Κώστας Πλεύρης

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, Έλληνας εθνικιστής νομικός, συγγραφέας ιδεολογικών, ιστορικών και βιβλίων πολιτικού περιεχομένου και πολιτικός που διατέλεσε ιδρυτής επικεφαλής και υποψήφιος βουλευτής Εθνικιστικών κινήσεων καθώς και μέλος αλλά και υποψήφιος βουλευτής κομμάτων του συντηρητικού πολιτικού χώρου, γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1939 στην Αθήνα.

Είναι παντρεμένος με τη Νίκη Λύτρα, αδελφή του Δημητρίου Λύτρα στελέχους του «Ε.Σ.Ε.Σ.Ι.», και από το γάμο του, στον οποίο κουμπάρος ήταν ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, έχει αποκτήσει δύο παιδιά, έναν γιο, το δικηγόρο Αθηνών Αθανάσιο Πλεύρη, που διατέλεσε βουλευτής του κόμματος «ΛΑ.Ο.Σ.» και στη συνέχεια του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», και μία κόρη, τη Φαιναρέτη Πλεύρη.

Κώστας Πλεύρης
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 5 Δεκεμβρίου 1939
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)
Σύζυγος: Νίκη Λύτρα
Τέκνα: Αθανάσιος (Θάνος) Πλεύρης, Φαιναρέτη Πλεύρη
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, Συγγραφέας Πολιτικός.

Βιογραφία

Η οικογένεια Πλεύρη κατάγεται από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Πατέρας του Κωνσταντίνου ήταν ο έμπορος λιανικής Αθανάσιος Πλεύρης και μητέρα του η Αικατερίνη Πλεύρη. Ο Κωνσταντίνος ολοκλήρωσε τα μαθήματα της Μέσης Εκπαιδεύσεως στη Γαλλική Σχολή του Λεοντείου Λυκείου Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή, στην οποία ήταν συμφοιτητής με τους εθνικιστές αστυνομικούς Ευάγγελο Μάλλιο και Πέτρο Μπάμπαλη . Ο Πλεύρης υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή με επιβλέποντα τον εθνικιστή καθηγητή της κοινωνιολογίας Δημήτριο Τσάκωνα. Μετά την αποφοίτηση του, παρακολούθησε μαθήματα στην, τότε, Πάντειο Σχολή Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών, το μετέπειτα Πάντειο Πανεπιστήμιο, και απέκτησε πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες, καθώς και στο Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας, ενώ έκτοτε εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα.

Πολιτική δράση

Το 1960 ο Κωνσταντίνος Πλεύρης υλοποιώντας σχετική έμπνευση του Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, ανέλαβε πρωτοβουλία και ίδρυσε την Εθνικιστική οργάνωση «Κόμμα 4ης Αυγούστου», μέσα από την οποία αναδείχθηκαν σημαντικά πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο στον Ελληνικό εθνικιστικό χώρο, όπως ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ιδρυτής και αρχηγός του κινήματος «Χρυσή Αυγή», ο Σπύρος Σταθόπουλος ιδρυτής και επικεφαλής του «Ε.Σ.Ε.Σ.Ι.», ο εθνικιστής συγγραφέας Δημήτριος Δημόπουλος, ο Ανδρέας Δενδρινός, επικεφαλής της εθνικιστικής ομάδας «Κίνημα», αλλά και ο Κωνσταντίνος Κιλτίδης, μετέπειτα βουλευτής του Νομού Κιλκίς και υπουργός κυβερνήσεων του κόμματος «Νέα Δημοκρατία». Τον Οκτώβριο του 1962 ο Πλεύρης παρουσιάστηκε στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Κορίνθου προκειμένου να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία και με τη μεσολάβηση του τότε Συνταγματάρχη Στυλιανού Παττακού, γνωστού της οικογένειας και πελάτη στο κατάστημα του πατέρα Πλεύρη, επιλέχθηκε ως Έφεδρος Αξιωματικός και μεταφέρθηκε για την απαραίτητη εκπαίδευση στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως του Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο Αττικής. Τον Ιούνιο του 1963 τοποθετήθηκε ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός στην 118 Μοίρα Πυροβολικού στην Αργυρούπολη του Κιλκίς. Υπηρέτησε ως παρατηρητής Πυροβολικού στα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά» και τον Σεπτέμβριο του 1963 μετατέθηκε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υλικού Πολέμου στου Γουδή στο Νομό Αττικής. Την Πρωτοχρονιά του 1965, απολύθηκε από τις τάξεις του Ελληνικού στρατού.

Στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, η οργάνωση ανέστειλε τη δράση της και ο Πλεύρης από τις 12 Σεπτεμβρίου 1967, διορίστηκε με προσωπική απόφαση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και δίδαξε Πολιτική Κοινωνιολογία στη Σχολή Γενικής Μορφώσεως του Αρχηγείου Στρατού καθώς και ως καθηγητής στις Σχολές Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής. Την ίδια περίοδο διατέλεσε στενός συνεργάτης του Ιωάννη Λαδά και διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του, ενώ στις 6 Απριλίου 1970, διορίστηκε ειδικός συνεργάτης του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπαδόπουλου και αποσπάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Διατηρούσε επαφές και σχέσεις με τις ιταλικές Εθνικιστικές οργανώσεις, όπως η «Ordine Nuovo» και η «Avanguardia Nazionale».

Λαδάς-Πλεύρης

Το 1999 ίδρυσε το πολιτικό κόμμα «Πρώτη Γραμμή», με το οποίο συμμετείχε στις Ευρωεκλογές τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς σε συνεργασία με το κίνημα «Χρυσή Αυγή» και ήταν επικεφαλής υποψήφιος , με συνυποψήφιους τους Νίκο Μιχαλολιάκο και το Μιχάλη Αρβανίτη-Αβράμη, μετέπειτα βουλευτές περιφέρειας Β' Αθηνών και Νομού Αχαΐας του κινήματος «Χρυσή Αυγή». Το κόμμα συγκέντρωσε 48.500 ψήφους ή ποσοστό 0,75%, ενώ στις εθνικές εκλογές του 2000 σύναψε συνεργασία με το κόμμα «Ελληνικό Μέτωπο» του Μαυρουδή ή Μάκη Βορίδη, καθώς και με κάποια πρώην στελέχη του κόμματος «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά, μεταξύ τους και ο Σάββας Χατζηπαρασκευάς, εκδότης της εφημερίδας «Στόχος» και συγκέντρωσαν ποσοστό 0,18% ή 12.125 ψήφους. Το κόμμα διαλύθηκε και πολλά από τα μέλη του εντάχθηκαν στο κόμμα «ΛΑ.Ο.Σ.» του Γιώργου Καρατζαφέρη, και άλλα συμμετείχαν στην ίδρυση του κόμματος «Πατριωτική Συμμαχία».

Στις εκλογές του 2004 ο Πλεύρης ανακηρύχθηκε υποψήφιος βουλευτής στην περιφέρεια Α' Αθηνών με το κόμμα «ΛΑ.Ο.Σ.» κι ήρθε πρώτος σε αριθμό ψήφων, όμως το κόμμα δεν υπερέβη το εκλογικό μέτρο καθώς συγκέντρωσε ποσοστό 2,2% και δεν εξέλεξε βουλευτή. Στην πολιτική δράση τον διαδέχθηκε ο γιος του Θανάσης Πλεύρης που εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα «ΛΑ.Ο.Σ.», όμως αποχώρησε από αυτό, συμπλέοντας με τους Μάκη Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη στην ένταξη τους στο κόμμα «Νέα Δημοκρατία». Ο Πλεύρης ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του «ΛΑ.Ο.Σ.» στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2012, όμως το κόμμα, δεν υπερέβη το εκλογικό μέτρο, συγκέντρωσε το 1,58% των ψήφων και δεν απέσπασε έδρα στην Ευρωβουλή. Στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014 ήταν υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το «ΛΑ.Ο.Σ.» και κατατάχθηκε τρίτος με 18.552 ψήφους, όμως το κόμμα με ποσοστό 2,69 % και 154.027 ψήφους δεν εξέλεξε ευρωβουλευτές, καθώς δεν υπερέβη το εκλογικό μέτρο.

