Δημήτριος Σφαέλλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Δημήτρης Σφαέλος, Έλληνας εθνικιστής, νομικός, επιχειρηματίας, συγγραφέας και μαχητικός αντικομμουνιστής πολιτικός που υπήρξε ιδρυτής της πολιτικής ομάδος «Ε.Μ.Π.Ρ.Ο.Σ.» επικεφαλής της οποίας εκλέχθηκε βουλευτής Πειραιώς, ένας από τους ιδρυτές του σωματείου «Πατριωτικός Σύνδεσμος Αθηνών ο Ιωάννης Καποδίστριας», ιδρυτικό μέλος πολλών εθνικιστικών ιδεολογικών και πολιτικών φορέων καθώς και επίτιμο ιδρυτικό μέλος του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος στις τάξεις του οποίου ήταν γνωστός ως «Κόκκινος» [1], γεννήθηκε το 1911 στον Πειραιά και πέθανε την άνοιξη του 1979, από ανακοπή καρδιάς σε ξενοδοχείο της Πρεβέζης, την παραμονή μιας ομιλίας του στην πόλη της νοτίου Ηπείρου.

Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Σφαέλο.

Δημήτριος Σφαέλος
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 1911
Τόπος: Πειραιάς (Ελλάδα)
Θάνατος: 1979
Τόπος: Πρέβεζα, Νότιος Ήπειρος (Ελλάδα)
Σύζυγος: έγγαμος
Τέκνο: Κωνσταντίνος Σφαέλλος
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, επιχειρηματίας
πολιτικός.

Βιογραφία

Πατέρας του Δημήτρη, που είχε δύο αδελφούς, το Γεώργιο και το Σπύρο, ήταν ο επιχειρηματίας Κωνσταντίνος Σφαέλλος [2] ενώ μητέρα του ήταν η Ασπασία Σφαέλλου. Ο Δημήτρης παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκύκλιας και μέσης εκπαιδεύσεως στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε.

Πολιτική δράση

Ο Δημήτρης το 1929 συμμετείχε στην ίδρυση του «Εθνικού Παμφοιτητικού Συλλόγου» και έως το 1931 διατέλεσε πρόεδρος του, ενώ ως το 1933 ανέλαβε τη θέση του Ταμία και είχε την ευθύνη της εκδόσεως της εφημερίδος «Φοιτητικά Νέα». Το 1933 μαζί με τον Αλέκο Κανελλόπουλο και τον Στέφανο Στρέιτ, ίδρυσαν τον «Οίκο του Φοιτητή», όπου πολλοί φτωχοί φοιτητές βρήκαν υλική και ηθική στήριξη, όμως τον ίδιο χρόνο παραιτήθηκε και πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του παραρτήματος της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», [Ε.Ε.Ε.] στην Αθήνα.

Εθνική δράση

Ο Δημήτριος Σφαέλλος συμμετείχε στην «Οργάνωση Ελλήνων Εθνικιστών», [Ο.Ε.Ε.], που είχε αρχηγό τον Αλέξανδρο Γιάνναρο, και διατηρούσε γραφεία στην οδό Φιλελλήνων στην Αθήνα. Στην οργάνωση συμμετείχε και ο Ιάκωβος Διαμαντόπουλος, που μεταπολεμικά διατέλεσε βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων καθώς και της Ενώσεως Κέντρου. Τα μέλη της Ο.Ε.Ε. ήταν γνωστοί ως «Μελανοχίτωνες», καθώς κυκλοφορούσαν με μαύρα πουκάμισα και εξέφραζαν την πίστη τους στα Εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη και το θαυμασμό τους για τους Εθνικιστές ηγέτες της εποχής. Η οργάνωση διαλύθηκε το Φθινόπωρο του 1932, όταν ο Αλέξανδρος Γιάνναρος αποφάσισε να συνεργαστεί εκλογικά με το «Λαϊκό Κόμμα» του Παναγή Τσαλδάρη, ενώ λίγο νωρίτερα ολόκληρο το φοιτητικό τμήμα της προσχώρησε στην «Οργάνωση Εθνικοφρόνων Σοσιαλιστών η Τρίαινα». Η οργάνωση βοήθησε να δημιουργηθεί ο «Εθνικός Παμφοιτητικός Σύλλογος», [Ε.Π.Σ.], ενώ ο Σφαέλλος ως εκπρόσωπος του αθηναϊκού παραρτήματος της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», [Ε.Ε.Ε.] [3], υποδέχτηκε τον Ιούνιο του 1933 μαζί με πλήθος εκπροσώπων της Ελληνικής Πολιτείας την καθοδική πορεία περίπου τριών χιλιάδων Τριεψιλιτών από την Θεσσαλονίκη, όπου η οργάνωση διέθετε ισχυρότατο πυρήνα και συμμετείχε στις εργασίες του Α' Συνεδρίου Εθνικιστικών Οργανώσεων στις 22 Οκτωβρίου 1934, εκπροσωπώντας την «Εθνική Ένωσις Ελλάς», [Ε.Ε.Ε.]. Συμμετείχε, επίσης, στη «Φοιτητική Φάλαγγα», φοιτητική οργάνωση που αντλούσε μέλη και στελέχη από τον «Εθνικό Παμφοιτητικό Σύλλογο» και δρούσε στην Αθήνα υπό την ηγεσία του.

