Προκόπης Παυλόπουλος

Ο Προκόπης Παυλόπουλος Έλληνας νομικός, Πανεπιστημιακός καθηγητής, πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής, υπουργός και 7ος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1950 στην Καλαμάτα. Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Βλασία (Σίσση) Παυλοπούλου-Πελτσεμή, κουμπάρος τους είναι ο καθηγητής -και παιδικός φίλος της Βλασίας- Σπύρος Φλογαΐτης, η οποία κατάγεται από το Βραχάτι του Νομού Αρκαδίας και είναι παππούς τριών εγγονών και πατέρας τριών παιδιών, του Βασίλη που είναι δικηγόρος και το 2014 παντρεύτηκε με τη δικηγόρο Αθηνών Τζίνα Κόφφα με καταγωγή από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, και των δίδυμων κοριτσιών, της Μαρίας που είναι πτυχιούχος της Γαλλικής φιλολογίας και της Ζωής που είναι νηπιαγωγός.

Είναι μόνιμος κάτοικος της Νέας Φιλοθέης στην Αθήνα και διατηρεί εξοχικά σπίτια στην Πελακανάδα Μεσσηνίας και στην περιοχή Ορνός στο νησί της Μυκόνου.

Προκόπης Παυλόπουλος

Πρόεδρος Δημοκρατίας
Έναρξη Θητείας : 13 Μαρτίου 2015
Λήξη θητείας : 12 Μαρτίου 20120
Προκάτοχος
Κάρολος Παπούλιας
Διάδοχος
Αικατερίνη Σακελλαροπούλου

Βιογραφία

Πατέρας του ήταν ο φιλόλογος καθηγητής Βασίλης Παυλόπουλος από το χωριό Πελεκανάδα, που βρίσκεται που βρίσκεται 32 χιλιόμετρα Βορειοδυτικά της Καλαμάτας, στο δήμο Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας. Η Πελεκανάδα είναι ημιορεινό χωριό με 230 περίπου κατοίκους. Ο Βασίλης Παυλόπουλος υπηρέτησε ως καθηγητής σε διάφορα σχολεία της Μεσσηνίας και συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του Γυμνασιάρχη, ενώ εργάστηκε ως καθηγητής στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή. Το όνομά του έχει ο γιος του Προκόπη Παυλόπουλου που είναι δικηγόρος. Η μητέρα του Προκόπη Παυλόπουλου, που κατάγεται από πολυμελή οικογένεια, ήταν κόρη του Δημητρίου Καραμπίνη, με καταγωγή από το χωριό Μεγάλη Μαντίνεια Αβίας που ήταν ελαιοχρωματιστής και άτεχνος αγιογράφος, ενώ ασχολούνταν με ελαιοχρωματισμούς και εξωραϊσμούς ιερών ναών. Τρία μέλη της οικογένειας Καραμπίνη τιμήθηκαν με σιδηρούν μετάλλιο ανδρείας για τις υπηρεσίες τους στην Επανάσταση του 1821 .

Γιος του Δημητρίου Καραμπίνη και αδελφός της μητέρας του Προκόπη Παυλόπουλου ήταν ο Ιωάννης Καραμπίνης, που σπούδασε θεολογία και στη συνέχεια ακολούθησε τον ιερατικό κλάδο και έλαβε το όνομα Μελέτιος. Ο Μελέτιος την περίοδο της κατοχής, όταν υπηρετούσε στη μητρόπολη Γυθείου-Οιτύλου, εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο [Ε.Α.Μ.]. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου το 1953 χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος Μεγάλης Βρετανίας και το 1963 έγινε μητροπολίτης Γαλλίας, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 9 Ιουνίου 1988, που παρατήθηκε για λόγους υγείας και πέθανε στις 19 Απριλίου 1993. Ο Προκόπης Παυλόπουλος έχει μια μεγαλύτερη αδελφή, τη Χρυσούλα Παυλοπούλου που εργάστηκε ως υπάλληλος Τραπέζης και επειδή δεν έχει δικά της παιδιά, έγινε νονά του Βασίλη, του πρώτου παιδιού του αδελφού της.

