Μιχαήλ Κουτσόφτας

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας, Έλληνας με Κυπριακή καταγωγή, μέλος και αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α.-Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών που πήρε μέρος στον Κυπριακό αγώνα κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας για Ένωση με την Ελλάδα, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1934 στο χωριό Παλαιομέτοχο, της επαρχίας Λευκωσίας και απαγχονίστηκε από τις Αγγλικές δυνάμεις κατοχής της Κύπρου στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, στις Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας, μαζί με τους συναγωνιστές του Ανδρέα Παναγίδη και Στέλιο Μαυρομμάτη. Τάφηκε στον περίβολο των Κεντρικών φυλακών, στο χώρο που αποκαλείται Φυλακισμένα μνήματα.

Ήταν παντρεμένος με την Ευγενία Κουτσόφτα, κόρη του Αριστείδη Χαραλάμπους, και δεν είχε αποκτήσει απογόνους.

Μιχαήλ Κουτσόφτας

Βιογραφία

Γονείς του ήταν Ο Κυριάκος και η Ελένη Κουτσόφτα. Ο πατέρας του όταν ο Μιχάλης ήταν μόλις τεσσάρων χρονών. Είχε ακόμα πέντε αδέλφια, τον Κώστα, την Ολυμπιάδα, τον Πέτρο, την Άννα και την Παρασκευή, η οποία παρέμεινε άγαμη και δεν απέκτησε απογόνους. Αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο Παλαιομετόχου, όπου και εργάστηκε ως οικοδόμος, όμως αργότερα εγκαταστάθηκε κοντά στο θείο του στη Λευκωσία και εργαζόταν σε νηματουργείο ως βαφέας.

Η Δράση στην ΕΟΚΑ

Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και η ορκωμοσία του έγινε από τον τομεάρχη Κυριάκο Γωγάκη. Η πρώτη του δράση ήταν η ύψωση της ελληνικής σημαίας στην κορυφή των ευκαλύπτων στο κέντρο του χωριού του, μαζί με το φίλο του Ανδρέα Παναγίδη, την οποία κατέβαζαν οι Άγγλοι. Ένα βράδυ μαζί με τον Ανδρέα Παναγίδη, έκοψαν τα κλαδιά των ευκαλύπτων, για να μη μπορούν οι στρατιώτες να κατεβάσουν τη σημαία. Εγκατέλειψε την εργασία του και επιδόθηκε στην κατασκοπία των Αγγλικών αεροπλάνων στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Στις 16 Μαΐου, έξι μέρες μετά την εκτέλεση του Μιχάλη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου, αφού πέρασε από τον Παπά Λευτέρη και του ζήτησε να σταθεί προστάτης της αδελφής του, αν τυχόν συλληφθεί, μαζί με τους Ανδρέα Παναγίδη και Παρασκευά Χοιροπούλη, στο χώρο του αεροδρομίου Λευκωσίας, στο παρατηρητήριο «Όμηρος».

Στόχος τους ήταν να πάρουν τα όπλα που βρίσκονταν εκεί και να απαγάγουν τον Άγγλο στρατιώτη που τα φρουρούσε, τον οποίο σκόπευαν να ανταλλάξουν με το Χαρίλαο Μιχαήλ ή τον Αντρέα Ζάκο. Μέσα στο παρατηρητήριο, υπήρχαν δύο οπλίτες και μετά από μάχη, τραυματίστηκε ο ένας και σκοτώθηκε ο Σμηνίας Πάτρικ Τζων Χέιλ. Προσπάθησαν να διαφύγουν, όμως πρώτος συνελήφθη ο Ανδρέας Παναγίδης και δέκα λεπτά αργότερα ο Κουτσόφτας, ο οποίος αν και μπορούσε να διαφύγει, προτίμησε να μείνει και να βοηθήσει το φίλο του που δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει στη φυγή τους, ενώ δυόμισι ώρες μετά, συνελήφθη ο Παρασκευάς Χοιροπούλης, με τη βοήθεια ελικοπτέρου.

Δίκη-Καταδίκη & εκτέλεση

Αρχικά οδηγήθηκε στον Άγιο Δομέτιο και στη συνέχεια φυλακίστηκε. Δικάστηκε από τις 13 Ιουνίου και στις 18 Ιουνίου εκδόθηκε η δικαστική απόφαση, με την οποία καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό, όπως και ο Ανδρέας Παναγίδης, ενώ ο Παρασκευάς Χοιροπούλης καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας καθείρξεως, λόγω του ότι ήταν ανήλικος. Στις 23 Ιουλίου ζητήθηκε η έφεση τους που απορρίφθηκε, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των δικηγόρων τους, Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη, Γλαύκου Κληρίδη, Ρένου Λυσιώτη και Τίτου Φάνου. Εκτελέστηκε με απαγχονισμό μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της της 21ης Σεπτεμβρίου 1956, μαζί με τους Στέλιο Μαυρομάτη και Ανδρέα Παναγίδη.

Μνήμη Κουτσόφτα

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ξάδελφος του Στέλιου Μαυρομάτη, που ως καταζητούμενος κρύβονταν στο σπίτι του στο Λάρνακα κι αργότερα απαγχονίστηκε κι αυτός από τους Άγγλους, έγραψε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 και αφιέρωσε στους Κουτσόφτα, Στέλιο Μαυρομάτη και Ανδρέα Παναγίδη, το ποίημα με τίτλο «Το τελευταίο Τρίο απαγχονισμού».

