Βασίλειος Βραχνός

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Βασίλειος (Βάσσος) Βραχνός, Έλληνας εθνικιστής και από τους πλέον ακραιφνείς μοναρχικούς, ανώτατος αξιωματικός του Πεζικού, γνωστός από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41, που αποστρατεύθηκε με το βαθμό του Αντιστρατήγου, πολιτικός που εκλέχθηκε βουλευτής και διατέλεσε υφυπουργός στην κυβέρνηση του Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, γεννήθηκε το 1887 στο Ναύπλιο του νομού τότε Αργολίδος και Κορινθίας και πέθανε [1] στις 7 Μαρτίου 1971, από δηλητηρίαση λόγω διαρροής μονοξειδίου του άνθρακος (φωταέριο) στους χώρους του ιδιόκτητου υπόγειου διαμερίσματος του στην Αθήνα.

Ο Βραχνός παντρεύτηκε την Μαρίκα το γένος Λάμπρου και από το γάμο του απέκτησε μια κόρη, την Αγγελική Βραχνού, μετέπειτα σύζυγο του Βασιλείου Παπαδήμα, Αντιστρατήγου ε.α., από την οποία απέκτησε μια εγγονή κι έναν εγγονό, τον σύμβουλο επικοινωνίας-διαφημίσεως και δημοσιογράφο Χριστόδουλο Παπαδήμα.

Βασίλειος Βραχνός (Στρατηγός)
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 1887
Τόπος: Ναύπλιο, Αργολίδα
Πελοπόννησος (Ελλάδα)
Σύζυγος: Μαρίκα Λάμπρου-Βραχνού
Τέκνα: Αγγελική Βραχνού-Παπαδήμα
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Αντιστράτηγος (ΠΖ) ε.α.
Θάνατος: 7 Μαρτίου 1971
Τόπος: Αθήνα, Αττική (Ελλάδα)

Βιογραφία

Πατέρας του Βασίλη, που παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου και της μέσης εκπαιδεύσεως στη γενέτειρα του, ήταν ο Παναγιώτης Βραχνός. Ο Βασίλειος μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο εισήχθη, φοίτησε και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στρατιωτική σταδιοδρομία

Το 1912 ο Βραχνός κατατάχθηκε στο στρατό, προκειμένου να υπηρετήσει τη στρατιωτική τουθητεία και επιλέχθηκε ως έφεδρος αξιωματικός με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους, ενώ μετά την λήξη τους το 1914 επέλεξε να παραμείνει στο στράτευμα ως μόνιμος. Ο Βραχνός συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1919 με το βαθμό του Λοχαγού συμμετείχε στον πόλεμο της Κριμαίας στην Ουκρανία, όπου υπηρέτησε ως Υποδιοικητής στην 3η Πυροβολαρχία του 3ου Τάγματος στο 1ο Σύνταγμα και στη συνέχεια ως Διοικητής στον 9ο Λόχο του 3ου Τάγματος του 34ου Συντάγματος 2ας Μεραρχίας [2]. Πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία και το 1923, όταν με το βαθμό του Ταγματάρχου υπηρετούσε ως Επιτελής στο 2ο Σώμα Στρατού στην Πάτρα και για την συμμετοχή του στο κίνημα των Γαργαλίδη, Λεοναρδόπουλου και Ζήρα, παραπέμφθηκε σε δίκη στο Στρατοδικείο Ελευσίνος. Στο τέλος του Νοεμβρίου 1923 ο Βραχνός καταδικάστηκε στην ποινή της ισοβίου καθείρξεως και καθαίρεση, όμως τον Ιανουάριο του 1924 η ποινή του μετατράπηκε σε τριετή φυλάκιση. Στις 18 Μαρτίου 1927 ο Βραχνός αποκαταστάθηκε και επανήλθε στις τάξεις του στρατεύματος [3].

