Σπυρίδων Ζουρνατζής

Ο Σπύρος Ζουρνατζής Έλληνας παραδοσιοκράτης, νομικός, δημοσιογράφος και πολιτικός που διατέλεσε Υφυπουργός στην κυβέρνηση του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη και εκλέχθηκε Ευρωβουλευτής με το κόμμα Ε.Π.ΕΝ. [Εθνική Πολιτική Ένωσις] του έγκλειστου Γεωργίου Παπαδόπουλου, γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1935 στην κωμόπολη Σοφάδες του νομού Καρδίτσας και πέθανε το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022 στην Αθήνα. Η αποτέφρωση της σορού του έγινε την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν το απόγευμα, στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας.

Σπυρίδων Ζουρνατζής
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 7 Οκτωβρίου 1935
Τόπος: Σοφάδες, Καρδίτσα (Ελλάδα)
Σύζυγος: Ελένη Ζουρνατζή
Τέκνα: Τίνα, Λήδα, Αλίκη
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, πολιτικός Δημοσιογράφος
Δολοφονία: 10 Σεπτεμβρίου 2022
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)

Ο Ζουρνατζής ήταν παντρεμένος με την Ελένη Ζουρνατζή, που πέθανε στις 9 Νοεμβρίου του 2013, και από το γάμο τους γεννήθηκαν τρία κορίτσια, η Τίνα Ζουρνατζή Προϊσταμένη Μονάδας Στρατηγικού Σχεδιασμού στην Γενική Διεύθυνση Επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Λήδα Ζουρνατζή, μουσικός και πιανίστας και η διερμηνέας Αλίκη Ζουρνατζή-Καραμάλη .

Βιογραφία

Πατέρας του Σπύρου ήταν ο Βασίλης Ζουρνατζής. Ο Σπύρος παρακολούθησε τα μαθήματα της Δημοτικής εκπαιδεύσεως και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο στη γενέτειρα του. Ύστερα από επιτυχείς κατατακτήριες εισαγωγικές εξετάσεις εισήχθη στην Νομική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες, όπου υπήρξε συμφοιτητής με τον μετέπειτα σκηνοθέτη Θεόδωρο Αγγελόπουλο, τον στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο και τον διανοούμενο Νίκο Πουλατζά. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1960 και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε και εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα. Παράλληλα, από το έτος της αποφοιτήσεως του και μέχρι το 1967 ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία και εξέδωσε αλλά και διετέλεσε διευθυντής του πολιτικού περιοδικού «Προοπτική», θεωρητικού οργάνου του Κόμματος των Προοδευτικών, όπου είχε αρθρογράφο τον μετέπειτα επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνο Τσουκαλά , τον γιο του Άγγελου Τσουκαλά, υπουργού Δικαιοσύνης επί 21ης Απριλίου 1967.

Πολιτική δραστηριότητα

Ο Ζουρνατζής υπήρξε προσωπικός φίλος του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη και διατέλεσε μέλος και αρχηγός Νεολαίας του Κόμματος Προοδευτικών.

Υφυπουργός

Μετά την εκλογή του Γεωργίου Παπαδόπουλου στη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ζουρνατζή ανατέθηκαν καθήκοντα υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ (Τύπου & Πληροφοριών) καθώς και η αρμοδιότητα επί της Γενικής γραμματείας Αθλητισμού και Νεότητος, από τις 8 Οκτωβρίου 1973 έως τις 25 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, στην Κυβέρνηση του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη ο οποίος ανατράπηκε από το στρατιωτικό κίνημα του Δημητρίου Ιωαννίδη. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων ως Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ ήταν και η άσκηση καθηκόντων Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Ο Ζουρνατζής κατά την συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για την αντιμετώπιση των γεγονότων του Πολυτεχνείου πρότεινε να σταλεί ένα ελικόπτερο και να ρίξει δακρυγόνα, από αέρος, στους συγκεντρωμένους. Η απάντηση που έλαβε από τον Στρατηγό Οδυσσέα Αγγελή ήταν αφοπλιστική. Ο Αγγελής είπε πως αν έριχναν από αέρος δακρυγόνα υπήρχε κίνδυνος να χτυπηθεί κάποιος φοιτητής στο κεφάλι και να τραυματιστεί ή να σκοτωθεί . Αμέσως μετά την εκκένωση του Πολυτεχνείου ο Ζουρνατζής συνόδευσε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους οι οποίοι επισκέφθηκαν τους κατεστραμμένους χώρους του ιδρύματος και δήλωσε σ' αυτούς πως από τους 85.000 φοιτητές εκείνης της εποχής σε όλη την Ελληνική επικράτεια στα γεγονότα δεν συμμετείχαν περισσότεροι από 1.500, όπως προέκυψε από σχετική καταμέτρηση.

