Πάτροκλος Κόκκινος
Ο Πάτροκλος Κόκκινος, Έλληνας εθνικιστής με Κυπριακή καταγωγή, μέλος και αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α.-Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών που πήρε μέρος στον Κυπριακό αγώνα κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας για Ένωση με την Ελλάδα, γεννήθηκε το 1937 στην κωμόπολη Λύση Μεσαρκάς της επαρχίας Αμμοχώστου κι έπεσε μαχόμενος στις 10 Φεβρουαρίου 1957 σε θέση κοντά στο χωριό του.
Ήταν άγαμος και δεν άφησε κληρονόμους.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πατέρας του Πάτροκλου ήταν ο Ανδρέας Κόκκινος και μητέρα του η Πηνελόπη Κόκκινου, των οποίων ήταν το πρωτότοκο παιδί τους, ενώ μικρότερα αδέλφια του ήταν η Σωτηρού, ο Κυριάκος, ο Νικόλαος, ο Δημήτριος, ο Ιωσήφ, η Μαρία και η Προκοπία. Ο Πάτροκλος παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού στη γενέτειρα του και μετά την ενηλικίωση του εργάστηκε ως οικοδόμος. Τον Αύγουστο του 1955 μυήθηκε στους σκοπούς της ΕΟΚΑ και κατατάχθηκε στις ομάδες κρούσεως του χωριού του. Στις 10 Αυγούστου του 1956 καταζητήθηκε από τις Αγγλικές αρχές κατοχής και κατέφυγε στο αντάρτικο. Οι Άγγλοι για να τον εντοπίσουν επέβαλαν το μέτρο του κατ' οίκον περιορισμού στους κατοίκους της Λύσης. Ο Κόκκινος μπροστά στον κίνδυνο να συλληφθεί αποφάσισε να επιχειρήσει τη διάσπαση του κλοιού και το κατάφερε με αυτοκίνητο που ανήκε σε Άγγλο στρατιωτικό, το οποίο βρισκόταν για επιδιόρθωση σε μηχανικό μέλος της ΕΟΚΑ. Στην προσπάθεια του να διαφύγει ο Κόκκινος ζήτησε τη βοήθεια Άγγλων στρατιωτικών οι οποίοι, χωρίς να τον γνωρίζουν προσωπικά, τον βοήθησαν να το ξεκινήσει και να το μεταφέρει, στον Άγγλο ιδιοκτήτη του.
Λίγο καιρό αργότερα, ο Κόκκινος επανήλθε μυστικά στο χωριό του, με άλλους καταζητούμενους και κατασκεύασε κρησφύγετο στο περιβόλι του πατέρα του στο Δροσίστη, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως κατοικία, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε κάθε ενέργεια και εκδήλωση που έκανε η ΕΟΚΑ κι έλαβε μέρος σε όλες τις ενέδρες που έγιναν στην περιοχή Λύσης. Το βράδυ της 9ης προς τη 10η Φεβρουαρίου 1957 ο Κόκκινος και κάποιοι από τους συναγωνιστές του μετακινήθηκαν από το κρησφύγετο τους σε κείνο που βρίσκονταν στο περιβόλι του Παναή Καϊλή, (Παρτακή), πατέρα του Μιχαήλ Καϊλή (Σιάλου) που ανήκε στην ομάδα ανταρτών που είχαν κρησφύγετο στον Κλούβο, με τον οποίο είχαν καταφύγει μαζί στο αντάρτικο. Οι άνδρες της ΕΟΚΑ είχαν προγραμματίσει ενέδρα εναντίον των Αγγλικών στρατευμάτων κατοχής μέσα στη Λύση, για το βράδυ της 11ης Φεβρουαρίου.