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Το 1940 ο Βραχνός έγινε Υποστράτηγος και στις 28 Οκτωβρίου 1940 ήταν Διοικητής της Ι Μεραρχίας, του Β' Σώματος Στρατού, της επονομαζόμενης «Σιδηράς Μεραρχίας της Λάρισας», επικεφαλής της οποίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην νίκη του Ελληνικού στρατού στη Μάχη της Πίνδου. Το Β' Σώμα Στρατού, υπό τον αντιστράτηγο Δημήτριο Παπαδόπουλο, που αποτελούνταν από τις I (υποστράτηγος Βασίλειος Βραχνός) και IX (υποστράτηγος Χρήστος Ζυγούρης) Μεραρχίες Πεζικού, τη V Ταξιαρχία Πεζικού και τον ΙΧα Συνοριακό Τομέα. Το ξέσπασμα του Πολέμου, το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940, βρήκε τη Μεραρχία Βραχνού στο χωριό Μορφή της Δυτικής Μακεδονίας. Μετά την έναρξη των επιχειρήσεων, ο Βραχνός έσπευσε σε βοήθεια του Αποσπάσματος Πίνδου του Κωνσταντίνου Δαβάκη και συνέβαλε στην ήττα της Μεραρχίας Αλπινιστών «Τζούλια», την οποία κύκλωσε στην οροσειρά της Πίνδου.

Απόσπασμα Πίνδου

Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου 1940 το Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, επικεφαλής του οποίου είναι ο στρατηγός Ιωάννης Πιτσίκας, διέταξε τον υποστράτηγο Βραχνό να μεταβεί στο Επταχώρι και να αναλάβει τη διεύθυνση των επιχειρήσεων. Στις 30 Οκτωβρίου ο Βραχνός έφτασε στο Επταχώρι, όπου βρέθηκε μπροστά σε στρατιώτες που περιφέρονταν άοπλοι στην πλατεία του χωριού χωρίς κανένα λόγο. Όπως περιγράφει ο ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας, που εκείνο το διάστημα ήταν αξιωματικός σύνδεσμος από το Τ.Σ.Δ.Μ., µε το «Απόσπασμα Πίνδου» του αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη, ο Βραχνός ρώτησε: «Τι είναι αυτοί;». «Φυγάδες», του απαντούν. «Να συλληφθούν αμέσως», διατάζει ο Βραχνός και κατευθύνθηκε στο γραφείο του Δαβάκη για να ενημερωθεί για την υφιστάμενη κατάσταση. Ο Βραχνός έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κωνσταντίνος Δαβάκης και Αθανάσιος Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος για να λειτουργήσει στρατοδικείο και για τον λόγο αυτό στάλθηκε από το Επιτελείο ο Ταγματάρχης Δικαστικού Αγοραστός.

Ο Βραχνός διέταξε στον Δαβάκη: «Να μην γίνει τίποτε» και «... εις τον Δανάκην έδωσεν εντολήν την επομένην πρωίαν 31 Οκτωβρίου να τον ακολουθήση εις αναγνώρισιν επί του υψώματος Προφήτου Ηλία, διά να τον κατατοπίση επί του εδάφους γενικώς και επί των πληροφοριών επί του εχθρού». Ο Βραχνός στην αναφορά του στο Β' Σώµα Στρατού αποκαλύπτει τη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε τις προηγούμενες ημέρες: «....Το Απόσπασμα Πίνδου, ευρεθέν προ υπερτέρων εχθρικών δυνάμεων υπεχώρησεν κατατμηθέν... πλην των εις Επταχώριον εισρεόντων εν πλήρει αταξία και άνευ οργανικού δεσμού των... Η υποχώρησησις του Αποσπάσματος εγγίζει τα όρια της φυγής... παρετήρησα διαρροήν τμημάτων και αξιωματικών, εγγίζουσαν τα όρια του πανικού. Ανάγκη αποσταλή δικαστικός σύμβουλος δι' ενέργειαν ανακρίσεων προς παραδειγματικήν τιμωρίαν».

