Γεώργιος Α. Ροδόπουλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Γεώργιος Ροδόπουλος, Έλληνας παραδοσιοκράτης και συντηρητικός, υποστηρικτής του θεσμού της μοναρχίας, δικηγόρος και διευθυντικό στέλεχος τραπεζών, πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής, συγγραφέας πολιτικών, ιδεολογικών και κοινωνικών βιβλίων, γεννήθηκε το 1863 στην πόλη των Πατρών και πέθανε το 1939 [1] στην Αθήνα.

Γεώργιος Α. Ροδόπουλος
Γεώργιος Ροδόπουλος.jpg
Γέννηση: 1863
Τόπος: Πάτρα, Αχαΐα (Ελλάδα)
Σύζυγος: Ανθή (Ανθούλα) Σταμουλάκη Μουλούλη
Τέκνα: Ροδόπη, Νικόλαος, Φώφη
Κωνσταντίνος Ροδόπουλος, Δημήτριος Καραγάτσης
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, τραπεζικός, πολιτικός
Θάνατος: 1938
Αιτία:
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)

Το 1891 παντρεύτηκε την Ανθή (Ανθούλα) κόρη του Σταμουλάκη Μουλούλη, η οποία κατάγονταν από τον Τύρναβο της Θεσσαλίας και από το γάμο του απέκτησε πέντε τέκνα, τη Ροδόπη -που αργότερα νόσησε ψυχικά και είναι η κυρία διευθυντού στο βιβλίο «Συνταγματάρχης Λιάπκιν» του αδελφού της Μίτια Καραγάτση, σύζυγο του διευθυντή της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής Φιλοποίμενα Τζουλιάδη, τον οικονομολόγο Νικόλαο Ροδόπουλο που γεννήθηκε το 1893 -ήταν επιχειρηματίας και διατηρούσε γραφείο εισαγωγών, συγγραφέας ειδικών πραγματειών, αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο Συμβούλιο της Ευρώπης και σε διεθνή συνέδρια, τον Κωνσταντίνο που διατέλεσε βουλευτής, υπουργός και Πρόεδρος της Βουλής ο οποίος γεννήθηκε το 1896, τη Φωφώ, σύζυγο του νομικού Θεόδωρου Κασιμάτη και τον εθνικιστή Δημήτριο Ροδόπουλο, μετέπειτα κορυφαίο λογοτέχνη γνωστό με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μ.(ίτια) Καραγάτσης.

Βιογραφία

Η οικογένεια Ροδόπουλου κατάγεται από την Πάτρα. Είναι πολύ παλαιά και ιστορική οικογένεια που οι ρίζες της ανάγονται ως τα χρόνια της Ελληνικής εθνεγερσίας. Μεταξύ των προεστών απ' όλη την Πελοπόννησο που οι Τούρκοι αιχμαλώτισαν προκειμένου να τιθασεύσουν τις επαναστατικές κινήσεις των υπόδουλων Ελλήνων ήταν και ο Δημήτριος (Μήτρος) Ροδηθάνας ή Ροδόπουλος από την Πάτρα, ο οποίος ασπάστηκε τον Ισλαμισμό [2] [3] κι αργότερα εξελίχθηκε σε αξιωματούχο του Ελληνικού κράτους ώσπου εκλέχθηκε πληρεξούσιος στην Συνταγματική του 1843 [4].

Οικογένεια Ανδρέα Ροδόπουλου

Πατέρας του Γεωργίου Ροδόπουλου ήταν ο συμβολαιογράφος Ανδρέας Ροδόπουλος [5] που αρχικά εξασκούσε το επάγγελμα του συμβολαιογράφου στην Πελοπόννησο και υπήρξε γενάρχης μιας οικογένειας, πολλά μέλη της οποίας διακρίθηκαν κατά καιρούς σε διάφορους τομείς. Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας, το 1881, στο ελεύθερο Ελληνικό κράτος η οικογένεια του Ανδρέα Ροδόπουλου εγκαταστάθηκε στη Λάρισα όπου ήταν από τους πρώτους συμβολαιογράφους που εγκαταστάθηκαν στην πόλη και το συμβολαιογραφείο του βρισκόταν αρχικά «εν ενί κατά την θέσιν Ξυλοπάζαρον δημοτικώ εργαστηρίω» [6]. Το 1898 ο συμβολαιογράφος Ροδόπουλος μετακόμισε το γραφείο του στην ανατολική πλευρά της κεντρικής πλατείας της πόλεως. Όλα τα συμβόλαια που συνέταξε από τα πρώτα, τον Ιανουάριο του 1882, μέχρι τα τελευταία, του 1900 υπάρχουν ψηφιοποιημένα στα Γενικά Αρχεία Λαρίσης. Σύζυγος του Ανδρέα ήταν η Καλλιόπη Μαυροπούλου και από το γάμο τους απέκτησαν δύο γιους, τον Δημήτριο Ροδόπουλο, ο οποίος ήταν δικηγόρος και πέθανε τον Φεβρουάριο του 1902 στη Λάρισα και τον Γεώργιο Ροδόπουλο. Ο συμβολαιογράφος Ανδρέας Ροδόπουλος πέθανε τον Νοέμβριο του 1904 και τάφηκε στην Λάρισα.

