Αλέξανδρος Κανελλόπουλος
Ο Αλέξανδρος Κανελλόπουλος Έλληνας εθνικιστής νομικός, πολιτικός επιστήμονας και βιομήχανος Χημικών προϊόντων, που διατέλεσε κυβερνητικός Επίτροπος στην Εθνική Οργάνωση Νεολαίας στη διάρκεια του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, επί κυβερνήσεων του Ιωάννη Μεταξά και του Αλέξανδρου Κορυζή, γεννήθηκε το 1913 και πέθανε το 1983 στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος με την Έφη Κανελλοπούλου, με την οποία κατοικούσαν στην οδό Χλόης 23 στην Κηφισιά.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Η καταγωγή της οικογένειας [1] του Αλέξανδρου Κανελλόπουλου είναι από το χωριό Φτέρη Αιγίου στο νομό Αχαΐας. Προπάππος του Αλέξανδρου ήταν ο Γεώργιος και παππούς του ο Κωνσταντίνος Κανελλόπουλος, σταφιδέμπορος που διατέλεσε και Δήμαρχος Αιγίου, ενώ πατέρας του ήταν ο χημικός και βιομήχανος Νικόλαος Κανελλόπουλος [2] και μητέρα του η Ερμιόνη Βρεττού. Σπούδασε Νομικές και Πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία.
Πολιτική δράση
Το 1933 ο Αλέξανδρος Κανελλόπουλος μαζί με τον Δημήτριο Σφαέλλο και τον Στέφανο Στρέιτ, ίδρυσαν τον «Οίκο του Φοιτητή», όμως τον ίδιο χρόνο ο Σφαέλλος παραιτήθηκε και πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του παραρτήματος της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», [Ε.Ε.Ε.] στην Αθήνα. Ο Κανελλόπουλος ως φοιτητής υπήρξε μέλος και το 1934 ήταν αντιπρόεδρος του εθνικιστικού «Εθνικού Παμφοιτητικού Συλλόγου» [3], ενώ το 1936 και μέχρι την κατάληψη της Αθήνας από τις δυνάμεις κατοχής, διορίστηκε και διατέλεσε «Κυβερνητικός Επίτροπος Νεολαίας» της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας [Ε.Ο.Ν.], η οποία ιδρύθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1936 με τον Αναγκαστικό Νόμο 334 του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου με πρωθυπουργό τον Ιωάννη Μεταξά.
Στις 6 Οκτωβρίου 1938, ο Κανελλόπουλος με την υπ' αριθμό 571 διαταγή του προς τις Περιφερειακές Διοικήσεις τις ενημέρωνε για την επικείμενη έκδοση του περιοδικού «Νεολαία», εφιστώντας την προσοχή τους στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάδοσή της. Μαζί με τους Κωστή Μπαστιά, την ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη και το συνθέτη Πέτρο Πετρίδη, συμμετείχε στην επιτροπή βραβείων των καλλιτεχνικών αγώνων Νεολαίας που διοργάνωνε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Στη «Δευτέρα Διάσκεψιν» της Ε.Ο.Ν. τον Μάιο του 1940, ο Κανελλόπουλος δήλωσε ότι «...η ραδιοφωνία καθίσταται όργανο πολυτιμότατο για την προαγωγή της όλης εργασίας μας». Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυποσμηναγός της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας και ήταν πλήρωμα σε ένα από τα έξι εκπαιδευτικά αεροσκάφη τύπου «Avro» που πέταξαν από το Άργος στην Κρήτη, όμως όχι σε κάποιο από τα τρία που τελικά έφτασαν στην Αίγυπτο, ύστερα από την πτώση του μετώπου.