Στις 10 Μαΐου 1935, ο Σφαέλλος με επιστολή του στον Κωνσταντίνο Χατζηκωνσταντίνου, ένα από τα ηγετικά στελέχη της Ε.Ε.Ε., πρότεινε να επιδιωχθεί η συμμετοχή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, τότε νεαρού καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως υπαρχηγού του κόμματος «Εθνική Ένωσις Ελλάς», [Ε.Ε.Ε.], το οποίο συμμετείχε στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 το «Εθνικοσοσιαλιστικόν Κόμμα–Εθνική Ένωσις Ελλάς», με αρχηγό τον Κλ. Παπανικολάου, έλαβε μόλις 505 ψήφους ή ποσοστό 0,04%, από τις οποίες οι 295 προέρχονταν από τη Θεσσαλονίκη. Ο Σφαέλλος, παράλληλα, ασχολήθηκε ενεργά και με επιτυχία με την οικογενειακή βιομηχανία νημάτων και υφασμάτων «Ο Βάμβαξ» στον Πειραιά όπου ήταν πρόεδρος και κύριος μέτοχος ο πατέρας του, ενώ συμμετείχαν μετοχικά και στη διοίκηση της εταιρείας ο ίδιος και τα αδέλφια του.

Μεταπολεμικά

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου ο Σφαέλλος ίδρυσε την πολιτική ομάδα «Ε.Μ.Π.Ρ.Ο.Σ.», ως επικεφαλής της οποίας εκλέχθηκε βουλευτής Πειραιώς στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, που έγιναν από την κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Συμμετείχε στο συνασπισμό κομμάτων «Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων», που τον αποτελούσαν 10 επιμέρους κομματικοί σχηματισμοί, ο οποίος πλειοψήφησε συγκεντρώνοντας ποσοστό 55,12%, 610.995 ψήφους και 206 έδρες στη Βουλή. Οι εκλογές διεξήχθησαν υπό την εποπτεία διεθνούς επιτροπής. Το σύστημα διεξαγωγής των εκλογών, ήταν η απλή αναλογική με ευρεία περιφέρεια και διεξήχθησαν με το Ν.5493/1932 όπως τροποποιήθηκε [4], σε 38 εκλογικές περιφέρειες. από την εκλογική διαδικασία απείχαν το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, [Ε.Α.Μ.], και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, [Κ.Κ.Ε.], που υποστήριξαν, όπως και άλλοι κομματικοί σχηματισμοί της Αριστεράς και του Κεντρώου χώρου, την αποχή από τις εκλογές, λίγο καιρό πριν προκαλέσουν την έναρξη του συμμοριτοπολέμου.

Μεταπολίτευση

Τον Οκτώβριο του 1976 ο Σφαέλλος, μαζί με μια σειρά από λόγιους, νέους Έλληνες εθνικιστές διανοούμενους και επιστήμονες που είχαν σπουδάσει σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού και επέστρεψαν στην Ελλάδα, ίδρυσαν το σύλλογο «Πατριωτικός Σύνδεσμος Αθηνών ο Ιωάννης Καποδίστριας», στον οποίο αρχικά εκλέχθηκε πρόεδρος ο Σφαέλλος και στη συνέχεια τον διαδέχθηκε ο εθνικιστής Πανεπιστημιακός καθηγητής Σπύρος Σταθόπουλος. Ο Σύνδεσμος ίδρυσε και λειτούργησε κατά τόπους παραρτήματα στις μεγαλύτερες Ελληνικές πόλεις, διοργάνωσε εκδηλώσεις Εθνικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου, στήριξε τον Εθνοπολιτισμό και τον Ελληνικό εθνικισμό και προχώρησε στην έκδοση βιβλίων με Εθνικό, γενικότερα Πατριωτικό και αντικομμουνιστικό περιεχόμενο.

