Μιχαήλ Καραολής

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μιχαλάκης Σάββα Καραολίδης ή Καραολής, Έλληνας εθνικιστής με Κυπριακή καταγωγή, μέλος και αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α.-Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών που πήρε μέρος στον Κυπριακό αγώνα κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας για Ένωση με την Ελλάδα, γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1933 στο Παλαιχώρι Πιτσιλιάς (Μόρφου) της επαρχίας Λευκωσίας και απαγχονίστηκε από τις Αγγλικές δυνάμεις κατοχής της Κύπρου στις 10 Μαΐου 1956, στις Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας, μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Δημητρίου. Τάφηκε στον περίβολο των Κεντρικών φυλακών, στο χώρο που αποκαλείται Φυλακισμένα μνήματα.

Μιχάλης Καραολής

Βιογραφία

Γονείς του ήταν ο Σάββας και η Παναγιώτα Καραολή, των οποίων ήταν το μικρότερο από τα παιδιά τους κι είχε αδέρφια την Ελένη, τον Ανδρέα, τη Μαρούλλα και τη Νίκη. Ολοκλήρωσε τα μαθήματα της εγκυκλίου εκπαιδεύσεως στο Δημοτικό σχολείο του Παλαιχωρίου και παρακολούθησε τα μαθήματα του Γυμνασίου στην Εμπορική Σχολή Σαμουήλ και στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας, απ' όπου αποφοίτησε με άριστα, γνώριζε από στήθους ολόκληρα χωρία από Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και από την Καινή Διαθήκη, ενώ αρνήθηκε μία υποτροφία που του προσέφεραν για να σπουδάσει Ιατρική, καθώς είχε ενταχθεί στην Ε.Ο.Κ.Α., την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών. Μετά την αποφοίτηση του εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος στην υπηρεσία του Φόρου Εισοδήματος. Ήταν αθλητής στίβου στην ομάδα Α.Π.Ο.Ε.Λ., [Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας] [1], στο αγώνισμα των 800 μέτρων.

Η Δράση στην ΕΟΚΑ

Έγινε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α. πολύ πριν την 1η Απριλίου 1955 και ανήκε ως μέλος στην ομάδα του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη. Ήταν μεταξύ αυτών που διένειμαν την πρώτη διακήρυξη του Γεωργίου Γρίβα-Διγενή για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, εργάστηκε για το τμήμα πληροφοριών της Οργανώσεως, ενώ μετέφερε και έκρυβε οπλισμό και πραγματοποιούσε βομβιστικές επιθέσεις εναντίων Αγγλικών στόχων στη Λευκωσία. Μια από τις πρώτες του δράσεις ήταν η ανατίναξη με ωρολογιακή βόμβα τον Ιούνιο του 1955, της υπηρεσίας στην οποία εργαζόταν. Στη συνέχεια βγήκε στην παρανομία και συμμετείχε σε πολλές επαναστατικές ενέργειες.

