Απόστολος Σαχίνης

Ο Αποστόλης Σαχίνης, Έλληνας συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας, καθηγητής Πανεπιστημίου, ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος, γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1918 στην Αθήνα και αυτοκτόνησε το 1999.

Βιογραφία

Η οικογενειακή καταγωγή του ήταν από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας. Το 1936 ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής και στη συνέχεια σπούδασε νομικά και από το 1941 ήταν απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1942 των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1955 απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα, [Masters of Arts], από το King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, όπου την ίδια χρονιά το του απονεμήθηκε το βραβείο Burrows για τις ελληνικές σπουδές και το 1957 αναγορεύθηκε Doctor of Philosophy. Το 1961 έλαβε πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος-βιβλιοκριτικός, από το 1947 έως το 1967, συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Έθνος» και με το ελληνικό τμήμα του Β.Β.C. από το 1954 έως το 1955, ενώ εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1944, μέσα από τις δημοσιεύσεις του στο περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα».

Από το 1959 έως το 1966 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών ως ερευνητής. Την περίοδο 1965-1967 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Το 1965 διορίσθηκε αρχικά άμισθος και το 1969 εντεταλμένος υφηγητής Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με θέμα της διατριβής του επί υφηγεσία το περιοδικό Πανδώρα. Το 1968 εκλέχτηκε έκτακτος καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όμως δεν τοποθετήθηκε, και το 1970 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, στην οποία τοποθετήθηκε το Μάρτιο του 1972 και υπηρέτησε έως το Μάιο του 1984.

Δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τα χρονικά διαστήματα 1979-1981,1991-1993 υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων λογοτεχνίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας και έγραψε πολλές μελέτες και δοκίμια στα περιοδικά «Νέα Εστία», «Εποχές», «Νέα Γράμματα», «Ευθύνη» και «Νέα Πορεία». Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ενώ εκλέχθηκε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της και διατέλεσε αντιπρόεδρος της. Το 1984 ανακηρύχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών , στην Τάξη Γραμμάτων και Τεχνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας. Ήταν επίσης, μέλος και από το 1987 πρόεδρος του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά. Διατέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη και από το 1991 Γενικός Γραμματέας του και το 1994 διετέλεσε Γραμματέας των Δημοσιευμάτων της Ακαδημίας.

Εργογραφία

Δημοσίευσε μεταξύ άλλων τα έργα

• «Η σύγχρονη πεζογραφία μας», το 1951,
• «Το ιστορικό μυθιστόρημα», το 1957,
• «Το νεοελληνικό μυθιστόρημα», το 1958,
• «Νέοι πεζογράφοι», το 1965,
• «Παλαιότεροι πεζογράφοι», το 1973,
• «Τετράδια κριτικής», από το 1978-86, 4 τόμοι,
• «Μεσοπολεμικοί και μεταπολεμικοί πεζογράφοι», το 1979,
• «Γύρω στο κρητικό Θέατρο», το 1980,
• «Η πεζογραφία του αισθητισμού», το 1981.
• «Ο Ν. Δραγούμης ως λογοτεχνικός κριτικός»,

Ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτα ήταν τα έργα κριτικής του:

• «Αναζητήσεις της μεσοπολεμικής πεζογραφίας», το 1945,
• «Η πεζογραφία της Κατοχής», το 1948.

Διακρίσεις

Τιμήθηκε με

• κρατικά βραβεία κριτικής-δοκιμίου, το 1958, το 1966 και το 1983,
• βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα, το 1965,
• βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, το 1974.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• [Έργα του Απόστολου Σαχίνη]

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org