Κορυφαίες δικαστικές αντιδικίες

Υπόθεση Πλεύρη-Καλέντζη

Τον Οκτώβριο του 1977 ο Πλεύρης δικάστηκε ως ηθικός αυτουργός και αθωώθηκε τον Νοέμβριο του ίδιο έτους, στην υπόθεση των βομβιστικών επιθέσεων στο κέντρο των Αθηνών, στην οποία ήταν κατηγορούμενος και ο Αριστοτέλης Καλέντζης, εθνικοσοσιαλιστής, ο οποίος καταδικάστηκε και εξέτισε ποινή 12 χρόνων, τριών μηνών και δύο ημερών, με την ανυπόστατη κατηγορία της σωρείας βομβιστικών επιθέσεων σε αριστερούς στόχους. Ο Καλέντζης που είχε συλληφθεί με την κατηγορία ότι διατηρούσε γιάφκα με όπλα σε γκαρσονιέρα επί της οδού Ιακωβίδου 25 στα Κάτω Πατήσια, στην οποία διέμενε ο φίλος του και τραπεζικός υπάλληλος Ευάγγελος Χρηστάκης, στο βιβλίο του «Δημοκρατία ’80-Κάτεργο», που έγραψε κρατούμενος στις φυλακές Αλικαρνασσού της Κρήτης, κατηγορεί τον Κωνσταντίνο Πλεύρη ότι είναι «...χαζοχαφιές της ΚΥΠ…», «...αργυρώνητος απατεωνίσκος…», «...χαφιές της πεντάρας…», «...σεσημασμένος ρουφιάνος…», κατηγορώντας τον ότι αυτός -ο Πλεύρης- τον κατέδωσε στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές.

Στη συνέχεια ο Πλεύρης που υπέβαλλε μήνυση κατά του Αριστοτέλη Καλέντζη για συκοφαντική δυσφήμηση, διέψευσε κατηγορηματικά «...ότι υπήρξα χαφιές της ΚΥΠ και κατέδιδα νέους εθνικιστάς...», ενώ ο Καλέντζης με το βιβλίο «Η μαύρη βίβλος του Κώστα Πλεύρη», που εξέδωσε κρατούμενος στις φυλακές της Κέρκυρας, επέμεινε στις κατηγορίες και δημοσίευσε τις καταθέσεις του Πλεύρη, στον ανακριτή Γυφτάκη, ο οποίος διενήργησε την τακτική ανάκριση. Σε μια από τις πολλές καταθέσεις του ο Πλεύρης ανέφερε, «...ο τελευταίος (Σ.Σ. δηλαδή ο Καλέντζης) δεν ήτο ποτέ μέλος της 4ης Αυγούστου, διεφώνει δε πάντοτε μαζί μου, ως προς την μεθοδολογίαν δια την επικράτησιν των ιδεών του πατριωτισμού. ...{...}... Κατά μήνα Οκτώβριον 1976 υπέβαλα εις την Γεν. Ασφάλειαν Αθηνών έγγραφον αναφοράν, παραδοθείσαν εις χείρας του Διοικητού αυτής Καραθανάσην, ...{...}... εις την οποίαν ανέφερα ότι οι Μιχαλολιάκος, Καλέντζης, Γιαννόπουλος, Γερονικολάου είχον συγκροτήσει ομάδα τελείως άσχετον με το κόμμα της 4ης Αυγούστου, η οποία θα προέβαινε εις εκνόμους ενεργείας. Επίσης ανέφερα ότι ο Καλέντζης έκρυβε όπλα και θα πρέπει να είχε τοποθετήση ταύτα εις το σημείο εις το οποίο είχε κρύψει τον πολύγραφο. Σημειωτέον ότι υπέδειξα εις τούτους, δηλ. την ασφάλεια και τον τρόπον εντοπίσεως του πολυγράφου...».

