Φαίδων Μπουμπουλίδης

Ο Συμεών-Φαίδωνας Μπουμπουλίδης , Έλληνας εθνικιστής, επιφανής φιλόλογος και καθηγητής Φιλολογικών Μαθημάτων στο Κολέγιο Αθηνών, Υφηγητής, και Τακτικός Καθηγητής της Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος διατέλεσε -επί τριετία- Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ικανός ερευνητής και καταγραφέας Βιβλιογραφικών δελταρίων, δόκιμος μεταφραστής, ακαταπόνητος συγγραφέας και επιμελητής εκδόσεων, ένθερμος υποστηρικτής της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου και του Γεωργίου Παπαδόπουλου, γεννήθηκε το 1923 στην πόλη του Βόλου στο νομό Μαγνησίας στη Θεσσαλία και πέθανε το 2007 στην οικία του στην οδό Τρίτωνος 73 στο Παλαιό Φάληρο Αττικής.

Συμεών-Φαίδων Μπουμπουλίδης
Γέννηση: 1923
Τόπος: Βόλος, Μαγνησία (Ελλάδα)
Σύζυγος: Γλυκερία Πρωτοπαπά
Τέκνα:
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Φιλόλογος, Πανεπιστημιακός καθηγητής
Θάνατος: 2007
Τόπος: Παλαιό Φάληρο, Αττική (Ελλάδα)

Ήταν παντρεμένος με την φιλόλογο Πανεπιστημιακή καθηγήτρια Γλυκερία Πρωτοπαπά-Μπουμπουλίδου, που τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν κατάκοιτη ενώ έπασχε και από άνοια, η οποία απεβίωσε το 2011 στην Αθήνα.

Βιογραφία

Πατέρας του Συμεών-Φαίδωνα ήταν ο Κωνσταντίνος Μπουμπουλίδης. Μικρότερες αδελφές του Φαίδωνα ήταν η Λέλα Λεβίδη, σύζυγος του διαπρεπούς μουσουργού Δημητρίου Λεβίδη και η μετέπειτα παγκοσμίου φήμης πιανίστα και μουσικοπαιδαγωγός Ρίτα Thompson-Μπουμπουλίδου . Η οικογένεια Μπουμπουλίδη μετακόμισε και εγκαταστάθηκε στο Παλαιό Φάληρο στην Αθήνα όπου ο Φαίδωνας αποφοίτησε από το Γυμνάσιο.

Σπουδές & Στρατιωτική θητεία

Μετά από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις ο Μπουμπουλίδης εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε σε δύσκολη εποχή λόγω του συμμοριοπολέμου και στη συνέχεια κλήθηκε να υπηρετήσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το τέλος του συμμοριοπολέμου σήμανε την ενδελεχή μελέτη της μεταβυζαντινής αλλά και της νεοελληνικής φιλολογίας και γλώσσης ενώ ασχολήθηκε με την μελέτη της νεωτέρας ελληνικής ιστορίας και παλαιογραφίας.