Επαγγελματική δράση

Ο Προκόπης ολοκλήρωσε τις βασικές και μέσες σπουδές του στην Καλαμάτα. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στην οδό Χρυσολωρά και Κομνηνών και σπούδασε Νομικά από το 1968, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετά την αποφοίτηση του, πήρε το πτυχίο του με βαθμό άριστα 9,1. Με τη βοήθεια του θείου του, εξασφάλισε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση και το Μάρτιο του 1973 εγκαταστάθηκαν με τη Σίσσυ σε διαμέρισμα κοντά στην όπερα του Παρισιού. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο Paris II, (πρώην Σορβόννη) όπου το 1975 έλαβε το μεταπτυχιακό τίτλο DEA και το 1977 ανακηρύχθηκε διδάκτορας [Doctorat d' Etat] στο Δημόσιο Δίκαιο με βαθμό «Άριστα». Μαζί του στο Παρίσι σπούδασε και η μετέπειτα σύζυγός του Βλασία (Σίσση) Πελτσεμή, με την οποία γνωρίστηκαν ως φοιτητές στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως οπλίτης των Διαβιβάσεων κατά τη περίοδο 1978-79 και στη συνέχεια εργάστηκε στην Αθήνα ως δικηγόρος στο Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Άρειο Πάγο, επικεφαλής δικού του δικηγορικού γραφείου, με βασικό στέλεχος του του γραφείου τη σύζυγο του. Παράλληλα παρείχε συμβουλές ως νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων, εργάστηκε στη Γραμματεία του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος του Υπουργείου Συντονισμού -δίπλα στον Μαρίνο Γερουλάνο, πατέρα του Παύλου, που ήταν γενικός γραμματέας για το περιβάλλον- και ως Επίκουρος Καθηγητής έχει συμμετάσχει σε πολλές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, όπως στη σύνταξη του νέου Δημοσιο-υπαλληλικού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Δίδαξε το μάθημα της Συνθέσεως Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως Επιμελητής το 1981, Υφηγητής το 1982, Επίκουρος Καθηγητής το 1983, Αναπληρωτής Καθηγητής το 1986 και Καθηγητής το 1989, ενώ από το 1986 ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο γαλλικό πανεπιστήμιο Paris II. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ Α.Ε.

Πολιτική δράση

Το 1974 ο Παυλόπουλος διορίστηκε και διατέλεσε Γραμματέας του Μιχαήλ Στασινόπουλου, 1ου Προέδρου της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος τον γνώριζε από φοιτητή και για το λόγο αυτό ο Παυλόπουλος διέκοψε τις σπουδές του για ένα εξάμηνο, όσο κράτησε η θητεία Μιχαήλ Στασινόπουλου. Την περίοδο 1989-1990 διετέλεσε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος της Οικουμενικής Κυβερνήσεως του Ξενοφώντα Ζολώτα, ενώ από το 1990 έως το 1995 ήταν διευθυντής του Νομικού Γραφείου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Σεπτέμβριο του 1995 ανέλαβε πολιτικός σύμβουλος του Μιλτιάδη Έβερτ, τότε Προέδρου του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», του οποίου από τις 20 Απριλίου 1996 έως το 1997, ανέλαβε Εκπρόσωπος Τύπου και Ενημερώσεως, ενώ από το 2000 έως το 2004 υπήρξε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος.

Υπουργός

Ο Παυλόπουλος διατέλεσε υπουργός:

• Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, από τον Μάρτιο του 2004 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2007,
• Υπουργός Εσωτερικών, στο υπερπουργείο που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκεντρώσεως και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξεως, από το Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2009.

Βουλευτής

Ο Προκόπης Παυλόπουλος εκλέχθηκε βουλευτής του κόμματος «Νέα Δημοκρατία»:

• Επικρατείας το 1996, όταν τοποθετήθηκε στη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου,
• Α' Αθηνών τον Απρίλιο του 2000,
• Α' Αθηνών το 2004,
• Α' Αθηνών το 2007,
• Α' Αθηνών στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009,
• Α' Αθηνών το Μάϊο του 2012,
• Α' Αθηνών τον Ιούνιο του 2012.

Στις εκλογές του Ιουνίου 2012, όπως έλεγε «...ήρθα έβδομος και καταϊδρωμένος...» και για το λόγο αυτό συμπλήρωσε στο τέλος του Νοεμβρίου 2014, «...Κρεμάω τα παπούτσια όταν πρέπει. Αποφάσισα να φύγω με αξιοπρέπεια γιατί δεν αρέσω. Πέρασε η μπογιά μου..», αιτιολογώντας την απόφαση του να μην είναι ξανά υποψήφιος στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 ο Παυλόπουλος δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι αισθάνεται «...απελευθερωμένος από την κομματική γραμμή...», καθώς αποσύρθηκε από υποψήφιος στην Α' Αθήνας, ενώ σε ερώτηση για κινδύνους που ενδέχεται να ανακύψουν από μία πιθανή ρήξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με τους Ευρωπαίους εταίρους, σχολίασε, «..Θεωρώ ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει αναλάβει την ευθύνη απέναντι στον Ελληνικό λαό να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη...» ενώ στο ερώτημα αν τον φοβίζει μία κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., απάντησε «...δεν έχω κανένα δικαίωμα να φοβάμαι κάτι που θα ψηφίσει ο ελληνικός λαός..».

Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Η γνωριμία της οικογένειας Παυλόπουλου με τον πατέρα του Αλέξη Τσίπρα, ανάγεται στα χρόνια της δεκαετίας του 1980, όταν ο Βασίλης Παυλόπουλος, ο πατέρας του Προκόπη και ο Παύλος Τσίπρας, ο πατέρας του Αλέξη, ήταν φίλοι και στήριζαν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο [Κοτσώνη], τότε προκαθήμενο της Ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, που είχε επικεφαλής το Γεώργιο Παπαδόπουλο .

Στις 17 Φεβρουαρίου 2015 προτάθηκε υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας από το κόμμα «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς», όπως ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας, τότε αρχηγός του κόμματος και πρωθυπουργός της Ελλάδος, σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική του ομάδα. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ενημερώθηκε για την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα μισή ώρα πριν από τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ενώ λίγη ώρα μετά τη συνεδρίαση το κόμμα «Νέα Δημοκρατία», ανακοίνωσε ότι, «...ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο, πρώην υπουργό και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, κατ' εξοχήν ευρωπαϊστή και μετριοπαθή πολιτικό. Είναι αυτονόητο ότι η Νέα Δημοκρατία θα στηρίξει την υποψηφιότητα του ιστορικού στελέχους της....». .

Η συνεδρίαση εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας σύμφωνα µε την ειδική ημερήσια διάταξη που είχε εκδοθεί από την Πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου ξεκίνησε στις 19:30 το απόγευμα της 18ης Φεβρουαρίου 2015 και ο Παυλόπουλος εξελέγη Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας από την πρώτη ειδική συνεδρίαση, με τη στήριξη των κομμάτων «ΣΥΡΙΖΑ», «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και «Νέα Δημοκρατία», συγκεντρώνοντας 233 ψήφους έναντι 30 ψήφων που συγκέντρωσε ο Νίκος Αλιβιζάτος, κοινή υποψηφιότητα των κομμάτων «Ποτάμι» και «ΠΑ.ΣΟ.Κ.», ενώ 32 βουλευτές ψήφισαν παρών. Αμέσως μετά την καταμέτρηση του αποτελέσματος από τους ψηφολέκτες βουλευτές, η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε στην Ολομέλεια το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και την ίδια μέρα στις 22:30 το βράδυ, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του Προεδρείου μετέβη στο γραφείο του Προκόπη Παυλόπουλου προκειμένου να του ανακοινώσει την εκλογή του.

Ανάληψη καθηκόντων

Ο Παυλόπουλος ορκίστηκε Πρόεδρος στις 18:00 το απόγευμα της 13ης Μαρτίου 2015 και την ίδια ημέρα ανέλαβε καθήκοντα. Ακολουθώντας το τυπικό αμέσως μετά την ορκωμοσία του στη Βουλή, μετέβη στο Σύνταγμα, όπου κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Στη συνέχεια μετέβη στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου στην είσοδο τον περίμενε ο Κάρολος Παπούλιας, απερχόμενος Πρόεδρος, με τον οποίο περπάτησαν ως το Προεδρικό γραφείο, όπου είχαν σύντομη συνομιλία, πριν ο Παπούλιας αποχωρήσει από την Ηρώδου Αττικού.

Αποχώρηση

Λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 15 Ιανουαρίου 2020 ο τότε πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τηλεφώνησε στην Πρόεδρο του Σ.τ.Ε. [Συμβούλιο της Επικρατείας] Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και της ανακοίνωσε την πρόθεση του να είναι επιλογή της Κοινοβουλευτικής ομάδος του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» για την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο Μητσοτάκης επικοινώνησε με τον Προκόπη Παυλόπουλο, τον οποίο ενημέρωσε για την απόφασή του και ευχαρίστησε για την προσφορά του, ενώ στη συνέχεια με διάγγελμα του κατέστησε δημόσια την πρόθεση του λέγοντας: «...Σέβομαι απόλυτα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, που ολοκληρώνει τη θητεία του. ...{...}...».