Στις 28 Αυγούστου 1955 μέλος μιας τριμελούς ομάδας της Ε.Ο.Κ.Α., μεταξύ τους ο ίδιος και ο Ανδρέας Παναγιώτου, είχε αναλάβει την αποστολή να επιτεθεί και να δολοφονήσει τον Ηρόδοτο Πουλλή, ένα Λοχία του Ειδικού Κλάδου, [«Special Branch»-«Σπέσιαλ Μπραντς»], της Αστυνομικής Δυνάμεως, ενός κρίσιμου κλιμακίου για τη συλλογή πληροφοριών για την ΕΟΚΑ, που ήταν συνεργάτης των Άγγλων και εκτελούσε υπηρεσία σε πολιτική συγκέντρωση στην οδό Λήδρας στη Λευκωσία. Ο σχεδιασμός προέβλεπε να πυροβολήσουν και να διαφύγουν με ποδήλατα, όμως στη διαφυγή τους παρεμποδίστηκαν από ένα πλήθος πολιτών που παρακολουθούσαν τη συγκέντρωση του κόμματος «Α.Κ.Ε.Λ.», [«Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού»], και χρειάστηκε να προτάξουν όπλα για να απεγκλωβιστούν. Ο Ανδρέας Παναγιώτου διέφυγε, όμως ο Καραολής δεν κατάφερε να πάρει το ποδήλατο του, το οποίο εγκατέλειψε στην περιοχή και από το αρχείο του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του και οι Αγγλικές αρχές τον καταζητούσαν. Για ένα διάστημα κρύφθηκε στο σπίτι της οικογένειας Ιωάννου, των γονέων του Νικόλα Ιωάννου, που σκοτώθηκε στις 17 Ιουλίου 1958 στο Πάνμπουρι της Αγγλίας, από τη Σκότλαντ Γιαρντ. Προσπάθησε να διαφύγει ως αντάρτης στα βουνά της Κύπρου και να ενωθεί με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου και η οργάνωσε επιχείρησε να τον φυγαδεύσει με αυτοκίνητο, όμως συνελήφθη σε ενέδρα στο Τζάος, από τις αγγλικές δυνάμεις.

Φυλάκιση & Καταδίκη

Μιχάλης Καραολής

Φυλακίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, όπου δικάστηκε στις 24 Οκτωβρίου 1955 από το Έκτακτο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, με ανώτατο δικα­στή έναν Βρετανό και παρέδρους έναν Ελληνοκύπριο και έναν Τουρ­κοκύπριο, ενώ εκπρόσωπος της κατη­γορούσας αρχής ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς και το δικαστήριο στηρίχτηκε στις καταθέσεις δύο Τουρκοκυπρίων αστυ­νομικών, του Ισμαήλ και του Ντιρέκλογλου. Ο Καραολής καταδικάστηκε σε θάνατο [2], με τη συνδρομή των Τουρκοκύπριων [3], στις 28 Οκτωβρίου 1955, αν και η σφαίρα που σκότωσε τον αστυνομικό δεν προέρχονταν από το όπλο του. Η καταδίκη του σε θάνατο βασίστηκε στις διατάξεις που μόλις είχαν εισαχθεί στο νομοθετικό πλαίσιο της Κατάστασης Ανάγκης και προνοούσαν την επιβολή της θανατικής καταδίκης ακόμη και για όσους οπλοφορούσαν. Η αναγγελία της ποινής του έγινε ανήμερα της Ελληνικής εθνικής επετείου και ενώ ο Χάρντιγκ απαγόρευσε κάθε δημόσια εκδήλωση, ο Γεώργιος Γρίβας κάλεσε τους Κυπρίους να αγνοήσουν την απαγόρευση, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αιματηρές συγκρούσεις.

Έφεση & Αίτηση χάριτος

Στις 14 Νοεμ­βρίου 1955 το ανώτατο δικαστήριο της Κύπρου κατακύρωσε την ποινή του, ενώ ο Καραολής προ­σέφυγε στην Επιτροπή Δικαιοσύνης του Βρετα­νικού Συμβουλίου του Κράτους, ενώ οι δικηγόροι του, μετά τη δική του άρνηση, αιτήθηκαν απονομή χάριτος από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β'. Η έφεση του εξετάστηκε από το Συμβούλιο του Στέμματος τον Απρίλιο του 1955, και απορρίφθηκε, ενώ την ίδια τύχη είχε και η αίτηση προς τον Κυβερνήτη της Κύπρου για την απονομή χάρης. Στο διάστημα της κρατήσεως του έγιναν πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες αποδράσεως, καθώς ο Γεώργιος Γρίβας, ο Διγενής της Ε.Ο.Κ.Α., σε πολλά μηνύματα του τα οποία απηύθυνε σε μέλη και στελέχη της οργανώσεως, έγραφε, «..Κάντε το αδύνατο δυνατό, ελευθερώστε τον Καραολή».

