Δέσποινα Παπαδοπούλου

Η Δέσποινα Γάσπαρη, Ελληνίδα εθνικίστρια, Τοπογράφος Μηχανικού, υπάλληλος του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης που υπηρετούσε στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού [Γ.Υ.Σ.], αποσπασμένη στο Γενικό Επιτελείο Στρατού στην υπηρεσία της τότε Κ.Υ.Π. [Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών], μετέπειτα σύζυγος σε δεύτερο γάμο του Συνταγματάρχη Γεώργιου Παπαδόπουλου επικεφαλής της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Κερκίνη του νομού Σερρών, όπου κατοικούσε εκείνη την εποχή η οικογένεια της και πέθανε από σηπτικό σοκ που προήλθε από εκκολπωματίτιδα, στις 09:30' το πρωί του Σαββάτου 25 Νοεμβρίου 2023 μετά από σύντομη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» στην Αθήνα. Η νεκρώσιμη ακολουθία της τελέστηκε, στις 12:00' το μεσημέρι της Τρίτης 28 Νοεμβρίου 2023, στον ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνα στο νεκροταφείο της Κηφισιάς και η σορός της τάφηκε στον χώρο του εκεί κοιμητηρίου.

Δέσποινα Γάσπαρη-Παπαδοπούλου
Βιογραφικά στοιχεία (συνοπτικά)
Γέννηση: 1930
Τόπος: Κερκίνη Σερρών, Μακεδονία, (Ελλάδα)
Υπηκοότητα: Ελληνική
Σύζυγοι: Σερέτης / (Αστυνομικός) (α' γάμος) Γεώργιος Παπαδόπουλος (β' γάμος)
Τέκνο: Υπερμαχεία (Μάχη) Παπαδοπούλου
Ασχολία: Τοπογράφος Μηχανικού
Θάνατος: 25ης Νοεμβρίου 2023
Αιτία: Εκκολπωματίτιδα
Τόπος: Αθήνα, Αττική (Ελλάδα)

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο με τον αστυνομικό Σερέτη με τον οποίο σύντομα ήρθαν σε διάσταση και λίγα χρόνια αργότερα εκδόθηκε το διαζύγιο τους με κοινή συναίνεση. Την Πέμπτη 5 Μαρτίου 1970 στις 8 το βράδυ παντρεύτηκε , σε δεύτερο γάμο και για τους δύο, με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο ενώ ήδη πριν το γάμο τους ήταν γονείς μιας κόρης, της Υπερμαχείας (Μάχη) Παπαδόπουλου.

Βιογραφία

Η Δέσποινα έχει ρίζες, από την πατρική αλλά και τη μητρική πλευρά, από οικογένειες προσφύγων από την Μικρά Ασία, οι οποίες μετά την Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των Σερρών στο ελεύθερο τμήμα της Μακεδονίας.

Οικογένεια Νικόλαου Γάσπαρη

Γονείς της Δέσποινας που είχε μια μικρότερη αδελφή, την Ειρήνη, ήταν ο Νικόλαος Γάσπαρης, που γεννήθηκε στην περιοχή της Σμύρνης στη Μικρά Ασία περί το 1905, αντιμοναρχικός και οπαδός του Νικόλαου Πλαστήρα που υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή και στη συνέχεια εργάστηκε στην τότε ΟΥΛΕΝ ως την συνταξιοδότηση του, και η νοικοκυρά Υπερμαχεία Γάσπαρη.

