Κάρολος Παπούλιας

Ο Κάρολος Παπούλιας, Έλληνας νομικός και πολιτικός, ιδρυτικό μέλος του Πα.Σο.Κ. που διατέλεσε βουλευτής, προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου που διατέλεσε υπουργός των κυβερνήσεων του κόμματός του και 6ος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1929 στον Μολυβδοσκέπαστο του νομού Ιωαννίνων και πέθανε το πρωί της Κυριακής 26 Δεκεμβρίου 2021 στο σπίτι του, επί της οδού Ασκληπιού, στην Αθήνα. Η κηδεία του τελέστηκε -δημοσία δαπάνη και του αποδόθηκαν τιμές αρχηγού κράτους- στις 13:00 της Τετάρτης 29 Δεκεμβρίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο Παγκράτι Αθηνών. Η ταφή του έγινε την Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων.

Παντρεύτηκε με την ψυχολόγο Μαρία, [Μαίη], Πάνου-Παπούλια και απέκτησαν τρεις κόρες, τη Φανή που είναι ιστορικός, τη Βίκυ, παιδαγωγό στο επάγγελμα, που γεννήθηκαν στην Αθήνα και την Άννα, φωτογράφο, που γεννήθηκε στην Κολωνία, όταν μετά το 1963 η οικογένεια Παπούλια εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου έκτοτε η σύζυγος και οι κόρες του είναι μόνιμοι κάτοικοι .

Κάρολος Παπούλιας
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 4 Ιουνίου 1929
Τόπος: Μολυβδοσκέπαστος Ιωαννίνων (Ελλάδα)
Σύζυγος: Μαρία, [Μαίη], Πάνου-Παπούλια
Τέκνα: Φανή, Βίκυ, Άννα
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, Πολιτικός Πρόεδρος Δημοκρατίας
Θάνατος: 26 Δεκεμβρίου 2021
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)
Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος - Πρόεδρος Δημοκρατίας -
Έναρξη 1ης Θητείας : 12 Μαρτίου 2005
Λήξη θητείας : 11 Μαρτίου 2015
Προκάτοχος
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος
Έναρξη 2ης Θητείας : 12 Μαρτίου 2010
Λήξη θητείας : 11 Μαρτίου 2015
Διάδοχος
Προκόπης Παυλόπουλος

Βιογραφία

Πατέρας του Κάρολου ήταν ο υποστράτηγος [εύελπις τάξεως 1911], Γρηγόριος Παπούλιας, με καταγωγή από την Κορινθία και μητέρα του η Ηπειρώτισσα Βασιλική Παπούλια, που ανήκε σε μια από τις παλαιότερες οικογένειες της Παραμυθιάς στο νομό Θεσπρωτίας. Οφείλει το όνομά του στον στον Καρλ Κάουτσκι, καθώς τόσο ο νονός του στρατηγός Βλάχος, όσο και ο πατέρας του ήταν θαυμαστές του Αυστριακού σοσιαλιστή στοχαστή. Το 1936 έμεινε ορφανός από τον πατέρα του. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Πωγωνιανής και συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές διαδοχικά στα Γυμνάσια Πωγωνιανής, Ζωσιμαίας Ιωαννίνων, Παλαιού Φαλήρου, στο 7ο Γυμνάσιο Παγκρατίου. Το 1937 μαζί με τη μητέρα του εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, όμως λίγο καιρό αργότερα επέστρεψαν στην Πωγωνιανή Ηπείρου, όπου το 1941 η οικογένεια Καναβού τον δήλωσε ως 14ο μέλος της, προκειμένου να δικαιούται συσσίτιο.