Ο Ζουρνατζής, σε συνέντευξη του προς τους ξένους ανταποκριτές και απεσταλμένους ξένων εφημερίδων, δήλωσε σχετικά με την επιβολή στρατιωτικού νόμου στην χώρα:

«Η επιβολή στρατιωτικού Νόμου δια Διατάγματος του Προέδρου της Δημοκρατίας εγένετο μετ' εισήγησιν του Πρωθυπουργού κ. Σπύρου Μαρκεζίνη. Εις τοιαύτην εισήγησιν είμαι βέβαιος ότι θα προέβαινεν οιοσδήποτε υπεύθυνος κυβερνήτης, έχων ως πρώτον άρθρον του πιστεύω του εις την έννομον τάξιν. Κοινωνία και μάλιστα Δυτική δεν νοείται χωρίς τάξιν και ασφάλειαν. Όλα τα άλλα, δηλαδή η ευημερία του Λαού και η δημοκρατική διαδικασία επιλογής αρχόντων, όχι απλώς ακολουθούν αλλά προϋποθέτουν την ύπαρξιν εννόμου τάξεως. Η κυβέρνησις Μαρκεζίνη εισηγηθείσα τη κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου εις τον αρμόδιον, κατά το Σύνταγμα, Πρόεδρον της Δημοκρατίας, πιστεύει ότι δεν δύναται να προχωρήση εις το εξαγγελθέν πρόγραμμα της, διενεργείας ελευθέρων και αδιαβλήτων εκλογών άνευ της προηγουμένης αποκαταστάσεως κλίματος ασφαλείας και τάξεως εις ολόκληρον τον ελληνικόν λαόν».

Στις 19 Νοεμβρίου του 1973, δύο ημέρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ο Ζουρνατζής, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου την λίστα με τους καταγεγραμμένους νεκρούς των γεγονότων του Πολυτεχνείου, όπως του δόθηκε από τον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Δημήτρη Καψάσκη. Στη λίστα αναφέρονται τα ονόματα των νεκρών που είχαν νεκροτομηθεί ως το απόγευμα της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973 και περιλαμβάνει 11 νεκρούς και 118 τραυματίες. Ακολούθησε η ανατροπή του Γεωργίου Παπαδόπουλου και η κατάργηση της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη από το κίνημα υπό τον Ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη για το οποίο ο Ζουρνατζής υποστηρίζει ότι ήταν-πρωτίστως-έργο της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με εκτελεστικό βραχίονα τον Ιωαννίδη.

«...Ο Δ. Ιωαννίδης και μετά οι τρεις αρχηγοί, Αραπάκης, Παπανικολάου της Αεροπορίας και ο Μπονάνος, αυτοί οι οποίοι είναι αποδέκτες των σημάτων της CIA, State Department και δεν συμμαζεύεται, κυρίως του Κίσινγκερ για να ανατρέψουν τον ως τότε αρχηγό τους Παπαδόπουλο {...} Ο ανατροπέας ήταν ο Κίσινγκερ διά χειρός Ιωαννίδη» .

Μετά το 1974

Μετά την αποκαλούμενη μεταπολίτευση ο Ζουρνατζής, πέρα από την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, ασχολήθηκε εκ νέου με τη δημοσιογραφία και ως το 1997 δημοσίευσε άρθρα στην εφημερίδα «Εστία». Τον Σεπτέμβριο του 1974 κλήθηκε και κατέθεσε ενώπιον του ανακριτή και του Εισαγγελέα Τσεβά που διερευνούσε την υπόθεση των γεγονότων του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Στις 3 Μαρτίου του 1975 κατατέθηκε μήνυση σε βάρος του για «εσχάτη προδοσία» λόγω της συνεργασίας του με το επαναστατικό καθεστώς ενώ για τον ίδιο λόγο παραπέμφθηκε, στις 6 Ιουνίου του 1975, στο Πειθαρχικό του Δικηγορικό Συλλόγου Αθηνών με το ερωτηματικό της διαγραφής, με το αιτιολογικό της συνεργασίας του με το επαναστατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, όμως δεν εμφανίστηκε τις επόμενες ημέρες για να απολογηθεί και τελικώς του επιβλήθηκε ποινή προσωρινής παύσεως πέντε μηνών .

