Ιωάννης Κολιτσάρας

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Ιωάννης Κολιτσάρας, Έλληνας εθνικιστής, διδάκτορας της Θεολογίας, ελλογιμώτατος θεολόγος, ενθουσιώδης και χαρισματικός παιδαγωγός, Γυμνασιάρχης επί τιμή, γεννήθηκε το 1903 στο χωριό Νεοχώριο της τότε επαρχίας Μεσολογγίου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και πέθανε το 1989 στην Αθήνα.

Ιωάννης Κολιτσάρας
Ιωάννης Κολιτσάρας.jpg
Γέννηση: 1903
Τόπος: Νεοχώρι, Μεσολόγγι (Αιτωλοακαρνανία)
Σύζυγος: Άγαμος
Τέκνα: Άτεκνος
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Θεολόγος, καθηγητής, Γυμνασιάρχης
Θάνατος: 1989
Τόπος: Αθήνα, Αττική (Ελλάδα)

Ο Κολιτσάρας ήταν άγαμος και δεν άφησε απογόνους.

Βιογραφία

Πατέρας του Ιωάννη, που ήταν μοναχοπαίδι και σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του, ήταν ο Θεοχαράλαμπος Κολιτσάρας. Ο Ιωάννης παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου εκπαιδεύσεως στο εξατάξιο Δημοτικό σχολείο της γενέτειρας του και τα μαθήματα του Γυμνασίου στο Μεσολόγγι. Τον Σεπτέμβριο του 1920 γράφτηκε στη Θεολογική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εκείνη την περίοδο ήρθε σε επαφή με ανθρώπους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή» και άρχιζε να εργάζεται στο τυπογραφείο της αδελφότητος.

Εκπαιδευτική δραστηριότητα

Τον Ιούλιο του 1924 ο Κολιτσάρας αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή με το βαθμό Άριστα και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου διορίστηκε καθηγητής της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως στο Ελληνικό Σχολείο Αιτωλικού, ενώ από το Φθινόπωρο του 1925 και για τα επόμενα πέντε σχολικά έτη εργάστηκε στην Ιερατική Σχολή, το Ιεροδιδασκαλείο Μεσολογγίου [1].

Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς

Το 1929, ο Κολιτσάρας μετατέθηκε στη Μονή Βελλάς καθώς υπήρξε προσωπική επιλογή του τότε Μητροπολίτη Σπυρίδωνος. Το Γυμνάσιο Βελλάς είχε προσωρινή λειτουργία και ιδρύθηκε το 1936 [2] επί Σχολάρχου Ιωάννη Κολιτσάρα, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής της προτάσεως. Ο Κολιτσάρας ανέλαβε τη διεύθυνση [3] του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς το Σεπτέμβριο του 1936, έως τότε ήταν καθηγητής της Σχολής. Στη διάρκεια της εκεί παρουσίας του οργάνωσε το Ιεροδιδασκαλείο μορφώνοντας ικανούς διδασκάλους και ιερείς, ενώ με τη συνεργασία του φιλολόγου καθηγητού Κωνσταντίνου Γκράτσιου, συνέταξαν το Αναλυτικό και Ωρολόγιο Πρόγραμμα στο οποίο προβλεπόταν χρόνος για ελεύθερες δραστηριότητες και ψυχαγωγία των μαθητών, αλλά και στη σύνταξη του Γενικού Κανονισμού της Σχολής το 1932. Εισηγήθηκε και εφαρμόστηκαν στη Σχολή: η υπηρεσία του ειδικού καθηγητή κάθε τάξεως, [ordinarius], η ίδρυση και λειτουργία στη Βελλά 4 τάξεων 8/ταξίου Γυμνασίου τις περιόδους 1936-1940 [4] και 1945-1956, η λειτουργία κατώτερων εκκλησιαστικών φροντιστηρίων για την κατάρτιση ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων κατά τις περιόδους 1932-1940 και 1940-1959 και η ονομασία «Πρότυπο» για το Δημοτικό Σχολείο της Σχολής. Την περίοδο 1935-1937 ολοκληρώθηκε η κατασκευή της μισής ανατολικής πτέρυγας του διδακτηρίου και τοποθετήθηκαν νέοι λουτήρες, ενώ το 1937 το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς αναβαθμίστηκε σε 6/τάξιο Σχολή κατά τον τύπο και το πρότυπο της «Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής» Αθηνών.