Το ξημέρωμα της 31ης Οκτωβρίου ο Βραχνός και ο Δαβάκης ανέβηκαν στον Αι Λιά Επταχωρίου σαν απλοί στρατιώτες ανιχνευτές, για να κάνουν αναγνώριση στην περιοχή, καθώς η οπτική επαφή, που έχουν µε τους Ιταλούς, είναι απέναντι στη Φούρκα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας αποφασίζεται να διενεργηθεί επίθεση κατά των Ιταλών από τα τρία ανεξάρτητα Αποσπάσματα. Στον Γράμμο το Απόσπασμα του ταγματάρχη Μισύρη, στη Φούρκα το Απόσπασμα του αντισυνταγματάρχη Δαβάκη, και στην Τσούκα το Απόσπασμα του ταγματάρχη Καραβία, ενώ ο Βραχνός εγκατέστησε σταθμό διοικήσεως στον Αι Λιά Επταχωρίου. Το στρατιωτικό εγχείρημα του Βραχνού, αποτελεί ουσιαστικά και την πρώτη εκδοθείσα διαταγή επιχειρήσεων της Ι Μεραρχίας, αλλά ταυτοχρόνως είναι και η πρώτη διαταγή μονάδας μάχης του Ελληνικού στρατού για επιθετική ενέργεια κατά των Ιταλών εισβολέων. Στις 2 Νοεμβρίου 1940, με διαταγή του Β' Σώματος Στρατού, σε αντικατάσταση του τραυματισθέντος Κωνσταντίνου Δαβάκη, ο αντισυνταγματάρχης Θεμιστοκλής Κετσέας ανέλαβε τη διοίκηση του 51ου Συντάγματος, στο οποίο σύνταγμα ο στρατηγός Βραχνός ενέταξε και στρατιωτικές μονάδες προερχόμενες από το Απόσπασμα Πίνδου, ονομάζοντας πλέον το νέο συγκρότημα Απόσπασμα Κετσέα. Ο Στρατηγός Βραχνός είχε σχηματίσει χείριστη εντύπωση για την πολεμική δράση του αποκαλούμενου αποσπάσματος Δαβάκη για την οποία δημοσιοποίησε σειρά επιστολών που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες των Αθηνών την 7η δεκαετία του 20ου αιώνα [4]. Στις 5 το πρωί της 3ης Νοεμβρίου του 1940 ο στρατηγός Βραχνός, εξαπέλυσε επίθεση στις πλαγιές της Βόρειας Πίνδου, µε τον ίδιο τον στρατηγό να διευθύνει τις επιχειρήσεις από τον σταθμό διοικήσεως στον Αϊ Λιά Επταχωρίου.

Ύψωμα 731

Η Μεραρχία του Βραχνού, τον Μάρτιο του 1941, άντεξε και απέκρουσε νικηφόρα την αιχμή της μεγάλης Εαρινής Επιθέσεως, που διηύθηνε στα βορειοηπειρωτικά βουνά ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι. Κύριος στόχος της, η διάσπαση ενός μέρος του μετώπου, έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Την επιχείρηση είχε αναλάβει το 8ο Ιταλικό Σώμα Στρατού, που διέθεσε γι' αυτό το σκοπό τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, ενώ υπήρχαν ακόμα δύο Ιταλικές Μεραρχίες σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η 1η Ελληνική Μεραρχία Λαρίσης, που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή του πολέμου και είχε ως αποστολή να κρατήσει το μέτωπο αρραγές. Το ύψωμα 731 υπερασπίστηκαν γενναίοι κι αποφασισμένοι Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας, οι περισσότεροι προερχόμενοι από τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Οι Ιταλοί επιτέθηκαν στο ύψωμα 731 με σφοδρότητα. Οι ιστορικές μαρτυρίες καταγράφουν πως οι λυσσαλέοι βομβαρδισμοί τους (από εδάφους και από αέρος) άλλαξαν τη μορφή του υψώματος. Ακολούθησαν μάχες σώμα με σώμα. Το ύψωμα βάφτηκε με αίμα. Στις 26 Μαρτίου ο απολογισμός ήταν τραγικός για τον Ιταλικό Στρατό που κατατροπώθηκε καθώς δώδεκα ξεκούραστες και εφοδιασμένες Ιταλικές Μεραρχίες ηττήθηκαν από έξι καταπονημένες Ελληνικές χωρίς να κερδίσουν ούτε σπιθαμή εδάφους και ο Μουσολίνι ντροπιασμένος υποχώρησε εγκαταλείποντας το όνειρο να παρελάσει θριαμβευτής στην Αθήνα. Ο Υποστράτηγος Βάσσος Βραχνός ως Διοικητής της 1ης Μεραρχίας είχε την ευθύνη για το ύψωμα 731. Που δεν έπεσε κι έγινε ορόσημο για να είναι έκτοτε σκαλισμένο στα μάρμαρα του Αγνώστου Στρατιώτη.