Επαγγελματική σταδιοδρομία

Ο Μπουμπουλίδης, από το 1950 μέχρι το 1953, επιμελήθηκε με την ιδιότητα του αρχισυντάκτη την έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού «Ελληνική Δημιουργία», όπου είχε διευθυντή τον σημαντικό εθνικιστή λογοτέχνη και Ακαδημαϊκό Σπυρίδωνα Μελά. Στο περιοδικό δημοσίευσε μελέτες, άρθρα και αναλυτικές βιβλιοκρισίες εκδόσεων για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Ήδη από το σχολικό έτος 1953-54 εργάζονταν ως καθηγητής Φιλολογικών Μαθημάτων στο Κολέγιο Αθηνών. Το 1956 πέτυχε σε σχετικό διαγωνισμό και διορίστηκε στο «Μεσαιωνικόν Αρχείον» της Ακαδημίας Αθηνών, όπου και υπηρέτησε μέχρι το 1959, οπότε υπέβαλε την παραίτηση του όμως συνέχισε να εργάζεται ως καθηγητής, μέχρι το 1969, στο Κολλέγιο Αθηνών. Νωρίτερα, εκλέχθηκε και διατέλεσε επί σειράν ετών Υφηγητής της Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το καλοκαίρι του 1963 μετέβη, ως μέλος σε ειδική αποστολή έρευνας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου κατέγραψε τα βιβλία του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου και μελέτησε χειρόγραφους κώδικες Δημοσίων Ιδρυμάτων και Ιδιωτικών συλλογών, στην πλειοψηφία τους παντελώς άγνωστους στην επιστημονική κοινότητα. Αποτέλεσμα των ερευνών του υπήρξε η σύνταξη και δημοσίευση Καταλόγων Κωδίκων, η έκδοση ανέκδοτων νεοελληνικών κειμένων και η μελέτη αγνώστων παραλλαγών δημωδών μεσαιωνικών έργων εμώ με δική του φροντίδα μεταφέρθηκαν στην Αθήνα τα χειρόγραφα του Μετοχίου του Σινά στην Κωνσταντινούπολη. Ήδη από τον Νοέμβριο του 1959 προτάθηκε για τη θέση του Υφηγητή στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η επ' υφηγεσία διατριβή του, που είχε επιβλέποντα καθηγητή και εισηγητή τον Γεώργιο Ζώρα, υποβλήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1959 με θέμα της: «Νέαι έρευναι περί τους Ζακυνθίους ποιητάς και πεζογράφους (άγνωσται πηγαί και ανέκδοτα κείμενα)». Από το ίδιο έτος υπήρξε Γραμματέας Συντάξεως του περιοδικού «Παρνασσός» θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1966. Το διάστημα από το 1961 μέχρι το 1978 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης της εκδοτικής επιτροπής του περιοδικού «Μικρασιατικά Χρονικά».

21η Απριλίου 1967

Το 1968, διαρκούσης της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου του 1967 υπό τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο, ο Μπουμπουλίδης διορίστηκε και μετείχε στην επιτροπή αγοράς βιβλίων και απονομής των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το επόμενο έτος, το 1969, συμμετείχε στην ίδια επιτροπή του Υπουργείου μαζί με τους, Τακτικούς καθηγητές της Φιλοσοφικής Σχολής, Γεώργιο Κουρμούλη και Στυλιανό Κορρέ.

Στις 17 Μαρτίου 1969, στην συνεδρία της Φιλοσοφικής Σχολής, ο Συμεών-Φαίδων Μπουμπουλίδης, έως τότε Υφηγητής, εξελέγη Τακτικός Καθηγητής στην έδρα της Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας και διορίστηκε στις 26 Ιουνίου του ίδιου έτους , με την υπογραφή σχετικού Βασιλικού Διατάγματος. Στις 31 Αυγούστου του ίδιου έτους ήταν ο βασικός ομιλητής στην τελετή για την επέτειο της καταστολής του Συμμοριοπολέμου και του εορτασμού της Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων με θέμα: «Η πολεμική αρετή των Ελλήνων». Ο Μπουμπουλίδης πραγματοποίησε την εναρκτήρια παράδοση μαθημάτων ως καθηγητής στις 6 Νοεμβρίου του 1969, με θέμα: «Η Μεσαιωνικὴ και Νεωτέρα Ελληνική Λογοτεχνία-Όρια, περίοδοι και πνευματικαί τάσεις αυτών».