«Γιατί μαυρίζει ο ουρανός κι ας είναι καλοκαίρι
λες κι η αυγή κατάμαυρο χαμπάρι θα μας φέρει.
Και να! Χτυπούνε πένθιμα κάθε χωριού καμπάνες
κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί των κι όλη η γη.
Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε
λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή.
Ποτέ δε θα πεθάνουνε, όσοι πεθάναν σήμερα.
Και της σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα
και θ’ ακουστούν ελεύθερα τραγούδια πέρα ως πέρα
στο ελληνικό νησί».

Τους στίχους έχει μελοποιήσει ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης και είναι το τραγούδι «Ποτέ δεν θα πεθάνουνε» από το δίσκο «Των Αθανάτων», σε ερμηνεία των Γιώργου Νταλάρα, «Διάσταση» και Γιώργου Δημοσθένους.

Αντικείμενα μνήμης

Στις 12 Μαΐου 2015, καταχωρήθηκε δημοσίευμα στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», ότι δημοπρατήθηκαν αντικείμενα του Harry Allen, ο οποίος ήταν ο δήμιος των απαγχονισθέντων ηρώων της Κύπρου. Ελληνοκύπριοι που κατοικούν στην Αγγλία επικοινώνησαν με τον Οίκο Δημοπρασίας για να τα αγοράσουν, ωστόσο τα αντικείμενα είχαν πωληθεί σε Βρετανό, ο οποίος ύστερα από επικοινωνία μαζί τους, δέχθηκε να τους τα μεταπωλήσει αντί 1.100 στερλινών. Στα αντικείμενα, που αποτελούν τεκμήρια και πειστήρια της αποικιοκρατικής θηριωδίας, περιλαμβάνεται ένας κατάλογος τριών σελίδων με λεπτομερή στοιχεία των εννέα απαγχονισθέντων της ΕΟΚΑ, όπως ημερομηνία γεννήσεως, ημερομηνία απαγχονισμού και πόσα δευτερόλεπτα πέρασαν μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή ο καθένας, ένα ρόπαλο, προσωπικές φωτογραφίες του δημίου, ένα παραδοσιακό νεροκόλοκο με σκαλισμένη την επιγραφή «Εσκαλίσθη εις τας Κεντρικάς Φυλακάς στις 12 Σεπτεμβρίου του 1958», ένα ρολόι «Ωμέγα», δύο επάργυρα ποτήρια, με επιγραφές αφιερώματα προς τον Harry Allen από φίλους του, καθώς και δύο βιβλία για τη ζωή του, το ένα με τίτλο «Ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας» που εξέδωσε το Μουσείο των Φυλακών. Στο άλμπουμ με τις φωτογραφίες και τα στοιχεία των απαγχονισθέντων υπάρχει μια έγχρωμη σελίδα με τον κατάλογο τους, πλαισιωμένη με φωτογραφίες τους και μια γνωστή δήλωση από τον καθένα.

Τα αντικείμενα παραδόθηκαν στον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Γιαννάκη Ομήρου από αντιπροσωπεία αποδήμων Κυπρίων της Μεγάλης Βρετανίας, με επικεφαλής τη Φανούλα Αργυρού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, τα τεκμήρια δόθηκαν στο Μουσείο Αγώνος, «…για να εκτίθενται ως αιώνιο όνειδος της απεχθούς διαγωγής των αποικιοκρατών και για να αποτελούν διαχρονικό, αποκρουστικό δείγμα των μεθόδων της καταπίεσης, της ανελευθερίας και του ολοκληρωτισμού….». Στο διάστημα από τις 10 Αυγούστου 1955 μέχρι τις 23 Ιουλίου 1957 είχαν ανασταλεί όλες οι εκτελέσεις στη Βρετανία.

Στο βιβλίο «Ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας» δημοσιεύεται μια επιστολή του Υπουργείου Αποικιών της 31ης Δεκεμβρίου 1957 με την οποία καλείτο ο Harry Allen να αναλάβει καθήκοντα εκτελεστή στην Κύπρο, όμως ως την ημερομηνία αυτή είχαν εκτελεστεί όλοι οι απαγχονισμοί στην Κύπρο. Η επιστολή του Υπουργού Αποικιών φέρει σκόπιμα προχωρημένη ημερομηνία για να καλυφθεί ο Harry Allen και για να μη μπορούν να εγείρουν κατηγορίες δικηγόροι και συγγενείς των απαγχονισθέντων εναντίον της Αγγλικής Κυβερνήσεως και της Αγγλικής διοικήσεως στην Κύπρο, καθώς στην Βρετανία δεν πραγματοποιούνταν εκτελέσεις. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του βρετανικού μουσείου φυλακών, ο Harry Allen πραγματοποίησε 29 εκτελέσεις, μεταξύ τους δεν περιλαμβάνονται οι 9 ήρωες της ΕΟΚΑ, και βοήθησε σε άλλες 53.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

ΕΟΚΑ-1955 29-02-21-image-34.jpg

ΕΟΚΑ (1η Απριλίου 1955)
  • Η Οργάνωση
  • Ο τόπος
  • Αρχηγός
  • Πολιτική Καθοδήγηση
  • Υποστηρικτές
  • Βιβλιογραφία
Εθνικοί ήρωες
  • Επιφανείς μαχητές
Ορθόδοξοι Ιερωμένοι
  • Αρχιεπίσκοποι
  • Μητροπολίτες
  • Ιερείς