Ο θάνατος του
Τυχαία, πέντε Άγγλοι στρατιώτες εντοπίζουν την ανταρτική ομάδα και τη κτυπούν. Οι Έλληνες αντάρτες ανταποδίδουν και γενικεύεται η σύγκρουση. Ο Πάτροκλος που εκτελούσε χρέη φρουρού, αποφάσισε και πληροφόρησε τους συναγωνιστές του για την πρόθεσή του. «Θα πεταχτώ από τον τοίχο της μάντρας και ενώ θα με κυνηγούν και θα με σημαδεύουν οι Άγγλοι, εσείς θα προσπαθήσετε να διαφύγετε για να μη συλληφθείτε» τους είπε. Ο Πάτροκλος πήδησε από τον τοίχο της μάντρας και μ' ένα κυνηγετικό όπλο στο χέρι άρχισε να τρέχει θέτοντας τον εαυτό του στο στόχαστρο των Άγγλων, πυροβολώντας εναντίον τους. Τον ακολουθούν δύο Άγγλοι στρατιώτες με το όχημα τους. Μετά από διακόσια μέτρα ο Πάτροκλος έπεσε ηρωικά, χωρίς οι συντρόφοι του να καταφέρουν να διαφύγουν. Οι αιχμάλωτοι αντάρτες τοποθετούνται σε στρατιωτικό αυτοκίνητο και μέσα στα πόδια τους, το άψυχο κορμί του Πάτροκλου. Όλοι τους [1] μεταφέρονται στην Αμμόχωστο. Την επομένη ημέρα, αφού αναγνωρίζεται από τον πατέρα του, η σορός του Πάτροκλου παραδίδεται στην οικογένειασ του για ταφή και μεταφέρεται στη Λύση με το λεωφορείο του Κ. Σουτζιή. Ο κόσμος στη γενέτειρα του τον υποδέχεται γονατιστός και η Λύση ζει σκηνές αρχαίας τραγωδίας.
Μνήμη Πάτροκλου Κόκκινου
Οι γονείς του Πάτροκλου στάθηκαν όρθιοι, αλύγιστοι κι ατρόμητοι σαν αρχαίοι Σπαρτιάτες. Η Πηνελού (Πηνελόπη) Κόκκινου, η μητέρα του Πάτροκλου, μέσα από τον θρήνο της αναφώνησε: «Είμαι περήφανη. Κάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου. ...{...}... Ήταν θέλημα θεού να πάει ο γιος μου. Αφού δεν επαραδόθηκε ας έσσιει την ευτζιή μου», ενώ ο πατέρας του φωνάζει: «Ε χωριανοί, ο πρώτος μου, ο Πάτροκλος, χαλάλι. Ζήτω η Ελλάδα». Ο Πιερής Αυξεντίου, ο πατέρας του Γρηγόρη, καθώς συλλυπείται τον Ανδρέα Κόκκινο, εύχεται προφητικά να έχει και ο γιος του τέτοιο τιμημένο θάνατο. Παροιμιώδης έμεινε η φράση του Γρηγόρη Αυξεντίου, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, που όταν πληροφορήθηκε τον τρόπο του θανάτου του νεαρού χωριανού του είπε: «Ρε τους Ροκόλους [2], πότε εμάθαν να πολεμούν;». Ο Πάτροκλος Κόκκινος ήταν ο πρώτος πεσών της Λύσης στο Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Το ταπεινό αγροτόπαιδο, παιδί πολυμελούς οικογένειας με ελληνοχριστιανικές αξίες και ιδανικά, αναδείχθηκε σε σπουδαίο παλληκάρι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Πεσόντες αγωνιστές-Κόκκινος Πάτροκλος Κέντρο Έρευνας και Τεκμηρίωσης-ΙΔ.Α.Α.Ε
- Μνήμη Πάτροκλου Κόκκινου, του πρώτου ήρωα της Λύσης στον απελευθερωτικό Αγώνα του 55-59
- Πάτροκλος Κόκκινος και Χαράλαμπος Καλαϊτζής-EOKA
Διαβάστε τα λήμματα
| |||||||||||||||
Παραπομπές
- ↑ [Μαζί με τον Πάτροκλο, στο περιβόλι του Παναή Καϊλή, (Παρτακή), ήταν οι Βάσος Χριστοφόρου, Γεώργιος Ξενή Χατζιωνάς, Μανώλης Χειμώνας, Δήμος Μιχαηλίδης και Κυριάκος Νικολέττης, οι οποίοι συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η ποινή τους δεν εξετελέσθη και μετετράπη αργότερα σε 10 έτη κάθειρξη, ως μέτρο επιείκειας, λόγω έναρξης των ειρηνευτικών συνομιλιών.]
- ↑ [Ρόκολος: στην Κυπριακή διάλεκτο σημαίνει -σκωπτικά: ο νεαρός άνδρας, ο έφηβος.]