Η οικογένεια Γάσπαρη μετακόμισε στην Αθήνα στο μέσο της δεκαετίας του 1940 και εγκαταστάθηκε αρχικά στα προσφυγικά παραπήγματα στην περιοχή της Καισαριανής, όπου έζησαν ως το τέλος της ζωής τους οι γονείς του πατέρα της. Σύντομα η οικογένεια μετακινήθηκε στην περιοχή της Εκάλης, τότε έρημη και απομακρυσμένη από την Αθήνα, όπου κατοικούσαν και παράλληλα διατηρούσαν μικρή επιχείρηση τροφίμων οι γονείς της μητέρας της μετά την άφιξη τους ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Ο Νικόλαος Γάσπαρης στη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Αν και αντικομμουνιστής στις ιδεολογικές πεποιθήσεις, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Αθήνας, όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι καλοπροαίρετοι έως αφελείς Έλληνες πατριώτες, λόγος για τον οποίο εξορίστηκε στη Μακρόνησο, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει στην Αθήνα αποκηρύσοντας το Κ.Κ.Ε. και την αντεθνική του πολιτική . Θείος της Δέσποινας, αδελφός του πατέρα της, ήταν ο Γεώργιος Γάσπαρης, διεθνής αμυντικός ποδοσφαιριστής, μετέπειτα προπονητής ποδοσφαίρου και παράγοντας της Α.Ε.Κ. [Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως].

Σπουδές

Η Δέσποινα Γάσπαρη παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου και της Μέσης εκπαιδεύσεως και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο στην Καισαριανή όπου κατοικούσε η προγονική οικογένεια του πατέρα της Νικολάου Γάσπαρη. Μετά την αποφοίτηση της κι ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις η Δέσποινα εισήχθη, μεταξύ των πρώτων, στην Σχολή Τοπογράφων Μηχανικού.

Γνωριμία με τον Γ. Παπαδόπουλο

Το 1954, η Δέσποινα Γάσπαρη προσλήφθηκε ως πολιτική υπάλληλος στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, ειδικότερα στην Γ.Υ.Σ. [Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού], και εργάστηκε αποσπασμένη στη Διεύθυνση Α2 του Γ.Ε.Σ. στο σχεδιασμό στρατιωτικών χαρτών με προϊστάμενο τον Νικόλαο Ντερτιλή. Όταν διατάχθηκε η επάνοδος της στη Γ.Υ.Σ. τοποθετήθηκε σε αδρανή υπηρεσιακή θέση, όμως επανήλθε στο Γ.Ε.Σ. και στην Κ.Υ.Π. [Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών] επί διοικήσεως του Συνταγματάρχη Αλέξανδρου Νάτσινα, την εποχή που ο Παπαδόπουλος ήταν αποσπασμένος στη Διεύθυνση Πυροβολικού της VI Μεραρχίας. Ένα έτος αργότερα η Δέσποινα γνωρίστηκε με τον τότε Ταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο και η γνωριμία τους εξελίχθηκε σε εξωσυζυγική ερωτική σχέση, καθώς ο Παπαδόπουλος αν και ήταν ήδη σε διάσταση εξακολουθούσε να είναι νυμφευμένος με την πρώτη σύζυγο του, τη Νίκη Βασιλειάδη, από την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χρήστο και τη Χρυσούλα.

Η πρώτη εντύπωση της Δέσποινας για τον Παπαδόπουλο: «Δεν ήταν και πολύ ομιλητικός». Η σχέση τους παρέμεινε μυστική ως «...το 1959 ήρθε (σ.σ. ο Παπαδόπουλος) στην Υπηρεσία Πληροφοριών και αρχίσαμε και μέναμε μαζί, στην Πλατεία Αμερικής, και εκεί μας βρήκε και η Επανάσταση» . Εκεί, στην περιοχή της πλατείας Αμερικής, ειδικότερα στην οδό Σορβόλου, η Δέσποινα είχε στην ιδιοκτησία της ένα διαμέρισμα με 6 κύρια δωμάτια, το οποίο είχε αγοράσει με τη βοήθεια της οικογένειάς της έναντι τιμήματος 1,7 εκατομμυρίων δραχμών. Στη διάρκεια της εξωσυζυγικής της σχέσεως με τον Παπαδόπουλο, ειδικότερα την εποχή που η Δέσποινα υπηρετούσε στην ΕΥΠ επί διοικήσεως Αλέξανδρου Νάτσινα, το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, την Υπερμαχεία (Μάχη) Παπαδοπούλου, η οποία έζησε σχεδόν ως τα χρόνια της προεφηβικής της ηλικίας κοντά στους γονείς της Δέσποινας, τον Νικόλαο και την Υπερμαχεία Γάσπαρη.

