Σπυρίδων Κορώνης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Σπυρίδων Κορώνης Έλληνας εθνικιστής, οικονομολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Στοιχείων Δικαίων στο Ε.Μ.Π. [Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο] [1] και πολιτικός που διατέλεσε Υπουργός κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων και συνεργάστηκε με το Εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου υπό τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, γεννήθηκε το 1883 και δολοφονήθηκε [2] στην Αράχοβα Βοιωτίας από συμμορίες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, το 1944, στη διάρκεια των Δεκεμβριανών γεγονότων.

Βιογραφία

Ο Κορώνης, που υπήρξε σύμβουλος, σχεδιαστής και γραμματέας του βενιζελικής εμπνεύσεως Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου, εκλέχθηκε καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1926 του ανατέθηκε η Διεύθυνση των Σ.Ε.Κ. [Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους]. Στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου ανατέθηκε στον Κορώνη, από τις 26 Μαΐου έως τις 5 Ιουνίου 1932, η θέση του Υπουργού Συγκοινωνιών [3] ενώ από τις 7 Μαρτίου 1933 έως τις 10 Μαρτίου 1933 διατέλεσε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην Κυβέρνηση του Αλέξανδρου Οθωναίου [4]. Τον Αύγουστο του 1936 μετά την επιβολή του Εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου από τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, ο Κορώνης τοποθετήθηκε στη θέση του Διοικητού [5] του Ι.Κ.Α. [Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων] στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1941 όταν η Ελλάδα συνθηκολόγησε με τις δυνάμεις του Άξονα. Στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου, στις 26 Νοεμβρίου του 1943, διαβιβάστηκε επιστολή του Κορώνη ο οποίος διαμαρτύρεται γιατί έμαθε περί δημοσιευμένου νόμου [6] με δυσκολία, οι συνάδελφοι «είχαν γλωσσοδέτη» κατά την χαρακτηριστική έκφραση του Κορώνη, και σύμφωνα με τα πρακτικά Γενικών Συνελεύσεως της 11ης Δεκεμβρίου του 1943 καταψήφισε τον νόμο.

Αιχμαλωσία Κορώνη

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ναυάρχου Δ. Οικονόμου, όπως την κατέθεσε στις 29 Ιανουαρίου 1945, ο Κορώνης, κατά την μαρτυρία και του Κλεάνθη Θεοφανόπουλου, καταδόθηκε και υποδείχθηκε στις συμμορίες του Ε.Λ.Α.Σ. από τους κομμουνιστές συναδέλφους του Νικόλαο Κιτσίκη και Αχιλλέα Παπαπέτρου, συνελήφθη μέσα στο γραφείο του στο Πανεπιστήμιο στα μέσα του Δεκεμβρίου 1944, από ένοπλους των συμμοριών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος [Κ.Κ.Ε.], ειδικότερα από την Πολιτοφυλακή, αλλά και φοιτητές μέλη της κομμουνιστικής Ε.Π.Ο.Ν. Σπουδάζουσας. Μαζί με άλλους 160 πολίτες οδηγήθηκαν στο Περιστέρι όπου τους αφαιρέθηκαν τα χρήματα και τα τιμαλφή τους. Εκεί σχηματίστηκε φάλαγγα και μέσω Ασπροπύργου, απ' όπου αναχώρησαν στις 3 το πρωί της 5ης Ιανουαρίου 1945, οι κομμουνιστικές συμμορίες οδήγησαν, τους συνολικά δέκα χιλιάδες ομήρους, με κατεύθυνση προς τη Μάνδρα. Έφτασαν εκεί τις πρώτες νυχτερινές ώρες και διανυκτέρευσαν στο σχολείο, ενώ στις 10 το πρωί της επομένης αναχώρησαν με προορισμό το Μάζι, όμως στις 10 το βράδυ τους υποχρέωσαν να κατευθυνθούν στο Κριεκούκι. Πέρασαν τη νύχτα την χαράδρα της Κάζας στον Κιθαιρώνα μέσα στα χιόνια και στις 7 Ιανουαρίου 1945, έφτασαν στο Κριεκούκι, όπου κατέλυσαν στην εκεί εκκλησία.