Ο Γιώργος Τράγκας, δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ, στο βιβλίο του «Κορυδαλλός 1975-79», υποστηρίζει ότι «...ο Πλεύρης, …{…}… ήταν ο πρώτος που ανάφερε στην Υπηρεσία Πληροφοριών της Γενικής Ασφαλείας Αθηνών …{…}… την ύπαρξη του οπλοστάσιου ...{...}.... Το «κάρφωμα» του Καλέντζη από τον Πλεύρη αναφέρεται σε διοικητική εξέταση που διενεργήθηκε σε βάρος αστυνομικού ...{...}...». Παράλληλα, ο Τράγκας παραθέτει αποσπάσματα από το προσωπικό ημερολόγιο του Ιωάννη Παπαθανασίου, διευθυντή των φυλακών Κορυδαλλού, ο οποίος αναφέρεται σε συνάντηση του Καλέντζη με τον Πλεύρη της 10ης Μαρτίου 1977, «...Σήμερα στις 11:30 το πρωί ήλθε στη φυλακή ο ανακριτής κ. Γυφτάκης, ο οποίος πήρε τις καταθέσεις των κρατουμένων Αριστ. Καλέντζη, Αναργ. Κακκαβά και Πέτρου Μπάμπαλη. Ο ανακριτής συνοδευόταν από ένα συνταγματάρχη της ΚΥΠ κι έναν ανθυπασπιστή, που τοποθέτησαν μικρόφωνα στο αρχιφυλακείο, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη συνομιλία μεταξύ Καλέντζη και του ιδιώτη Κώστα Πλεύρη (πρώην αρχηγός της "4ης Αυγούστου"). Ο Πλεύρης εισήλθε στη φυλακή ύστερα από εντολή του ανακριτή. Η συνομιλία Καλέντζη-Πλεύρη τελείωσε γύρω στις 3 μμ. Ο κ. Γυφτάκης μου είπε ότι για όλα αυτά υπήρχε έγκριση του Υπουργείου Δικαιοσύνης...».

Η μήνυση του Πλεύρη κατά του Καλέντζη αφορούσε δύο αδικήματα, ήτοι συκοφαντική δυσφήμιση, για τον χαρακτηρισμό «χαφιές», και απλή εξύβριση, για τους χαρακτηρισμούς «αλητήριος», «όχεντρα» . Κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας κατατέθηκε από τον Καλέντζη ως υπόμνημα το βιβλίο του «Η Μαύρη βίβλος του Κώστα Πλεύρη». Ενώπιον του ακροατηρίου ο Εισαγγελέας Δημήτριος Τσεβάς ζήτησε από τον Πλεύρη να απαντήσει εάν οι υπογραφές που υπάρχουν σε έγγραφα, με τα οποία καταδίδονται γνωστοί Εθνικιστές σε κρατικές υπηρεσίες, και δημοσιεύθηκαν στο εν λόγω υπόμνημα είναι δικές του ή εάν τις αμφισβητεί. Ο Πλεύρης, ενώπιον του ακροατηρίου, δήλωσε ότι «...δεν θεωρεί κακό να υπηρετεί τις υπηρεσίες του κράτους του», αποδεχόμενος έμμεσα τη γνησιότητα των υπογραφών. Μετά τη λήξη της ακροαματικής διαδικασίας εκδόθηκε απαλλακτική απόφαση για τον Καλέντζη στο σκέλος της κατηγορίας που αφορούσε τη συκοφαντική δυσφήμιση και τη χρήση του χαρακτηρισμού «χαφιές», ενώ καταδικάσθηκε για απλή εξύβριση, για τη χρήση των χαρακτηρισμών «αλητήριος», «όχεντρα». Συνήγορος υπερασπίσεως του Καλέντζη, ήταν ο Τάκης Γ. Μιχαλόλιας, δικηγόρος Αθηνών. Στη διάρκεια της δίκης δεν ήταν γνωστή η φερόμενη ως διατεταγμένη «επίσκεψη» του Πλεύρη, με εντολή του ανακριτή Γυφτάκη, σε υπονομευμένο με μικρόφωνα χώρο της φυλακής Κορυδαλλού, με στόχο τη συλλογή πληροφοριών από τον φυλακισμένο Καλέντζη. Η συγκεκριμένη αποστολή του Πλεύρη έγινε γνωστή αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας δημοσίευσε αποσπάσματα από το υπηρεσιακό ημερολόγιο της Φυλακής Κορυδαλλού, όπου ο διευθυντής της, ο Ιωάννης Παπαθανασίου, κατέγραφε την καθημερινή δραστηριότητα της φυλακής.

