Ιωάννης Ξυδόπουλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Ιωάννης Ξυδόπουλος, Έλληνας εθνικιστής, νομικός που άσκησε δικηγορία στην Αθήνα και πολιτικός που διατέλεσε υπουργός Εργασίας στην πρώτη κυβέρνηση της 21ης Απριλίου 1967 υπό τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Κόλλια και μετά το 1970 επιλέχθηκε ως αριστίνδην μέλος και αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής την οποία δημιούργησε ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπαδόπουλος ενώ τα επόμενα χρόνια υπήρξε Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του «Ε.ΠΟ.Κ.» [«Ελληνικόν Πολιτιστικόν Κίνημα»], γεννήθηκε το 1924 στην κωμόπολη Βαλύρα (Τζεφερεμίνι) [1] [2] [3] του νομού Μεσσηνίας και πέθανε το 2008 στην Αθήνα.

Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του έγινε πατέρας δύο γιων, του γλωσσολόγου Γεωργίου Ξυδόπουλου [4], καθηγητή της φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών [5] και του δημοσιογράφου Αθανασίου Ξυδόπουλου [6] [7].

Ιωάννης Ξυδόπουλος
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 1924
Τόπος: Βαλύρα, Μεσσηνία
Πελοπόννησος (Ελλάδα)
Σύζυγος: Έγγαμος
Τέκνα: Γεώργιος, Αθανάσιος (Θάνος)
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, Πολιτικός
Θάνατος: 2008
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)

Βιογραφία

Προπάππος του Ιωάννη ήταν ο Αναγνώστης Ξυδόπουλος που παντρεύτηκε την Ελένη Λινάρδου και από το γάμο τους απόκτησαν τρία παιδιά, τον Ανδρέα [8], τον Ιωάννη και τη Κωνσταντίνα. Παππούς του ήταν ο Ανδρέας Ξυδόπουλος και γιαγιά του η Κούλα Βλάχου. Μέλος της οικογένειας των Ξυδόπουλων της Βαλύρας είναι ο Μακεδονομάχος Παναγιώτης Ξυδόπουλος. Πατέρας του Ιωάννη, ο οποίος είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Ανδρέα, υπάλληλο του Υπουργείου Εργασίας [9] που γεννήθηκε το 1922, ήταν ο αγρότης και κτηνοτρόφος Γεώργιος Ανδρέα Ξυδόπουλος.

Σπουδές / Ενήλικη ζωή

Ο Ιωάννης παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού στο Ελληνικό Σχολείο Μερόπης και τα μαθήματα της Μέσης Εκπαιδεύσεως στο Ημιγυμνάσιο Μερόπης και στο Γυμνάσιο του Μελιγαλά [10]. Μετά από επιτυχείς εξετάσεις εισήλθε και σπούδασε στην Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε στην παράδοση μαθημάτων στο γνωστό νομικό φροντιστήριο «Τσίτουρα». Αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή και ως ασκούμενος δικηγόρος εργάστηκε σ' ένα από τα κορυφαία νομικά γραφεία της εποχής, αυτό του Χρήστου Θηβαίου, ο οποίος εκλέχθηκε επανειλημμένα βουλευτής ενώ διατέλεσε και Υπουργός των Οικονομικών. Ο Ξυδόπουλος ανακηρύχθηκε δικηγόρος Αθηνών, ήταν μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της πόλεως, και δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Στις εθνικές εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε στο νομό Μεσσηνίας με την πολιτική ομάδα «Σύνδεσμος Νέας Πολιτικής» σε συνεργασία με το κόμμα των Φιλελευθέρων [11]. Τον Οκτώβριο του 1964 ήταν μεταξύ των συνηγόρων υπερασπίσεως, στην κατ' έφεση δίκη, των κατηγορουμένων εθνικιστών ακτιβιστών για την επίθεση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο [12]. Ο Ξυδόπουλος διατέλεσε νομικός σύμβουλος κάποιων από τις κορυφαίες εταιρείες της Ελληνική οικονομίας, μεταξύ τους και η εταιρεία «Λουμίδης».

21η Απριλίου 1967

Ο Ξυδόπουλος τάχθηκε από την αρχή υπέρ της στρατιωτικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου του 1967 και την 1η Νοεμβρίου του ίδιου έτους επιλέχθηκε, τοποθετήθηκε και ορκίστηκε [13] από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α' (Κοτσώνη)

  • Υπουργός Εργασίας, στη θέση του παραιτηθέντος Αντωνίου Λέκκα, στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Κόλλια από την οποία παραιτήθηκε σε χρονικό διάστημα λιγότερο του ενός μηνός, συγκεκριμένα στις 24 Νοεμβρίου [14] και αντικαταστάθηκε [15] από τον Δημήτριο Πουλέα.