Στις παραμονές των εκλογών του 1977, ο Δημήτριος Σφαέλλος διαμεσολάβησε [5] και έφερε την ομάδα «Το Κίνημα», η οποία εξέδιδε το ομώνυμο περιοδικό Εθνικής αυτογνωσίας, σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό Στέφανο Στεφανόπουλο, πρόεδρο του κόμματος «Εθνική Παράταξις» και τα στελέχη της ομάδος ανέλαβαν τη σύσταση, καθοδήγηση και οργάνωση της οργανώσεως «Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως», [«Ε.Ν.Ε.Π.»], της νεολαίας του κόμματος. Μεταξύ των στελεχών της ομάδος περιλαμβάνονταν ονόματα που τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησαν στον χώρο του Ελληνικού εθνικισμού, όπως ο Ανδρέας Δενδρινός, ο Βλαδίμηρος Ψιακής, ο Πολύδωρος Δάκογλου και ο Σπύρος Σταυρόπουλος. Ο Σφαέλλος με τον Φίλιππο Λιβιτσιάνο, περιλαμβάνονταν σε εκείνους που συμμετείχαν στην ίδρυση της Εθνικιστικής οργανώσεως «Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα», [«ΕΝ.Ε.Κ.»] [6], στις 6 Μαΐου 1979 στον Βόλο, στο ιδρυτικό Συνέδριο του, δίχως όμως να είναι μέλος της ομάδος «Κίνημα», η οποία στεγάζονταν στην οδό Λομβάρδου 10 στο Πεδίον του Άρεως και λειτουργούσε με την κάλυψη του σωματείου «Πνευματική Αναμορφωτική Κίνησις».

Ο θάνατος του

Ο Δημήτριος Σφαέλλος απεβίωσε από καρδιακή προσβολή σε ξενοδοχείο της Πρέβεζας, τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες, Σάββατο προς Κυριακή, την παραμονή μιας προγραμματισμένης ομιλίας του, στο πλαίσιο του προγράμματος περιοδειών και ομιλιών του Πατριωτικού Συνδέσμου Αθηνών «Ιωάννης Καποδίστριας». Ο θάνατος του αναγγέλθηκε στην κατάμεστη κινηματογραφική αίθουσα από την στενή συνεργάτιδα του, την Μαρκέλλα Μιχαλοπούλου και η αναγγελία του προκάλεσε έντονη συγκίνηση στους παριστάμενους εθνικιστές. Το όνομα του δόθηκε σε έναν οκταμελή Πυρήνα Υποδοχής του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος, ο οποίος ονομάστηκε «Δημήτριος Σφαέλλος».

Εργογραφία

Το αρχείο του Δημητρίου Σφαέλλου [7] που καλύπτει την περίοδο από το 1902 έως το 1950, σώζεται και φυλάσσεται στο «Ελληνικό Λογοτεχνικό & Ιστορικό Αρχείο» [Ε.Λ.Ι.Α.] [8]. Ο Σφαέλλος άφησε πλούσιο εθνικό έργο, καθώς πραγματοποίησε εκατοντάδες ομιλίες και δημοσίευσε αναρίθμητα άρθρα ιδεολογικού και πολιτικού περιεχομένου, ενώ σημαντικό είναι, επίσης, και το συγγραφικό έργο. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα βιβλία:

  • «Ελληνική μεταπολεμική ανασυγκρότησις: μελέτη πολιτικοοικονομική και κοινωνιολογική», το 1944, εκδόσεις «Παπαζήσης», σελίδες 295
  • «Οι «Νέοι» και το έργο τους. Άρθρα-Ομιλίαι-Μελέται, Στα Πολιτικά-Τα Εθνικά και τα Οικονομικά», το 1945, Εκδόσεις Πολιτικής Ομάδος «Ε.Μ.Π.Ρ.Ο.Σ.»,
  • «Με τους νέους από την σήμερον εις την αύριον», το 1975, σελίδες 120,
  • «Ο Ρωσικός επιθετικός κομμουνιστικός ιμπεριαλισμός, ο Αμερικανικός αμυντικός αντιϊμπεριαλισμός και η Ελλάς», το 1978, Εκδόσεις «Πατριωτικός Σύνδεσμος Αθηνών ο Ιωάννης Καποδίστριας», σελίδες 63
  • «Δια το συμφέρον ημών και των επερχομένων γενεών»,
  • «Εις την υπηρεσίαν της Ελλάδος»,
  • «Ελληνοαμερικανικαί συμφωνίαι», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 1949, σελίδες 186,
  • «Ο όρκος της Νεολαίας», δράμα μονόπρακτο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [Η πρώτη ομιλία της Ευγενίας Πρεβεζάνου Πολύδωρος Δάκογλου, Ψηφίδες από την ιστορία του Κινήματος.]
  2. [Ο Κωνσταντίνος Σφαέλλος γεννήθηκε το 1858 στο χωριό Λειβαθώ Κεφαλληνίας από οικογένεια που αγωνιζόταν για την επιβίωσή της. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Σφαέλλος. Ο Κωνσταντίνος σε ηλικία 18 ετών μετανάστευσε στην Ρουμανία όπου προσλήφθηκε και εργάστηκε σε κατάστημα με εδώδιμα και αποικιακά προϊόντα. Δημιούργησε σύντομα ένα μικρό κεφάλαιο και σε ηλικία 30 ετών επέστρεψε στον Πειραιά, όπου το 1890 δημιούργησε μικρή επιχείρηση, στη συμβολή της οδού Βασιλέως Γεωργίου Α' με τη σημερινή Γρηγορίου Λαμπράκη λειτούργησε μικρή επιχείρηση τροφίμων και εστιατόριο. Το 1903 η νηματουργία-υφαντουργία στον Πειραιά υπήρχαν τα επιτυχημένα υφαντήρια του Δασκαλάκη, του Ρετσίνα, του Λυγινού, του Μανούσου και άλλων που δημιούργησαν περιουσίες με την σχετική ενασχόληση τους. Έτσι ο Σφαέλλος αποφάσισε και συνεταιρίστηκε με τους επιτυχημένους νηματουργούς Γαβριήλ και Παπαδόπουλο. Το υφαντήριο λειτούργησε οκτώ χρόνια με αυτό το σχήμα όμως το 1911 διαλύθηκε και δημιουργήθηκε η εταιρεία Υφαντήρια Σφαέλλου & Γαβριήλ, που το 1916 είχε γίνει οικονομικά ισχυρή ώστε αγόρασε την μονάδα του Καψάλη στην Καλλιθέα, το εργοστάσιο Λυγινού στον Πειραιά, και τα εργοστάσια του Τριάντη σε Πάτρα και Μυτιλήνη. Το 1923 ο Κωνσταντίνος Σφαέλλος έχοντας στο μυαλό του ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας μιας κλωστοϋφαντουργικής βιομηχανικής μονάδας, αποσύρθηκε και τρία χρόνια αργότερα το 1926 ίδρυσε στο Νέο Φάληρο στην οδό Μικράς Ασίας την Ανώνυμη Εταιρεία «Βάμβαξ» που διέθετε κλωστήριο και υφαντήριο.]
  3. [«Η Μαύρη Σκιά στην Ελλάδα», Ιάκωβος Γερ. Χονδροματίδης, σελίδες 20η-26η.]
  4. [Α.Ν. 1020/46, Φ.Ε.Κ. 71/27 Φεβρουαρίου 1946.]
  5. [Το ιστορικό της ιδρύσεως ΕΝΕΚ enekgr.wordpress.com]
  6. [Το ιστορικό της ιδρύσεως ΕΝΕΚ enekgr.wordpress.com]
  7. [Σφαέλλος Δημήτριος «Ελληνικό Λογοτεχνικό Ιστορικό Αρχείο»]
  8. [Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο. Το αρχείο του Δημητρίου Σφαέλλου αναπτύσσεται σε 4 κουτιά με ανέκδοτες σημειώσεις, αποκόμματα εφημερίδων, αλληλογραφία και επαγγελματικά-προσωπικά έγγραφα του ίδιου για την περίοδο 1902-1950.]