Χρίστος Σαμάρας
Ο Χρήστος Σαμάρας, Έλληνας εθνικιστής, αγωνιστής και μάρτυρας του Κυπριακού απελευθερωτικού-ενωτικού αγώνα της περιόδου 1955-59, γεννήθηκε στο χωριό Λιοπέτρι της επαρχίας Αμμοχώστου στις 12 Φεβρουαρίου 1925 και έχασε τη ζωή του στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 στη μάχη του Αχυρώνα Λιοπετρίου.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του μέχρι την Τετάρτη τάξη. Επειδή ήταν φιλομαθής, θρήσκος και αγνός πατριώτης, έμαθε πολλά διαβάζοντας θρησκευτικά βιβλία και ελληνική ιστορία. Έψαλλε στην εκκλησία του χωριού του. Υπήρξε ο ιδρυτής της ΟΧΕΝ Λιοπετρίου και ο καθοδηγητής της χριστιανικής κίνησης των γύρω χωριών.
Από το 1954 εντάχθηκε στην μυστική οργάνωση ΕΟΚΑ του Γεωργίου Γρίβα-Διγενή, που προπαρασκεύαζε ένοπλη εξέγερση για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τον Ιανουάριο του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εργάστηκε για τη στρατολόγηση μελών της ΕΟΚΑ Στις αρχές Μαρτίου του 1955 ορκίστηκαν στο σπίτι του τα πρώτα μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. Λιοπετρίου. Την 1η Απριλίου 1955, συμμετείχε στην επίθεση που έγινε στη Δεκέλεια με υπεύθυνο τον Γρηγόρη Αυξεντίου και την ίδια μέρα επικηρύχθηκε από τα Αγγλικά στρατεύματα κατοχής της Κύπρου. Παρέμεινε επικηρυγμένος για 5.000 λίρες μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Στο μεσοδιάστημα ανέπτυξε δράση στα χωριά Λιοπέτρι, Λιμνιά, Άγ. Σέργιο, Αυγόρου, Ορμήδεια, Περιστερωνοπηγή, Γαϊδουρά, Πυρκά και Πραστειό.
Στις 30 Αυγούστου, ο Χρίστος Σαμάρας και οι συναγωνιστές του Ανδρέας Κάρυος, Ηλίας Παπακυριακού και Φώτης Πίττας κατόπιν εντολής μετέβησαν [1] στο Λιοπέτρι για να εκπαιδεύσουν τα τοπικά μέλη της ΕΟΚΑ. Στο χωριό, μετά από προδοσία, καταφθάνει Αγγλικός στρατός. Στην προσπάθειά τους να σπάσουν τον κλοιό και να διαφύγουν με αυτοκίνητο, καθώς βρέθηκαν σε νέο κατ' οίκον περιορισμό, τα μέλη της ΕΟΚΑ ενεπλάκησαν σε ανταλλαγή πυροβολισμών με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να καταφύγουν στον Αχυρώνα του Παναγιώτη Καλλή.
Το τέλος του
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, μετά από πολύωρη μάχη οι πολιορκητές ζητούν από τους τέσσερις αγωνιστές να παραδοθούν κι ύστερα από την αρνητική απάντηση περιλούζουν με βενζίνη και πυρπολούν τον Αχυρώνα. Οι φλόγες κι οι καπνοί πνίγουν τους τέσσερις αγωνιστές κι αυτοί αποφασίζουν ηρωική έξοδο, κατά την οποία πέφτουν μαχόμενοι. Όταν οι καπνοί διαλύθηκαν, οι πυροβολισμοί σταμάτησαν, οι Άγγλοι λόγχισαν τους νεκρούς αντάρτες και πυροβόλησαν τα σώματα τους με περίστροφα. Στην ανάκριση λέχθηκε ότι πρώτος έπεσε νεκρός ο Ανδρέας Κάρυος και σε λίγο ο Χρίστος Σαμάρας. Ακολούθησε ο Φώτης Πίττας και τελευταίος ο Ηλίας Παπακυριακού. Στη σύγκρουση, πέραν των μελών της ΕΟΚΑ, σκοτώθηκε ένας Βρετανός στρατιώτης και τραυματίστηκαν άλλοι πέντε Βρετανοί στρατιώτες, οι τρεις σε σοβαρή κατάσταση [2].
Διαβάστε τα λήμματα
| |||||||||||||||
Παραπομπές
- ↑ [Όλοι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν καταζητούμενοι, ο Ανδρέας Κάρυος και ο Φώτης Πίττας είχαν αποδράσει από τα κρατητήρια της Πύλας στις 12 Μαρτίου 1958, ο Ηλίας Παπακυριακού ανήκε στις ομάδες αποστολών του Βαρωσιού και ο Χρίστος Σαμάρας ήταν υπεύθυνος Λιοπετρίου.]
- ↑ Παντάωρος μάχη ομάδος της ΕΟΚΑ και Άγγλων. Εφημερίδα «Μακεδονία», Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 1958, σελίδα 1η.