Δίκη Πολεμικού μουσείου

Τον Απρίλιο του 1997, ο «Εκδοτικός οίκος Γεωργιάδη», ζήτησε την αίθουσα διαλέξεων του Πολεμικού Μουσείου, όμως το Μουσείο αρνήθηκε, καθώς από τη διοίκηση του επισημάνθηκε ο κίνδυνος «...να εμφανιστεί το Πολεμικό Μουσείο ως βήμα προώθησης ακραίων θέσεων σε ζητήματα ιδιαίτερα ευαίσθητα, όπως εκείνα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής αντιμετώπισης μειονοτήτων μέσα στην Ελλάδα..». Ο Πλεύρης σε έξι συνεχόμενες εκπομπές του από τον τηλεοπτικό σταθμό TeleCity επιτέθηκε εναντίον του τότε προέδρου του Μουσείου αντιστράτηγου Νικολάου Μπέλμπα, δημοσιοποιώντας τον αριθμό του τηλεφώνου του «δειλού» αντιστράτηγου «που φέρει απαραδέκτως και αναξίως τη στολή». Η υπόθεση απασχόλησε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεοράσεως, όμως κατέληξε σε δικαστική αντιδικία και στις 8 Απριλίου 1998, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών καταδίκασε τον Πλεύρη και τον τηλεοπτικό σταθμό «TeleCity», για συκοφαντική δυσφήμηση και ηθική ευθύνη στα αδικήματα της εξυβρίσεως και της απειλής και επιδίκασε αποζημίωση 70 εκατομμυρίων δραχμών.

Βιβλίο «Εβραίοι-Όλη η αλήθεια»

Για το βιβλίο του «Εβραίοι-Όλη η αλήθεια», μηνύθηκε για παραβίαση των άρθρων 320, 321, 9 (παρ. 1) και 111 (παρ. 7) του Ποινικού Κώδικα. Παραπέμφθηκε σε δίκη για διέγερση ρατσιστικού μίσους και προσβολή του Εβραϊκού λαού. Δικάστηκε από το Β΄ τριμελές Εφετείο Αθηνών στις 3, 4 και 13 Δεκεμβρίου 2007, με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο επειδή «...δημοσίως, διά του Τύπου, με πρόθεση, προέτρεψε σε πράξεις και ενέργειες δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία κατά προσώπων και ομάδων προσώπων, εκ μόνου του λόγου της φυλετικής και εθνικής καταγωγής αυτών, ενώ εξέφρασε και ιδέες προσβλητικές κατά ομάδας προσώπων λόγω της φυλετικής και εθνικής καταγωγής των και δη των Εβραίων γενικώς..», μετά από βούλευμα του εισαγγελέα Σπύρου Μουζακίτη. Η εισαγγελική πρόταση ήταν αθώωση όλων των κατηγορούμενων, με το σκεπτικό ότι για τους δημοσιογράφους δε στοιχειοθετείται αδίκημα, ενώ για τον Πλεύρη, ο εισαγγελέας είπε ότι εξέφρασε τις απόψεις του, με τις οποίες δε συμφωνεί, αλλά αυτές δεν μπορεί να ποινικοποιούνται. Ο Πλεύρης είπε ότι «ο εβραϊσμός προσπαθεί να τον φιμώσει», ενώ για το Ολοκαύτωμα υποστήριξε ότι «είναι μια επιχείρηση για να παίρνουν αποζημιώσεις από το γερμανικό κράτος». Μάρτυρας υπερασπίσεως κατέθεσε ο Σπύρος Ζουρνατζής, δικηγόρος και υπουργός του καθεστώτος της 21ης Απριλίου.