Η πορεία θανάτου των ομήρων συνεχίστηκε και στις 5 το απόγευμα έφτασαν στη Θήβα, ενώ στις 8 το βράδυ της ίδιας μέρας αναχώρησαν για το Μούλκι, κι εκεί τους οδήγησαν σε μια αποθήκη προϊόντων της Λίμνης Κωπαΐδος. Το πρωί της 8ης Ιανουαρίου η πορεία τους συνεχίστηκε με προορισμό τη Λιβαδειά, όπου έφτασαν στις 7 το απόγευμα της ίδιας μέρας. Στη Λιβαδειά ο Κορώνης οδηγήθηκε ενώπιον του αποκαλούμενου Λαϊκού δικαστηρίου του κομμουνιστικού λόχου σπουδαστών «Λόρδος Βύρων» [7], ο οποίος είχε Διοικητή τον Γρηγόρη Φαράκο, μετέπειτα Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ, και μέλη του τον ιατρό Πέτρο Κόκκαλη και τον τότε φοιτητή και μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη, Νίκο Κούνδουρο.

Δολοφονία Κορώνη

Με την δήθεν απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου ο Κορώνης καταδικάστηκε από τους συμμορίτες του κομμουνιστικού Ε.Α.Μ.. Την καταδίκη του ακολούθησε νέα πεζοπορία με κατεύθυνση αυτή τη φορά προς την Αράχοβα, όμως πριν την αναχώρηση από την πόλη δολοφονήθηκαν [8] αρκετοί από τους ομήρους μεταξύ τους και ο Κορώνης [9]. Στην 78η Γ.Συνέλευση του Συλλόγου των καθηγητών του Πολυτεχνείου, στις 18 Ιανουαρίου 1945, αναφέρονται οι τρεις όμηροι των κομμουνιστοσυμμοριτών καθηγητές του, οι Θεοφανόπουλος, Σαρρόπουλος και Κορώνης. Η συνέλευση με μεγάλη πλειοψηφία «εκφράζουσι την βαθείαν αυτών αγανάκτησιν και τον αποτροπιασμόν δια την υπό της μειονότητος των εχθρών της πατρίδος υποκίνησιν εις εμφύλιον πόλεμον εκθέσαντες εις κίνδυνον την ημετέραν Πατρίδα και τα Εθνικά συμφέροντα». Το Πολυτεχνείο δεν τιμά, δεν μνημονεύει κι ούτε έχει αναρτήσει στις αίθουσες του φωτογραφίες των δολοφονημένων, από κομμουνιστές συμμορίτες σπουδαστές του, Σπυρίδωνα Κορώνη και Ιωάννη Θεοφανόπουλο, καθώς και τον κοσμήτορα της σχολής Μηχανολόγων, Γεώργιο Σαρρόπουλο, ο οποίος απεβίωσε λίγο καιρό αργότερα καταπονημένος από τις κακουχίες και τους βασανισμούς που υπέστη στη διάρκεια της αιχμαλωσίας του.

Συγγραφικό έργο

  • «Ελληνικοί σιδηρόδρομοι και σιδηροδρομική πολιτική», Αθήνα 1914
  • «Ιστορικαί σημειώσεις επί της ελληνικής σιδηροδρομικής πολιτικής» το 1934, εκδότης «Σιδηροδρομική Επιθεώρησις»

Πηγές

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1953, επανεκδόθηκε το 2003 από τον εθνικιστικό εκδοτικό οίκο «Ελεύθερη Σκέψις» κι είναι πλέον εξαντλημένο (Ψηφιοποιημένο αντίτυπο του έργου (pdf format) βρίσκεται αναρτημένο στον λογαριασμό της Ελληνικής metapedia στον ιστότοπο issuu.com [10], όπου μπορεί να το μελετήσει ο ερευνητής. Ο συγγραφέας του περιγράφει την περίοδο της ομηρίας του από τους κομμουνιστές αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και περιέχει μαρτυρίες ομήρων.