21η Απριλίου 1967

Η Δέσποινα έκανε την πρώτη της επίσημη εμφάνιση τον Φεβρουάριο του 1970, λίγο καιρό πριν τον γάμο της με τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο, στα κινηματογραφικά «Επίκαιρα», όταν ο φακός την κατέγραψε να παραβρίσκεται στα εγκαίνια του Ωνάσειου Παιδικού Σταθμού, όμως ο εκφωνητής δεν έκανε καμία αναφορά σ' αυτήν, αν και η κάμερα την κατέγραψε να αγκαλιάζει τα παιδιά. Τον Οκτώβριο του 1971, η Δέσποινα Παπαδοπούλου υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, εκπροσωπώντας το σύζυγο της πρωθυπουργό, τον τότε αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, τον Ελληνικής καταγωγής Σπύρο Άγκνιου ή Σπυρίδωνα Αναγνωστόπουλο και τη σύζυγό του, οι οποίοι, συνοδευόμενοι από τις κόρες του, πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα. Με δική της πρωτοβουλία, προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία του θείους της Γιώργου Γάσπαρη, πραγματοποιήθηκε η μετεγγραφή του διεθνούς ποδοσφαιριστή Παντελή (Λάκη) Νικολάου, ο οποίος κατέληξε στην ΑΕΚ, παρότι ο ποδοσφαιριστής Νικολάου είχε συμφωνήσει προφορικά με τον Παναθηναϊκό, όπως έχει αποκαλύψει σε συνέντευξη του ο ίδιος.

Πολιτειακή μεταβολή

Η Δέσποινα Παπαδοπούλου ήταν ιδιοκτήτρια ενός διαμερίσματος 6 κυρίων δωματίων επί της οδού Σορβόλου στην Αθήνα, το οποίο αγόρασε αντί ποσού 1.700.000 δραχμών. Μετά την πολιτειακή αλλαγή, την αποκαλούμενη μεταπολίτευση, τα περιουσιακά της στοιχεία ελέγχθηκαν εξονυχιστικά δίχως να προκύψει οτιδήποτε επιλήψιμο σε βέρος της. Τον Σεπτέμβριο του 1974 της ασκήθηκε δίωξη για απάτη σε βάρος του Δημοσίου από κοινού με υπαλλήλους που κατηγορήθηκαν ότι δήθεν της χορήγησαν ψευδείς βεβαιώσεις πως εργαζόταν σε δημόσια θέση, εισπράττοντας έτσι 750.000 δραχμές. Απολογήθηκε στον ανακριτή και προφυλακίστηκε για μία ημέρα, την 1η Δεκεμβρίου 1974, όμως αποφυλακίστηκε την επόμενη καταβάλλοντας χρηματική εγγύηση ενώ το 1976 αθωώθηκε από την κατηγορία της απάτης της αργομισθίας εις βάρος του Δημοσίου. Το δικαστήριο αθώωσε την Παπαδοπούλου επειδή έκρινε ότι επέδειξε έμπρακτη μεταμέλεια επιστρέφοντας το σύνολο της δήθεν παράνομης μισθοδοσίας (!) αν και ήταν γνωστό ότι υπήρξε υπάλληλος της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, κατά το στάδιο της προδικασίας της υποθέσεως.