Επαγγελματική & πολιτική δραστηριότητα

Ο Γεώργιος Ροδόπουλος παρακολούθησε τα μαθήματα της βασικής και της μέσης εκπαιδεύσεως στην Πάτρα και στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στη Λάρισα, το 1885, όπου κατοικούσε ήδη η οικογένεια του και στην οποία παρέμεινε και ο ίδιος μετά την απόλυση του από το στρατό και άσκησε τη δικηγορία. Τα επόμενα χρόνια δραστηριοποιήθηκε πολιτικά αρχικά στην τοπική αυτοδιοίκηση και το 1895 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος Λαρίσης. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Τυρνάβου στις εκλογές του 1899 και επανεξελέγη σε αυτές του 1902 για να παραιτηθεί, όμως, στις 28 Μαρτίου του 1903 καθώς επέλεξε να ενταχθεί στο υπαλληλικό δυναμικό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος με την συνδρομή του Γεωργίου Στρέιτ. Ο Ροδόπουλος υπήρξε μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Αρσακείου Παρθεναγωγείου Λάρισας το οποίο ιδρύθηκε με απόφαση της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, στις 14 Αυγούστου 1902. Η Επιτροπή αποτελούνταν από τους Γεώργιο Δεσύπρη, διευθυντή τού υποκαταστήματος της Εθνικής Τραπέζης Λάρισας, Κωνσταντίνο Παπασταύρου, φαρμακοποιό, Γεώργιο Σακελλαρίδη, δικηγόρο, Ιωάννη Βασιλάκη, δικηγόρο, Λεωνίδα Αναγνώστου, κτηματία, Αθανάσιο Μιχαηλίδη, έμπορο και Δημήτριο Πιπινόπουλο, δικηγόρο [7].

Διατέλεσε διευθυντής των τοπικών υποκαταστημάτων της Εθνικής Τράπεζας σε πόλεις όπως τα Τρίκαλα, ο Πύργος Ηλείας το 1908, το Αίγιο το 1910, η Θεσσαλονίκη το 1913 και το 1914 στη Λάρισα μετά από δική του επιθυμία. Στις 23 Φεβρουαρίου 1916 ο Ροδόπουλος, παράλληλα με την ιδιότητα του Διευθυντού του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στη Λάρισα, παρέστη ως πληρεξούσιος του Πρίγκιπα Νικολάου στην υπογραφή των συμβολαίων πωλήσεως, στο Δήμο Λάρισας, μίας κατοικίας με όλα τα παραρτήματα, την αυλή και τον κήπο, τα οποία βρίσκονται εντός της Λάρισας, ολικής έκτασης όλου του κτήματος 5.912 τετραγωνικών μέτρων, αντί του ποσού των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) δραχμών. Το ακίνητο αυτό είχε περιέλθει στην κυριότητα του πρίγκιπα Νικόλαου, βάσει της διαθήκης του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' [8].

Μετά την Λάρισα ο Ροδόπουλος υπηρέτησε στα Χανιά στην Κρήτη, το 1918, και από το 1919 έως το 1921 στην Αθήνα, ενώ χρημάτισε επίσης Διοικητής της Τράπεζας Κρήτης. Το 1921 παραιτήθηκε από τον τραπεζικό κλάδο και επανήλθε στη δικηγορία ενώ ασχολήθηκε εκ νέου με την πολιτική και επανεξελέγη βουλευτής Τυρνάβου στις εκλογές του 1923, έλαβε μέρος στις εκλογές στις 7 Νοεμβρίου 1926 ως υποψήφιος βουλευτής Λάρισας με την Ένωση Φιλελευθέρων, έλαβε ψήφους 1.382 ψήφους και δεν εξελέγη[9] καθώς και του 1928, όταν εξελέγη με το Λαϊκό Κόμμα [10] του Παναγή Τσαλδάρη. Στις 20 Ιανουαρίου 1936 σε επιστολή [11] που έστειλε στον Ελευθέριο Βενιζέλο εκφράζει την απογοήτευση του για τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα και παράλληλα καταφέρεται εναντίον των πολιτικών επιλογών του γιου του Κωνσταντίνου Ροδόπουλου και εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν τον ίδιο να αποχωρήσει από το ψηφοδέλτιο του Κόμματος των Φιλελευθέρων στο νομό Λάρισας. Ο Ροδόπουλος διατέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού συνδέσμου Αμπελοκτημόνων καθώς και της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας των Θεσσαλών στην Αττική [12].