Επιχειρηματική δράση
Την περίοδο από το 1936, όταν πέθανε ο πατέρας του, έως το 1950, διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος της «Ανωνύμου Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων», την οποία είχε ιδρύσει το 1909 ο πατέρας του, αλλά και της «Ανώνυμης Αγγειοπλαστκής Εταιρείας Κεραμεικός». Στη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά και ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της «Ανωνύμου Διεθνούς Εταιρίας Μεταλλείων και Εμπορίας Μεταλλευμάτων». Ο Κανελλόπουλος στις 18 Φεβρουαρίου 1949, αφού συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, «αφιχθείς εξ Ελβετίας» δύο ημέρες πριν, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών, πρόστιμο 5 δις δραχμές και 1 χρόνο εκτόπιση, όμως εξαγόρασε την ποινή του. Η καταδίκη του αφορούσε συμμετοχή σε κύκλωμα λαθρεμπορίας συναλλάγματος. Στις 11 Νοεμβρίου 1949 η εφημερίδα «Ελευθερία», αποκάλυψε πως «...ο [γνωστός βιομήχανος] Αλέκος Κανελλόπουλος μετέσχε του λαθρεμπορίου», την εποχή που ο Κανελλόπουλος δραστηριοποιείται ως μέτοχος της «Ανωνύμου Εταιρίας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων».
Ο Κανελλόπουλος θεωρείτο άνθρωπος με εξέχουσες οργανωτικές ικανότητες και μεταπολεμικά διατέλεσε γραμματέας στην «Ελληνική Λέσχη Περιηγήσεων και Αυτοκινήτου» [«Ε.Λ.Π.Α.»] και συμμετείχε συχνά σε αγώνες ταχύτητος αυτοκινήτων. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αλέξανδρου Δαρδούφα -που υπήρξε πρόεδρος της Ε.Λ.Π.Α. από το 1977 έως το 1996, οπότε τον διαδέχτηκε ο Βασίλης Δεσποτόπουλος, ο Απόστολος Νικολαΐδης προόριζε τον Κανελλόπουλο ως διάδοχό του στην προεδρία της λέσχης εκτιμώντας τις οργανωτικές του ικανότητες. Ο Κανελλόπουλος με οδηγό τον Μηνά Βαρδουμπάκη που οδήγησε την BMW 1800 του Κανελλόπουλου και έναν μηχανικό στο πίσω κάθισμα, συμμετείχε στο Ράλλυ «Ακρόπολις». Σύμφωνα με όσα γράφει ο Βαρδουμπάκης «....Με τον Κανελλόπουλο συνοδηγό, τα πήγαμε μια χαρά […] Τον έβγαλα ασπροπρόσωπο, γιατί ο ίδιος δεν ήταν και τόσο καλός οδηγός. Δεν είχε μεγάλο σθένος. Ηταν πολύ συντηρητικός, ενώ ο αγώνας αυτός θέλει ευψυχία μεγάλη και τόλμη περισσή».
Εργογραφία
Ο Κανελλόπουλος με το ψευδώνυμο «Αλέξης Ελικιώτης», έγραψε και δημοσίευσε το βιβλίο:
- «Ιστορική αναμέτρηση. Η Ρωμιοσύνη αντιμέτωπη στον Ολοκληρωτισμό (4η Αυγούστου-Κατοχή-Απελευθέρωση)» [4].
