του. Ο ανταγωνισμός και η διαμάχη του με τον του Tόμας Τζέφερσον και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, απασχόλησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα την Αμερικανική κοινωνία και ήταν περισσότερο μια προσωπική αντίθεση παρά αντιπαράθεση θέσεων.

Η πολιτική του φιλοσοφία συνοψίζεται στην επιστολή που έγραψε στον Τζέφερσον στις 6 Δεκεμβρίου 1787, «Εσύ φοβάσαι τον έναν, εγώ τους λίγους. Συμφωνούμε απολύτως πως οι πολλοί θα έπρεπε να απολαμβάνουν απόλυτη δικαιοσύνη και πλήρη αντιπροσώπευση. Εσύ τρομάζεις μπροστά στο φάσμα της Μοναρχίας, εγώ μπροστά στο φάσμα της Αριστοκρατίας. Γι' αυτό έδωσα περισσότερη δύναμη στον πρόεδρο και λιγότερη στη γερουσία». Ενδεικτικές είναι επίσης οι φράσεις του, «Τα χρόνια που πέρασαν στη ζωή μου με οδήγησαν στο εξής συμπέρασμα: ένας άχρηστος άντρας είναι ντροπή. Δύο είναι νομική εταιρεία. Και τρεις ή περισσότεροι το Κογκρέσο.», αλλά και «Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις μια χώρα: Με την βία ή με τα χρέη», που αποδίδουν με τον καλλίτερο τρόπο το κλίμα και τον τρόπο της σκέψης του.

Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας

Αποτέλεσε μέλος της επιτροπής, μαζί με τους Τόμας Τζέφερσον, αντιπρόσωπο από τη Βιρτζίνια, Βενιαμίν Φραγκλίνο, αντιπρόσωπο από την Πεννσυλβανια, Ρότζερ Σέρμαν και Ρόμπερτ Λίβιγκστον, που στις 11 Ιουνίου 1776, επεξεργάστηκε το σχέδιο της διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, [«Declaration of Independence», επίσημα «The unanimous Declaration of the thirteen united States of America»] την οποία και συνυπέγραψε, μαζί με τους Samuel Adams, John Hancock, Robert Treat Paine, Elbridge Gerry, ως εκπρόσωποι της πολιτείας της Μασσαχουσέτης. Διορίστηκε πρέσβης στη Γαλλία το 1776, από όπου επέστρεψε το 1779 και πήρε μέρος στη διαμόρφωση του πολιτειακού συντάγματος της Μασαχουσέτης. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε Πληρεξούσιος Υπουργός, με εξουσιοδότηση να διαπραγματευτεί την ειρήνη και σύναψε συνθήκη εμπορίου με την Αγγλία.

Πρόεδρος

Από το 1781 ήταν ένας από τους εκπροσώπους που διαπραγματεύθηκε τη Συνθήκη Ειρήνης την οποία συνυπέγραψε το 1783, όταν τελείωσε ο πόλεμος με την Αγγλία. Εξελέγη αντιπρόεδρος το 1789, με πρόεδρο το Γεώργιο Ουάσιγκτον και τελικά στις 4 Μαρτίου 1797, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Το 1800 στη διάρκεια της Προεδρικής προεκλογικής εκστρατείας ο Τόμας Τζέφερσον τον κατηγόρησε ως «ένα μισητό και ερμαφρόδιτο χαρακτήρα, χωρίς όμως τη δύναμη του άντρα, ούτε την ευαισθησία της γυναίκας» και ο Άνταμς απάντησε λέγοντας ότι ο Τζέφερσον ήταν «γιος μιας μιγάδας ερυθρόδερμης, την οποία κατέστησε έγκυο ένας μιγάδας από τη Βιρτζίνια».

Αποσύρθηκε από την πολιτική δράση στις 4 Μαρτίου 1801, στο τέλος της προεδρικής του θητείας, όμως το 1824 εκλέχθηκε Πρόεδρος της πολιτειακής συνέλευσης για τη μεταρρύθμιση του συντάγματος της Μασαχουσέτης, από όπου αποσύρθηκε λόγω των προβλημάτων στην υγεία του. Πέθανε το απόγευμα της 4ης Ιουλίου, λίγες ώρες μετά τον Τόμας Τζέφερσον, το μεγάλο του πολιτικό αντίπαλο και το μήνυμά του «Ανεξαρτησία για πάντα!», αφορούσε την ημέρα της Αμερικανικής ανεξαρτησίας. Μάλιστα λέγεται ότι αγνοώντας τον προγενέστερο θάνατο του αντιπάλου του είπε «Ο Τόμας Τζέφερσον ζει».

Εργογραφία

  • «Μια Υπεράσπιση του Τρόπου με τον οποίον κυβερνώνται οι Ηνωμένες Πολιτείες», [«A Defence of the Constitution of Government of the United States» το 1787].

Υπέβαλε σε κριτική τις απόψεις των Ευρωπαίων διανοουμένων για τη βαρβαρότητα του αμερικανικού πολιτικού συστήματος και έκανε τη διαπίστωση ότι «οι πλούσιοι, οι πορφυρογέννητοι και όσοι έχουν περισσότερες ικανότητες» πρέπει να απομονωθούν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, σε μια γερουσία.

Εξωτερικές συνδέσεις





Πρόεδροι Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Τζορτζ Ουάσινγκτον | Τζον Άνταμς | Άντριου Τζάκσον| Τζέιμς Μόνροου | Οδυσσέας Γκραντ | Μπέντζαμιν Χάρισον | Τόμας Γούντροου Γουΐλσον | Φράνκλιν Ρούσβελτ | Λίντον Τζόνσον | Ρίτσαρντ Νίξον | Ρόναλντ Ρήγκαν | Ντόναλντ Τραμπ