Μεταπολίτευση

Μετά την αποκαλούμενη μεταπολίτευση η Δέσποινα Παπαδοπούλου έζησε σε μισθωμένα διαμερίσματα, ούτε αυτή ούτε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος διέθεταν ιδιόκτητη κατοικία, αρχικά στα όρια των δήμων Παπάγου-Ψυχικού και στη συνέχεια στο δήμο Κηφισιάς ενώ έκτοτε έζησε ως το θάνατο της σε μισθωμένο διαμέρισμα στην περιοχή της Νέας Ερυθραίας. Μετά τον αρχικό εκτοπισμό και στη συνέχεια τη δίκη και την καταδίκη του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συνεργατών του η ίδια ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο σε κινήσεις για την αποφυλάκιση τους καθώς και σε κόμματα που δραστηριοποιήθηκαν προς την ίδια κατεύθυνση λόγος για τον οποίο ταξίδεψε σε χώρες του εξωτερικού και πραγματοποίησε επαφές. Παράλληλα παραχώρησε σειρά από συνεντεύξεις σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημερώσεως με σκοπό την ενημέρωση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης για το δίκαιο του αιτήματος της αποφυλακίσεως των πρωτεργατών της 21ης Απριλίου. Μία συνέντευξη της στον κομμουνιστή δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, εγγονό του Αλέξανδου Παπαχελά υπουργού της 4ης Αυγούστου και του Ιωάννη Μεταξά, προκάλεσε συζητήσεις και έντονο προβληματισμό καθώς στο πλαίσιο της αναφέρθηκε στην ποδοσφαιρική αναμέτρηση του 1971 Παναθναϊκός-Ερυθρός Αστέρας (3-0) το αποτέλεσμα του οποίου σήμανε την πρόκριση της ελληνικής ομάδας στο Γουέμπλεϊ. Η Παπαδοπούλου στη διάρκεια αυτής της συνενετύξεως ισχυρίστηκε πως η ομάδα του Παναθηναϊκού προκρίθηκε στον τελικό ως αποτέλεσμα χρηματισμού των παικτών της Γιουγκοσλαβικής ομάδος, αν και η ίδια διευκρίνισε ότι η αναφορά του Στυλιανού Παττακού έγινε με σκοπό να κατευνάσει την αγωνία και το άγχος της.

Το τέλος της

Η Παπαδοπούλου νοσηλεύθηκε από τις 2 Νοεμβρίου 2023 στην Α' Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου «Γεώργιος Γεννηματάς» στην Αθήνα, όπου απεβίωσε στις 09:30' το πρωί του Σαββάτου 25 Νοεμβρίου. Ο θάνατος της έγινε ευρύτερα γνωστός λίγες ώρες αργότερα, αφού καταγράφηκε στις 18:30 της ίδιας ημέρας αν και είχε ήδη γίνει ήδη αναφορά σε έντυπα και ιστολόγια του εθνικιστικού χώρου, όπου πρωτοδημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο της εφημερίδος «Στόχος» από τον γνωστό πατριώτη δημοσιογράφο Θεόδωρο Χατζηγώγο. Σύμφωνα με ιατρικές πηγές αιτία του θανάτου της ήταν το σηπτικό σοκ που προήλθε από εκκολπωματίτιδα.

Μνήμη Δέσποινας Παπαδοπούλου

Η Δέσποινα Παπαδοπούλου υπήρξε γυναίκα μεγαλωμένη με βαθύτατες θρησκευτικές αρχές και ηθικές αξίες όμως ήταν, παράλληλα, τολμηρή στα λόγια και τις πράξεις αλλά και ριζοσπαστική στη σκέψη. Διατέλεσε επί τρία χρόνια, ουσιαστικά, Πρώτη Κυρία της Ελλάδος. Το όνομα και η παρουσία της ταυτίστηκε με το επαναστατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 καθώς η ίδια στάθηκε μέχρι τέλους στον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Παρά τα περί του αντιθέτου και κακοβούλως διαδιδόμενα δεν ενεπλάκη ποτέ στις στρατιωτικές η πολιτικές εξελίξεις της εποχής που ο σύζυγος της κυβερνούσε την Ελλάδα. Αντίθετα, ως σύζυγος αφοσιώθηκε στο να απαλλάξει τον Παπαδόπουλο πλήρως από τις οικογενειακές ευθύνες και υποχρεώσεις ώστε να ανταποκρίνεται με τον καλλίτερο τρόπο στις δυσκολίες του εθνικού έργου του.

