Στέφανος Καζούλλης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Στέφανος Καζούλλης Έλληνας εθνικιστής, αξιωματικός του Ιερού Λόχου με το βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού, γεννήθηκε το 1812 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σκοτώθηκε στο χωριό Φυρά της Σαντορίνης, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 24ης Απριλίου 1944, στην διάρκεια φονικής επιδρομής Άγγλων κομάντος εναντίον των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής του νησιού. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε την επόμενη ημέρα από ένα ιερέα της Σαντορίνης και τάφηκε στο νεκροταφείου του Αγίου Γερασίμου στο Κοντοχώρι Σαντορίνης.

Ήταν έγγαμος και από το γάμο του γεννήθηκε ο Στέφανος Καζούλλης, που πήρε το όνομα του νεκρού γονιού του, καθώς ήταν νεογέννητος και αβάπτιστος όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του.

Στέφανος Καζούλλης {προτομή)

Βιογραφία

Ο Στέφανος Καζούλλης ήταν απόγονος οικογένειας Εθνικών ευεργετών που κατάγονταν από τη Ρόδο που δραστηριοποιήθηκαν επιχειρηματικά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο Αθανάσιος Καζούλλης, πρόγονος του πατέρα του, είχε στην Αίγυπτο τον τίτλο του θησαυροφύλακα, τίτλος αντίστοιχος του Υπουργού Οικονομικών, του Μοχάμεντ Άλη κι ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Τα παιδιά του, ο Νικόλαος και ο Παύλος Καζούλλης, ανέπτυξαν επιχειρηματική δραστηριότητα στην Αίγυπτο και έκαναν δωρεές στη Ρόδο. Ο Παύλος δημιούργησε το «Καζούλλειο» Παρθεναγωγείο, το 1880 και έδινε υποτροφίες με τις οποίες σπούδασαν πολλά παιδιά από τη Ρόδο, ενώ ο Νικόλαος δώρισε το σπίτι του και μία ακόμη μεγάλη οικοπεδική έκταση, για να στεγαστεί η Ιερά Μητρόπολη, απέναντι από τα σημερινά γραφεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ο Γιάννης Καζούλλης, γιος του Νικολάου, που ήταν ιδρυτικό μέλος του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών στην Αίγυπτο, βοήθησε τον αντιστασιακό αγώνα των Δωδεκανησίων και στους Βαλκανικούς πολέμους δώρισε τέσσερα αεροπλάνα στο Ελληνικό κράτος καθώς κι ένα ασθενοφόρο. Τέλος, δωρεά μέλους της οικογένειας Καζούλλη είναι η οικοπεδική έκταση στην οποία ανεγέρθηκε το νοσοκομείο Κ.Α.Τ. στην Αθήνα.

Πατέρας του Στέφανου ήταν ο Βενιζελικός Μιχαήλ Καζούλλης, φίλος του εθνικιστή ποιητή Κώστα Καβάφη, και μητέρα του η Μαρίκα Δραγούμη [1], κόρη του πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη, αδελφή του Ίωνα Δραγούμη, πρωτοπόρου του Ελληνικού εθνικισμού, και της Ναταλίας Δραγούμη-Μελά, συζύγου του Εθνικού ήρωα Παύλου Μελά. Αδελφός του πατέρα του ήταν ο Αθανάσιος Καζούλλης, ο πρώτος Δήμαρχος της Ρόδου μετά την απελευθέρωση του νησιού από την Ιταλική κατοχή. Ο Στέφανος, που είχε δύο αδελφούς, τον Παύλο και τον Αλέκο, φοίτησε στο «Αβερώφειο» Γυμνάσιο της Ελληνικής Κοινότητας της Αλεξάνδρειας, ακολούθως στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λωζάνης και υπήρξε απόφοιτος του London School of Economics.

