Ηλίας Παπακυριακού
Ο Ηλίας Παπακυριακού, Έλληνας εθνικιστής με Κυπριακή καταγωγή, μέλος και αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α.-[Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών] που πήρε μέρος στον Κυπριακό αγώνα κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας για Ένωση με την Ελλάδα, γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1938 στο χωριό Λυθράγκωμη της επαρχίας Αμμοχώστου στην Κύπρο και σκοτώθηκε από τις αγγλικές δυνάμεις κατοχής στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 στη διάρκεια της μάχης του Αχυρώνα Λιοπετρίου.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πατέρα του ήταν ο Γεώργιος και μητέρα του η Μαρία Παπακυριακού. Ο Ηλίας παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού σχολείου στη γενέτειρα του και στη συνέχεια φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Μαθητής ακόμη της Ε΄ Γυμνασίου εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και έδρασε ως μέλος των ομάδων κρούσεως. Πήρε μέρος σε βομβιστικές επιθέσεις. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους προτού τελειώσει το Γυμνάσιο. Τον Μάρτιο του 1957 ανέλαβε την ευθύνη του υποτομέα Άσσιας και των γύρω χωριών. Ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα. Μια από τις ενέργειές του ήταν η αρπαγή γαλλικών αυτομάτων όπλων από άνδρες του γαλλικού αποσπάσματος, που είχαν κάνει επέμβαση στο Σουέζ. Όταν το καλοκαίρι του 1958 οι Τούρκοι εξαπέλυσαν συστηματικές επιθέσεις εναντίων ελληνικών περιουσιών, οργάνωσε πολιτοφυλακή των Ελλήνων στα χωριά της περιοχής του και αντέκοψε τις τουρκικές επιθέσεις.
Στις 13 Ιουλίου 1958 με προσωπική του καθοδήγηση οι αγωνιστές της Άσσιας ανατίναξαν την υδραντλία, τα υποστατικά και τις υδατοδεξαμενές, από τις οποίες υδρεύονταν οι στρατοπεδευμένες αγγλικές δυνάμεις στον αστυνομικό σταθμό της Βατυλής. Στις 31 Ιουλίου 1958 ενέπεσε σε αγγλική περίπολο και πληγώθηκε στο πόδι. Αν και πληγωμένος κατόρθωσε να διαφύγει. Στις 30 Αυγούστου 1958, ο Ηλίας Παπακυριακού και οι συναγωνιστές του Ανδρέας Κάρυος, Φώτης Πίττας και Χρίστος Σαμάρας κατόπιν εντολής μετέβησαν [1] στο Λιοπέτρι για να εκπαιδεύσουν τα τοπικά μέλη της ΕΟΚΑ. Στο χωριό, μετά από προδοσία, καταφθάνει Αγγλικός στρατός. Στην προσπάθειά τους να σπάσουν τον κλοιό και να διαφύγουν με αυτοκίνητο, καθώς βρέθηκαν σε νέο κατ' οίκον περιορισμό, τα μέλη της ΕΟΚΑ ενεπλάκησαν σε ανταλλαγή πυροβολισμών με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να καταφύγουν στον Αχυρώνα του Παναγιώτη Καλλή.
Το τέλος του
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, μετά από πολύωρη μάχη οι πολιορκητές ζητούν από τους τέσσερις αγωνιστές να παραδοθούν κι ύστερα από την αρνητική απάντηση περιλούζουν με βενζίνη και πυρπολούν τον Αχυρώνα. Οι φλόγες κι οι καπνοί πνίγουν τους τέσσερις αγωνιστές κι αυτοί αποφασίζουν ηρωική έξοδο, κατά την οποία πέφτουν μαχόμενοι. Όταν οι καπνοί διαλύθηκαν, οι πυροβολισμοί σταμάτησαν, οι Άγγλοι λόγχισαν τους νεκρούς αντάρτες και πυροβόλησαν τα σώματα τους με περίστροφα. Στην ανάκριση λέχθηκε ότι πρώτος έπεσε νεκρός ο Ανδρέας Κάρυος και σε λίγο ο Χρίστος Σαμάρας. Ακολούθησε ο Φώτης Πίττας και τελευταίος έπεσε ο Ηλίας Παπακυριακού. Στη σύγκρουση, πέραν των μελών της ΕΟΚΑ, σκοτώθηκε ένας Βρετανός στρατιώτης και τραυματίστηκαν άλλοι πέντε Βρετανοί στρατιώτες, οι τρεις σε σοβαρή κατάσταση [2].
Διαβάστε τα λήμματα
| |||||||||||||||
Παραπομπές
- ↑ [Όλοι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν καταζητούμενοι, ο Ανδρέας Κάρυος και ο Φώτης Πίττας είχαν αποδράσει από τα κρατητήρια της Πύλας στις 12 Μαρτίου 1958, ο Ηλίας Παπακυριακού ανήκε στις ομάδες αποστολών του Βαρωσιού και ο Χρίστος Σαμάρας ήταν υπεύθυνος Λιοπετρίου.]
- ↑ Παντάωρος μάχη ομάδος της ΕΟΚΑ και Άγγλων. Εφημερίδα «Μακεδονία», Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 1958, σελίδα 1η.