Το 1943 φέρεται να έγινε αντάρτης, σύμφωνα με τις ίδιες απολύτως αναξιόπιστες πηγές συμμετείχε στο 15ο σώμα των συμμοριών του κομμουνιστικού ΕΛΑΣ, μεταφέροντας πληροφορίες ενώ το 1944 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και έλαβε μέρος στη μάχη με τους Γερμανούς, στο Χάνι Δελβινάκι. Το 1945, μετακόμισε από την Ήπειρο και εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του σε οικία στην οδό Φιλολάου 31 στο Παγκράτι. Στην Αθήνα εργάστηκε ως ταχυδρόμος στο σανατόριο «Σωτηρία» και παράλληλα ήταν αθλητής του βόλεϋ, αγωνίστηκε στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο, του οποίου αργότερα έγινε πρόεδρος και στη συνέχεια, ως το τέλος της ζωής του, Επίτιμος Πρόεδρος. Μέχρι τα 28 του χρόνια ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας βόλεϋ Ανδρών. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο άλμα επί κοντώ, τα χρόνια 1947-48-49, την εποχή των Ρουμπάνη και Ρήγα Ευσταθιάδη. Τον Ιανουάριο του 1952, σε ηλικία 23 ετών, παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Κορίνθου, για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στο Πεζικό. Κρίθηκε ανυπότακτος και υπηρέτησε στη Σχολή Πληροφοριών, όπου εκπαιδεύτηκε ως ανακριτής αιχμαλώτων.

Σπουδές

Ο Παπούλιας σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Μιλάνου και Κολωνίας, όπου στις 4 Ιουλίου 1968 υπέβαλε διδακτορική διατριβή στην εκεί Νομική Σχολή. Εισηγητής του ήταν καθηγητής Gerhard Kegel και συνεισηγητής ο καθηγητής Gottfried Baumgärtel. Στην διατριβή του ο Παπούλιας διαπραγματεύθηκε το θέμα [«Η κτήση και η απώλεια της Νομής και το ελληνικό και γερμανικό δίκαιο»] «Erwerb und Verlust des unmiHelbaren Besitzes im griechishen und deutschen Recht». Στη διάρκεια της συγγραφής της ανέτρεξε σε 203 μελέτες από τις οποίες 136 γερμανικής, 23 ελληνικής, 17 γαλλικής, 16 ιταλικής, 4 αυστριακής και 9 ελβετικής βιβλιογραφίας. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Πανεπιστημίου του Μονάχου.

Το επαναστατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 υπό τον συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο τον βρήκε στην τότε Δυτική Γερμανία, όπου πρωτοστάτησε στην οργάνωση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ένωσης Εξωτερικού μιας ολιγομελούς οργανώσεως που εξέφραζε θέσεις υπέρ του Κινέζου κομμουνιστή ηγέτη Μάο Τσε-Τουνγκ. Η οργάνωση όριζε τον σοσιαλισμό ως «κίνημα λαϊκό, δημοκρατικό και ανθρωπιστικό» για την διεκδίκηση των «τελικών» του στόχων, δηλαδή την «κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», [ΣΔΕ/966:5,28], της οποίας εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας. Διατέλεσε ιδρυτικό μέλος συνδικαλιστικής οργανώσεως και τακτικός συνεργάτης της ελληνικής ραδιοφωνικής εκπομπής της Deutsche Welle. Γνωρίζει και ομιλεί γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά.

Πολιτική δράση

Στην Κολωνία ο Παπούλιας συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Ανδρέα Παπανδρέου -συνάντηση που έμελλε να καθορίσει την πορεία της μετέπειτα ζωής του. Όπως είχε διηγηθεί σε συνέντευξη του, στην Αθηναϊκή εφημερίδα «Το Βήμα», ο Παπούλιας: «Εκείνος είχε μόλις αποφυλακισθεί από τις Φυλακές Αβέρωφ» (μετά από 9 μήνες φυλάκισης). Εγώ, τότε, ήμουν στη Γερμανία, γραμματέας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ένωσης, μίας σημαντικής οργάνωσης επιστημόνων και εργατών που είχε παραρτήματα στις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Δεν θυμάμαι τώρα από πού ερχόταν. Θυμάμαι, όμως, ότι το ραντεβού για να γνωριστούμε είχε οριστεί στον σταθμό της Κολωνίας και ότι τον συνόδευαν ο Γιώργος Κίσσονας και ο Μάκης Παπασταύρου. Κατέβηκε από το τρένο, με μια σβελτάδα που με εντυπωσίασε, ήρθε κοντά, μας σύστησαν και με χαιρέτησε θερμά. Εκείνη η χειραψία ήταν η αρχή μίας φιλίας, που κράτησε μέχρι τον θάνατό του». Η αντιστασιακή οργάνωση ΠΑΚ της οποίας επικεφαλής ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, έστειλε τον Παπούλια -μαζί με τον Σήφη Βαλυράκη και ορισμένα άλλα από τα στελέχη του, σε στρατόπεδα εκπαιδεύσεως Παλαιστίνιων μαχητών «Φενταγίν» στην κοιλάδα Μπεκάα του ανατολικού Λιβάνου, προκειμένου να εκπαιδευτούν σε μεθόδους ανταρτοπολέμου. Το ΠΑΚ επίσης υιοθέτησε την πλατφόρμα της ενόπλου πάλης, με φρασεολογία όμοια με εκείνη της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ένωσης.