Τα επόμενα χρόνια δίδαξε Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στους σπουδαστές της Εθνικής Ακαδημίας Σωματικής Αγωγής αλλά και στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαιδεύσεως. Με την ιδιότητα του Τακτικού Καθηγητή διατέλεσε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, από την 1η Νοεμβρίου του 1970 έως την 31η Αυγούστου του 1973, δηλαδή επί τρία Ακαδημαϊκά έτη. Δίδαξε, επίσης, Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου καθώς και στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως. Το 1972 ορίστηκε Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του 13ου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Μετείχε κατ' επανάληψη ως εξεταστής Εκθέσεων ιδεών ή των Νέων Ελληνικών στις εξετάσεις του Ι.Κ.Υ. και του Υπουργείου των Εξωτερικών, Διετέλεσε δε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Εισιτηρίων Εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας, από το 1971 μέχρι το 1973 ή μέλος Εξεταστικών Επιτροπών Εισιτηρίων Εξετάσεων, αρχικά από το 1967 έως το 1970 αλλά και το καλοκαίρι του 1974, των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

Μεταπολίτευση

Το 1974, μετά την πτώση του καθεστώτος του Δημητρίου Ιωαννίδη και την αποκαλούμενη μεταπολίτευση, ο Μπουμπουλίδης παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Το Ειδικό Πειθαρχικό Συμβούλιο, το οποίο ανέλαβε την εφαρμογή της Συντακτικής Πράξεως της 3ης Σεπτεμβρίου του 1974 «περί αποκαταστάσεως της νομιμότητος εις τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα» , απαρτίστηκε από τέσσερις συμβούλους της Επικρατείας και τέσσερις τακτικούς καθηγητές ΑΕΙ. Πρόεδρoς του ορίστηκε ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Γ. Μαραγκόπουλος. Σύμφωνα με τη διαδικασία, που είναι αμφίβολο και σε κάποιες περιπτώσεις απολύτως βέβαιο ότι δεν τηρήθηκε, για κάθε υπό εξέταση περίπτωση το Ειδικό Πειθαρχικό όριζε εισηγητή ένα μέλος του, προκειμένου να εξακριβωθεί κατ' αρχάς η εγκυρότητα της αποδιδόμενης κατηγορίας. Στη συνέχεια, ο εγκαλούμενος λάμβανε γνώση του φακέλου που είχε στο μεταξύ σχηματιστεί και προχωρούσε στην απολογία του. Ακολουθούσε η εξέταση των μαρτύρων που υποδείκνυε ο εγκαλούμενος και η ενημέρωσή του για το περιεχόμενο των καταθέσεών τους.

Άσκηση διώξεως

Αυτή καθ' αυτή η διαδικασία της συγκροτήσεως των πειθαρχικών Συμβουλίων έπασχε νομικά καθώς η κυβέρνηση δεν είχε, στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 δηλαδή προτού προκηρυχθούν εκλογές και συγκροτηθεί βουλή, την εξουσία να προβεί σε ρυθμίσεις αποκαταστάσεως της όποιας νομιμότητας εκδίδοντας πράξεις συντακτικού περιεχομένου. Από την άλλη υπήρξε συχνό φαινόμενο η τοποθέτηση, στα Πειθαρχικά Συμβούλια, προσώπων τα οποία έδειχναν εμπάθεια και στοιχειώδη έλλειψη αντικειμενικότητας έναντι των κατηγορουμένων καθώς ορισμένα από τα μέλη του Συμβουλίου είχαν απομακρυνθεί από την υπηρεσία τους, για λόγους άσχετους με τα πολιτικά τους πιστεύω, καθυστέρησε η προαγωγή τους, τους επιβλήθηκαν πειθαρχικές κυρώσεις ή ελήφθησαν εναντίον τους διοικητικά μέτρα και δεν είχαν οι ίδιοι την ευθιξία να ζητήσουν την εξαίρεση τους. Παράλληλα τα Ειδικά Πειθαρχικά Συμβούλια συγκροτήθηκαν κατά τρόπο αντισυνταγματικό και κατά παράβαση

«... της γενικώς παραδεδεγμένης αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, λόγω του πειθαρχικού κολασμού μόνον των καθηγητών εξ όλων των δημοσίων λειτουργών και λόγω της παραπομπής αυτών ουχί εις τα παγίως συγκεκροτημένα πειθαρχικά όργανα, αλλ' εις όργανον επί τούτο διά περιωρισμένον χρόνον συγκροτηθέν προς εκδίκασιν παραπτωμάτων συγκεκριμένων προσώπων».