Παραπομπές

  1. ↑ [Σχολή Πολιτικών Μηχανικών-Ιστορικό Αρχείο Καθηγητών της Σχολής Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.]
  2. ↑ [Το άλλο Πολυτεχνείο «Εφημερίδα των Συντακτών», Τάσος Κωστόπουλος, 3 Δεκεμβρίου 2017.]
  3. ↑ [Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπαναστασίου Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.]
  4. ↑ [Κυβέρνησις Αλέξανδρου Οθωναίου Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.]
  5. ↑ [I.K.A.-Διατελέσαντες διοικητές]
  6. ↑ [Ο αναφερόμενος νόμος αφορά τη δημιουργία δυο κατευθύνσεων σπουδών στο 5ο έτος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών, του Κατασκευαστικού και Συγκοινωνιακού και του Υδραυλικού, με ουσιώδη έμφαση στις έγγειες βελτιώσεις και σε γεωργικά θέματα, τη δημιουργία αναλόγων κατευθύνσεων μεταλλουργού και μεταλλειολόγου στη σχολή Χημικών με δυνατότητα δημιουργίας ανάλογης ειδικότητος στους μηχανολόγους και την απάλειψη του όρου Αγρονόμου από την σχολή Αγρονόμων Τοπογράφων, με έμφαση για την τελευταία τον δημόσιο τομέα και τη θέσπιση κτηματολογίου, το οποίο συζητείτο από τη δεκαετία του 1930.]
  7. ↑ [Ο σπουδαστικός λόχος του Ε.Λ.Α.Σ., «Λόρδος Μπάυρον», είχε καπετάνιο τον τότε σπουδαστή της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων του Ε.Μ.Π., μετέπειτα Γενικό Ηραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Γρηγόρη Φαράκο. Ο λόχος που χρησιμοποιούσε ως ορμητήριο τα κτίρια του Ε.Μ.Π. στην Πατησίων, στις 6 Δεκεμβρίου του 1944 δέχτηκε επίθεση από αγγλικά τεθωρακισμένα και πεζικό. Το κτίριο καταλήφθηκε την ίδια μέρα μετά από μάχη που στοίχισε πολλούς νεκρούς και τραυματίες.] Γρηγόρης Φαράκος, «Μαρτυρίες και Στοχασμοί, 1941-1991. 50 Χρόνια Πολιτικής Δράσης», Αθήνα, εκδόσεις «Προσκήνιο», 1993, σελίδα 57η.]
  8. ↑ [Μεταξύ των δολοφονηθέντων, πλην του Κορώνη, πριν την αναχώρηση των εθνικιστών και αντικομμουνιστών ομήρων για την Αράχοβα ήταν οι: Θεόδωρος Παπαευσταθίου, Γενικός διευθυντής φυλακών, Σπυρίδων Τρικούπης πρώην πρόεδρος της Βουλής, Στυλιανός Κορυζής, πολιτικός μηχανικός-αδελφός του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή, Γεώργιος Κερασιώτης, Αρεοπαγίτης, Σπυρίδων Δημουλίτσας, μεταλλειολόγος-μηχανικός της Εταιρείας Λιπασμάτων, Α. Αποστολίδης, Πρόεδρος της κοινότητος Εκάλης, Σ. Σταυρόπουλος, Δικηγόρος, Διευθυντής του Ταμείου Αλληλεγγύης Δικηγόρων, Ιωάννης Ηλιάκης, πρώην Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, οι στρατηγοί Κατσιγιαννάκης, Βασίλειος Ανδρούλης και Ρώτας, Δ. Οικονομόπουλος, Δικηγόρος, καθώς και οκτώ, σύμφωνα με τον Κλεάνθη Θεοφανόπουλο ή σύμφωνα με άλλες πηγές, δώδεκα φοιτητές του Πολυτεχνείου, ενώ ο καθηγητής Γεώργιος Σαρρόπουλος της Σχολής Μηχανολόγων του Ε.Μ.Π., πέθανε λίγο καιρό αργότερα καταβεβλημένος από τις κακουχίες και τους βασανισμούς εκείνης της περιόδου.]
  9. ↑ [Το άλλο Πολυτεχνείο «Εφημερίδα των Συντακτών», Τάσος Κωστόπουλος, 3 Δεκεμβρίου 2017.]
  10. ↑ «Πανεπιστημιακά-Τό Κράτος τῆς Ἀληθείας, Δεκεμβριανή Τραγωδία τῶν Ὁμήρων (Δεκεμβριανά). Η έκτη των επιλέκτων φάλαγξ και η των Κρορών πορεία του θανάτου», Αθήνα 1953, σελίδες 96η-99η. (Το βιβλίο ολόκληρο).)




Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Σπυρίδων_Κορώνης&oldid=121564»