Σπυρίδων Λεων. Σταθόπουλος

Ο Σπύρος Σταθόπουλος, Έλληνας εθνοκοινωνιστής, κοινωνιολόγος και εγκληματολόγος, ιδρυτής της εθνικιστικής φοιτητικής οργανώσεως «Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας», [«Ε.Σ.Ε.Σ.Ι.»], Πανεπιστημιακός καθηγητής, διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νάπολι στην Ιταλία και καθηγητής Παραρτήματος Ελβετικού Πανεπιστημίου στην Αθήνα, διανοούμενος, πολιτικός και κοινωνικός αγωνιστής, λογοτέχνης, δημοσιογράφος Ελληνικών και ανταποκριτής Ιταλικών εφημερίδων καθώς και διαπιστευμένος δημοσιογράφος στην έδρα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, μία από τις καθοδηγητικές μορφές του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού εθνικισμού, γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1940 στο Αγρίνιο του νομού Αιτωλοακαρνανίας όπου και απεβίωσε τις πρώτες απογευματινές ώρες της Κυριακής 2 Δεκεμβρίου 2012, από ανακοπή καρδιάς. Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα το πρωί της Τρίτης 4 Δεκεμβρίου. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στις 12:00 το μεσημέρι της ίδιας μέρας στον Μητροπολιτικό Ιερό ναό της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής στο Αγρίνιο και λίγη ώρα αργότερα η σορός του ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του Αγρινίου στον τάφο της οικογένειας Σταθόπουλου.

Συνοπτικές πληροφορίες
Σπυρίδων Λεων. Σταθόπουλος
Γέννηση: 29 Ιουνίου 1940
Τόπος: Αγρίνιο (Ελλάδα)
Σύζυγος: Συλβάνα-Εκλαντίνα Τσερούλο
Τέκνα: Αθανάσιος, Λεωνίδας
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Δρ Κοινωνιολογίας-Εγκληματολογίας, Εκδότης, Δημοσιογράφος
Θάνατος: 2 Δεκεμβρίου 2012
Τόπος: Αγρίνιο (Ελλάδα)

Το Νοέμβριο του 1973, ο Σταθόπουλος παντρεύτηκε με την Συλβάνα-Εκλαντίνα Τσερούλο, [Silvana Eclantina Cerullo], Ιταλίδα καθηγήτρια και αγιογράφο, κόρη και αδελφή Ιταλών εθνικιστών -μελών του «Movimento Sociale Italiano», [«M.S.I.»], με την οποία έζησε ως το τέλος της ζωής του. Ο διπλός θρησκευτικός γάμος τους τελέστηκε στη Νάπολι της Νοτίου Ιταλίας, σύμφωνα με το τυπικό της Ανατολικής Ορθόδοξης αλλά και της Καθολικής εκκλησίας, κι απ' αυτόν απέκτησαν δύο γιους, τον Αθανάσιο, στις 18 Σεπτεμβρίου 1974, παντρεμένο και ελεύθερο επαγγελματία, και τον Λεωνίδα, στις 27 Οκτωβρίου 1977, διδάκτορα Νομικής και μάχιμο δικηγόρο Αθηνών. Ανιψιός του Σπύρου ήταν ο Λεωνίδας Γεωργ. Σταθόπουλος, μέλος του Εθνικιστικού κινήματος «Χρυσή Αυγή» και γραμματέας, για μεγάλο χρονικό διάστημα, της οργανώσεως του κινήματος στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Βιογραφία

Ο Σπύρος Σταθόπουλος κατάγονταν από ευκατάστατη μεσοαστική οικογένεια της Ακαρνανίας με σημαντική προσφορά σε Εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες, τα Γράμματα, τις Τέχνες και τον αθλητισμό, και στο Αγρίνιο η οικογένεια του έχει συνδέσει το όνομα της με την ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδος «Παναιτωλικός Γυμναστικός Σύλλογος». Παππούς του ήταν ο Σπυρίδων Σταθόπουλος και πατέρας του ο Λεωνίδας Σπ. Σταθόπουλος, επιχειρηματίας ειδών ενδύσεως, εστιάσεως και φιλοξενίας, ενώ μητέρα του ήταν η Γενοβέφα Σταθοπούλου το γένος Διαμάντη, και είχε ένα νεότερο αδελφό τον επιχειρηματία Γιώργο Σταθόπουλο .

Σπουδές

Ο Σπύρος παρακολούθησε τα μαθήματα της βασικής εκπαιδεύσεως στο 3ο Δημοτικό σχολείο και τα μαθήματα του Γυμνασίου στο 1ο Οκτατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου, από το οποίο αποφοίτησε με άριστα. Στο Γυμνάσιο ο Σπύρος Σταθόπουλος υπήρξε συμμαθητής με τον Θεόδωρο Καραμπέτσο, που ήταν μια τάξη μεγαλύτερος του, με τον οποίο έγιναν φίλοι, στη συνέχεια ιδεολογικοί σύντροφοι κι αργότερα συγγενείς όταν ο Σταθόπουλος έγινε ανάδοχος του Θωμά, του δευτερότοκου παιδιού της οικογένειας του Θόδωρου Καραμπέτσου. Από τα μαθητικά του χρόνια ο Σπύρος ασχολήθηκε με εκδοτικές, συγγραφικές και δημοσιογραφικές δραστηριότητες, καθώς μαζί με τους Δημήτρη Σταμάτη, μετέπειτα γιατρό-μαιευτήρα στο Αγρίνιο, και Θόδωρο Καραμπέτσο, μετέπειτα κτηνίατρο στην Κηφισιά, ήταν οι εκδότες και συντάκτες της εφημερίδας του Γυμνασίου τους, η «Μαθητική Φλόγα».

Ο Σταθόπουλος το καλοκαίρι του 1958 εγκαταστάθηκε στην Ρώμη, όπου επί ένα χρόνο παρακολούθησε μαθήματα Ιταλικής γλώσσας. Το Φθινόπωρο του επόμενου χρόνου μετακόμισε στο Παλέρμο της Σικελίας στη Νότιο Ιταλία, όπου γράφτηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πολυτεχνείου και για τα επόμενα τρία χρόνια παρακολούθησε με απόλυτη επιτυχία τα μαθήματα της Σχολής. Το καλοκαίρι του 1962, έχοντας ολοκληρώσει τα μαθήματα του 3ου έτους, διέκοψε τις σπουδές του στις Μαθηματικές επιστήμες, εγκατέλειψε το Πολυτεχνείο του Παλέρμο και εγκαταστάθηκε στη Νάπολι, όπου γράφηκε και φοίτησε στη Νομική Σχολή του εκεί Πανεπιστημίου. Αποφοίτησε το καλοκαίρι του 1968 ως πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και στη συνέχεια παρακολούθησε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο ίδιο πανεπιστήμιο, όπου και υπέβαλε διδακτορική διατριβή με την οποία το 1970, ανακηρύχθηκε διδάκτορας στην έδρα των Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής.