Στις δημόσιες εμφανίσεις της ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτική, ανέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα και οι επισκέψεις της σε νοσοκομεία, ιδρύματα και ανήμπορους Έλληνες χαρακτήρισαν μια ολόκληρη εποχή. Διακρίνονταν για το πάθος με το οποίο υπερασπίζονταν την αλήθεια, τον πηγαίο αυθορμητισμό της, το λαϊκό τρόπο και την αφοπλιστική απλοϊκότητα του χαρακτήρα της. Ως άνθρωπος ήταν ιδιαίτερα κοινωνική και πληθωρικά εκδηλωτική. Υπήρξε φανατική φίλαθλος του ποδοσφαίρου και εξ ίσου φανατικό οπαδός της ΑΕΚ, στην οποία αγωνίστηκε σε ρόλο πρωταγωνιστή ο θείος της Γιώργος Γάσπαρης, ο αδελφός του πατέρα της. Ως το τέλος του βίου της έζησε υπερασπιζόμενη την αλήθεια και τη μνήμη του Γεωργίου Παπαδόπουλου και παρέμεινε εξαιρετικά δημοφιλής στην κοινή γνώμη σε βαθμό που καταξιώθηκε να μείνει γνωστή με το βαπτιστικό της, η Δέσποινα. Έφυγε από τη ζωή ανήμερα της Επετείου των 50 ετών από την ανατροπή του Γεωργίου Παπαδόπουλου από τον Δημήτριο Ιωαννίδη.

Έγραψε για τη Δέσποινα

Ο παραδοσιοκράτης και βασιλόφρων δημοσιογράφος Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, ιδιοκτήτης, εκδότης και διευθυντής της συντηρητικής εφημερίδος «Ελεύθερη Ώρα» σε άρθρο του υπό τον τίτλο «ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΥΖΥΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ» έγραψε γι' αυτήν στην εφημερίδα του :