Β' Π.Π. / Κατοχή / Μεταπολεμική δραστηριότητα

Ο Κολιτσάρας παρέμεινε στη Βελλά μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 και την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Τότε μετατέθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως καθηγητής μέχρι το 1945 που υπέβαλε την παραίτηση του προκειμένου να ασχοληθεί με το ιεραποστολικό έργο της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή», στο πνευματικό έργο της οποίας αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά. Ο Κολιτσάρας αφοσιώθηκε στην δημιουργία της «Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.] [5] και την έκδοση του περιοδικού της, ενώ υπήρξε ο ιδρυτής και πρόεδρος της αλλά συγχρόνως εκδότης και διευθυντής αρχικά του περιοδικού «Δελτίον» της οργανώσεως το οποίο μετά τον Ιανουάριο του 1957 και το τεύχος 72 μετονομάστηκε σε «Ελληνοχριστιανική Αγωγή». Η οργάνωση στην ακμή της έφτασε να περιλαμβάνει στις τάξεις της περί τα 1500 μέλη. Ενδεικτικό της απηχήσεως του κατηχητικού έργου, των κηρυγμάτων και των διαλέξεων του σε κοινωνικά ζητήματα είναι η επιστολή που δημοσιεύθηκε στις 26 Μαΐου του 1948 σε Αθηναϊκή εφημερίδα [6]. Ο επιστολογράφος, ο τότε στρατιώτης Δημήτριος Κυρίτσης που υπηρετούσε στον 7ο Λόχο του 3ου Τάγματος Σκαπανέων στη Μακρόνησο υπό τον Λοχαγό Παναγιώτη Σκαλούμπακα, γράφει: 

«Ευρισκόμενος εις τάς Αθήνας επ' αδεία επεσκέφθην τόν Απόστολον Παύλον και ήκουσα μίαν από τας ολίγας διαλέξεις του θεολόγου κ. Ι, Κολιτσάρα με θέμα: «Κομμουνισμός και Χριστιανισμός». Ποιώ θερμότατη έκκλησιν όπως ο ιεροκήρυξ Ι. Κολιτσάρας αποσταλή εις Μακρόνησον και ομιλήσει πρός τους παραστρατημένους, των οποίων η ψυχή θα εμπνευσθή από το κήρυγμά του και οι νέοι θα έβρουν τον δρόμον τον»,

ενώ αναλόγως θερμή ήταν και η συνηγορία της εφημερίδος προς το Υπουργείο των Στρατιωτικών. Ο Κολιτσάρας υπήρξε για περισσότερα από δώδεκα έτη ο βασικός ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης, τον πρώην Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Περιοδικό «Ζωή»

Το 1954, ο Κολιτσάρας ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού «Ζωή» και το 1957 ήταν μεταξύ των ιδρυτικών μελών του συλλόγου «Ελληνική Παιδεία» [7]. Το 1960 όταν εξήντα μέλη της Αδελφότητος αποχώρησαν και ίδρυσαν την «Αδελφότητα Θεολόγων ο ΣΩΤΗΡ», παρέμεινε στη «Ζωή». Τον Ιούνιο του 1963, ο Κολιτσάρας και άλλα δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή» παραπέμφθηκαν σε δίκη [8], μετά από μήνυση του καθηγητή Παναγιώτη Τρεμπέλα, με την κατηγορία της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας. Η μήνυση αφορούσε την επανέκδοση του βιβλίου «Καινή Διαθήκη» του Τρεμπέλα, ο οποίος είχε αποχωρήσει από την «Ζωή», όμως οι κατηγορούμενοι προχώρησαν στην επανέκδοση του βιβλίου δίχως τη συγκατάθεση του. Ένα χρόνο αργότερα, συγκεκριμένα στις 18 Ιουνίου 1964, οι μηνυθέντες καταδικάστηκαν [9] σε πρωτόδικη φυλάκιση 45 ημερών με αναστολή από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Ο Κολιτσάρας εξακολούθησε να έχει τη διεύθυνση του δημοσιογραφικού εντύπου της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή» μέχρι λίγο καιρό πριν το θάνατο του.