Απόλυση

Ο Μπουμπουλίδης απολύθηκε με βάση τη Συντακτική Πράξη της 3ης Σεπτεμβρίου. Η απόφαση της απολύσεως του από την έδρα της μεσαιωνικής και νεότερης Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών επισημοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1975 με την αιτιολογία ότι υπήρξε «...μη συγκεντρώσας την πλειοψηφίαν των επανακρινούντων αρχαιοτέρων αυτού καθηγητών». Ο Μπουμπουλίδης κατηγορήθηκε για άσκηση πιέσεων υπέρ του υποψηφίου και μετέπειτα καθηγητού Σπυρίδωνος Ιακωβίδη, ο οποίος διορίστηκε χωρίς να εκλεγεί αλλά και για την ενεργό συμμετοχή του στην απόλυση διδάσκοντος ο οποίος είχε δημοσιεύσει άρθρο υπέρ του φοιτητικού κινήματος. Ο Μπουμπουλίδης, όπως και άλλοι καθηγητές που απολύθηκαν από τις θέσεις τους υπέβαλαν προσφυγή κατά της απολύσεως τους η οποία συζητήθηκε στις 16 Ιανουαρίου του 1976 ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και απορρίφθηκε με την κατηγορία της πολιτικής συνεργασίας με την Επανάσταση της 21ης Απριλίου 1967. Από το 1979, μέχρι και λίγο καιρό πριν τον θάνατο του, υπήρξε διευθυντής στο επιστημονικό περιοδικό «Επετηρίς Ιδρύματος Νεοελληνικών Σπουδών».

Εργογραφία

Ο Μπουμπουλίδης έγραψε και δημοσίευσε βιβλία για την γλώσσα και τη Φιλοσοφία καθώς και εκατοντάδες μελέτες που βρίσκονται διάσπαρτες σε ειδικά περιοδικά και εφημερίδες μεταξύ των οποίων και ο «Ελεύθερος Κόσμος» του εθνικιστή Σάββα Κωνσταντόπουλου, όπου ο Μπουμπουλίδης υπήρξε τακτικός συνεργάτης. Δημοσίευσε αυτοτελώς, στα σημαντικότερα Επιστημονικά περιοδικά και σε φιλολογικές ή λογοτεχνικές επιθεωρήσεις εκατοντάδες εργασίες, οι όποιες ανάγονται σε θέματα βιβλιογραφικό παλαιογραφικά, ιστορικά και φιλολογικά. Ασχολήθηκε επίσης και με την απόδοση από την Εβραϊκή γλώσσα στα Ελληνικά των Ψαλμών του Δαυίδ και στις 14 Φεβρουαρίου του 1983 πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα: «Έμμετρες Νεοελληνικές μεταφράσεις των Ψαλμών» . Ο Μπουμπουλίδης επιμελήθηκε την τακτοποίηση και κατάταξη των εξαιρετικά σπάνιων βιβλίων της «Βιβλιοθήκης Σπυρίδωνος Λοβέρδου» στην Κηφισιά και περιέγραψε τους αγνώστους χειρόγραφους κώδικες της και τα λυτά Έγγραφα, πολλά από τα οποία δημοσίευσε. Ασχολήθηκε επισταμένως με τα επτανησιακά γράμματα και τους συγγραφείς τους σε διάφορα βιβλία του.