Επαγγελματική δραστηριότητα

Ο Σπύρος Σταθόπουλος επέστρεψε στην Ελλάδα το χειμώνα του 1973 και εγκαταστάθηκε αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στο Αγρίνιο. Στρατεύθηκε στο τέλος του 1973, ενώ η σύζυγος του, έγκυος στο πρώτο τους παιδί, εγκταστάθηκε στο πατρικό του σπίτι στο Αγρίνιο, κοντά στους γονείς και την οικογένεια του αδελφού του Γιώργου Σταθόπουλου. Στο Αγρίνιο γεννήθηκαν οι γιοι του Αθανάσιος και Λεωνίδας Σταθόπουλος. Ο Σπύρος υπηρετούσε το διάστημα που κορυφώθηκε η Ελληνοτουρκική κρίση και υλοποιήθηκε η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ενώ απολύθηκε τον Χειμώνα του 1974. Μετά την απόλυση του από τις τάξεις του Ελληνικού στρατού, εργάστηκε ως ανώτερο διευθυντικό στέλεχος ασφαλιστικών εταιρειών και υπήρξε ιδρυτής και διευθυντής του υποκαταστήματος στο Αγρίνιο γνωστής Ελληνικής ασφαλιστικής εταιρείας. Αργότερα διατέλεσε διευθυντής του κέντρου διανομής δημοφιλών ποτών και αναψυκτικών κορυφαίας εταιρείας της Ελληνικής αγοράς. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 έζησε με την οικογένεια του στο Αγρίνιο και στη συνέχεια μετακόμισε και εγκαταστάθηκε στη συνοικία των Εξαρχείων στην Αθήνα, αρχικά ο ίδιος και στη συνέχεια η σύζυγος και τα δύο παιδιά τους. Έως τα πρώτα χρόνια της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα, ο Σταθόπουλος ταξίδευε στην Νάπολη της Ιταλίας όπου δίδασκε στο Πανεπιστήμιο και διέμενε με την οικογένεια του για μεγάλα χρονικά διαστήματα κοντά στους γονείς, τον αδελφό και τις αδελφές της συζύγου του. Το 1992, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα και δίδαξε ως καθηγητής στο παράρτημα Αθηνών του «European University» με έδρα το Μοντρέ [Montraux] της Ελβετίας ως το 2003 που συνταξιοδοτήθηκε.

Δημοσιογραφική δράση

Στην Ιταλία ο Σταθόπουλος εξέδωσε και κυκλοφόρησε την φοιτητική εθνικιστική εφημερίδα «Αναγέννησις». Μετά το 1974 δημοσίευσε εργασίες, μελέτες και άρθρα σε Ελληνικές εφημερίδες, όπως ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο «Ελληνικός Κόσμος», ο «Συναγερμός» αλλά και Ιταλικές όπως η «Secolo d'Italia». Τον Οκτώβριο του 1976 μαζί με ομάδα συνεργατών του, μεταξύ τους οι Μιχάλης Μπέσιος, Θόδωρος Καραμπέτσος και Τάκης Μιχαλόλιας, προχώρησε στην έκδοση του πολιτικού-ιδεολογικού περιοδικού «Αντισοφιστικά-Νέα Ενιαία Δεξιά» , το οποίο χρηματοδότησε εξ ιδίων, εκποιώντας το μεγαλύτερο τμήμα του μεριδίου του από την πατρική περιουσία. Η περιοδική έκδοση «Αντισοφιστικά-Νέα Ενιαία Δεξιά» αποτέλεσε την πρώτη οργανωμένη μεταπολιτευτική δημοσιογραφική και συνάμα ιδεολογική προσπάθεια που απευθύνθηκε στον εθνικιστικό χώρο, που προσπαθούσε να βρει τον πολιτικό του βηματισμό, μουδιασμένος από τα αλλεπάλληλα κτυπήματα και τις ραδιουργίες του Καραμανλικού κράτους και παρακράτους, το οποίο ήταν σε αγαστή σύμπλευση και αρμονική συνεργασία με την κομμουνιστική αριστερά. Το 1983, ο Σταθόπουλος ήταν ένας από τους εκδότες και ανέλαβε καθήκοντα διευθυντού και κυρίου αρθρογράφου της εθνικιστικής εβδομαδιαίας εφημερίδας «Συναγερμός». Με την ιδιότητα του δημοσιογράφου υπήρξε, από το 1985, διαπιστευμένος ανταποκριτής στην έδρα της Ευρωπαϊκής κοινότητας στο Στρασβούργο. Παράλληλα εργάστηκε ως δημοσιογράφος-αρθρογράφος στην καθημερινή Αθηναϊκή εφημερίδα «Ακρόπολις» στην οποία είχε την ευθύνη της συντάξεως του κυρίου άρθρου της πρώτης σελίδας, την εποχή που ιδιοκτήτης της εφημερίδος ήταν ο βιομήχανος Παμίνος Αναστασόπουλος, στενός φίλος, συνεργάτης και καθημερινός συνδαιτυμόνας του Νίκου Φαρμάκη.

Πολιτική δράση

Ο Σταθόπουλος συμμετείχε από νεαρή ηλικία σε εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες και υπήρξε μέλος ιδεολογικών και πολιτικών εθνικιστικών κινήσεων και ομάδων. Ως μαθητής του εξαταξίου Γυμνασίου στο Αγρίνιο πρωτοστάτησε και συμμετείχε στις εκδηλώσεις και τις μαζικές διαδηλώσεις για το Κυπριακό ζήτημα και συμπαραστάθηκε στον Εθνικό απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. υπό την ηγεσία του Γεωργίου Γρίβα. Μετά την ίδρυση της ιδεολογικής και πολιτικής οργανώσεως «4η Αυγούστου από τον Κωνσταντίνο Πλεύρη υπήρξε στενός συνεργάτης και συχνός συνομιλητής του, σχέση που διατηρήθηκε αδιατάρακτη ως το τέλος της ζωής του Σταθόπουλου.

Ιταλία

Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών-«LEGA ESESI»