ΕΠΕΝ / Ευρωβουλευτής

Στις 29 Ιανουαρίου του 1984 ο Ζουρνατζής συμμετείχε ως μέλος στην ιδρυτική συνδιάσκεψη του εθνικιστικού κόμματος Ε.Π.ΕΝ. 'που πραγματοποιήθηκε σε γνωστό ξενοδοχείο των Αμπελοκήπων στην Αθήνα και εκλέχθηκε μέλος της εκτελεστικής Γραμ­ματείας του κόμματος ενώ μετά την απόφαση του Χρύσανθου Δημητριάδη για τη δημιουργία εβδομαδιαίου εντύπου ασχολήθηκε με την επανέκδοση -κάθε Κυριακή- της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος». Στις 24 Μαΐου εκείνου του έτους δόθηκε στη δημοσιότητα το ψηφοδέλτιο της Ε.Π.ΕΝ. για τις Ευρωεκλογές. Οι υποψήφιοι, κατά σειρά και δίχως σταυρό προτιμήσεως, ήταν οι: Χρύσανθος Δημητριάδης, Αριστείδης Δημόπουλος και Σπυρίδων Ζουρνατζής. Την Κυριακή 17 Ιουνίου 1984, το κόμμα συμμετείχε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, με αίτημα την αποφυλάκιση των καταδικασμένων για την 21η Απριλίου 1967, αξιωματικών και κεντρικό σύνθημα «Λεπέν, Λεπέν, η ώρα της ΕΠΕΝ». Το κόμμα συγκέντρωσε ποσοστό 2,29% και 136.642 ψήφους, και ευρωβουλευτής εκλέχθηκε ο Χρύσανθος Δημητριάδης. Το ποσοστό που έλαβε η Ε.Π.ΕΝ. ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο που έλαβε εθνικιστικό κόμμα μετά το 1974, αλλά και ο Χρύσανθος Δημητριάδης, ήταν ο τελευταίος που εξελέγη στο αξίωμα, έως και την εκλογή Ευρωβουλευτών από το εθνικιστικό κίνημα «Χρυσή Αυγή». Ο Δημητριάδης αντικαταστάθηκε μετά τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων θητείας στην Ευρωβουλή, από το δικηγόρο Αριστείδη Δημόπουλο, που με τη σειρά του παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο του 1989 και στις 9 του ίδιου μήνα αντικαταστάθηκε από τον Ζουρνατζή που διατέλεσε Ευρωβουλευτής μέχρι τη διενέργεια Ευρωεκλογών στις 24 Ιουλίου του ίδιου έτους. Ο Ζουρνατζής υπήρξε, κατ' επανάληψη, υποψήφιος σε Εθνικές εκλογές στον τόπο της καταγωγής του, στο νομό Καρδίτσας.

Ο Ζουρνατζής την δεκαετία του 1990, συμμετείχε ως παρουσιαστής-συνεργάτης του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου με τον οποίο διατηρούσε στενές φιλικές σχέσεις, σε τηλεοπτικές εκπομπές που προβάλλονταν από τη συχνότητα του τηλεοπτικού διαύλου «ΤΗΛΕ-ΤΩΡΑ». Τον Απρίλιο του 2004, συμμετείχε στην ιδρυτική προσπάθεια και στη συνέχεια ενίσχυσε τον αγώνα του εθνικιστικού σχηματισμού «Πατριωτική Συμμαχία» στις Ευρωεκλογές εκείνου του έτους καταλαμβάνοντας την τελευταία τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο ενώ συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο των Δημοτικών εκλογών στην Αθήνα με τον συνδυασμό «Αθήνα Πόλις Ελληνική» όπου αναδείχθηκε πρώτος σε σταυρούς προτιμήσεως. Τον Μάρτιο του 2005 ήτ5αν μάρτυρας υπερασπίσεως του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου στη δίκη του τελευταίου με την κατηγορία της κακουργηματικής εκβιάσεως κατά συρροή σε βάρος γνωστών Ελλήνων επιχειρηματιών. Την Μεγάλη Τρίτη του 2007 ο Ζουρνατζής δημοσιοποίησε σε συνέντευξη του σε τηλεοπτικό σταθμό και στο δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, την επιστολή του Γεωργίου Παπαδόπουλου στον Στυλιανό Παττακό, το 2003, στην οποία ο επικεφαλής της 21ης Απριλίου ήθελε να αυτοκτονήσει στα τέλη του 1967, διότι κάποια εφημερίδα δημοσιοποίησε ότι δεν είχε τελέσει γάμο με την Δέσποινα Γάσπαρη καθώς ήταν ακόμη νυμφευμένος με την πρώτη σύζυγό του Νίκη Βασιλειάδη. Ο Ζουρνατζής που διατηρούσε πολύχρονη πολιτική συνεργασία και φιλία με τον Γάλλο εθνικιστή ηγέτη και πρωτοπόρο του σύγχρονου εθνικισμού στην Ευρώπη τον Ζαν Μαρί Λεπέν, στήριξε με την συμμετοχή και τη δράση του πολλές εθνικές προσπάθειες και πραγματοποίησε εκατοντάδες ομιλίες έως το 2014 καθώς έκτοτε αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή.