Ο Albert Camus σε δημοσίευμα του με τίτλο «Αποδώστε την Κύπρο στον Καραολή», παίρνοντας αφορμή από την καταδίκη του, γράφει, «...Εδώ και λίγες εβδομάδες η επαναστατημένη Κύπρος έχει αποκτήσει τον ήρωά της στο πρόσωπο του νεαρού Μιχάλη Καραολή, που καταδικάστηκε σε θάνατο με τη μέθοδο απαγχονισμού. Στο ευτυχισμένο αυτό νησί ...{...}... οι άνθρωποι πεθαίνουν ...{...}... με τρόπο φρικιαστικό. Για μια ακόμη φορά, η ταπεινή διεκδίκηση ενός λαού που παρέμεινε για χρόνια βουβή και αναχαιτίστηκε μόλις θέλησε να εκδηλωθεί, ξεσπά τώρα σε εξέγερση...{...}... Η Βρετανική Κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να εξοπλίσει με μια πιθανότητα επιτυχίας τις συζητήσεις που έχουν ήδη αρχίσει, με το να σεβαστεί τη ζωή του νέου καταδίκου...» [4] . Μάταια απέβη και η κίνηση τριάντα Άγγλων βουλευτών του Εργατικού Κόμματος, μεταξύ τους πρώην υπουργοί, οι οποίοι σε τηλεγράφημα τους από τη Βουλή των Κοινοτήτων προς τον Κυβερνήτη της Κύπρου Στρατάρχη Sir Τζων Χάρντιγκ, [Sir John Allan Francis Harding, 1st Baron Harding of Petherton], ο οποίος στις 25 Σεπτεμβρίου 1955 διορίσθηκε από την Βρετανική Κυβέρνηση ως Κυβερνήτης τής Κύπρου, έγραφαν,«..Προτρέπομεν όπως ανασταλεί εκτέλεσις Καραολή και Δημητρίου προς πρόληψη μεγαλυτέρας πικρίας...». Στις 8 Μαΐου 1956, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Κύ­πρου, το οποίο περι­λάμβανε τέσσερις Βρετανούς και έναν Τουρκοκύπριο, τάχθηκε οριστικά υπέρ της εκτελέσεως του.

Το τέλος του

Νίκη & Μαρούλλα Καραολή

Οι Βρετανοί διπλωμάτες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δέχτηκαν απειλές για τη ζωή τους, ενώ ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Σπυρίδων Θεοτόκης, πρωθυπουργός τότε ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, απευθύνθηκε προς τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Φόστερ Ντάλλες, ζητώντας τη μεσολάβηση του στο Βρετανό υπουργό Εξωτερι­κών, Σέλγουιντ Λόιντ, χωρίς ωστό­σο να μεταπεισθεί η βρετανική πλευρά.

Στις 8 Μαΐου, 11.00 η ώρα το πρωί, η μητέρα του Παναγιώτα και οι αδελφές του Ελένη, Μαρούλα και Νίκη, μαζί με το θείο του Δαμιανό Καμένο, πήγαν στις Κεντρικές Φυλακές για την καθημερινή επίσκεψη. Εκεί ο Καραολής, θεωρώντας ότι ήξεραν την απόφαση για την εκτέλεση του, τις ρώτησε, «Πότε σας το είπασιν;» Έκπληκτη τότε η μητέρα του, ρώτησε, «Μα ποιον γιε μου;», κι ο Μιχάλης απάντησε, «Εν σας είπαν ότι αύριον την Τετάρτην την νύχταν εν να μας εκτελέσουν;» Η μητέρα του έπεσε αμέσως λιπόθυμη κι όταν συνήλθε μετά τις πρώτες βοήθειες, ο Μιχάλης τους είπε, «...Η μόνη μου ικανοποίηση που θα μου δώσετε, είναι να είστε περήφανες και να μην κλαίετε στους δρόμους. Σε σας αδελφές μου ειδικά, εύχομαι καλήν τύχη....». Ήταν η τελευταία αφορά που συνάντησε του συγγενείς του, καθώς άλλη επίσκεψη δεν του επιτράπηκε, αν και τις προηγούμενες μέρες δέχονταν δυο επισκέψεις, μια το πρωί και μια το απόγευμα, διάρκειας 15 λεπτών η κάθε μία. Την ίδια εποχή ο αδελφός του Ανδρέας, που πέθανε σε βαθιά γεράματα το 2013, ήταν φυλακισμένος στα Κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς και οι Άγγλοι δεν του επέτρεψαν να επισκεφθεί τον μελλοθάνατο αδελφό του.