Διαβάστε τα λήμματα
| |||||||||||||||
Παραπομπές
- ↑ [H οικογένεια Κανελλόπουλου χωρίστηκε σε δύο κλάδους που ο ένας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ο άλλος στην Πάτρα. Στο γενεαλογικό της δέντρο συναντάμε προσωπικότητες που συμμετείχαν στα κοινά της Αχαΐας και κάποιοι και της χώρας. Ανάμεσά τους ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος και η Αμαλία Κανελλοπούλου, μετέπειτα σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Άγγελος Κανελλόπουλος εκ των ιδρυτών του ΤΙΤΑΝΑ, διετέλεσε πρόεδρος του ΣΕΒ, βουλευτής, γερουσιαστής και ήταν σύζυγος της Ελένης Οικονόμου. Επίσης, ο δικηγόρος Γεώργιος Κανελλόπουλος, διετέλεσε δήμαρχος Αιγίου. Η Μαριλένα Κανελλοπούλου, σύζυγος Θεόδωρου Παπαλεξόπουλου έφερε στη ζωή τον Δημήτριο Παπαλεξόπουλο, βιομήχανο, διευθύνοντα σύμβουλο του ΤΙΤΑΝΑ και την Αλεξάνδρα Παπαλεξοπούλου, βιομήχανο, στέλεχος του ΤΙΤΑΝΑ. Ο Ανδρέας Κανελλόπουλος, διετέλεσε πρόεδρος του ΤΙΤΑΝΑ και πρόεδρος του ΣΕΒ. Οι γιοι του Λεωνίδας, Παύλος και Νέλλος συνέχισαν την οικογενειακή παράδοση. Ο Νέλλος ήταν πρόεδρος «Ιδρύματος Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλόπουλου». Γενάρχης της οικογένειας ήταν ο φαρμακοποιός Κανέλλος Κανελλόπουλος, ιδρυτικό μέλος της Παναχαϊκής που παντρεύτηκε την Αμαλία Γούναρη την αδελφή του Δημητρίου Γούναρη, ενώ στους απογόνους της συναντάμε τον Αναστάσιο Κανελλόπουλο σταφιδέμπορο, τον γιο του Ανδρέα, αρχιτέκτονα και την κόρη του, Μαρία Κανελλοπούλου-Μπότη, πανεπιστημιακό και νομικό. Από την οικογένεια καταγόταν και η Αμαλία Κανελλοπούλου, συγγραφέας, σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Επαμεινώνδα Μεγαπάνου, όπως και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός της χώρας. Ο σταφιδέμπορος Κωνσταντίνος Κανελλόπουλος, που πέθανε το 1918, διετέλεσε δήμαρχος Αιγίου.]
- ↑ [ Ο χημικός Νικόλαος Κανελλόπουλος ίδρυσε την εταιρεία τσιμέντων ΤΙΤΑΝ στις 12 Μαΐου 1902, όταν αυτός και οι Αλέξανδρος Ζαχαρίου μηχανικός, Λέοντας Οικονομίδης, χημικός, ο εμποροπλοίαρχος Νικόλαος Χατζηκυριάκος και ο χημικός Ανδρέας Χατζηκυριάκος, δημιούργησαν την Ε.Ε. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑ με έδρα τον Πειραιά, με μετοχικό κεφάλαιο 200.000 δρχ. και σκοπό την κατασκευή εργοστασίου τσιμέντου επιλέγοντας ως χώρο εγκαταστάσεως την Ελευσίνα.]
- ↑ [Ο «Εθνικός Παμφοιτητικός Σύλλογος» ήταν μια από τις σημαντικότερες εθνικιστικές οργανώσεις Νέων, που δραστηριοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Τον πλαισίωναν Εθνικιστές φοιτητές που προπαγάνδιζαν τον αγώνα υπέρ της απελευθερώσεως των αλύτρωτων Πατρίδων. Ο Σύλλογος λειτούργησε ως αντίβαρο στην εξαπλούμενη δράση των κομμουνιστών στα Πανεπιστήμια. Το 1934, πρόεδρος του Συλλόγου ήταν ο αργότερα έφεδρος αξιωματικός Ιππικού, Γεώργιος Οικονόμου, και αντιπρόεδρος ο μετέπειτα Κυβερνητικός Επίτροπος της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, Αλέξανδρος Κανελλόπουλος.]
- ↑ «Ιστορική αναμέτρηση. Η Ρωμιοσύνη αντιμέτωπη στον Ολοκληρωτισμό (4η Αυγούστου-Κατοχή-Απελευθέρωση)» Εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις», Αθήνα 1980.