Πολεμική δράση

Τον Μάρτιο 1941 ο Στέφανος, μαζί με τα αδέλφια του Παύλο και Αλέκο, κατετάγη εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό. Την ίδια εποχή, στην Αίγυπτο η κεντρική επιτροπή των Δωδεκανησιακών οργανώσεων σε συνεννόηση με το Ελληνικό Προξενείο της Αλεξάνδρειας συγκρότησε τη «Δωδεκανησιακή Φάλαγγα», την οποία συγκρότησαν αρχικά εξήντα εθελοντές που αργότερα αυξήθηκαν σε περισσότεροι από εκατόν είκοσι και συγκρότησαν το «1ο Δωδεκανησιακό Σύνταγμα Μέσης Ανατολής», που απετέλεσε την βάση της Ελληνικής Ταξιαρχίας που έλαβε μέρος στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι. Πρωτεργάτης της ιδρύσεως της Φάλαγγας, ήταν ο Ιωάννης Νικολάου Καζούλλης. Η στρατιωτική εκπαίδευση του Στέφανου άρχισε στην ερημική περιοχή Geneifa, κοντά στη διώρυγα του Σουέζ. Στη διάρκεια της εκπαιδεύσεως προήχθη στο βαθμό του Λοχία, ενώ ακολούθως εισήχθη στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός. Η Αγγλική στρατιωτική διοίκηση ζήτησε και απέσπασε τον Στέφανο Καζούλλη στις δυνάμεις καταδρομών S.B.S., [Special Boat Service], που είχαν διοικητή τον Λόρδο Γεώργιο Τζέλικο, [George Jellicoe]. Ο Καζούλλης συμμετείχε σε πολλές αποστολές στο Αιγαίο και τον Φεβρουάριο του 1943 επικεφαλής ομάδας Άγγλων καταδρομέων έφτασε με μυστικότητα στην Κω, από τα παράλια της Μικράς Ασίας, με σκοπό να συγκεντρώσει πληροφορίες για τις εκεί Ιταλικές θέσεις.

Tον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου συμμετείχε στην μάχη της Λέρου κι είχε καθήκοντα συνδέσμου μεταξύ των Βρετανικών δυνάμεων που αποβιβάσθηκαν στο νησί και της Ελληνικής 6μελούς καταδρομικής δύναμης του Ιερού Λόχου, που είναι γνωστή ως Περίπολος Ζαχαράκη. Μετά την μάχη και στη διάρκεια της διαφυγής της η ομάδα πλέοντας κοντά στην Κω, ανέλαβε και εκτέλεσε καταδρομικές ενέργειες στο νησί, με τη βοήθεια του ντόπιου Διαμαντή Γιαννιού, που τον είχε στρατολογήσει ο Καζούλλης στην μυστική επίσκεψη του στο νησί. Ο Καζούλλης συναντήθηκε με τον Γιαννιό, που δούλευε με τον αδελφό του Μιχάλη στα ιαματικά λουτρά, τα «Θέρμη», φτιάχνοντας ξύλινες καμπίνες, που θα λειτουργούσαν το καλοκαίρι για τους λουόμενους, στη σπηλιά της Χαλκήπετρας. Ο Καζούλλης, αρχικά συνέστησε στον Γιαννιό να είναι πολύ προσεκτικός και να μην αναφέρει σε κανένα την παρουσία του στο νησί, και τον έστειλε να αναγνωρίσει τα φυλάκια και τα οχυρά των Ιταλών στα Μπογάζια και στο Ψαλίδι. Οι πληροφορίες που μετέφερε ο Γιαννιός στον Καζούλη υπήρξαν καθοριστικές. Εννέα ημέρες μετά την απόβαση της η περίπολος επέστρεψε στην Αλικαρνασσό με βάρκα που έφερε ο Καζούλλης και την ακολούθησε και ο Γιαννιός ως εθελοντής. Η ομάδα επέστρεψε στη Αλεξάνδρεια όπου ο Γιαννιός, ο ήρωας με τα κοντά παντελόνια, όπως τον αποκαλούσε ο Καζούλλης, κατατάχθηκε στον Ιερό Λόχο.

Στην καταδρομική ομάδα S.B.S. ανατέθηκε, ως αποστολή από το Γενικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, η καταστροφή των σταθμών ασυρμάτου που διατηρούσαν οι Γερμανοί στην Σαντορίνη. Οι 19 άνδρες που επιλέχθηκαν ξεκίνησαν την 19η Απριλίου από τον όρμο Μπαλισού των Μικρασιατικών παραλίων με δυο καΐκια, τις ημιολίες LS1 και LS2 και με ενδιάμεσους σταθμούς για τη νησίδα Σειρήνα, την νησίδα Άνυδρο, σε ακτή του Μέσα Βουνού στην Σαντορίνη και τη Νέα Καμένη. Τη νύχτα της 22ας προς 23η Απριλίου, αποβιβάστηκαν στην περιοχή Κουλούμπος πλησίον του ναού του Αγίου Γεωργίου του Ξεχρεωτή, ενώ τα σκάφη κατέφυγαν στις νησίδες Χριστιανά. Οι καταδρομείς κατευθύνθηκαν και κρύφτηκαν στη σπηλιά της Μαμμής, έξω από τον Βουρβούλο. Κατά τα μεσάνυχτα ο Λάσσεν με τον Καζούλλη ήλθαν σε επαφή με χωρικούς και με τον πρόεδρο της Κοινότητας, ζητώντας πληροφορίες σχετικές με την φρουρά κατοχής. Την επόμενη ημέρα ο Καζούλλης ντυμένος βοσκός πήγε στο χωριό Φηρά, όπου συνάντησε τον πρόεδρο της Κοινότητας και πληροφορήθηκε τις θέσεις της Γερμανικής φρουράς, του Διοικητή της, καθώς και του ασυρμάτου. Το ίδιο απόγευμα ο Άγγλος έφεδρος Λοχαγός Άντερς Λάσσεν, με καταγωγή από τη Δανία, επικεφαλής της καταδρομικής επιχειρήσεως, κατένειμε την δύναμή του σε τρία τμήματα για να προσβάλει ταυτόχρονα τους τρείς στόχους με ώρα κρούσεως σαράντα πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 23ης προς της 24η Απριλίου. Ο Καζούλλης συμμετείχε στην ομάδα του Λοχαγού Λάσσεν, που με άλλους 12 καταδρομείς προσέβαλλαν το κτίριο της Τράπεζας Αθηνών, όπου ήταν εγκαταστημένη η φρουρά. Με την έναρξη της επιθέσεως και αφού έριξαν χειροβομβίδες, Γερμανικά πυρά, από μία πόρτα που δεν είχαν δει, κτύπησαν τον Καζούλλη και όπως γράφει η επίσημη αναφορά: «Ο Ανθυπολοχαγός Καζούλλης σκοτώθηκε σχεδόν ακαριαία».