Την παραμονή της εκτελέσεως του, κοινώνησε [5] από τον ιερέα Παπαντώνη Ερωτοκρίτου κι έγραψε στον θείο του Δαμιανό Καμένο, μια συγκινητική επιστολή στην οποία αναφέρει,
«...Με απόλυτον ψυχικήν γαλήνην σας απευθύνω τον λόγον του υστάτου αποχαιρετισμού, χωρίς όμως να αποκρύπτω την πικρίαν που μου επροκάλεσεν η στέρησις μιας αποχαιρετιστηρίου επισκέψεως εκ μέρους των πλέον στενών τουλάχιστoν συγγενών. Ελπίζω ότι όλοι θα κρατήσουν την ψυχραιμίαν των και ότι το κουράγιο δε θα λείψει. Αν είναι κάτι που με στεναχωρεί είναι ότι δεν τα κατάφερα να γίνω εκείνο που ήθελα διά τους γέρους γονείς μου και τ' αδέλφια μου. Ας είναι όμως. Ο Θεός ας είναι γι' αυτούς και για όλους σας βοηθός και υπερασπιστής, κραταιός προστάτης και πονετικός πατήρ ...{...}... Ούτε το θάρρος, ούτε οι ελπίδες μας εγκαταλείπουν, η δε ψυχική μου γαλήνη είναι ακμαιοτάτη. Χαίρετε, λοιπόν, και είθε ο Πανάγαθος Θεός να χαρίσει εις όλους σας κάθε ευτυχίαν.
Σε φιλώ και πάλιν θερμά
Μιχαλάκης»

Απαγχονίστηκε [6] τις πρώτες πρωινές ώρες της 10ης Μαΐου 1956, όπως ανακοίνωσε το Ελληνικό ραδιόφωνο, μαζί με τον αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α., Ανδρέα Δημητρίου λέγοντας, «..Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε..». Η μητέρα του λιποθύμησε και η αδελφή του έμεινε σε αφασία μια μέρα, στο άκουσμα της εκτελέσεως του, ενώ οι Αγγλικές δυνάμεις κατοχής απαγόρευσαν στην οικογένειά του να παραλάβει τη σορό του και προχώρησαν στην ταφή του στον περιφραγμένο χώρο εντός των Κεντρικών φυλακών, στο Block 8, στα Φυλακισμένα μνήματα. Επετράπη μόνο σε έναν Ορθόδοξο ιερέα να τελέσει τη νεκρώσιμη ακολουθία, όμως βρισκόταν έξω από την κλειστή είσοδο του μικρού «κοιμητηρίου».