Ο Σταθόπουλος στο Πανεπιστήμιο ασχολήθηκε με το φοιτητικό συνδικαλισμό. Υπήρξε ιδρυτής του Συλλόγου Ελλήνων φοιτητών «Αριστοτέλης», εκλεγμένος στην Κεντρική Διοίκηση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Φοιτητικών Συλλόγων Ιταλίας, [Ο.Ε.Φ.Σ.Ι.] η οποία βρίσκονταν υπό τον ασφυκτικό ιδεολογικό και πολιτικό έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, που ήταν, τότε, εκτός νόμου. Μετά από σκληρές κι επίμονες προσπάθειες δύο χρόνων η Ο.Ε.Φ.Σ.Ι. διασπάστηκε, στη διάρκεια του 3ου Συνεδρίου της, και τα ποσοστά της περιορίστηκαν στις πραγματικές τους διαστάσεις. Η έκρηξη και η επικράτηση στην Ελλάδα του στρατιωτικού κινήματος και η εγκαθίδρυση του επαναστατικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, αποτέλεσε σημαντικό σημείο ιδεολογικών τριβών αλλά και πολιτικών ζυμώσεων στους κύκλους των Ελλήνων φοιτητών στην Ιταλία. Στις 25 Απριλίου 1967, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συγκέντρωση και διαμαρτυρία κομμουνιστών Ελλήνων φοιτητών εναντίον της 21ης Απριλίου του 1967, κοντά στην Ελληνική εκκλησία στη Νάπολη. Τον Μάϊο του 1967, οι εθνικιστές φοιτητές συγκεντρώθηκαν και συζήτησαν τη δυνατότητα οργανώσεως της αυτοάμυνας τους, λόγω των συνεχών προπηλακισμών, αλλά και των επιθέσεων και βιαιοπραγιών που υφίσταντο από τους Ιταλούς και Έλληνες αριστερούς με σκοπό τον εκφοβισμό τους. Ακολούθησε η δημιουργία εθνικιστικών πυρήνων στα Πανεπιστήμια της Ιταλίας και τον ίδιο μήνα ιδρύθηκε στη Νάπολη ο «Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Νεαπόλεως», [Ε.Σ.Ε.Σ.Ν.], ο οποίος στεγάστηκε στην «Ελληνική Εστία».

Τον ίδιο χρόνο ο Σταθόπουλος συνέλαβε την ιδέα της ιδρύσεως του «Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας & Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης», της «LEGA ESESI» ή «LEGA GRECA», την οποία υλοποίησε με τη συμπαράσταση των Θόδωρου Καραμπέτσου, Χρήστου Κατσιμπίνη, Σάββα Γιαννίκη, Γιώργου Βεντούρη, Μάριου Ζαχαρούλη, Τάκη Μιχαλόλια και του Θόδωρου Κολιγιάννη. Ο Σταθόπουλος εκλέχθηκε πρόεδρος του συνδέσμου της «LEGA-Ε.Σ.Ε.Σ.Ι.» του Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Ιταλίας και Δυτικής Ευρώπης, στις τάξεις του οποίου συντάχθηκαν περίπου 15.000 μέλη. Πολλά από τα μέλη της ηγεσίας αλλά και απλά μέλη του Συνδέσμου στερήθηκαν, στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου στην Ελλάδα, είτε της δυνατότητος να δέχονται εμβάσματα σε συνάλλαγμα, είτε τα διαβατήρια τους, μεταξύ τους ο ίδιος ο Σταθόπουλος, αλλά και οι Καραμπέτσος και Βεντούρης. Ο σύνδεσμος είχε εξαπλωθεί σ' ολόκληρη την Δυτική Ευρώπη και για το λόγο αυτό, στο Α' Πανευρωπαϊκό Συνέδριο το 1968, μετετράπη σε «Εθνικό Σύνδεσμο Ελλήνων Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης». Στο Πανευρωπαϊκό συνέδριο του Συνδέσμου που έγινε στη Νάπολι, ο Σταθόπουλος εκλέχθηκε πρόεδρος, ενώ αντιπρόεδροι εκλέχθηκαν οι Θόδωρος Καραμπέτσος και Βαγγέλης Χαραλαμπίδης. Στο επόμενο συνέδριο, η έδρα του συνδέσμου για γεωγραφικούς λόγους, μεταφέρθηκε στο Παρίσι. Μεγάλης κυκλοφορίας ευρωπαϊκά περιοδικά της εποχής, μεταξύ τους τα «Espresso», «Panorama», «Europeo» αλλά και το μαρξιστικό «Manifesto», συμπεριλαμβάνουν τον Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. μεταξύ των τριών μεγαλυτέρων επαναστατικών κινημάτων της εξεγέρσεως του 1968, ώστε η εθνικίστρια δημοσιογράφος Gianna Preda να γράφει και να προτείνει να γίνει η Ελλάδα η «Κούβα» του Εθνικισμού.

Το 1968 στη Νάπολη, κατά την διάρκεια του πρώτου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου του συνδέσμου, έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας και νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, διάσειση και σωρεία άλλες σωματικές βλάβες. Συκοφαντήθηκε και κατηγορήθηκε μαζί με άλλα εκατό περίπου στελέχη του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. για τη σφαγή της Τράπεζας Εργασίας στο Μιλάνο, μια βομβιστική τρομοκρατική επίθεση που έγινε στις 12 Δεκεμβρίου 1969, στην οποία υπήρξαν ογδόντα νεκροί και έκτοτε παραμένει δικαστικά ανεξιχνίαστη, ότι ενήργησε στα πλαίσιο ενός «...σχεδίου αποσταθεροποιήσεως της Ιταλικής Δημοκρατίας για την επιβολή δικτατορίας» στην Ιταλία. Η υπόθεση αποτέλεσε το θέμα βιβλίου με τίτλο «Η σφαγή του κράτους», το οποίο με τη μορφή υποτιθέμενης δικαστικής έρευνας, κατηγορεί τα στελέχη του συνδέσμου, ως υπευθύνους της σφαγής. Λίγα χρόνια μετά, ο εφέτης ανακριτής Guido Salvini συνέταξε έναν κατάλογο από 124 άτομα, ως υποτιθέμενα μέλη της αποκαλούμενης «Μαύρης Διεθνούς», μεταξύ τους ο Σπύρος Σταθόπουλος και άλλοι πέντε Έλληνες, ο Τηλέμαχος Κόμπης, γραμματέας της οργανώσεως «4η Αυγούστου», ο Ανδρέας Δενδρινός στέλεχος της «4ης Αυγούστου», ο Μηνάς Μηνασσιάν επίσης στέλεχος της «4ης Αυγούστου» και δημοσιογράφος, ο Δημήτριος Ναστούλης μέλος της εθνικιστικής οργανώσεως «Ordine Nuovo», καθώς και ο Κώστας Πλεύρης . Τον Ιανουάριο του 1976 ο Σύλλογος Ελλήνων Σπουδαστών της Νάπολι, πραγματοποίησε πολυήμερη Γενική Συνέλευση, τη «Γενική Συνέλευση Αποχουντοποίησης» όπως ονομάστηκε, η οποία υπό καθεστώς τρομοκρατίας και με συνθήκες λαϊκού δικαστηρίου, συνέταξε ονομαστικό κατάλογο των φοιτητών οι οποίοι, κατά τους συντάκτες του καταλόγου, συνεργάστηκαν με το καθεστώς της «21ης Απριλίου 1967» και προχώρησε στη δημοσιοποίηση των ονομάτων των φοιτητών καθώς και στη διαγραφή τους από τα μητρώα του, μεταξύ τους και ο Σπύρος Σταθόπουλος, ο οποίος είχε στο μεταξύ ανακηρυχθεί καθηγητής στην έδρα της Εγκληματολογίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου στη Νάπολι.

M.S.I.