Ο Κώστας Πλεύρης αθωώθηκε για το άρθρο του στην εφημερίδα, όπως και οι υπεύθυνοι της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» για τη δημοσίευση αποσπασμάτων του επίμαχου βιβλίου, όμως ο Πλεύρης καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλακίσεως 14 μηνών με τριετή αναστολή για το περιεχόμενο του βιβλίου. Στις 27 Μαρτίου 2009, το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών τον αθώωσε και τον απάλλαξε από τις κατηγορίες που του αποδίδονταν. Η απόφαση λήφθηκε κατά πλειοψηφία -μειοψήφησε ένας δικαστής- και οι Εφέτες αποφάνθηκαν ότι ο συγγραφέας με τις απόψεις του δεν προσέβαλε τον εβραϊκό λαό . Τελικά, τον Απρίλιο του 2010, ο Άρειος Πάγος, κατά πλειοψηφία, απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και επικύρωσε την απόφαση θεωρώντας πως ο Πλεύρης «..δεν καταφέρεται συλλήβδην κατά των Εβραίων αλλά κατά των εβραιοσιωνιστών...».

Εργογραφία

Ο Πλεύρης παρουσίαζε στον τηλεοπτικό σταθμό «Τηλεάστυ» την εκπομπή «Ιστορικές Μνήμες» και στον τηλεοπτικό σταθμό «Extra» την εκπομπή «Εδώ Ελλάς» καθώς και σειρά εκπομπών τηλεοπτικών πωλήσεων βιβλίων. Έχει συγγράψει περισσότερα από εκατό βιβλία ιδεολογικού, πολιτικού, φιλοσοφικού, κοινωνιολογικού και ιστορικού περιεχομένου, ενώ έχει δημοσιεύσει ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά και πραγματοποιήσει εκατοντάδες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις και ομιλίες καθώς και συμμετοχές σε επιστημονικά και ιστορικά συνέδρια. Έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις και δημοσίευσε άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.

Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί στην αγγλική, την ιταλική και την αραβική γλώσσα. Μεταξύ τους περιλαμβάνονται τα,

Κοινωνικά

• «Δικαιοσύνη: Τα Εμπόδια Στην Απονομή Της», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Σκάκι Φύσις και Ιστορία», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ποια γλώσσα και γιατί», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ο Καπιταλιστής», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Τις διακόπτειν βούλεται», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Εβραίοι-Όλη η αλήθεια», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»
• «Κοινωνιολογία», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Θέματα πολιτικής κοινωνιολογίας», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Λογική», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ο Αγών δια την Αληθείαν», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Οι Κίναιδοι», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ζιγκ Ζαγκ στους Έκφυλους», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Η Σημαία», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ας μιλήσουμε για Εβραίους», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Η Τηλεόρασις», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον».

Ιστορικά

• «Ο Σωκράτης μπροστά στο θάνατο», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον,
• «Οι επτακόσιοι Θεσπίεις στις Θερμοπύλες», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Αρχαία Ελληνικά», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ελληνική Δημιουργία Υπεροχής και Γραικύλοι», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Οι Βάρβαροι», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Έλληνες Φιλόσοφοι», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Το ελληνικόν αλφάβητον», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Γλώσσα και μορφή του Χριστού», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ο διωγμός των αρίστων», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Πας μη Έλλην Βάρβαρος», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Παλαιά Διαθήκη: Κριτική Ιστορικότητος», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ο γέλως στην αρχαία Ελλάδα», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις,
• «Οι Έλληνες, τεύχος Α΄, Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Οι Βιγλάτορες», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ελλήνιον Σάλπισμα», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Hezbollah: Ο Αγών της», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ιωάννης Μεταξάς», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Η Βασιλεία», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Αγιά Σοφιά», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις,
• «Η γεωπολιτική θέσις της Μακεδονίας», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Αξιωματικός και Νεοραγιάδες», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Γεγονότα 1965-1977, τα άγνωστα παρασκήνια», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Το ημερολόγιο του Γκαίμπελς», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ο Λαός Ξεχνά Τι Σημαίνει Αριστερά», Δεκέμβριος 2013, Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Τα είκοσι πρωτόκολλα της προδοσίας», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Ιωάννης Καποδίστριας», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις».