Κομματική δραστηριότητα

Ο Κάρολος Παπούλιας, στενός προσωπικός φίλος και εξ απορρήτων συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Πα.Σο.Κ. ενώ εκλέχθηκε και μέλος

• της Κεντρικής Επιτροπής,
• του Συντονιστικού Συμβουλίου,
• του Εκτελεστικού Γραφείου,
• της Πολιτικής Γραμματείας,
• Γραμματέας της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων από τον Απρίλιο του 1975 μέχρι το 1985,
• μέλος της Συντονιστικής επιτροπής των Σοσιαλιστικών και Προοδευτικών κομμάτων της Μεσογείου.

Βουλευτής

Απέτυχε να εκλεγεί στις εκλογές του Δεκεμβρίου 1974 ως υποψήφιος βουλευτής νομού Ιωαννίνων, αν και πρώτος αριθμό ψήφων, ενώ εκλέγονταν έκτοτε συνεχώς από το 1977 έως το 2004 .

Υπουργός

Ο Κάρολος Παπούλιας διετέλεσε:

• υφυπουργός Εξωτερικών από τις 21 Οκτωβρίου 81 έως 8 Φεβρουαρίου 1984,
• αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών από τις 8 Φεβρουαρίου 1984 έως 5 Ιουνίου 1985 και από τις 5 Ιουνίου 1985 έως 26 Ιουλίου 1985,
• υπουργός Εξωτερικών από τις 26 Ιουλίου 1985 έως 18 Νοεμβρίου 1988 και από τις 18 Νοεμβρίου 1988 έως 17 Ιουνίου 1989,
• υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών από τις 18 Ιουνίου 1989 έως 2 Ιουλίου 1989,
• αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας από τις 23 Νοεμβρίου 1989 έως 13 Φεβρουαρίου 1990, στην οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα,
• υπουργός Εξωτερικών από τις 13 Οκτωβρίου 1993 έως 8 Ιουλίου 1994, από τις 8 Ιουλίου 1994 έως 15 Σεπτεμβρίου 1995 και από τις 15 Σεπτεμβρίου 1995 έως 22 Ιανουαρίου 1996.

Στη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργού επί των Εξωτερικών, στα τέλη του 1981, με τον στρατιωτικό νόμο που κήρυξε ο κομμουνιστής δικτάτορας στρατηγός Γιαρουζέλσκι, η Ελλάδα πήρε θέση υπέρ του κομμουνιστικού καθεστώτος και κατά της αντιστασιακής «Αλληλεγγύη»'[' και του Λεχ Βαλέσα, ο οποίος φυλακίστηκε. Στον πόλεμο του Λιβάνου, στα μέσα του 1982, με πρωτοβουλία Παπούλια, η Ελλάδα περιέθαλψε τους Παλαιστίνιους μαχητές του Γιασέρ Αραφάτ, αυτούς που οι Δυτικές χώρες χαρακτήριζαν τρομοκράτες. Την 1η Σεπτεμβρίου 1983, όταν έγινε η κατάρριψη του νοτιοκορεατικού επιβατικού αεροπλάνου τύπου «Μπόινγκ 747», από ένα σοβιετικό μαχητικό αεροσκάφος «Μινγκ», η Ελλάδα μπλόκαρε ψήφισμα της Ε.Ο.Κ. που καταδίκαζε τη Σοβιετική Ένωση. Τον Οκτώβριο του 1984 έγινε η συνάντηση της Ελούντας στην Κρήτη ανάμεσα στον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν και τον ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι, με διαμεσολάβηση του Παπούλια και της κυβερνήσεως Παπανδρέου, προκειμένου να επιλύσουν τις διαφορές τους οι δύο πλευρές που είχαν ξεκινήσει εχθροπραξίες μεταξύ τους στο Τσαντ, πρωτοβουλία που προκάλεσε την δυσαρέσκεια των Δυτικών χωρών που θεωρούσαν τον Καντάφι, τον εμπνευστή της λιβυκής «Τζαμαχίρια» ως χρηματοδότη τρομοκρατικών οργανώσεων.