Συγγραφικό έργο

Ο Ιωάννης Κολιτσάρας ως θεολόγος καθηγητής «Είχε βαθειά και πλατιά μόρφωση θεολογική, παιδαγωγική και εγκυκλοπαιδική ...{...}... Ο λόγος του ήταν πάντοτε μεστός πνεύματος και σοφίας, πειστικός και διδακτικός...». Από το 1942 ήταν συντάκτης του περιοδικού της Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή» και συνεργάτης των περιοδικών «Ακτίνες» και «Ζωή του Παιδιού». Ο Κολιτσάρας τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορία του του περιοδικού «Δελτίον» της «Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.], ήταν, ουσιαστικά, ο μόνος αρθρογράφος γράφοντας τα κύρια άρθρα, τα επιστημονικά, τα κοινωνικά αλλά και τα χρονικά, ενώ αργότερα συνέχισε να γράφει το κύριο άρθρο, τα χρονικά, δηλαδή σχόλια και κρίσεις για επίκαιρα θέματα, καθώς και βιβλιογραφίες. Η στήλη των «Χρονικών» παρέμεινε στην αρμοδιότητα του, από το πρώτο τεύχος του περιοδικού μέχρι και το θάνατο του Κολιτσάρα.

Έγραψε σημαντικά θεολογικά έργα, παιδαγωγικά βιβλία καθώς και σχολικά εγχειρίδια. Μεταξύ τους περιλαμβάνονται:

  • «Ιστορία του έργου των Αποστόλων» το 1939, σχολικό εγχειρίδιο για τους μαθητές της Γ' τάξεως των εξαταξίων Γυμνασίων (επανέκδοση το 1970), Εκδότης: Ο.Ε.Δ.Β. (Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων),
  • «Νικόδημος ο Αγιορείτης (1749-1809)». Το έργο δημοσιεύθηκε σε συνέχεις στο περιοδικό «Ακτίνες» [10] της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή».
  • «Διαλέξεις» το 1955,
  • «Ο μεγάλος παιδαγωγός», το 1957, «Χριστιανική Ένωση Εκπαιδευτικών Λειτουργών»,
  • «Οι Ουνίται» το 1959, σελίδες 110, Αδελφότης Θεολόγων «Ζωή»,
  • «Ο άπειρος Θεός» το 1960, Αδελφότης Θεολόγων «Ζωή», σελίδες 149,
  • «Ευγένιος ο Αιτωλός» το 1960, εκτενής βιογραφία, έκδοση «Χριστιανική Ένωσις Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.], σελίδες 116,
  • «Ψαλμοί. Κείμενον-Ερμηνευτική απόδοσις»,
  • «Ο πνευματικός ηγέτης»
  • «Η δυτική εκκλησία : (αι διαφοραί της προς την Ορθόδοξον)» το 1960,
  • «Οι μάρτυρες του Γιεχωβά το 1961,
  • «Το υπέρ παν όνομα» το 1962,
  • «Η Καινή Διαθήκη. Κείμενον-Ερμηνευτική απόδοσις» το 1963 [11] και το 1981 [12] από τις Εκδόσεις «Κ. Κουμουνδρέας».

Η εικονογράφηση των κειμένων είναι του οίκου «FRΑTELLI FABBRI EDITORI», υπό την αιγίδα της αδελφότητας θεολόγων «Η ΖΩΗ» και με την έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το έργο αποτελείται από 8 πολυτελείς τόμους (7 με ερμηνεία των βιβλίων της Βίβλου και 1 αυτοτελής τόμος με το αρχαίο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα και της Καινής Διαθήκης με το «Παραδεδεγμένο Κείμενο -TR» του Έρασμου). Σαν μεταφραστικό έργο, δεν θεωρείται έργο αξιώσεων, καθόσον είναι ερμηνευτικό και η αξία του περισσότερο έγκειται στην πολυτελή έκδοσή του µε τους πολλούς πίνακες ζωγραφικής, που απεικονίζουν διάφορα Βιβλικά θέματα.

  • «Είπε και εγενήθησαν» το 1963,
  • «Παροιμίαι του ελληνικού λαού» το 1964,
  • «Ο Απόστολος Παύλος και οι Έλληνες» το 1966,
  • «Μόνοι μας διώχνουμε τη χαρά» το 1968,
  • «Εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν της Αγίας Γραφής» το 1975,
  • «Οι Διαμαρτυρόμενοι», το 1975, εκδότης: Αδελφότης Θεολόγων «Ζωή»,
  • «Οι Μάρτυρες του Γιεχωβά, Αι αιρέσεις των και η προπαγάνδα των», Αδελφότης Θεολόγων «Ζωή», Αθήναι 1976,
  • «Αγία Γραφή. Βίβλος-Ερμηνευτική απόδοσις» [13] [14]
  • «Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Εβδομήκοντα: εγκρίσει της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. [Κείμενον, ερμηνευτική απόδοσις]» το 1989,
  • «Οι Αιτωλοί διδάσκαλοι Ευγένιος Γιαννούλης, Αναστάσιος Γόρδιος, Χρύσανθος ο Αιτωλός : Η εποχή και το έργο τους», μεταθανάτια έκδοση, το 2002.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγές

  • [«Θρησκευτική & Ηθική Εγκυκλοπαίδεια», Εκδότης Αθανάσιος Μαρτίνος, Αθήναι: 1962-1968, τόμος 7ος, σελίδες 738η-739η.]
  • [«Ο Ιωάννης Κολιτσάρας ως καθηγητής εις το ιεροδιδασκαλείον Βέλλας», Οδυσσέας Δ. Δημογκίνης, Αθήνα 2001, Περιοδικό Ελληνοχριστιανική Αγωγή τεύχος 42ο, 1989, σελίδες 195η-256η.]

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. ↑ [Η Ιερατική Σχολή Μεσολογγίου ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1924 με Προεδρικό Διάταγμα που υπογράφηκε από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο, μετά από σχετική εισήγηση του Γεωργίου Καφαντάρη. Ιδρύθηκε στο πρότυπο και με τον τύπο της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, ήταν πενταετούς φοιτήσεως κι απ' αυτήν αποφοιτούσαν ιερείς, δάσκαλοι και ιεροδιδάσκαλοι Η σχολή λειτούργησε στο Μεσολόγγι μέχρι το 1930 και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Κόρινθο.]
  2. ↑ [Η ίδρυση του Γυμνασίου Βελλάς έγινε ως αποτέλεσμα του Αναγκαστικού Νόμου 247/1936, ο οποίος δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 460, τεύχος 1ο, στις 17 Οκτωβρίου 1936.]
  3. ↑ [Διευθυντές Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς.]
  4. ↑ [Το Γυμνάσιο Βελλάς είχε προσωρινή λειτουργία. Ιδρύθηκε το 1936 διά του Αναγκαστικού Νόμου 247/1936 [Φ.Ε.Κ. 460, τεύχος πρῶτον, 17 Οκτωβερίου 1936] επί Σχολάρχου Ιωάννου Κολιτσάρα, ο οποίος ήταν ο εμπνευστής της προτάσεως.]
  5. ↑ [Η «Χριστιανική Ένωσις Εκπαιδευτικών Λειτουργών» ιδρύθηκε το 1947 από την Αδελφότητα Θεολόγων η «Ζωή» είχε ως μέλη της εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και λειτουργούσε στο χώρο της εκπαιδεύσεως. Το Μάιο του ίδιου χρόνου η οργάνωση εξέδωσε το περιοδικό «Δελτίον» συνεχίζοντας ανελλιπώς ως τον Δεκέμβριο του 1956. Τον Ιανουάριο του 1957 με το τεύχος 72, το περιοδικό συνέχισε την κυκλοφορία του έχοντας με τον τίτλο «Ελληνοχριστιανική Αγωγή».]
  6. ↑ [Αλληλογραφία Εφημερίδα «Εμπρός», 26 Μαΐου 1948, σελίδα 2η.]
  7. ↑ [Η ιστορία του Συλλόγου «Ελληνική Παιδεία»]
  8. ↑ [Σύμβουλοι της Ζωής θα δικαστούν Εφημερίδα «Μακεδονία», 16 Ιουνίου 1963, σελίδα 4η.]
  9. ↑ [Μαζί με τον Ιωάννη Κολιτσάρα καταδικάστηκαν ο Δημήτρης Κωτσάκης, τότε Υφηγητής Αστρονομίας καθώς και ο Γεράσιμος Καρατζάς, διευθυντής του περιοδικού «Ζωή».] Ποιναί με αναστολήν εις υπευθύνους της Ζωής Εφημερίδα «Μακεδονία», 19 Ιουνίου 1964, σελίδα 7η.]
  10. ↑ [Περιοδικό «Ακτίνες» 16/1953, σελίδες: 400η-407η, 450η-454η, 511η-515η, «Ακτίνες» 17/1954, σελίδες 30η-35η.]
  11. ↑ [«Αγία Γραφή. Βίβλος-Ερμηνευτική απόδοσις» Ιωάννης Θ. Κολιτσάρας (Ολόκληρο το βιβλίο)]
  12. ↑ [Καινή Διαθήκη (με ερμηνευτική απόδοση του Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα).pdf (ολόκληρο το έργο, pdf format)]
  13. ↑ [Αγία Γραφή-Tο αρχαίο ελληνικό κείμενο με ερμηνευτική απόδοση]
  14. ↑ [Αγία Γραφή-Πατερικά έργα]


Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Ιωάννης_Κολιτσάρας&oldid=129419»