Μνήμη Καραολή

Στην Κύπρο διοργανώθηκαν μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις από τους μαθητές, οι οποίοι ακολουθούσαν οδηγίες της ΕΟΚΑ, ενώ το αποι­κιακό καθεστώς αντέδρα­σε εφαρμόζοντας το μέτρο διακοπής της λειτουργίας των σχολείων ή περιορισμού της κρατικής χρηματοδότησής τους, ενώ η ΕΟΚΑ προχώρησε στην εκτέλεση [7] δυο Άγγλων ομήρων, των Γκόρντον Χιλ και Ρόναλντ Σίλτον, που είχαν απαχθεί και προορίζονταν για την ανταλλαγή του μαζί με τον Ανδρέα Δημητρίου, ενώ σχεδιάστηκε επίθεση στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου η οποία ματαιώθηκε. Στις 9 Μαΐου 1956 στην Αθήνα, την προηγούμενη ημέρα του απαγχονισμού του, πέντε πατριώτες πολίτες, μεταξύ τους ο Φραγκίσκος Νικολάου από τον Πειραιά, ο Ευάγγελος Γεροντής από τον Αγιο Νικόλαο Λασιθίου, ο Ιωάννης Κωνσταντόπουλος από το Ράδο Τρίπολης, καθώς και ο αστυνομικός Κωνσταντίνος Γιαννακούρης από το Ευπάλιο Δωρίδος, έχασαν τη ζωή τους και 193 τραυματίστηκαν [8], σε βίαιες και αιματηρές συγκρούσεις δυνάμεων της Ελληνικής αστυνομίας και Εθνικιστών διαδηλωτών, που ζητούσαν την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σε μια πρωτοφανούς εντάσεως διαδήλωση. Τιμώντας τη μνήμη του, ο Δήμος Αθηναίων μετονόμασε την οδό Λουκιανού, όπου βρίσκεται η Αγγλική Πρεσβεία σε «οδό Μιχαήλ Καραολή & Ανδρέα Δημητρίου», ενώ και ο Δήμος Πειραιά μετονόμασε την οδό Ναυάρχου Μπητ. Στο Δήμο Καισαριανής ένας δρόμος έχει το όνομα του. Παράλληλα, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος, [Γ.Σ.Ε.Ε.], αποφάσισε να παραχωρήσει συντάξεις εφ' όρου ζωής στις μητέρες τους.

Αντικείμενα μνήμης

Στις 12 Μαΐου 2015, καταχωρήθηκε δημοσίευμα στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», ότι δημοπρατήθηκαν αντικείμενα του Harry Allen, ο οποίος ήταν ο δήμιος των απαγχονισθέντων ηρώων της Κύπρου. Ελληνοκύπριοι που κατοικούν στην Αγγλία επικοινώνησαν με τον Οίκο Δημοπρασίας για να τα αγοράσουν, ωστόσο τα αντικείμενα είχαν πωληθεί σε Βρετανό, ο οποίος ύστερα από επικοινωνία μαζί τους, δέχθηκε να τους τα μεταπωλήσει αντί 1.100 στερλινών. Στα αντικείμενα, που αποτελούν τεκμήρια και πειστήρια της αποικιοκρατικής θηριωδίας, περιλαμβάνεται ένας κατάλογος τριών σελίδων με λεπτομερή στοιχεία των εννέα απαγχονισθέντων της ΕΟΚΑ, όπως ημερομηνία γεννήσεως, ημερομηνία απαγχονισμού και πόσα δευτερόλεπτα πέρασαν μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή ο καθένας, ένα ρόπαλο, προσωπικές φωτογραφίες του δημίου, ένα παραδοσιακό νεροκόλοκο με σκαλισμένη την επιγραφή «Εσκαλίσθη εις τας Κεντρικάς Φυλακάς στις 12 Σεπτεμβρίου του 1958», ένα ρολόι «Ωμέγα», δύο επάργυρα ποτήρια, με επιγραφές αφιερώματα προς τον Harry Allen από φίλους του, καθώς και δύο βιβλία για τη ζωή του, το ένα με τίτλο «Ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας» που εξέδωσε το Μουσείο των Φυλακών. Στο άλμπουμ με τις φωτογραφίες και τα στοιχεία των απαγχονισθέντων υπάρχει μια έγχρωμη σελίδα με τον κατάλογο τους, πλαισιωμένη με φωτογραφίες τους και μια γνωστή δήλωση από τον καθένα.