Το 1985, ο Παπούλιας ήταν ο εμπνευστής της αποκαταστάσεως των σχέσεων με την Αλβανία, και στις 27 Αυγούστου 1987 ήρε την εμπόλεμη κατάσταση, χωρίς να εξασφαλίσει καμιά υποχώρηση ή παραχώρηση από την πλευρά των Αλβανών στο ζήτημα της Εθνικής Ελληνικής μειονότητος στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Παράλληλα προχώρησε μονομερώς στο άνοιγμα των πρώτων συνοριακών σημείων διελεύσεως μεταξύ των δύο χωρών με αποτέλεσμα -μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, δύο και κάτι χρόνια αργότερα- εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί να εισέλθουν περπατώντας στα σύνορα και να εγκατασταθούν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών υπήρξε επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. στη διάρκεια της Ελληνικής προεδρίας το 1994, ενώ ήταν μέλος της Ομάδας Επαφής για την πρώην Γιουγκοσλαβία, στην προσπάθεια για την επίλυση της κρίσεως στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Την υπογραφή του Παπούλια φέρει η ενδιάμεση συμφωνία της χώρας μας με το κράτος των Σκοπίων.

Διακρίσεις

Ο Παπούλιας ανακηρύχθηκε επίτιμος Διδάκτορας:

• του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών , από τις 25 Οκτωβρίου 2007 ,
• του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας,
• των Τμημάτων Ιστορίας-Αρχαιολογίας και Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
• της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Περούτζια, στις 26 Ιανουαρίου 2006,
• τoυ τμήματος Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς , από τις 26 Μαΐου 2011,
• της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, την 1η Οκτωβρίου 2008,

του έχει απονεμηθεί

• τιμητική διάκριση του Τάγματος των Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου, , στις 11 Ιουλίου 2011,

ενώ είναι επίσης επίτιμος δημότης του Μιλάνου και του Αργυροκάστρου και έχει τιμηθεί στις 26 Μαρτίου 2010, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Ιωαννίνων.

Το όνομα του δόθηκε σε παραλίμνια οδό των Ιωαννίνων, μετά από ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλεως, η οποία ξεκινά από το πάρκο Κατσάρη και φτάνει ως τη Βογιάνο, που ονομάστηκε Λεωφόρος Κάρολου Παπούλια .

Πρόεδρος Δημοκρατίας

Ο Παπούλιας εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας

• στις 8 Φεβρουαρίου 2005 και στις 12 Μαρτίου διαδέχθηκε τον Κωστή Στεφανόπουλο,

με την σύμπραξη των κομμάτων «ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και «Νέα Δημοκρατία», συγκεντρώνοντας 279 ψήφους σε σύνολο 300 βουλευτών.

Αποδέχθηκε για 2η συνεχή θητεία

• στις 3 Φεβρουαρίου 2010, σε ψηφοφορία στην οποία πήραν μέρος 298 βουλευτές.

Υπέρ του ψήφισαν 266 βουλευτές από τα κόμματα «ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και «Νέα Δημοκρατία» και «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός», [Λα.Ο.Σ.], ενώ Παρών ψήφισαν 32 βουλευτές, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, [Κ.Κ.Ε.], και Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, [Συ.Ριζ.Α.] και στις 12 Μαρτίου 2010 ανέλαβε τα καθήκοντά του.

Η αναγγελία της εκλογής του από την τότε Πρόεδρο της Βουλής Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, αποτελεί έκτοτε αντικείμενο αντιπαραθέσεων και δυσμενούς κριτικής. Στην προσφώνησή της η τότε Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.»

Κατά την διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Παπούλιας συνεργάστηκε με συνολικά έξι πρωθυπουργούς:

• Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή 2004,
• Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή 2007,
• Κυβέρνηση Γεωργίου Α. Παπανδρέου 2009,
• Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου 2011,
• Υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου 2012,
• Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά 2012,
• Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα Ιανουαρίου 2015.