Συγγραφικό έργο

Ο Γεώργιος Ροδόπουλος ήταν συγγραφέας οικονομικών, πολιτικών, δικαστικών και ιστορικών μελετών και το 1918 εξέδωσε μονόπρακτη κωμωδία εθνικού περιεχομένου σε διασκευή από τα γαλλικά. Είχε ασχοληθεί επίσης με θέματα που αφορούσαν τη νεότερη ιστορία του Ελληνικού έθνους. Στην αυτοβιογραφία του, που έγραψε σε προχωρημένη ηλικία, αναφέρεται στο παρελθόν της οικογένειάς του, ως τον εξισλαμισμένο προ-προπάππο του Μήτρο Ροδόπουλο, την προσωπικότητα στην οποία βασίστηκε αργότερα ο Καραγάτσης για να συνθέσει τον χαρακτήρα του Μίχαλου Ρούση. Ο Γεώργιος Ροδόπουλος έγραψε βιβλία όπως:

  • «Περί ανωνύμων εταιριών»,
  • «Περί Τραπεζών και τραπεζικών εργασιών»,
  • «Περί θρησκευτικής ανεξαρτησίας των Μουσουλμάνων» το 1913,
  • «Κεφαλαιοκρατία και Κομμουνισμός», εκδότης «Πέτρος Δημητράκος», Αθήνα, Ιανουάριος 1933,
  • «Ο κοινός νους. Κρίσεις και ακρισίαι», Αθήνα, το 1934,
  • «Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος και η προσάρτησις της Θεσσαλίας» το 1935,
  • «Η εξυγίανσις του κοινοβουλευτισμού», εκδότης «Εργασία Τύπου», Αθήνα, το 1936.

Τα ανέκδοτα απομνημονεύματα του βρίσκονται στην κατοχή της εγγονής του, της Μαρίνας Καραγάτση.

Εσωτερική αρθρογραφία

Πηγές

  • «Γεώργιος Α. Ρροδόπουλος, ο άνθρωπος, ο επιστήμων, ο πολιτικός», εκδότης «Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία των θεσσαλών εν Αθήναις», τόμος Δ' , τεύχος Α'.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Ελληνική Eπανάσταση και Μ. Καραγάτσης Εφημερίδα «Το Βήμα», 21 Μαρτίου 2021.]
  2. [Η ιστορία του «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου» lifo.gr]
  3. [Αυτό το αποτύπωμα της ιστορίας της οικογένειας Ροδόπουλου καταγράφηκε στην τριλογία του Καραγάτση «Ο Κόσμος που πεθαίνει», στην οποία ανήκουν τα βιβλία: «Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» το 1944, «Αίμα χαμένο και κερδισμένο» το 1947 και «Τα στερνά του Μίχαλου» το 1949. Η τριλογία αυτή αποτελεί ιστορικό μνημόσυνο του Καραγάτση στη μνήμη του παππού του καθώς και μια προσπάθεια αποκαταστάσεως και δικαιώσεως της μνήμης του.]
  4. [ Σπυρίδων Μελάς, «O Γέρος του Μοριά», σελίδες 143η & 182η.]
  5. [Ο συμβολαιογράφος Ανδρέας Ροδόπουλος eleftheria.gr]
  6. [Σωζόμενη μαρτυρία για την αρχική έδρα του συμβολαιογραφείου του Ανδρέα Ροδόπουλου είναι σχετική εγγραφή του ίδιου σε συμβόλαιο του έτους 1898 στο οποίο αναφέρεται: «εν τω συμβολαιογραφείω μου όπερ έχω εν ενί των εν τη πλατεία των Δικαστηρίων εργαστηρίω του Κωνσταντίνου Μανεσιώτου»]
  7. [Αρσάκειο Λάρισας. Ένα πλήρες σχολείο στον θεσσαλικό κάμπο history.arsakeio.gr]
  8. [1916. Ο Δήμος αγοράζει τον χώρο των Παλαιών Ανακτόρων eleftheria.gr]
  9. [Εκλογές 1926-Οι 2010 πολιτευτές. aera2012.blogspot.com]
  10. [Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών, 1822-1935, Αθήνα 1986, σελίδες 156η-157η, 270η-271η, (pdf format)]
  11. [Επιστολή του Γεωργίου Ροδόπουλου προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ίδρυμα Ερευνών & Μελετών Ελευθέριος Βενιζέλος.]
  12. [Οι ιδρυταί της Εταιρείας των Θεσσαλών]