Αλμιράντε-Σταθόπουλος

Ο Σταθόπουλος από τον πρώτο χρόνο της παρουσίας του στη Νάπολι, συνέχισε τη δράση του στο «Movimento Sociale Italiano», [M.S.I., ελλην., «Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα»], και με τη F.U.A.N., το τμήμα της σπουδάζουσας νεολαίας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, έγινε το 1962 ο πρώτος μη Ιταλός που εκλέχθηκε με τους συνδυασμούς της στα Ιταλικά πανεπιστήμια, όπως κι αργότερα στο «Fronte Della Gioventu». Ο Σταθόπουλος ανήκε ιδεολογικά στη Λαϊκή Εθνική-κοινωνική τάση του M.S.I. και συντάσσονταν με την εσωκομματική τάση, που αποτέλεσε τη μετέπειτα ομάδα της «Ordine Nuovo» του Πίνο Ράουτι, [Pino Rauti]. Συνέχισε τη δράση του μέσα από τις γραμμές της «Alleanza Nazionale», της οποίας υπήρξε στέλεχος και μαζί με τον Τζιανφράνκο Φίνι, [Gianfranco Fini], μετέπειτα Αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας, ήταν στενοί συνεργάτες του εθνικιστή ηγέτη Τζόρζιο Αλμιράντε, [Giorgio Almirante], που θεωρούσε ιδεολογικό του γιο το Σταθόπουλο και τον περιέβαλε με απέραντη εκτίμηση ως το τέλος της ζωής του. Ο Τζόρτζιο Αλμιράντε παραχώρησε στον Σταθόπουλο τη μοναδική συνέντευξη του σε Ελληνικό μέσο, του ηλεκτρονικού, ημερήσιου ή περιοδικού τύπου, η οποία δημοσιεύθηκε στο εθνικιστικό περιοδικό «Νέα Τάση», το οποίο ανήκε στην ομώνυμη πολιτική-ιδεολογική ομάδα του μετέπειτα βουλευτή και υπουργού Μάκη Βορίδη.

To 1969, ο Σταθόπουλος διοργάνωσε και συμμετείχε ως πρώτος μεταξύ ίσων στην Α' Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη για τη συγκρότηση της Ευρωδεξιάς στη Ρώμη και ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της «Costituente Europea», στην οποία συμμετείχαν νέοι επιστήμονες από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, που αργότερα εκπροσωπήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρά τις συνεχείς προτάσεις και τις πιέσεις που του ασκούνταν από τους Ιταλούς συναγωνιστές του, οι οποίοι του πρότειναν κατ' επανάληψη να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και τις γνωριμίες του, ο Σταθόπουλος αρνήθηκε σθεναρά προτάσεις όπως,

• Να τοποθετηθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου του M.S.I. στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
• Να δεχτεί επιτελική θέση στο διοικητικό συμβούλιο της R.A.I.,
• Να αναλάβει έμμισθη θέση συμβούλου υπουργών των κυβερνήσεων

στις οποίες συμμετείχαν o Gianfranco Fini, στενός φίλος και συναγωνιστής του, o αδελφικός του φίλος Μάσιμο Μαλλιάρο, [Massimo Malliaro], γραμματέας του Almirante και τότε διευθυντής της R.A.I. [RAdiotelevisione Italiana], ο δήμαρχος Ρώμης και υπουργός Γεωργίας Τζιάνι Αλεμάνο, [Gianni Alemano], ο γαμβρός του Πίνο Ράουτι, ο βουλευτής Μπρούνο Εσπόζιτο, [Bruno Espozito], ο Αντόνιο Παρλάτο, [Antonio Parlato], ο βουλευτής της Καμπανίας Μάσιμο Αμπατάντζελο, [Massimo Abatangelo], πολλοί απ' αυτούς υπήρξαν συχνοί επισκέπτες και φιλοξενούμενοι του Σταθόπουλου στο πατρικό του σπίτι στο Αγρίνιο, καθώς και ο γραμματέας του M.S.I. Guntno Lo Porto, προτάσεις τις οποίες απέρριπτε. Έμεινε πιστός ως το τέλος και δεν αντάλλαξε τις ιδέες του με θέσεις και χρήματα. Στη διάρκεια της ζωής του ο Σταθόπουλος σύρθηκε στα δικαστήρια από πολιτικούς του αντιπάλους, μεταξύ τους και από το Ελληνικό μεταπολιτευτικό κράτος, και σε όλες τις περιπτώσεις αθωώθηκε πανηγυρικά, όμως ουδέποτε αντιδίκησε με δική του πρωτοβουλία.

Ελλάδα

Ο Σπύριος Σταθόπουλος υπήρξε έντονα πολιτικοποιημένος από τα εφηβικά του χρόνια. Αρχικά εντάχθηκε στο κόμμα «4η Αυγούστου», όπου γνωρίστηκε με τον Κώστα Πλεύρη και τον Ανδρέα Δενδρινό, με τους οποίους διατήρησε αδιατάρακτες σχέσεις φιλίας, αλληλοσεβασμού κι εκτιμήσεως ως το τέλος της ζωής του, παρά τις συχνές και έντονες ιδεολογικές τριβές, φαινόμενο σύνηθες στον εθνικιστικό χώρο. Τον Οκτώβριο του 1976, μαζί με τους Θεόδωρο Καραμπέτσο, Παναγιώτη Μιχαλόλια, Φίλιππο Λιβιτσιάνο, Μαρκέλλα Μιχαλοπούλου και Δημήτριο Σφαέλλο, ίδρυσαν το σύλλογο «Πατριωτικός Σύνδεσμος Αθηνών Ιωάννης Καποδίστριας», στον οποίο ο Σταθόπουλος εκλέχθηκε πρώτος Πρόεδρος. Το 1977 συντάχθηκε με το κόμμα «Εθνική Παράταξις» και ήταν ο πρωταγωνιστής της οργανωτικής δομής και της πολιτικής του δράσεως στο Αγρίνιο. Την εποχή της διασπάσεως της Νεολαίας του κόμματος ακολούθησε την ομάδα του Θόδωρου Περρωτή και αποχώρησε από το κόμμα Εθνική Παράταξις, όμως στη συνέχεια συνεργάστηκε με την ομάδα «Το Κίνημα» και συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στην ίδρυση του ΕΝ.Ε.Κ., [Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα»].

Ο Σταθόπουλος υπήρξε, επί δεκαετίες και έως το τέλος της ζωής του, στενός φίλος και συνεργάτης του Νικόλαου Φαρμάκη, πρώην βουλευτή της Ε.Ρ.Ε., ενώ διατηρούσε άριστες προσωπικές σχέσεις με τα διακεκριμένα στελέχη του εθνικιστικού χώρου, Κώστα Πλεύρη, Ανδρέα Δενδρινό, Δημήτριο Δημόπουλο, Παύλο Μανωλόπουλο και άλλους. Ήταν ιδρυτικό μέλος και στέλεχος στο «Κ.Ε.ΜΕ.», [«Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών»], το οποίο ίδρυσαν ο Κωνσταντίνος Θάνος και ο Παύλος Μανωλόπουλος και της «Ε.Π.ΕΝ.», [«Εθνική Πολιτική Ένωσις»], όπου συμμετείχε στην Κεντρική Διοίκηση και για το διάστημα της λειτουργίας της ήταν Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής στο νομό Αιτωλοακαρνανίας, με έδρα το Αγρίνιο και είχε ως Γενικό Γραμματέα τον τότε εικοσάχρονο Δημήτρη Αθαν. Νίκου . Μετά τη διάλυση της Ε.Π.ΕΝ., ο Σταθόπουλος συμμετείχε στη δημιουργία του κόμματος «Ελληνικό Μέτωπο» του Μαυρουδή Βορίδη, με τον οποίο γνωρίστηκαν πριν τη δημιουργία της και συνεργάστηκαν στην Ε.Π.ΕΝ., και εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ διατήρησε φιλική σχέση μαζί του και στα χρόνια που ακολούθησαν .