Πολιτικά

• «Πολιτικές μελέτες», το 1973,
• «Σκόπιμα λάθη, Ινδοευρωπαίοι και Φοινικισμός», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Αντιδημοκράτης», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «21 Απριλίου 1967», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Ρατσισμός-από το ψεύδος στην αλήθειαν», Εκδόσεις: «Κόκκινη Μηλιά»,
• «Πολιτική Προπαγάνδα», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Οι εθνοπατέρες», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Η Επανάστασις», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον»,
• «Η πολιτική προπαγάνδα», Εκδόσεις: «Νέα Θέσις»,
• «Αποχαιρέτα Την Ελλάδα που Χάνεται», Εκδόσεις: «Ήλεκτρον».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η σελίδα του Κώστα Πλεύρη στο Facebook
• «Η Ελλάς υπό κατάρρευση» Ομιλία του Κώστα Πλεύρη στην αίθουσα του συλλόγου «Θερμοπύλες
• Η Δίκη του Κώστα Πλεύρη και των υπευθύνων της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος»
• Τζαμαχιρία αλά... ελληνικά Εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», Κυριακή 13 Μαρτίου 2011
• Ο Καντάφι, ο Πλεύρης και το τάνκερ από τη Λιβύη Εφημερίδα «Το Βήμα», 15 Σεπτεμβρίου 2013

Διαβάστε τα λήμματα

21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 Αξιωματικοί (επαναστάτες) 21η Απριλίου 1967 Γεώργιος Παπαδόπουλος - (Primus inter pares) Στυλιανός Παττακός Νικόλαος Μακαρέζος Σκαρμαλιωράκης Αντώνιος Αγγελής Οδυσσέας Ασλανίδης Κωνσταντίνος Γκαντώνας Νικόλαος Ζαγοριαννάκος Δημήτριος Ζωιτάκης Γεώργιος Θεοφιλογιαννάκος Θεόδωρος Καραμπέρης Στέφανος Καρύδας Κωνσταντίνος Κωτσέλης Πέτρος Λαδάς Ιωάννης Λάζαρης Ιωάννης Λέκκας Αντώνιος Μέξης Αντώνιος Μπαλόπουλος Μιχαήλ Ντερτιλής Νικόλαος Παπαδόπουλος Χρ. Κώστας Παππάς Ηλίας Πατίλης Δημήτριος Πετάνης Νικόλαος Ρουφογάλης Μιχαήλ Σπαντιδάκης Γρηγόριος Σταματελόπουλος Δημήτριος Χατζηπέτρος Αλέξανδρος 25η Νοεμβρίου 1973 Ιωαννίδης Δημήτριος Γκιζίκης Φαίδων Αξιωματικοί Γουνελάς Μιχαήλ Μητρέλης Κωνσταντίνος Μήτσου Κωνσταντίνος Μπόλαρης Παρασκευάς Νάτσινας Αλέξανδρος Δολοφονημένοι Μάλλιος Ευάγγελος Μπάμπαλης Πέτρος Πολιτικά πρόσωπα Παπαδοπούλου Δέσποινα Πρωθυπουργοί Κόλλιας Κωνσταντίνος Γεώργιος Παπαδόπουλος Σπυρίδων Μαρκεζίνης Υπουργοί Βοβολίνης Κωνσταντίνος Γεωργαλάς Γεώργιος Δενδρινός Ανδρέας Δημητριάδης Χρύσανθος Δημόπουλος Άρης Κυριακόπουλος Ηλίας Μανωλόπουλος Παύλος Ματθαίου Αλέξανδρος Μίχαλος Χρήστος Ξυδόπουλος Ιωάννης Παναγιωτάκης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Θεοφύλακτος Πάτρας Λουκάς Πιπινέλης Παναγιώτης Σιφναίος Παναγιώτης Σιώρης Νικήτας Τοτόμης Παύλος Τσάκωνας Δημήτριος Τσουκαλάς Άγγελος Χολέβας Ιωάννης Υποστηρικτές Αλφαντάκης Γεώργιος Δήμας Φώτιος Δημόπουλος Δημήτριος Γαϊτανάρος Λυκούργος Κωνσταντόπουλος Σάββας Μανωλάκος Μάνος Πλεύρης Κωνσταντίνος Φαρμάκης Νικόλαος 25η Νοεμβρίου 1973 Ανδρουτσόπουλος Αδαμάντιος Διάφορα πρόσωπα Επίσκοποι Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' (Κοτσώνης) Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ (Τίκας) Μητροπολίτες Μητροπολίτης Αμβρόσιος Καλαβρύτων Μητροπολίτης Λεωνίδας Θεσσαλονίκης Θεολόγοι Κούρκουλας Κωνσταντίνος Τσιριντάνης Αλέξανδρος Πανεπιστημιακοί καθηγητές Κατσαντώνης Αλέξανδρος Μαρινάτος Σπυρίδων Μπουμπουλίδης Φαίδων Σδράκας Ευάγγελος Χρήστου Παναγιώτης