Κατοχική δράση

Το όνομα του στρατηγού Βραχνού περιλαμβάνονταν μεταξύ εκείνων που επρόκειτο να υπουργοποιηθούν στην κυβέρνηση του στρατηγού Γεωργίου Τσολάκογλου το απόγευμα της 29ης Απριλίου 1941. Ο Βραχνός επρόκειτο να καταλάβει τη θέση του Υπουργού Παιδείας, πρόταση που τελικά δεν υλοποιήθηκε, άγνωστο για ποιο λόγο [5]. Στη διάρκεια της Κατοχής ο Βραχνός ήταν ένας από τους ιδρυτές της «Στρατιωτικής Οργανώσεως Γρίβα», η οποία από τον Μάρτιο του 1943 έγινε γνωστή «Οργάνωση «Χ»», ή απλώς «Χ» [6], ενώ αργότερα μαζί με τον Στρατηγό Γεώργιο Λάβδα προχώρησαν στη συγκρότηση της οργάνωσης των «Ευόρκων Στελεχών» και ίδρυσαν την αντιστασιακή οργάνωση «Άγνωστος Μεραρχία». Ο Βραχνός συνελήφθη για τη δράση του τον Σεπτέμβριο του 1941 από τις ιταλικές αρχές κατοχής, και αφέθηκε ελεύθερος λίγο αργότερα. Συνελήφθη εκ νέου τον Δεκέμβριο του 1942 και εκτοπίστηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αρχικά στην Ιταλία και στη συνέχεια, από το 1943, στη Γερμανία απ' όπου απελευθερώθηκε το 1945. Ο στρατηγός Βραχνός, κατηγορήθηκε από την Αριστερά, μετά το τέλος του πολέμου, για συμμετοχή στα Τάγματα Ασφαλείας και στην Οργάνωση «Χ». Τον Φεβρουάριο του 1947 ανακλήθηκε από την αποστρατεία όταν του ανατέθηκε η αρχηγία της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής και τον Δεκέμβριο του 1947 προήχθη στο βαθμό του Αντιστρατήγου, ενώ τέθηκε σε αποστρατεία στις 27 Μαρτίου 1948 από την κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου προκειμένου να πολιτευθεί.

Πολιτική δράση [7]

Ο Βραχνός έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του 1950 στην περιφέρεια Αργολιδοκορινθίας με τον συνασπισμό της Πολιτικής Ανεξάρτητης Παρατάξεως χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής Αργολιδοκορινθίας, για πρώτη φορά, στις εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου του 1951 και επανεξελέγη βουλευτής Ναυπλίας στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου του 1952, και τις δύο φορές με το κόμμα «Ελληνικός Συναγερμός» του Αλέξανδρου Παπάγου. Από τις 16 Απριλίου ως τις 15 Δεκεμβρίου 1954, ο Βραχνός διατέλεσε υφυπουργός Εσωτερικών [8] με αποκλειστική αρμοδιότητα θέματα Δημοσίας Τάξεως και Ασφαλείας [9], στην κυβέρνηση Παπάγου.

Kατά την περίοδο της θητείας του ως υφυπουργού, έλαβε γνώση των προετοιμασιών που γίνονταν στην Αθήνα για την έναρξη ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα στην Κύπρο. Οι προετοιμασίες αυτές περιλάμβαναν συγκέντρωση οπλισμού και αποστολή του στην Κύπρο από τον Γεώργιο Γρίβα. Ο Βραχνός θεώρησε ότι όφειλε να παρακολουθεί τις κινήσεις του Γρίβα, τον οποίο κάλεσε στο υπουργείο Εσωτερικών, επέστησε την προσοχή του, και απείλησε να τον συλλάβει. Μετά την απειλή που διατυπώθηκε σε βάρος του, ο Γρίβας ζήτησε τη μεσολάβηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ' προς την κυβέρνηση Παπάγου. Πράγματι, ο Μακάριος έκανε παραστάσεις στον πρωθυπουργό, και διαπίστωσε ότι ο Βραχνός είχε ενεργήσει με κυβερνητική εντολή, καθώς η τότε κυβέρνηση διατηρούσε επιφυλάξεις σχετικά με την έναρξη ένοπλου αγώνα στην Κύπρο, που θα στρεφόταν κατά των Άγγλων. Με ενέργειες του Μακαρίου, η Ελληνική κυβέρνηση απέσυρε τα μέτρα κατά του Γρίβα, ο οποίος συνέχισε τις προετοιμασίες για τον αγώνα της ΕΟΚΑ που άρχισε τον επόμενο χρόνο.

Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1954 ο Βραχνός εφοδίασε τους δημοσιογράφους με πλήρη στοιχεία για την εξάρθρωση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ. Χρησιμοποιώντας ειδικά σχεδιαγράμματα παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου [10] λεπτομέρειες σχετικά με την εξάρθρωση από τα Σώματα Ασφαλείας του παράνομου κατασκοπευτικού μηχανισμού των κομμουνιστών και τη σύλληψη στελεχών του κόμματος ανάμεσα τους και ο Χαρίλαος Φλωράκης [11]. Στη διάρκεια της θητείας του αποφασίστηκε ότι η ανάδειξη κάποιων νησιών ως τουριστικών θερέτρων επέφερε σχεδόν αυτόματα τον υπηρεσιακό αποχαρακτηρισμό τους από τόπους εξορίας, όπως η Σαντορίνη συγκεκριμένα στις 11 Ιουλίου 1954 [12] ενώ σε εγκύκλιο που υπογράφει ο Βραχνός αναφέρεται: «Λαβόντες υπ’ όψιν ότι αι Νήσοι Λήμνος και Μήλος παρουσιάζουσι μεγάλην τουριστικήν κίνησιν, αποφασίζομεν: απαγορεύομεν του λοιπού τον καθορισμόν των Νήσων Λήμνου και Μήλου ως τόπων εκτοπίσεως», [13].

Μετά τον θάνατο του Στρατάρχου Παπάγου, ο Βραχνός προσχώρησε και πολιτεύθηκε, το 1963, ανεπιτυχώς στην περιφέρεια Αργολίδος με το κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως και στις εκλογές του 1964 με το Κόμμα των Προοδευτικών του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη δίχως να εκλεγεί.

Το τέλος του

Ο Βραχνός πέθανε στη διάρκεια του ύπνου του, τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες του Σαββάτου 6 πρός την Κυριακή 7 Μαρτίου 1971, από δηλητηρίαση που προήλθε από διαρροή φωταερίου, όταν έσπασε ο σωλήνας του δικτύου έξω από το υπόγειο διαμέρισμα τους, στην οδό Σερίφου 41 & Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα, λόγω του βάρους κάποιου διερχόμενου μεγάλου οχήματος που προκάλεσε καθίζηση στο οδόστρωμα. Το αέριο διάφυγε από τους αγωγούς που διέρχονταν από τα θεμέλια της πολυκατοικίας όπου διέμενε το ζεύγος. Ο Βραχνός βρέθηκε νεκρός από την κόρη του, μαζί με τη σύζυγό του, Μαρίκα Λάμπρου, και το καναρίνι τους στις 11:00 το πρωί της Κυριακής 7ης Μαρτίου του 1971.

Τιμητικές διακρίσεις

Ο Βραχνός τιμήθηκε μεταξύ άλλων με τους Μεγαλόσταυρους της Γιουγκοσλαβίας και της Αιθιοπίας. Έγραψε απομνημονεύματα, τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν λόγω του θανάτου του. Τον Οκτώβριο του 2014 κυκλοφόρησε το 368 σελίδων έργο:

  • «Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940-41 και η δράση της Σιδηράς Μεραρχίας Λαρίσης» από τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Βραχνού. Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ερωδιός» στη Θεσσαλονίκη, με την εκδοτική επιμέλεια του Κωνσταντίνου Γκιουλέκα.

Πρόκειται για μια «αφήγηση» πολεμικών γεγονότων, πλαισιωμένη από στρατιωτικά έγγραφα, διαταγές, φωτογραφίες, σχεδιαγράμματα μαχών, βιβλιογραφία και αποδεικτικά των τιμών που έλαβε ο Στρατηγός. Επιμελητής του βιβλίου είναι ο Βασίλειος Παπαδήμας, Αντιστράτηγος ε.α., γαμπρός του Στρατηγού, σύζυγος της μοναχοκόρης του, Αγγελικής Βραχνού.