Σύμφωνα με μαρτυρία του Θεόδωρου Καραμπέτσου, στις 30 Νοεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Ανδρέου, σε ένα δείπνο στη Ρώμη με τον Τζόρτζιο Αλμιράντε, [Giorgio Almirante], ηγέτη του M.S.I., στο οποίο ήταν παρών ο ίδιος και ο Καραμπέτσος, ο Ιταλός εθνικιστής ηγέτης τους είχε υποδείξει να προσχωρήσουν «...στο μεγάλο κόμμα...», δηλαδή στο κόμμα «Νέα Δημοκρατία», ώστε να δημιουργήσουν ένα «κύτταρο» που θα διαχώριζε τη θέση του την κατάλληλη στιγμή, καθώς στην μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν υπήρχε «εθνικισμός βάθους». Γράφει ο Καραμπέτσος: «....ήταν 30 Νοεμβρίου του Αγ. Ανδρέου όταν δειπνούσαμε με τον Μεγάλο Αρχηγό σ’ ένα ρεστοράντ στη Ρώμη. Κάποια στιγμή αγρίεψε (περίεργο για εκείνον) λέγοντας: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει Εθνικισμός βάθους! Άρα αντί να σας εμπαίζουν οι πολιτικοί των στελεχών της Εθν. Παρατάξεως, προσχωρήστε στο μεγάλο Κόμμα, δημιουργήστε το κύτταρο και την κατάλληλη στιγμή ρομπέτε λε ρίγχε (σπάστε τους ζυγούς) δημιουργώντας έναν πολιτικό σχηματισμό στα ιδεολογικά μας μέτρα! Τόσα στελέχη σας είναι σπαρμένα ανά την επικράτεια. Τώρα όμως, γιατί αργότερα θα είναι αργά.» .

Ο Σταθόπουλος συμμετείχε στις Εθνικές αλλά και στις εκλογές για την Ευρωπαϊκή Βουλή με το συνασπισμό «Εθνική Συμπαράταξη» που δημιουργήθηκε από τις κινήσεις και τα κόμματα «ΕΝ.Ε.Κ.»», «ΕΣΕΣΙ», «Κόμμα Ελληνισμού» και «Πρώτη Γραμμή» του Κώστα Πλεύρη. Εντάχθηκε στο κόμμα «ΛΑ.Ο.Σ.», [«Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός»], και διατέλεσε

• σύμβουλος Ιδεολογικού του Γιώργου Καρατζαφέρη,
• εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής Επιτροπής,
• εκλεγμένος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής,
• μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Εκτελεστικής Γραμματείας.

Διατέλεσε, επίσης, άμισθο τακτικό μέλος της Ολομέλειας του «Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας», [Ε.ΣΥ.Π.], του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, εκπροσωπώντας το κόμμα «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός» του Γιώργου Καρατζαφέρη, καθώς δεν υπήρξε ποτέ έμμισθο κομματικό στέλεχος, στο οποίο κατείχε, για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, τη θέση του

• υπεύθυνου των Διεθνών Σχέσεων και εκπροσώπου του κόμματος στις σχέσεις του με τα κόμματα της U.E.N. στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Το 2004 το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη εισήλθε στο Ευρωκοινοβούλιο εκλέγοντας Ευρωβουλευτή τον αρχηγό του. Στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 διεξήχθησαν Εθνικές εκλογές και ο ΛΑ.Ο.Σ. με 3,80% εισήλθε και στην Ελληνική Βουλή καταλαμβάνοντας 10 έδρες. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης παραιτήθηκε από Ευρωβουλευτής και αντικαταστάθηκε από τον Αντιπρόεδρο του κόμματος του, πρώην πρεσβευτή Γιώργο Γεωργίου. Μεταξύ τους, αλλά και του Σπύρου Σταθόπουλου, υπήρξε γραπτή αλλά και προφορική συμφωνία που επισφραγίσθηκε με χειραψία, να διαδεχθούν τον Καρατζαφέρη στην Ευρωβουλή, με θητεία ενός χρόνου ο καθένας, οι Γεώργιος Γεωργίου και Σπύρος Σταθόπουλος, ωστόσο ο Γεώργιος Γεωργίου, που τον Σεπτέμβριο του 2007 αντικατέστησε τον Καρατζαφέρη στην Ευρωβουλή, ουδέποτε παρέδωσε τη θέση του στον Σπύρο Σταθόπουλο, όπως είχε συμφωνηθεί. Χαρακτηριστικό του ήθους και του χαρακτήρος του Σταθόπουλου είναι το γεγονός ότι ουδέποτε δημοσιοποίησε την γραπτή συμφωνία τους, ούτε και αναφέρθηκε σ' αυτήν σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις του.

Ο Σπύρος Σταθόπουλος που έγραψε τον πρόλογο στο βιβλίο «Οι αντιδραστικοί» , του Θεόδωρου Καραμπέτσου, θεωρήθηκε και αποδείχθηκε ο ιθύνων νους στην αρχική εθνικιστική ιδεολογική κατεύθυνση του κόμματος του Γιώργου Καρατζαφέρη καθώς είναι αυτός που τον έφερε σε επαφή με μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα και κινήματα του Εθνικιστικού χώρου στη Δυτική Ευρώπη. Η στροφή του κόμματος προς το μεσαίο χώρο, σηματοδότησε την απαρχή των διαφωνιών του Σταθόπουλου με το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό οι οποίες κατέληξαν στην υποβολή της παραιτήσεως του από όλα τα κομματικά αξιώματα. Ο Σταθόπουλος δημοσιοποίησε τη διαφωνία του με σειρά συνεντεύξεων που παραχώρησε και άρθρων που δημοσίευσε σε περιοδικά και εφημερίδες του ευρύτερου εθνικιστικού αλλά και γενικότερα του συντηρητικού χώρου, όπου πρόβλεψε το τραγικό εκλογικό αποτέλεσμα του Λα.Ο.Σ. πρόβλεψη που επιβεβαιώθηκε στη διπλή εκλογική αναμέτρηση το 2012, όταν το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη, υπέστη δεινή εκλογική ήττα και έμεινε εκτός Βουλής.