«25 Χρόνια Ηρωίδα. 
Στην άκρη η πολιτική σκοπιμότητα. Στην άκρη οι μικρότητες. Το μίσος. Οι αναμνήσεις, όσο πικρές και αν είναι, ανάκατες με το ψέμμα, ας δραπετεύσουν λίγο από την πρόχειρη αντιμετώπιση της πραγματικότητας...
Έτσι, σήμερα θέλω να σταθώ σε Μία Κυρία, σε Μία Ελληνίδα, σε Μία Μητέρα, σε Μία Σύζυγο, σε Μία πρώην ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑ, που ξαφνικά, στις 4 το πρωί, από τον επικεφαλής των τανκς του Δ. Ιωαννίδη, μάθαινε, στο σπίτι τους στο Λαγονήσι, ότι ο Άνδρας της και Κυβερνήτης του Τόπου, είχε παυθή για το καλό του Έθνους...
Σε μία Γυναίκα, που λίγες ώρες μετά, με κομμένη ανάσα, έβλεπε στην τηλεόρασι, τον Δημήτρη Ιωαννίδη, τον αγαπημένο φίλο του, μέχρι πριν λίγες ώρες, Προέδρου της Δημοκρατίας και συζύγου της, να είναι στα μέσα και στα έξω, να διορίζη αυτός την νέα κυβέρνησι... Που έβλεπε, έξω από το σπίτι της, φρουρά στρατιωτών.
Από εκείνο το πρωϊνό, 24 Νοεμβρίου 1973 μέχρι και την ημέρα του θανάτου του συζύγου της, Γεωργίου Παπαδοπούλου, αυτή η Γυναίκα, 24 ολόκληρα χρόνια, στάθηκε ΟΡΘΙΑ, ΠΙΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ, από φυλακή σε φυλακή, από ταλαιπωρία σε ταλαιπωρία, από πόνο σε πόνο, από δάκρυα σε δάκρυα.
Nαι... 24 ολόκληρα χρόνια έφτιαξαν ένα ολόκληρο ποταμό δακρύων. Και τα περισσότερα ήσαν δάκρυα από την απογοήτευσι για ανθρώπους, για τους πρώην κοντινούς του Προέδρου - συζύγου, τους Ευεργετημένους, τους ανθρώπους που ξαφνικά χάθηκαν, λάκισαν, όπως λέει και ο Λαός, ξέχασαν, πέρασαν στο άλλο ρεύμα!
24 χρόνια... Με ελπίδες και αγωνία... Βέβαια ο Γεώργιος Παπαδόπουλος της είχε ρητώς απαγορεύσει κάθε κουβέντα γύρω από Υπογραφή για Χάρη ή Ανήκεστο! Κουβέντα. Και η κυρία Δέσποινα Παπαδοπούλου το σεβάστηκε αυτό όλα τα χρόνια που ανεβοκατέβαινε στον Κορυδαλλό και στις άλλες φυλακές και ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια που νοσηλευόταν ο Γ. Παπαδόπουλος στο Λαϊκό και που οι πιέσεις για μια "υπογραφούλα" ήταν, πολλές φορές, μεγάλες!
Γι' αυτή την Γυναίκα, σήμερα, εγώ, που δεν υπήρξα - το δηλώνω για μία ακόμη φορά - ούτε Συνεργάτης, ούτε Κοντινός, που έχασα την δουλειά μου κατά την διάρκεια της Επταετίας, που έπλενα πιάτα και με άδεια της Αστυνομίας (εδώ υπάρχει) είχα γίνει τοιχοκολλητής για να ζήσω, που στο Λονδίνο μάζευα φύλλα από το Χάϊδ-Πάρκ για να εξασφαλίσω ένα πιάτο φαγητό, και δεν θέλησα να εξαργυρώσω τίποτα από την ταλαιπωρία μου, μπορώ να γράψω τούτο: ΥΠΗΡΞΕ ΗΡΩΙΔΑ.
Την είχα επισκεφθή, στο Λαγονήσι, λίγες ημέρες μετά την Μεταπολίτευση. Με δέχτηκε Περήφανη, Όρθια, μου άνοιξε την καρδιά της. Γνώριζε ότι είχα φτάση στο σπιτικό της ως Ιστορικός και ως Δημοσιογράφος με Δ κεφαλαίο.
Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν τόσα χρόνια. Υπήρξα κοντά στον Γ. Παπαδόπουλο, τον Υπερήφανο Άνδρα, τον ξεγδαρμένο από το παράπονο για τους Αχάριστους, αλλά και από κάποιους "δικούς του" (ακόμη και μέσα στη φυλακή) οι οποίοι έβλεπαν τα ΟΧΙ του με το χειρότερο μάτι, ζήλευαν, το λιγότερο, τον Ανδρισμό του, την απόφασί του να μην υπογράψη ποτέ!
Και το έχω ξαναγράψη: Από τον κόσμο της Δεξιάς ελάχιστοι υπήρξαν Αρνητές του Συμβιβασμού όπως ο Γ. Παπαδόπουλος. Μόνο οι Έλληνες Κομμουνιστές έχουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να είναι υπερήφανοι για το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ του χαρακτήρα και της πορείας τους!
Τώρα, αυτές τις ημέρες, που ζω από κοντά το παρελθόν εκείνης της Εποχής, μετά από τα λόγια και τις πράξεις της ΥΠΕΡΗΦΑΝΗΣ Γυναίκας, της Δέσποινας Γ. Παπαδοπούλου, μπορώ να πώ: Υπήρξε ΑΞΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ των Ελληνίδων που στάθηκαν ΟΡΘΙΕΣ σε ΟΛΕΣ τις Δύσκολες Εποχές του Τόπου!
Της Γυναίκας που στάθηκε η Πιστή Συντρόφισσα, η Τρυφερή Σύζυγος, η Γενναία Συναγωνίστρια στην Περιπέτεια και στον Πόνο και Σωστή Ελληνίδα. Και θα το πω και αυτό: Η απέραντα Ερωτευμένη με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Αξιωματικό αλλά και τον Άρχοντα, όπως αυτή τον έζησε σε όλες τις φανερές και κρυφές ώρες που πέρασε μαζί του!
ΓΡΗΓ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• [«ΣΤΟΧΟΣ»: Ιδού η αλήθεια για την ΜΕΓΑΛΗ κυρία Δέσποινα Παπαδοπούλου... Θεόδωρος Χατζηγώγος, εφημερίδα «Στόχος», Πέμπτη 14 Μαΐου 2020]
• [Αντιστασιακοί καλλιτέχνες επί χούντας freeinquiry.gr]
• [Δέσποινα Παπαδοπούλου: Από τις «στιγμές δόξας» στο «σκοτάδι» της προσωπικής απομόνωσης! newsbreak.gr]
• [Δέσποινα Παπαδοπούλου: (η γυναίκα του «Καίσαρος» Γεωργίου Παπαδόπουλου) gapiseta.blogspot.com, 21η Απριλίου 2012.]
• [Μνήμες από τον Πειραιά, 1958-1975 και μετά Βασίλης Κουτουζής, koutouzis.gr]
• [Ποια ήταν η χήρα του δικτάτορα Γιώργου Παπαδόπουλου, Δέσποινα star.gr]
• [Ποια ήταν η Δέσποινα Παπαδοπούλου;]