Συγγραφικό έργο

Ο Ζουρνατζής, που αποτέλεσε τον σχεδόν κύριο αρθρογράφο της εθνικιστικής εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος» μετέπειτα «Ελληνικός Κόσμος» μετά την δημιουργία του κόμματος Ε.Π.ΕΝ. αλλά και μετά την εβδομαδιαία επανέκδοσή της από το 2003 έως το 2013, έγραψε και δημοσιοποίησε εκατοντάδες πολιτικές μελέτες και δοκίμια. Δημοσίευσε τα αυτοτελή έργα:

• «Εναντίον της Δημαγωγίας: απογραφή της τριετίας 1974-77», το 1977, σελίδες 542,
• «Η πολιτική των επιμηθέων και η περίπτωσις Μαρκεζίνη», το 1978.

Στο βιβλίο, μεταξύ πολλών άλλων, εκθέτει την άποψή του για το Κόμμα των Προοδευτικών και τον Σπύρο Μαρκεζίνη και αναφέρει :

«..Ο πρόεδρος του Κ.τ.Π. μπορεί να θεωρηθεί δεξιός αλλά όχι και τόσο καθώς ήταν ο πρώτος που πρότεινε την πολιτική της λήθης προς τους κομμουνιστές αμέσως μετά την νίκη του Εθνικού Στρατού το 1949 και ήταν ο δεύτερος μη σοσιαλιστής πολιτικός που επεσκέφθη την Σοβιετική Ένωση (τον Απρίλιο του 1959). Επιπλέον ήταν υποστηρικτής της ελληνο-τουρκικής φιλίας και προωθούσε την δημιουργία μιας αποπυρηνικοποιημένης ζώνης στα βαλκάνια...».

• «Εναντίον της κομματοκρατίας, 500 άρθρα στον "Ελεύθερο κόσμο"», δίτομο έργο (1ος τόμος το 2005, 2ος τόμος το 2006) εκδόσεις «Λόγχη», Αθήνα,
• «Εναντίον του Ρεύματος», εκδόσεις «Λόγχη», Αθήνα, 2012,
• «21η Απριλίου 1967, μύθοι και αλήθεια (Τί ήταν και τί είναι η 21η Απριλίου 1967)», 1η έκδοση το 1996, δίτομο έργο (1ος τόμος-280 σελίδες, 2oς τόμος-230 σελίδες) σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο και εκδότη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο, επανέκδοση: εκδόσεις «Ήλεκτρον», Αθήνα, 2019.

Εξωτερικές συνδέσεις

• [Μνήμη Σπύρου Ζουρνατζή ethnikometopo.gr]
• [Ο Σπύρος Ζουρνατζής εξηγεί στον «EK» γιατί ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν μπόρεσε να μιμηθεί τον Ντε Γκώλ Εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», φύλλο 253ο, 11 Μαΐου 2008, (αναδημοσίευση elkosmos.gr).]
• [Πέθανε ο Σπύρος Ζουρνατζής... Υφυπουργός της 21ης Απριλίου, Συνιδρυτής και Ευρωβουλευτής της ΕΠΕΝ stoxos.gr]

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org