Τελευταία χρόνια

Μετά τη συνταξιοδότηση του ο Σταθόπουλος έζησε για αρκετά χρόνια στην Αθήνα και συνέχισε να προσφέρει το σύνολο των πνευματικών και σωματικών του δυνάμεων στην υπόθεση του Εθνικισμού. Συνεργάζονταν ανιδιοτελώς με τις εκδόσεις Λόγχη δημοσιεύοντας πολυσήμαντα και βαρυσήμαντα πολιτικά και ιδεολογικά άρθρα στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» καθώς και με το διαδικτυακό ραδιόφωνο της εφημερίδος, τότε «Axis radio». Παράλληλα συμμετείχε σε εκδηλώσεις των εκδόσεων, με ομιλίες και παρουσιάσεις βιβλίων, όπως για τον Μίκη Μάντακα και τον Ιταλό φιλόσοφο Ιούλιο Έβολα. Η τελευταία συνέντευξη του, αυτή που παραχώρησε στην Ιταλική Τηλεόραση R.A.I. στη διάρκεια της οποίας μίλησε για το Επαναστατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967, μαγνητοσκοπήθηκε στους χώρους του βιβλιοπωλείου των εκδόσεων «Λόγχη».

Ένα χρόνο πριν το θάνατο του, υποβλήθηκε σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων με τις οποίες οι θεράποντες γιατροί διέγνωσαν πρόβλημα καρδιακής αρρυθμίας και του υπέδειξαν να αποφεύγει την έντονη σωματική κόπωση. Γεμάτος θλίψη καθώς θα αποχωρίζονταν την Αθήνα, που αποτέλεσε έναν από τους τόπους που αγάπησε ιδιαίτερα, αποφάσισαν μαζί με τη σύζυγο του να επιστρέψουν στο Αγρίνιο προκειμένου να βελτιώσει την ποιότητα της καθημερινότητος του και εγκαταστάθηκαν στο πατρικό σπίτι της οικογένειας στην οδό Κιλκίς [σήμερα Οδυσσέα Ελύτη ].

Το τέλος του

Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου λίγο μετά το μεσημέρι, ο Σταθόπουλος εξήλθε από το σπίτι του και περπάτησε σε κοντινό σημείο πωλήσεως εφημερίδων, περιοδικών και καπνού, όμως στην επιστροφή υπέστη καρδιακό επεισόδιο και σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο. Περίοικοι ειδοποίησαν το Εθνικό Κέντρο Αμέσου Βοήθειας, [Ε.Κ.Α.Β.], του νοσοκομείου Αγρινίου και το ασθενοφόρο που τον παρέλαβε τον μετέφερε στα επείγοντα περιστατικά, όπου διακομίστηκε νεκρός και απλώς πιστοποιήθηκε ο θάνατος του. Στο νοσοκομείο Αγρινίου κατέφθασε ο ανιψιός του Λεωνίδας Σταθόπουλος, ο οποίος αναγνώρισε τον νεκρό . Στη συνέχεια η σορός του Σταθόπουλου διακομίστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ρίο Πατρών, όπου υποβλήθηκε σε νεκροψία προκειμένου να διερευνηθούν και να προσδιορισθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του.

Η νεκρώσιμη ακολουθία του

Η κηδεία του έγινε την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου στις 12:00 το μεσημέρι, στο μητροπολιτικό ναό Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής στο Αγρίνιο. Παρόντες ήταν εκατοντάδες φίλοι και συμπολίτες του, συναγωνιστές του από τα χρόνια της Ιταλίας και από τη μετέπειτα δράση του στην Ελλάδα, πιστοί και αφοσιωμένοι συνεργάτες του από το νομό Αιτωλοακαρνανίας, εκπρόσωποι εθνικιστικών πολιτικών ομάδων και ιδεολογικών κινήσεων, ενώ κατέθεσαν δεκάδες στεφάνια στη μνήμη του, μεταξύ τους του βουλευτή Μάκη Βορίδη, που υπήρξε προσωπικός φίλος και συχνός επισκέπτης του Σπύρου Σταθόπουλου, του κινήματος «Χρυσή Αυγή» , των εκδόσεων «Λόγχη». Επικήδειους λόγους εκφώνησαν ο ανιψιός του Λεωνίδας Σταθόπουλος , εκ μέρους της οικογένειας, ο Θεόδωρος Καραμπέτσος, παιδικός φίλος και συναγωνιστής του στην Ιταλία και την Ελλάδα, και ο Δημήτριος Αθαν. Νίκου που αναφέρθηκε εκτενώς στην ζωή, την δράση και τους αγώνες του Σταθόπουλου, όπως τα βίωσε στην καθημερινότητα στο πλάι του Σταθόπουλου, από το 1977, όταν γνωρίστηκαν και συνδέθηκαν, ως το τέλος της ζωής του Σταθόπουλου, με στενή φιλική και στη συνέχεια με πνευματική συγγενική σχέση.

«Σπύρος Σταθόπουλος, o διανοητής της Νέας Δεξιάς»

Τίτλος: «Σπύρος Σταθόπουλος, o διανοητής της Νέας Δεξιάς» Συγγραφέας: Σειρά άρθρων Εκδότης: [Εκδόσεις «Λόγχη»], Αύγουστος 2020

Το βιβλίο

• «Σπύρος Σταθόπουλος, o διανοητής της Νέας Δεξιάς. Η αρθρογραφία του στον Ελεύθερο Κόσμο»,

περιλαμβάνει κείμενα του Σταθόπουλου, διανοητή της Νέας Ελληνικής Δεξιάς, ο οποίος στις δεκαετίες της ενασχολήσεως του με τις εθνικιστικές ιδέες διέθεσε σχεδόν το σύνολο της περιουσίας στον πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα. Η έκδοση περιλαμβάνει άρθρα πολιτικής και ιδεολογικά τα οποία είχαν δημοσιευθεί -κατά καιρούς- στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», όμως όχι μόνο, και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα. Τα χρόνια της Ιταλίας, όπου σαν φοιτητής έδινε την μάχη του για το εθνικιστικό κίνημα, την περίοδο στην οποία στρατεύθηκε στο πλευρό του Γιώργου Καρατζαφέρη στον ΛΑ.Ο.Σ., όπου ανιδιοτελώς προσέφερε πάρα πολλά και ανεκτίμητα για να «διαγραφεί» τελικά με απόφαση του προέδρου του κόμματος, αφού πριν είχε παραιτηθεί ο ίδιος μη δεχόμενος να γίνει «συνένοχος» της πολιτικής στροφής του κόμματος και του προέδρου του. Το έργο των εκδόσεων «Λόγχη» περιλαμβάνει όχι μόνο πολιτικά αλλά και ιδεολογικά κείμενα τα οποία αποτελούν «οδηγό» για το σημερινό Εθνικιστικό Κίνημα.