Συγγραφικό έργο

Ο Μπουμπουλίδης έγραψε και δημοσίευσε τα έργα:

• «Νεοελληνικά», Τόμος Α', το 1950, εκδότης: «Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου»,
• «Επτανήσιοι προσολωμικοί ποιηταί», Αθήνα, το 1953, «Σπουδαστήριον Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών»,
• «Ιούλιος Τυπάλδος 1814-1883», Αθήνα, το 1953, εκδόσεις: «Επτανησιακή Βιβλιοθήκη»,
• «Λορέντσος Μαβίλης 1860-1912», Αθήνα, το 1954, εκδόσεις: «Επτανησιακή Βιβλιοθήκη».

Ο Μπουμπουλίδης σημειώνει: «μεταξύ των μαθητών του Πολυλά, ο Μαβίλης είναι από τους κύριους ποιητές που προχώρησε σε χρήση του δεκατρισύλλαβου στίχου» .

• «Μεταβυζαντινή ποίησις [Ροδιακή-Κυπριακή-Κρητική]», Αθήνα, το 1964, εκδόσεις: «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»,
• «Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου», Αθήνα, το 1965,
• «Το πρότυπον του Ζήνωνος», Αθήνα, το 1965, εκδότης: «Ανδρέας Γ. Καλοκαιρινός»,
• «Επτανησιακή λογοτεχνία», Αθήνα, το 1970, εκδόσεις: «Γρηγόρη»,
• «Ανθολογία Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Τόμος Δεύτερος Ποίησις», Αθήνα, το 1973,
• «Το λογοτεχνικό έργο του Διονυσίου Ρώμα», Αθήνα, το 1984, εκδόσεις: «Ίδρυμα Νεοελληνικών Σπουδών»,
• «Η Νεοελληνική Πολιτική Ρητορεία και τα κείμενα του Ελευθέριου Βενιζέλου», Αθήνα, το 1990, εκδότης: «Λέσχη Φιλελευθέρων Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου»,
• «Νεοέλληνες Λογοτέχναι για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, Κείμενα και Αναφορές», Αθήνα, το 1991, εκδότης: «Λέσχη Φιλελευθέρων Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου».

Ο Μπουμπουλίδης αποκαλύπτει πόσο μεγάλος θαυμαστής του Ελευθερίου Βενιζέλου υπήρξε ο Κωστής Παλαμάς, ο οποίος έχει γράψει σειρά ποιημάτων γι’ αυτόν, μια επιλογή των οποίων περιέχεται στο εν λόγω έργο.

• «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η πολιτική κατάστασις της Ελλάδος, Αθήνα, το 2000, εκδότης: «Λέσχη Φιλελευθέρων Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου».

Τιμητικές διακρίσεις

Ο Μπουμπουλίδης τιμήθηκε για το έργο του:

• με το βραβείο Εμμανουήλ Ροΐδου, το 1953, για την καλύτερη ανέκδοτη μελέτη σχετικά με τη ζωή και το έργο του Λορέντζου Μαβίλη με τίτλο: «Του Απόλλωνα όχι η χάρη, η δόξα μόνη σου ’λειπε του θανάτου κ' ένα βόλι σ' έστειλ' ήρωα στο ηλύσιο περιβόλι»,
• «Προσολωμικοί» (Τεύχη Α' & Β'), το οποίο υπέβαλλε στην Ακαδημία Αθηνών, το 1968, με το βραβείο της Επιτροπής Εκατονταετηρίδος Ενώσεως Επτανήσου το οποίο συνόδευε χρηματικό έπαθλο 25.000 δραχμών .
• με το παράσημο του Αποστόλου Παύλου, από την Εκκλησία της Ελλάδος στις 11 Δεκεμβρίου 2003 στη διάρκεια ειδικής τελετής.