Μνήμη Καζούλλη

Ο Λοχαγός Άντερς Λάσσεν πριν την αποχώρηση των δυνάμεων του, απέσπασε από τη σορό του Καζούλλη την μεταλλική του ταυτότητα, μια χρυσή αλυσίδα και το ημερολόγιο του, τα οποία παραδόθηκαν στους οικείους του. Η σορός του Καζούλλη, μαζί με τη σορό του Λοχία Υγειονομικού Κίνγκστον, μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Αγίου Γερασίμου Κοντοχωρίου και ετάφη χωρίς να επιτραπεί η παρουσία κατοίκων, παρά μόνο ενός Γερμανικού στρατιωτικού αγήματος το οποίο απέδωσε τιμές. Με Βασιλικό Διάταγμα της 1ης Αυγούστου 1944, που υπέγραψε ο Βασιλιάς Γεώργιος Β', απονεμήθηκε στον Καζούλλη το «Αριστείον Ανδρείας», ενώ ο πατέρας του Στέφανου, ο Μιχαήλ Καζούλλης, που το 1930 στη μνήμη της μητέρας του έχτισε τον Α' όροφο του «Καζούλλειου» Παρθεναγωγείου, που προοριζόταν για την προσθήκη νέων αιθουσών διδασκαλίας στο ήδη υπάρχον σχολείο, έδωσε εις μνήμη του γιου του, δωρεά 4.500 λιρών Αιγύπτου, στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Ρόδου και χρηματοδότησε ένα μεγάλο μέρος της επεκτάσεως του «Βενετοκλείου» Γυμνασίου Ρόδου. Μια από τις κεντρικές πλατείες της πόλης Κω φέρει τιμητικά το όνομα του Καζούλλη, όπως κι ένας δρόμος της Ρόδου, ενώ το μνημείο στην πλατεία των Φηρών είναι αφιερωμένο στους πεσόντες Ήρωες της Σαντορίνης, όχι μόνο του 1944, μεταξύ τους και ο Στέφανος Καζούλλης, αλλά και σε όσους «Έπεσαν υπέρ Απελευθερώσεως της Θήρας την 23/24 Απριλίου 1944» και ανεγέρθηκε από τον Αντιστράτηγο Ιωάννη Κ. Μανέτα με την εποπτεία του Γ.Ε.Σ., [Γενικό Επιτελείο Στρατού].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. ↑ [Η Μαρίκα Δραγούμη-Καζούλλη, ίδρυσε το 1918 τον «Εθνικό Σύνδεσμο Ελληνίδων Αιγύπτου», έναν σύνδεσμο που συντηρούσε τα φιλανθρωπικά Ιδρύματα της Ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο. Υπήρξε αλληλέγγυα και παραδειγματική στο επίπεδο φιλανθρωπίας και της πατριωτικής δράσεως. Η φιλανθρωπική δραστηριότητα της εξαντλήθηκε σε προσωπικές χειρονομίες ατομικής αρωγής στους φτωχούς και ανήμπορους. Η Μαρίκα Δραγούμη-Καζούλλη πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1939 και την πένθησε όλη η Αλεξάνδρεια, ενώ σε ένδειξη ευγνωμοσύνης η ημέρα του θανάτου της κηρύχθηκε ημέρα πένθους.]




Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Στέφανος_Καζούλλης&oldid=101752»