Το βιβλίο περιλαμβάνει πλήρη βιογραφία του Σπύρου Σταθόπουλου, όπως αυτή δημοσιεύθηκε στην Ελληνική Metapedia. Τα άρθρα είναι ταξινομημένα σε έξι κεφάλαια, που κάθε ένα απ' αυτά αντιστοιχεί σε μια περίοδο ιδεολογικής και πολιτικής δράσεως του συντάκτη τους, αρχίζοντας από τις πολιτικές και ιδεολογικές του αναφορές στο περιοδικό «Νέα Ενιαία Δεξιά-Αντισοφιστικά», την πρώτη εκδοτική προσπάθεια που έσπασε το φράγμα της σιωπής που είχε επιβληθεί γύρω από και για τον Εθνικισμό μετά το 1974, συνεχίζοντας με τη συγκριτική μελέτη της 4ης Αυγούστου και της 21ης Απριλίου, τη δράση και τους συνδικαλιστικούς αγώνες του συγγραφέα στην Ιταλία, την επιστροφή του στην Ελλάδα και την αποκαλούμενη μεταπολίτευση για να καταλήξει στην συμμετοχή του στην ίδρυση, τη λειτουργία και τις Ευρωπαϊκές επιλογές του ΛΑ.Ο.Σ., στις οποίες ο Σταθόπουλος πρωταγωνίστησε.

Το έργο διατίθεται από τις εθνικιστικές εκδόσεις «Λόγχη», που είχαν την ευθύνη για την κυκλοφορία της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος».

Μνήμη Σπύρου Σταθόπουλου

Ο Σταθόπουλος διακρίνονταν για την πραότητα του χαρακτήρα του, που συνοδεύονταν από αστική ευγένεια, απλότητα και έμφυτη καλοσύνη, κύρια κληρονομικά του γνωρίσματα. Ως χαρακτήρας ήταν ήπιων τόνων, διαλλακτικός, μειλίχιος, διακρίνονταν για το ήθος του και από την πλευρά του αισθανονταν ότι είχε αντιπάλους, όμως δεν έκανε ποτέ εχθρούς, τουλάχιστον με δική του πρωτοβουλία ή ευθύνη. Διακρίνονταν επίσης για την ανιδιοτέλεια του και την περιφρόνηση προς τα υλικά αγαθά, λόγος για τον οποίο αρχικά πρωτοστάτησε και στη συνέχεια στάθηκε αρωγός σε κάθε Εθνικιστικό κίνημα ή ομαδική προσπάθεια και πρόσφερε ως το τέλος κάθε ικμάδα των δυνάμεων του για την άνοδο, την πρόοδο και την καταξίωση του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού Εθνοκοινωνικού κινήματος. Με τη δημιουργία και τη δράση του του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. και χάρη στους δεσμούς που είχε αναπτύξει με το M.S.I. κατάφερε να δημιουργήσει στην Ιταλία μια φιλελληνική πολιτική παράταξη, τόσο με το M.S.I. όσο και με τις μετέπειτα διασπάσεις του, με θέσεις σχεδόν ταυτόσημες με τις ελληνικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι την εποχή της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, μέλη της εθνικιστικής εξωκοινοβουλευτικής οργανώσεως Ordine Nuovo, [Όρντινε Νουόβο], ζήτησαν να καταταγούν ως εθελοντές στον Ελληνικό στρατό για να πολεμήσουν στο μέτωπο της Κύπρου ή όπου υπήρχε ανάλογη ανάγκη.

Ο Σπύρος υπήρξε βαθύς γνώστης της ιδεολογίας του Εθνοκοινωνισμού-Φυλετισμού, άριστος ρήτορας και εξ ίσου ικανός χειριστής του γραπτού λόγου. Άφησε ανεξίτηλο το στίγμα και το ιδεολογικό του αποτύπωμα σε όλες τις εθνικιστικές προσπάθειες που συμμετείχε. Υπήρξε πάντα συνεπής στις ιδέες και τις πολιτικές του επιλογές, στους πολιτικούς του φίλους και στον αγωνιστικό τρόπο ζωής που είχε επιλέξει, ακόμα και όταν οι επιλογές του τον έφεραν στην δύσκολη θέση να γίνει αντιπαθής λέγοντας αλήθειες. Τόσο αυτός όσο και ο Θεόδωρος Καραμπέτσος στα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχαν προτάσεις από επιφανή στελέχη του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» να τοποθετηθούν σε εκλόγιμες θέσεις των κομματικών ψηφοδελτίων, όμως δεν ενέδωσαν παρά τις αντιρρήσεις του πολιτικού τους πατέρα Τζόρτζιο Αλμιράντε. Ο Σταθόπουλος δεν επιζήτησε ποτέ ανταλλάγματα και του αρκούσε ο αγώνας και η ελπίδα να διαμορφωθεί στην πατρίδα μας ένα μαζικό εθνικιστικό κίνημα όπως το «Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα», αυτό που τον φιλοξένησε πολιτικά στην Ιταλία, λόγος για τον οποίο βρέθηκε δίπλα σε όλες τις πολιτικές προσπάθειες που συγκροτήθηκαν στον εθνικό χώρο και αρθρογράφησε σε όλα σχεδόν τα έντυπα που εμφανίστηκαν ως το θάνατο του.

Κατά καιρούς ο Σταθόπουλος έγινε αποδέκτης προτάσεων όπως, να τοποθετηθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου του M.S.I. στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ή να δεχτεί ηγετική θέση στο διοικητικό συμβούλιο της R.A.I. ή να αναλάβει έμμισθη θέση συμβούλου σε υπουργούς των κυβερνήσεων στις οποίες συμμετείχε o Giafranco Fini, φίλος και συναγωνιστής του, αλλά και o αδελφικός του φίλος, γραμματέας του Almirante και διευθυντής της R.A.I. Massimo Malliaro ή ο δήμαρχος της Ρώμης και υπουργός Γεωργίας Gianni Alemano, ο γαμπρός από κόρη του Πίνο Ράουτι, ή ο βουλευτής Bruno Espozito ή ο Antonio Parlato ή ο βουλευτής της Καμπανίας Massimo Abatangelo, συχνός επισκέπτης και φιλοξενούμενος του στην Ελλάδα ή ο γραμματέας του M.S.I. Guntno Lo Porto, τις οποίες απέρριπτε. Έμεινε πιστός ως το τέλος της ζωής του και δεν αντάλλαξε τις ιδέες του με θέσεις και χρήματα. Θεωρείται ο πρωταγωνιστής κι αυτός που έφερε σε επαφή το Ελληνικό με το Ευρωπαϊκό εθνικιστικό πνεύμα, μετά το 1974 και την αποκαλούμενη μεταπολίτευση. Αποτέλεσε για περίπου τέσσερις δεκαετίες τον σημαντικότερο και κύριο εκπρόσωπο του Ελληνικού Εθνικισμού στα Ευρωπαϊκά ιδεολογικά και πολιτικά φόρα. Ατυχώς για τον ίδιο, το βιολογικό του τέλος δεν του επέτρεψε να ζήσει την Πανευρωπαϊκή καταξίωση του Εθνικισμού και την ραγδαία άνοδο την Εθνικιστικών ιδεών στην Ελλάδα που συνοδεύτηκε από κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αποτελέσματα για τα οποία μόχθησε με ανυποχώρητη διάθεση και μαχητικό πνεύμα επί πενήντα χρόνια.