Συμμετοχές

Ο Μπουμπουλίδης μετείχε, ως τακτικό η αντεπιστέλλον μέλος, στα κυριότερα Επιστημονικά Σωματεία της Ελλάδος, όπως: «Επιστημονική Εταιρεία», «Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία», «Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία», «Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών», και άλλα. Κατά διαστήματα διατέλεσε μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων στα: «Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός», «Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών», «Ελληνική Ανθρωπιστική Εταιρεία», «Εταιρεία Στερεοελλαδικών Μελετών», «Οργανισμός Κρατικών θεάτρων Ελλάδος», «Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών» και υπήρξε Πρόεδρος στο «Ίδρυμα Νεοελληνικών Σπουδών» και στην «Αθηναϊκή Λέσχη» αλλά και Αντιπρόεδρος στο «Ίδρυμα Ιστορίας Ελ. Βενιζέλου και της συναφούς περιόδου».

Μνήμη Φαίδωνος Μπουμπουλίδη

Ο καθηγητής Φαίδων Μπουμπουλίδης με το έργο του συντέλεσε σε τεράστιο βαθμό στη βιβλιογραφική διαφώτιση και παρακολούθηση της σύγχρονης Ελληνικής λογοτεχνίας. Το αρχείο του μουσουργού Δημητρίου Λεβίδη, που περιλαμβάνει μουσικά έργα του δωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη, πέρασε στην κατοχή του Μπομπουλίδη μετά τον θάνατο του συνθέτη και της συζύγου Λέλας, η οποία ήταν αδελφή του Μπουμπουλίδη. Το 1974 το αρχείο αυτό, που έχει ψηφιοποιηθεί από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, παραχωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος από τον Μπουμπουλίδη. Ο καθηγητής, που η βιβλιοθήκη του η οποία αποτελείται κυρίως από αρχεία και συλλογές του 19ου και αρχών 20ου αιώνα επίσης πολλά της περιόδου της Τουρκοκρατίας και βυζαντινούς κώδικες βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη , έζησε βασανιστικά τα τελευταία χρόνια της κοινής ζωής τους με τη επίσης καθηγήτρια σύζυγό του Σύμφωνα με όσα γράφει ο λογοτεχνικός μελετητής Γιώργος Χ. Μπαλούρδος:

«...Εκείνο που η μνήμη συγκρατεί από τα δύο τηλεφωνήματά μας στα μέσα της δεκαετίας του 2000, που αναζητούσα να προμηθευτώ Ανθολογίες και Ιστορίες της Ελληνικής Λογοτεχνίας για εργασίες μου, (...) είναι πρώτον, η συγκίνησή του που κάποιος άγνωστός του νεότερος μελετητής της ελληνικής λογοτεχνίας τον αναζήτησε και θέλησε να διαβάσει εργασίες του (...) χάρηκε που είχα αγοράσει και είχα διαβάσει βιβλία του. Και δεύτερον, εξίσου συγκινητικότερο σε ανθρώπινο επίπεδο, είναι ότι όπως φαίνεται, εκείνα τα χρόνια, η επίσης καθηγήτρια σύζυγός του ήταν άρρωστη, κατάκοιτη και εκείνος την φρόντιζε με στοργή και αγάπη. Έπασχε μάλλον από άνοια και δεν τον αναγνώριζε όπως μου είπε. Ο μεγάλης ηλικίας αυτός καθηγητής μιλούσε τόσο ζεστά, τρυφερά, τόσο συγκινητικά, με αγωνία και θλίψη για την κατάκοιτη γυναίκα του....».

Το 2007, λίγο καιρό μετά τον θάνατο του καθηγητή Μπουμπουλίδη, ο μαθητής του ο ιστορικός Δημήτριος Μιχαλόπουλος, ανιψιός του Φάνη Μιχαλόπουλου -νομικού, λόγιου, δοκιμιογράφου, ποιητή, ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου, δημοσίευσε το ακόλουθο επιμνημόσυνο κείμενο:

«Κατά τις αρχές τής δεκαετίας του 1970, όαση αποτελούσαν, μέσα στην ξεραΐλα τής ελληνικής πνευματικής ζωής, ή διδασκαλία και προσωπικότητα του Φαίδωνος Μπουμπουλίδη. Ορθώς είχε επικεντρώσει το μάθημά του στους Επτανήσιους, την πίστη των οποίων στην ομορφιά και σημασία της Δημοτικής μας γλώσσας πλήρως είχε εγκολπωθεί -και επομένως ήτανε σέ θέση αποτελεσματικώς να μεταδώσει. Επιπλέον, επειδή ή ειδοποιός διαφορά του από τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων του στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών ήταν ή εκπληκτική εργατικότητα και κινητικότητα, του, είχε τη δυνατότητα ευεργετικώς να επηρεάζει τους φοιτητές και, βεβαίως, τον εσώτερο κύκλο αυτών πού θεωρούσε μαθητές του.
Μισώ διδάγματα οίς βίος ενάντιος. Σχεδόν όλοι διαβάζαμε τα βιβλία στα όποια εκείνος αναφερόταν κατά τις συναρπαστικές παραδόσεις του- πολλοί πηγαίναμε να δούμε τα θεατρικά έργα πού εκείνος είχε περιβάλει με την επιδοκιμασία του - και δεν ήταν λίγοι όσοι από εμάς, τούς τότε νεαρούς, επιχειρούσαμε, ανεπιτυχώς εννοείται, να προσαρμόσουμε τον τρόπο μας του ζην στους δικούς του ρυθμούς και πνεύμα. Γιατί; Επειδή είχαμε πλήρως κατανοήσει ότι εκεί βρισκόταν ένα από τα κλειδιά του πράγματι εν ζην.
Ειδικώς εμένα με ευεργέτησε. Αυτός -πρώτος και ασφαλώς- με οδήγησε στις σκολιές ατραπούς τής ζωής και δράσης του Ελευθέριου Βενιζέλου, αυτός με δίδαξε ιστορικώς να αξιοποιώ τα λογοτεχνικά κείμενα, αυτός μού έμαθε τί σημαίνει επιμέλεια βιβλίου και αυτός μού εξήγησε γιατί δεν έπρεπε ποτέ να εγκαταλειφθεί ή παραδοσιακή γραφή των Νέων Ελληνικών. Ακόμη, όταν σχεδόν οι πάντες στη χώρα μας κλείνανε τα αυτιά τους στις εκκλήσεις των Βορειοηπειρωτών και την πόρτα τους στην Αυτονομία τής Κορυτσάς και του Αργυρόκαστρου, αυτός, ό παλιός μας Δάσκαλος, όχι μόνο μας έδωσε βήμα για να μιλήσουμε, αλλά μας έδειξε και το πως να ακουστούμε.
Προσωπικότητες σαν τον Φαίδωνα Μπουμπουλίδη ευχερώς δεν αναφαίνονται. Αποτελούν, πράγματι, καρπό διεργασίας που βαστάει δεκαετίες πολλές. Είναι δυνατόν τώρα, στις μέρες μας, να εμφανιστεί επιστήμονας, λόγιος και εν πολλοίς διανοούμενος όπως εκείνος; Αυτό βέβαια μόνο ο Θεός το ξέρει, εγώ όμως, στον βαθμό στον οποίο τα κάτω και ημών, πολύ αμφιβάλλω. Και αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για να δέομαι να του δοθεί γαλήνη αιώνια.»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• [Φαίδων Mπουμπουλίδης-Βιογραφικό σημείωμα ecclesia.gr]
• [Ο πανεπιστημιακός Φαίδων Κ. Μπουμπουλίδης και Γλυκερία Μπουμπουλίδου giorgosbalurdos.blogspot.com]
• [Φαίδων Μπουμπουλίδης (Ετικέτες)]
• [Αρχείο Μπουμπουλίδη Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος]
• [Μπουμπουλίδης, Φαίδων Κ.-Τεκμήρια kenef.phil.uoi.gr]
• [Μπουμπουλίδης, Φαίδων lavyrinthos.net]
• [Ασφαλίτες με τήβεννο (1ο & 2ο) iospress.gr, εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 21η Απριλίου 2002)]
• [Boumpoulidēs, Phaidōn K.]