Τα αντικείμενα παραδόθηκαν στον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Γιαννάκη Ομήρου από αντιπροσωπεία αποδήμων Κυπρίων της Μεγάλης Βρετανίας, με επικεφαλής τη Φανούλα Αργυρού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, τα τεκμήρια δόθηκαν στο Μουσείο Αγώνος, «…για να εκτίθενται ως αιώνιο όνειδος της απεχθούς διαγωγής των αποικιοκρατών και για να αποτελούν διαχρονικό, αποκρουστικό δείγμα των μεθόδων της καταπίεσης, της ανελευθερίας και του ολοκληρωτισμού….». Στο διάστημα από τις 10 Αυγούστου 1955 μέχρι τις 23 Ιουλίου 1957 είχαν ανασταλεί όλες οι εκτελέσεις στη Βρετανία.

Στο βιβλίο «Ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας» δημοσιεύεται μια επιστολή του Υπουργείου Αποικιών της 31ης Δεκεμβρίου 1957 με την οποία καλείτο ο Harry Allen να αναλάβει καθήκοντα εκτελεστή στην Κύπρο, όμως ως την ημερομηνία αυτή είχαν εκτελεστεί όλοι οι απαγχονισμοί στην Κύπρο. Η επιστολή του Υπουργού Αποικιών φέρει σκόπιμα προχωρημένη ημερομηνία για να καλυφθεί ο Harry Allen και για να μη μπορούν να εγείρουν κατηγορίες δικηγόροι και συγγενείς των απαγχονισθέντων εναντίον της Αγγλικής Κυβερνήσεως και της Αγγλικής διοικήσεως στην Κύπρο, καθώς στην Βρετανία δεν πραγματοποιούνταν εκτελέσεις. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του βρετανικού μουσείου φυλακών, ο Harry Allen πραγματοποίησε 29 εκτελέσεις, μεταξύ τους δεν περιλαμβάνονται οι 9 ήρωες της ΕΟΚΑ, και βοήθησε σε άλλες 53.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

ΕΟΚΑ-1955 29-02-21-image-34.jpg

ΕΟΚΑ (1η Απριλίου 1955)
  • Η Οργάνωση
  • Ο τόπος
  • Αρχηγός
  • Πολιτική Καθοδήγηση
  • Υποστηρικτές
  • Βιβλιογραφία
Εθνικοί ήρωες
  • Επιφανείς μαχητές
Ορθόδοξοι Ιερωμένοι
  • Αρχιεπίσκοποι
  • Μητροπολίτες
  • Ιερείς


Παραπομπές

  1. [Εθνική Προσφορά Α.Π.Ο.Ε.Λ. (ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022, 10:44')]
  2. [Ο Κύπριος πατριώτης Καραολής κατεδικάσθη από τους Άγγλους εις θάνατο Εφημερίδα «Ελευθερία», 29 Οκτωβρίου 1955, σελίδα 1η.]
  3. [Το Ελληνικό Ραδιόφωνο σε εκπομπή του στις 15 Νοεμβρίου, χαρακτήρισε τους μάρτυρες εναντίον του Καραολή ως «ανθρωπόμορφα τέρατα θανάτου», που λόγω της φιλοχρηματίας τους κατηγόρησαν «αυτόν τον σεμνόν νέον».]
  4. [Χειρόγραφο του Albert Camus, το οποίο σώζεται στο Μουσείο του Αγώνα Δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «L'enfant grec» {«Το ελληνόπουλο»}, στη Γαλλική εφημερίδα «L’ Express» την 6η Δεκεμβρίου 1955]
  5. [Οι δύο μελλοθάνατοι μετέλαβον χθες των Αχράντων Μυστηρίων Εφημερίδα «Ελευθερία», 10 Μαΐου 1956, σελίδα 6η.]
  6. [Η Κύπρος πενθεί δια τους φόνους των δύο ηρώων της Εφημερίδα «Ελευθερία», 11 Μαΐου 1956, σελίδα 1η.]
  7. [Η ΕΟΚΑ απηγχόνισε δύο Άγγλους δεκανείς Εφημερίδα «Ελευθερία», 12 Μαΐου 1956, σελίδα 1η.]
  8. [Έξι νεκροί και 193 τραυματίαι τα θύματα χθές Εφημερίδα «Ελευθερία», 10 Μαΐου 1956, σελίδα 1η.]