«.....Τελεύτησες το βίο σου έτσι ακριβώς όπως έζησες από μικρός. ΟΡΘΙΟΣ, ΓΕΝΝΑΙΟΣ, ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ. Δίχως να ΣΚΥΨΕΙΣ το ΚΕΦΑΛΙ, ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ, παρά μόνο σ’ αυτούς που σου ενέπνεαν ΣΕΒΑΣΜΟ. Στο καλό έντιμε δάσκαλε, ακριβέ και πολύτιμε φίλε, ανυποχώρητε συναγωνιστή. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΨΥΧΗ σου και το ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΠΝΕΥΜΑ σου, θα μας ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ στο υπόλοιπο του βίου μας. {...} Σε όλη του τη ζωή πάλεψε σκληρά, αποδεικνύοντας ότι κι αυτός άξιζε αλλά και οι ιδέες του. Η ψυχή και το πνεύμα του θα μας συντροφεύει. Θα ΤΙΜΑΜΕ τη μνήμη του, όπως τιμούσε εκείνη των Ελλήνων και των Ευρωπαίων συναγωνιστών του στους δρόμους και τις πλατείες όλου του κόσμου. {...} Μεγάλε μου αδελφέ, δάσκαλε, φίλε και συναγωνιστή μου, Σπύρο. Η θέση σου δίπλα μας, ΔΕΝ θα ΜΕΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΔΕΙΑ. Είσαι ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ, στην πρώτη γραμμή. Κάθε χρόνο στις 2 Δεκεμβρίου το μεσημέρι, την ώρα του θανάτου σου, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην υπόλοιπη Ευρώπη, παντού στον πλανήτη μας, οι ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ θα χαιρετούν ΣΕ ΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ με προτεταμένη τη Δεξιά κοιτάζοντας κατάματα τον Ήλιο, τιμώντας τη μνήμη σου...». Μ' αυτά τα λόγια, μεταξύ άλλων, τον αποχαιρέτισε στον επικήδειο που εκφώνησε στην Μητρόπολη Αγρινίου ο ιδεολογικός μαθητής, συναγωνιστής και στενός φίλος του για δεκαετίες, Δημήτρης Νίκου, ενώ ο ανιψιός του Λεωνίδας Σταθόπουλος, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «..Ως συγγενής θα θυμάμαι τον θείο Σπύρο ως τον οργανωτή των παιχνιδιών που συμμετείχε όλη η «μαρίδα» της γειτονιάς. Δεν θα ξεχάσω αυτό που του φώναξα κάποτε από την αυλή του σπιτιού μας, «θείε, θα κατεβείς να παίξουμε ή να φωνάξω το Νικολάκη;» ..Ο τελευταίος χαιρετισμός εκ μέρους μου απευθύνεται στον συναγωνιστή Σπύρο Σταθόπουλο και δεν είναι άλλος απ’ αυτόν που ο ίδιος με έμαθε, και τείνοντας τη δεξιά αναφωνώ, Camerati Σπύρο Σταθόπουλε a noi!».

Ο Πολύδωρος Δάκογλου, ο ιστορικός αρχηγός του ΕΝ.Ε.Κ., σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Στόχος» και στον κορυφαίο πατριώτη δημοσιογράφο Θεόδωρο Χατζηγώγο, απαντώντας στην ερώτηση: «Με τον αείμνηστο Σπύρο Σταθόπουλο, πώς και δεν "τα βρήκατε" ποτέ;» είπε: «Με τον αείμνηστο συναγωνιστή Σπύρο Σταθόπουλο είχαμε απόλυτη χημεία στον αγώνα. Γνωριστήκαμε όταν επέστρεψε από την Ιταλία και ήρθε, όπως και ο αείμνηστος συναγωνιστής Θόδωρος Καραμπέτσος, στα γραφεία του ΕΝ.Ε.Κ., δηλώνοντας έτοιμος για αγώνα. Με φιλοξένησε στο σπίτι του στο Αγρίνιο, στα πλαίσια μιας 20ήμερης περιοδείας για οργανωτικούς λόγους, στην Δυτική Ελλάδα. Ήταν ο ουσιαστικός οργανωτής της επίσκεψης και γνωριμίας μου στον μεγάλο θεωρητικό (Πρόεδρο τότε του MSI) Πίνο Ράουτι. Ανέλαβε την διεύθυνση της εφημερίδος «Συναγερμός» που ήταν επίσημο όργανο του ΕΝ.Ε.Κ., μετά την πολιτική ενσωμάτωση της «Ελληνικής Αμνηστίας», στο Κίνημά μας. Υπήρξε υποψήφιος της «Εθνικιστικής Συμπαράταξης» και φίλος και συναγωνιστής από καρδιάς. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος, ήρεμος στην λειτουργία του αλλά φλογερός στην αγωνιστική του παρουσία. Πρόσφερε τα πάντα στον αγώνα, από την περιουσία του μέχρι την ζωή του. Το ΕΣΕΣΙ, το ΕΝΕΚ το ΛΑΟΣ και ο Εθνικισμός του χρωστάνε τουλάχιστον την αναγνώριση και το δικαίωμα στη μνήμη» .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Νέα Ενιαία Δεξιά Περιοδικό «Αντισοφιστικά-Νέα Ενιαία Δεξιά»
• Σπύρος Σταθόπουλος: Γιατί Εθνικισμός Video-Ομιλία
• ΕΣΕΣΙ, «Που πήγαν κείνα τα παιδιά» Αλέξανδρος Κουτούζος, Ολόκληρο το βιβλίο
• Σπύρος Σταθόπουλος: «Ι.Χ. Κόμμα το ΛΑ.Ο.Σ.» Εφημερίδα «Στόχος», 04 Ιουνίου 2009
• Η κρίση του πολιτικού συστήματος koinosparanomastis.blogspot.gr
• Μίκης Μάντακας: Πεθαίνοντας στη Ρώμη για την Ευρωπαϊκή ιδέα, άρθρο του Σπύρου Σταθόπουλου
• Μίκης Μάντακας: Ζει και μάχεται Συνέντευξη του Σπύρου Σταθόπουλου, Εφημερίδα «Στόχος», 28 Φεβρουαρίου 2015
• Σπύρος Σταθόπουλος: Ένας Έλληνας πατριώτης και ξεχωριστός φίλος που έφυγε. Politiko Safari.blogspot.com
• 30 Χρόνια ΕΝ.Ε.Κ.-Σπύρος Σταθόπουλος Video

Διαβάστε τα λήμματα

• Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας-Lega ESESI
• Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα
• Δημήτριος Σφαέλλος
• Ιάκωβος Διαμαντόπουλος
• Θεόδωρος Καραμπέτσος
• Δημήτριος Βεζανής
• Γιάννης Σχοινάς
• Σπυρίδων Παπαγεωργίου
• Λεωνίδας Σταθόπουλος
• Ανδρέας Δενδρινός
• Ιπποκράτης Δάκογλου
• Βλαδίμηρος Ψιακής
• Κωνσταντίνος Χατζησταύρου
• Θεόδωρος Μανιάτης
• Γρηγόρης Κράβαρης

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org