Διαβάστε τα λήμματα

21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 Αξιωματικοί (επαναστάτες) 21η Απριλίου 1967 Γεώργιος Παπαδόπουλος - (Primus inter pares) Στυλιανός Παττακός Νικόλαος Μακαρέζος Σκαρμαλιωράκης Αντώνιος Αγγελής Οδυσσέας Ασλανίδης Κωνσταντίνος Γκαντώνας Νικόλαος Ζαγοριαννάκος Δημήτριος Ζωιτάκης Γεώργιος Θεοφιλογιαννάκος Θεόδωρος Καραμπέρης Στέφανος Καρύδας Κωνσταντίνος Κωτσέλης Πέτρος Λαδάς Ιωάννης Λάζαρης Ιωάννης Λέκκας Αντώνιος Μέξης Αντώνιος Μπαλόπουλος Μιχαήλ Ντερτιλής Νικόλαος Παπαδόπουλος Χρ. Κώστας Παππάς Ηλίας Πατίλης Δημήτριος Πετάνης Νικόλαος Ρουφογάλης Μιχαήλ Σπαντιδάκης Γρηγόριος Σταματελόπουλος Δημήτριος Χατζηπέτρος Αλέξανδρος 25η Νοεμβρίου 1973 Ιωαννίδης Δημήτριος Γκιζίκης Φαίδων Αξιωματικοί Γουνελάς Μιχαήλ Μητρέλης Κωνσταντίνος Μήτσου Κωνσταντίνος Μπόλαρης Παρασκευάς Νάτσινας Αλέξανδρος Δολοφονημένοι Μάλλιος Ευάγγελος Μπάμπαλης Πέτρος Πολιτικά πρόσωπα Παπαδοπούλου Δέσποινα Πρωθυπουργοί Κόλλιας Κωνσταντίνος Γεώργιος Παπαδόπουλος Σπυρίδων Μαρκεζίνης Υπουργοί Βοβολίνης Κωνσταντίνος Γεωργαλάς Γεώργιος Δενδρινός Ανδρέας Δημητριάδης Χρύσανθος Δημόπουλος Άρης Κυριακόπουλος Ηλίας Μανωλόπουλος Παύλος Ματθαίου Αλέξανδρος Μίχαλος Χρήστος Ξυδόπουλος Ιωάννης Παναγιωτάκης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Θεοφύλακτος Πάτρας Λουκάς Πιπινέλης Παναγιώτης Σιφναίος Παναγιώτης Σιώρης Νικήτας Τοτόμης Παύλος Τσάκωνας Δημήτριος Τσουκαλάς Άγγελος Χολέβας Ιωάννης Υποστηρικτές Αλφαντάκης Γεώργιος Δήμας Φώτιος Δημόπουλος Δημήτριος Γαϊτανάρος Λυκούργος Κωνσταντόπουλος Σάββας Μανωλάκος Μάνος Πλεύρης Κωνσταντίνος Φαρμάκης Νικόλαος 25η Νοεμβρίου 1973 Ανδρουτσόπουλος Αδαμάντιος Διάφορα πρόσωπα Επίσκοποι Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' (Κοτσώνης) Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ (Τίκας) Μητροπολίτες Μητροπολίτης Αμβρόσιος Καλαβρύτων Μητροπολίτης Λεωνίδας Θεσσαλονίκης Θεολόγοι Κούρκουλας Κωνσταντίνος Τσιριντάνης Αλέξανδρος Πανεπιστημιακοί καθηγητές Κατσαντώνης Αλέξανδρος Μαρινάτος Σπυρίδων Μπουμπουλίδης Φαίδων Σδράκας Ευάγγελος Χρήστου Παναγιώτης

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org