Συγγραφικό έργο

Δημοσίευσε

• σειρά άρθρων πολιτικής και κοινωνιολογικής σκέψης σε ευρωπαϊκές εφημερίδες και περιοδικά με την υπογραφή «Karl Papoulias»,
• «Ein Brevier griechischer Resistancegeschicchte», περιεκτική ανατομία της Ελληνικής Αντίστασης, [εκδόσεις «Suhrkamp», Frankfurt, 1969]

Μνήμη Κάρολου Παπούλια

Στη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο των Εξωτερικών, ο Παπούλιας εμφανίστηκε το 1994, ως ένας από τους άτοκους δανειστές του τότε πρωθυπουργού και προσωπικού του φίλου Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε χωρίσει την Μαργαρίτα Παπανδρέου για να παντρευτεί την Δήμητρα Λιάνη, προκειμένου να καλυφθούν τα αφανή ποσά και μην αντιμετωπίζει πρόβλημα με το «πόθεν έσχες» για την ανέγερση της βίλας της Εκάλης» στην οδό Αγράμπελης. Υπήρξε ο εμπνευστής της αποκαταστάσεως των σχέσεων με την Αλβανία, και στις 27 Αυγούστου 1987 ήρε μονομερώς την εμπόλεμη κατάσταση, χωρίς να εξασφαλίσει καμιά υποχώρηση ή παραχώρηση από την πλευρά των Αλβανών στο ζήτημα της Εθνικής Ελληνικής μειονότητος στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Παράλληλα προχώρησε μονομερώς στο άνοιγμα των πρώτων συνοριακών σημείων διελεύσεως μεταξύ των δύο χωρών με αποτέλεσμα -μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, δύο και κάτι χρόνια αργότερα- εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί να εισέλθουν περπατώντας στα σύνορα και να εγκατασταθούν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Μετά το πολιτικό τέλος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης που τον διαδέχθηκε δεν χρησιμοποίησε ποτέ στις κυβερνήσεις του τον Παπούλια. Παρά την αντιπάθεια της νέας ηγεσίας του Κινήματος προς το πρόσωπό του, ο Παπούλιας κατάφερε να επανεκλεγεί βουλευτής τόσο στις εκλογές του 1996 όσο και σε εκείνες του 2000. Δεν τα κατάφερε όμως στις εκλογές του 2004, με αρχηγό του ΠΑΣΟΚ πλέον τον Γιώργο Παπανδρέου, και αποχώρησε από την ενεργό πολιτική.

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Παπούλιας συνέδεσε το όνομά του με τις υπογραφές για την επιβολή επαχθών δημοσιονομικών μέτρων, τριών μνημονίων σε βάρος της Ελλάδος, από μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και με την εγκατάσταση τριμερούς επιτροπής, [«Τρόικας»], ελέγχου των δημόσιων Οικονομικών. Στον εορτασμό της επετείου απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης, στις 26 Οκτωβρίου 2011, πολίτες αρχικά παρεμπόδισαν και τελικώς δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή της καθιερωμένης παρελάσεως ενώ αποκαλώντας προδότη τον Παπούλια τον υποχρέωσαν να απομακρυνθεί από την εξέδρα των επισήμων. Με απόφαση της Κυβερνήσεως του Κυριάκου Μητσοτάκη στη σορό του Παπούλια αποδόθηκαν τιμές που προσήκουν σε Αρχηγό Κράτους. Αποφασίσθηκε επίσης, να τηρηθεί δημόσιο πένθος από την ημέρα του θανάτου του και για τρεις ημέρες, καθώς και κατά την ημέρα της κηδείας του. Επιπλέον αποφασίσθηκε να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες των δημοσίων καταστημάτων όλης της χώρας, από σήμερα έως και την ημέρα της κηδείας του. Οι κάτοικοι του νησιού στα Ιωάννινα υποδέχτηκαν τη σορό του στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου τελέστηκε τρισάγιο χοροστατούντος του μητροπολίτη Ιωαννίνων Μάξιμου .

Εξωτερικές συνδέσεις

• [Κάρολος Παπούλιας: Η όλη αλήθεια Ησαΐας Κωνσταντινίδης, panusis.blogspot.com]
• [Κάρολος Παπούλιας Αφιέρωμα από το Mega Channel (ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021, 12:09')]
• [Ο άγνωστος Κάρολος Παπούλιας (ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021, 12:39')]
• [Προεδρικό Μέγαρο-12 Μαρτίου 2005. Video, Youtube.com]

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org