Διαβάστε τα λήμματα

21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 Αξιωματικοί (επαναστάτες) 21η Απριλίου 1967 Γεώργιος Παπαδόπουλος - (Primus inter pares) Στυλιανός Παττακός Νικόλαος Μακαρέζος Σκαρμαλιωράκης Αντώνιος Αγγελής Οδυσσέας Ασλανίδης Κωνσταντίνος Γκαντώνας Νικόλαος Ζαγοριαννάκος Δημήτριος Ζωιτάκης Γεώργιος Θεοφιλογιαννάκος Θεόδωρος Καραμπέρης Στέφανος Καρύδας Κωνσταντίνος Κωτσέλης Πέτρος Λαδάς Ιωάννης Λάζαρης Ιωάννης Λέκκας Αντώνιος Μέξης Αντώνιος Μπαλόπουλος Μιχαήλ Ντερτιλής Νικόλαος Παπαδόπουλος Χρ. Κώστας Παππάς Ηλίας Πατίλης Δημήτριος Πετάνης Νικόλαος Ρουφογάλης Μιχαήλ Σπαντιδάκης Γρηγόριος Σταματελόπουλος Δημήτριος Χατζηπέτρος Αλέξανδρος 25η Νοεμβρίου 1973 Ιωαννίδης Δημήτριος Γκιζίκης Φαίδων Αξιωματικοί Γουνελάς Μιχαήλ Μητρέλης Κωνσταντίνος Μήτσου Κωνσταντίνος Μπόλαρης Παρασκευάς Νάτσινας Αλέξανδρος Δολοφονημένοι Μάλλιος Ευάγγελος Μπάμπαλης Πέτρος Πολιτικά πρόσωπα Παπαδοπούλου Δέσποινα Πρωθυπουργοί Κόλλιας Κωνσταντίνος Γεώργιος Παπαδόπουλος Σπυρίδων Μαρκεζίνης Υπουργοί Βοβολίνης Κωνσταντίνος Γεωργαλάς Γεώργιος Δενδρινός Ανδρέας Δημητριάδης Χρύσανθος Δημόπουλος Άρης Κυριακόπουλος Ηλίας Μανωλόπουλος Παύλος Ματθαίου Αλέξανδρος Μίχαλος Χρήστος Ξυδόπουλος Ιωάννης Παναγιωτάκης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Θεοφύλακτος Πάτρας Λουκάς Πιπινέλης Παναγιώτης Σιφναίος Παναγιώτης Σιώρης Νικήτας Τοτόμης Παύλος Τσάκωνας Δημήτριος Τσουκαλάς Άγγελος Χολέβας Ιωάννης Υποστηρικτές Αλφαντάκης Γεώργιος Δήμας Φώτιος Δημόπουλος Δημήτριος Γαϊτανάρος Λυκούργος Κωνσταντόπουλος Σάββας Μανωλάκος Μάνος Πλεύρης Κωνσταντίνος Φαρμάκης Νικόλαος 25η Νοεμβρίου 1973 Ανδρουτσόπουλος Αδαμάντιος Διάφορα πρόσωπα Επίσκοποι Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' (Κοτσώνης) Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ (Τίκας) Μητροπολίτες Μητροπολίτης Αμβρόσιος Καλαβρύτων Μητροπολίτης Λεωνίδας Θεσσαλονίκης Θεολόγοι Κούρκουλας Κωνσταντίνος Τσιριντάνης Αλέξανδρος Πανεπιστημιακοί καθηγητές Κατσαντώνης Αλέξανδρος Μαρινάτος Σπυρίδων Μπουμπουλίδης Φαίδων Σδράκας Ευάγγελος Χρήστου Παναγιώτης

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org