Επικρίσεις

Η στάση του ως υπουργός των κυβερνήσεων του Κώστα Αλ. Καραμανλή, έχει αποτελέσει στόχο έντονης κριτικής από την κεντροαριστερά και την αριστερά, αλλά και από πολιτικούς της κεντροδεξιάς , ένας από τους οποίους - Κυριάκος Μητσοτάκης- αρνήθηκε να τον ψηφίσει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όλοι τους επικέντρωσαν το αντικείμενο της κριτικής τους στο διορισμό χιλιάδων οπαδών του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», οι οποίο έγιναν με την παράκαμψη του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού [Α.Σ.Ε.Π.], με τέχνασμα την προφορική συνέντευξη. Η μεθόδευση είχε ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του κράτους και την όξυνση της οικονομικής κρίσεως που μάστιζε την Ελλάδα και σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Παυλόπουλος ήταν υπεύθυνος για 865.000 διορισμούς –συνολικά- στο Δημόσιο –μόνιμων ή συμβασιούχων- οι 170.000 μόνιμοι και αορίστου χρόνου . Ο Θάνος Τζήμερος, ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος «Δημιουργία Ξανά», σε άρθρο του στην εφημερίδα «Athens Voice» με τίτλο «Ο επόμενος ισοβίτης πρέπει να λέγεται Παυλόπουλος», τον κατηγόρησε για διατήρηση του πελατειακού συστήματος .

Από την μεριά της συντηρητικής παρατάξεως και των Εθνικιστών κατηγορήθηκε για την πρωτοφανή και προκλητική του αδιαφορία στο ζήτημα της λαθρομεταναστεύσεως, η οποία γιγαντώθηκε επί των ημερών του. Ακόμη στράφηκαν εναντίον του για την κατάρρευση των υπηρεσιών του υπουργείου Εσωτερικών το 2007, στις καταστρεπτικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, οι οποίες στοίχισαν τη ζωή σε περίπου δύο δεκάδες Ελλήνων πολιτών. Ο Γεώργιος Καρατζαφέρης, πρόεδρος του κόμματος «ΛΑ.Ο.Σ.» αλλά και –τότε- στελέχη του, όπως ο Άδωνις-Σπυρίδων Γεωργιάδης δήλωσαν ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος υπήρξε ο πλέον άχρηστος υπουργός της μεταπολιτευτικής περιόδου, σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας .

Εξίσου λανθασμένη και όπως αποδείχθηκε συμβιβαστική και ύποπτη για συνδιαλλαγή, είναι η «αμυντική» και αναποτελεσματική στάση του, ως Υπουργού Εσωτερικών, στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, αυτά που ακολούθησαν το θάνατο από εξοστρακισμό σφαίρας, του μαθητή Γρηγορόπουλου. Τις κατηγορίες εναντίον του Παυλόπουλου ενίσχυσε η στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, μετέπειτα Προέδρου της Βουλής, που επιβράβευσε τη στάση και τους χειρισμούς του στα γεγονότα του 2008, που προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στην Αθήνα και τις περιουσίες των πολιτών της .

Συγγραφικό έργο

Στο συγγραφικό έργο του Παυλόπουλου περιλαμβάνονται αυτοτελείς εργασίες, βιβλιοκρισίες, άρθρα, σχόλια αποφάσεων εθνικών, ευρωπαϊκών και κοινοτικών δικαστηρίων, μεταφράσεις σημαντικών διεθνών και εθνικών νομικών έργων, γνωμοδοτήσεις, επιφυλλίδες και είναι συνεργάτης έγκυρων νομικών περιοδικών. Διατέλεσε υπεύθυνος ύλης στα περιοδικά «Επιθεώρηση Δημόσιου Δικαίου και Διοικητικού», «Διοικητική Μεταρρύθμιση–Διοικητική Εγκυκλοπαίδεια» και «Νομολογία Δημοσίων Έργων».

Έγραψε, μεταξύ άλλων, τα έργα,

• «La directive en droit administratif», το 1978,
• «Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη άποψη του κράτους δικαίου», το 1982,
• «Μαθήματα διοικητικής επιστήμης», το 1983,
• «Η αστική ευθύνη του Δημοσίου», 1ος τόμος το 1986, 2ος τόμος το 1989,
• «Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο», το 1993,
• «Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου», το 1997.

Εξωτερικές συνδέσεις

• Ιστότοπος του Προκόπη Παυλόπουλου
• Το βιογραφικό του Παυλόπουλου στον ιστότοπο της Βουλής των Ελλήνων

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org