4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936 Πολιτικά πρόσωπα Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς Υπουργοί Κορυζής Αλέξανδρος Αλιβιζάτος Χαράλαμπος Αποστολίδης Ανδρέας Δημητράτος Αριστείδης Δουρέντης Ιωάννης Ζαφειρόπουλος Γεώργιος Κάβδας Περικλής Κριμπάς Ηλίας Κυριακόπουλος Μενέλαος Κυριακός Γεώργιος Μανιαδιάκης Κωνσταντίνος Μπουρμπούλης Κοσμάς Νικολαΐδης Γεώργιος Νικολούδης Θεολόγος Οικονομάκος Πέτρος Οικονόμου Άγγελος Παπαβασιλείου Ιπποκράτης Παπαδήμας Νικόλαος Παπαχελάς Αλέξανδρος Πάσσαρης Μιχαήλ Πλατής Κωνσταντίνος Πολυζωγόπουλος Σταύρος Σπέντζας Νικόλαος Σκυλακάκης Θεόδωρος Ταμπακόπουλος Άγις Τζίφος Αμβρόσιος Υποστηρικτές (1ο) Οργανώσεις Ε.Ο.Ν. [Εθνική Οργάνωση Νέων] Επικεφαλής Κανελλόπουλος Αλέξανδρος Πολιτικά στελέχη Αρβανίτης Ιωάννης Αργυρόπουλος Μιχαήλ Βουγιουκλάκης Ιωάννης Ζαμάνης Ζήσης Καραϊσκάκη Σίτσα Κοτζιάς Κωνσταντίνος Κύρου Αχιλλέας Αξιωματικοί Παξινός Σπυρίδων Πιτσίκας Ιωάννης Σακελλαρίου Αλέξανδρος Λογοτέχνες Αγγελομάτης Χρίστος Γεδεών Σοφία Καμπάνης Άριστος Μπαστιάς Κωνσταντίνος Πρεβελάκης Παντελής Σεφέρης Γεώργιος Φουσάρας Ι. Γεώργιος Καλλιτέχνες Βέμπο Σοφία Υποστηρικτές (2ο) Θεολόγοι Τσιριντάνης Αλέξανδρος Πανεπιστημιακοί Βλησίδης Θρασύβουλος Κιτσίκης Νικόλαος Κούμαρος Νικόλαος Κυριακίδης Στίπλων Λούβαρις Νικόλαος Μαρινάτος Σπυρίδων Τουρνάκης Ιωάννης Φωτεινός Γεώργιος Πολιτικοί Πλεύρης Κωνσταντίνος Τουρκοβασίλης Θεόδωρος

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org