Μνήμη Βραχνού

Ο στρατηγός Βραχνός ένας υπέροχος πατριώτης και σπουδαίος δημόσιος άνδρας, η ηγετική και στρατηγική ευφυία του οποίου διδάσκεται σε πολλές στρατιωτικές σχολές ανά τον κόσμο συγκαταλέγεται επάξια στους τελευταίους μεγάλους Έλληνες ήρωες και στο πάνθεο των ηρώων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το στρατιωτικό πνεύμα, οι ηγετικές ικανότητες, η διορατικότητα, το θάρρος και η γενναιότητα του ενέπνευσαν τους άνδρες της Μεραρχίας του και τους οδήγησαν σε νικηφόρες μάχες. Έμεινε γνωστός στην Ιστορία ως ο «Νικητής της Πίνδου», αλλά κυρίως ως ο ηγέτης του Ελληνικού πολεμικού θριάμβου απέναντι στη σφοδρή Εαρινή Ιταλική αντεπίθεση που άλλαξε τον ρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και της παγκοσμίου ιστορίας. Aν δεν υπήρχε ο Βραχνός το έπος της Πίνδου το 1940 πιθανό να είχε γραφεί με διαφορετικό τρόπο καθώς αυτός επίλεξε αντί να οργανώσει δεύτερη γραμμή αμύνης στην Ιταλική Μεραρχία «Τζούλια» να διατάξει επίθεση στις γραμμές ανεφοδιασμού ώστε να μείνουν οι Ιταλοί αλπινιστές από τρόφιμα και πυρομαχικά προκειμένου να αναγκαστούν να παραδοθούν, όπως και έγινε. Η προτομή [14] του στρατηγού Βραχνού βρίσκεται τοποθετημένη έξω ακριβώς από το κτίριο της πρώην Σχολής Ευελπίδων (σήμερα Πολεμικό Μουσείο) στο Ναύπλιο. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή, έργο του γλύπτη Ζάχου Μπεκιάρη. Ο Βραχνός αναπαρίσταται με στρατιωτικό, αυστηρό βλέμμα. Φοράει στρατιωτική στολή και γυαλιά μυωπίας. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια: «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΒΑΣ. ΒΡΑΧΝΟΣ, ΗΡΩΑΣ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-41».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Πως δηλητηριάσθηκαν ο στρατηγός και η σύζυγος του Εφημερίδα «Μακεδονία», 9 Μαρτίου 1971, σελίδα 7η.]
  2. [Εκστρατεία εις Ουκρανίαν. Ιστορικά στοιχεία-Γενικές πληροφορίες hellasarmy.gr]
  3. [Εφημερίδα «Εμπρός», 19 Μαρτίου 1927, σελίδα 1η.]
  4. [Ήρωες… του πολέμου 1940-41 και Κ. Δαβάκης timesnews.gr]
  5. [Σύμφωνα με τον Δημοσθένη Κούκουνα, ιστορικό συγγραφέα και ειδικό ερευνητή της κατοχικής περιόδου στην Ελλάδα, την αρχική σύνθεση της κυβερνήσεως Τσολάκογλου η οποία είχε υποβληθεί στον Μπέντσλερ στη Θεσσαλονίκη, περιλαμβάνονταν οι στρατηγοί Παναγιώτης Δεμέστιχας, Γεώργιος Μπάκος, Μάρκου, Μουτούσης, Βασίλειος Βραχνός και Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, ως υπουργοί Εσωτερικών, Εθνικής Αμύνης, Ασφαλείας, Παιδείας και Επισιτισμού αντίστοιχα, οι συνταγματάρχες Σωκράτης Δημάρατος και Μπουλαλάς (Αγορανομίας και Γεωργίας αντίστοιχα) και ο στρατηγός Νικόλαος Ραγκαβής, ως υπουργός γενικός διοικητής Μακεδονίας.]
  6. [Στα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης περιλαμβάνονταν οι: στρατηγός Γεώργιος Λάβδας, στρατηγός Βασίλειος Βραχνός, συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, συνταγματάρχης Θεμιστοκλής Κετσέας, συνταγματάρχης Αγησίλαος Σινιώρης και συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας.]
  7. [Βραχνός Βασίλειος greek-parliament]
  8. [Κυβέρνησις ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης]
  9. [Βάσσος Βραχνός, Υφυπουργός Εσωτερικών (Δημοσίας Ασφαλείας). Περιοδική έκδοση «Αστυνομικά Χρονικά», έτος Β' 1η Μαΐου 195, τεύχος 23ο, σελίδες 196η-1097η.]
  10. [Εξάρθρωση Παράνομου Μηχανισμού ΚΚΕ Video, Youtube.com]
  11. [Στην ηγεσία του ΚΚΕ. Η παρανομία και οι δίκες istorika-ntokoumenta.blogspot.com]
  12. [Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ένθετο περιοδικό «Έψιλον» της 11ης Ιουλίου 1993.]
  13. [Βασίλειος Βραχνός, Διαταγή με αριθμό πρωτοκόλλου 29/282/2ιθ΄ της 4ης Δεκεμβρίου 1954.]
  14. [Φωτογραφίες από την προτομή του Βασίλειου Βραχνού στο Ναύπλιο.]