Στις 10 Απριλίου του 1970 ανακοινώθηκε ο σχηματισμός της «Συμβουλευτικής Επιτροπής» [16] και τον Ιανουάριο του 1971 ανακοινώθηκε ότι ο Ξυδόπουλος περιλαμβάνεται στα αριστίνδην μέλη της [17]. Στις 4 Νοεμβρίου του 1972 [18] ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε το όνομα του Ξυδόπουλου μεταξύ των μελών της «Συμβουλευτικής Επιτροπής» που ίδρυσε και αυτός αναδείχθηκε σε Αντιπρόεδρο της Επιτροπής. Ο Ξυδόπουλος συμμετείχε, επίσης, στην ίδρυση του «Ε.ΠΟ.Κ.» [«Ελληνικό Πολιτιστικό Κίνημα»] του σωματείου που πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια πολιτικοποιήσεως που επιχείρησε το 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο πρωτεργάτης και αρχηγός της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου. Στις 15 Απριλίου 1973, όταν πραγματοποιήθηκε στο «Ευγενίδειο Ίδρυμα» στην Αθήνα η 1η Συνέλευση του «Ε.ΠΟ.Κ. με συμμετοχή περισσότερων από 400 στελεχών απ΄ όλη την Ελλάδα. Πρόεδρος της Γενικής Συνελεύσεως ορίστηκε ο Αριστείδης Σκυλίτσης, τέως δήμαρχος Πειραιά και ιδρυτικό μέλος του «Ε.ΠΟ.Κ.», ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό και ανέγνωσε την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος [19].

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Ξυδόπουλος ο οποίος είπε [20]: «... Κυριαρχούμεθα από τον διάπυρον πόθον της Αλλαγής, η οποία αποτελεί καθολικόν αίτημα των τελευταίων Ελληνικών γενεών... Το ΕΠΟΚ είναι κίνημα προόδου και ανανεώσεως... Το ωνομάσαμεν "Ελληνικόν" και είναι αληθινά Ελληνικόν ως Έμπνευσις, ως Σύνθεσις, ως Ιδέα... Το ωνομάσαμεν "Πολιτιστικόν". Διότι επιθυμούμεν να φανερώσωμεν από την γένεσίν του και τα πρώτα βήματά του, ότι τα ενδιαφέροντά του απλώνονται εις ολόκληρον τον ευρύτατον χώρον ο οποίος λέγεται Πολιτισμός... Τέλος, το ωνομάσαμεν "Κίνημα" και είναι πράγματι κίνημα και αληθινή εξόρμησις. Διότι φιλοδοξούμεν να αποκτήση δυναμικήν παρουσίαν μέσα εις τον κοινωνικόν στίβον των ωραίων και ευγενών αγώνων. Να καταστή ο δαυλός που θα πυρπολύση τας ψυχάς των Νεοελλήνων και ο μοχλός που θα κινήση τας διαδικασίας δια την πραγματικήν "Αλλαγήν", η οποία αποτελεί το εναγώνιον αίτημα και τον ασίγαστον πόθον του Ελληνικού λαού... Ἰδού διατί ἀγαπητοί μου φίλοι, ἐτιτλοφορήσαμεν τό ἀρτιγέν­νητον Σω­ματεῖον μας: “Ἑλληνικόν Πολιτιστικόν Κίνημα”!». Ο Ξυδόπουλος παρέμεινε και διατέλεσε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στη διάρκεια της Β' Περιόδου της [21].

Πολιτειακή μεταβολή

Ο Ξυδόπουλος τίμησε τις ιδεολογικές και πολιτικές του απόψεις στις οποίες στάθηκε συνεπής και υπήρξε συνήγορος υπερασπίσεως ορισμένων εκ των πρωταγωνιστών του επαναστατικού καθεστώτος καθώς και συνήγορος δεκατριών συναδέλφων του δικηγόρων οι οποίοι αποχώρησαν την 1η ημέρα της ενάρξεως της ακροαματικής διαδικασίας στην δίκη των πρωταγωνιστών της 21ης Απριλίου. Στις 3 Μαρτίου του 1975 κατατέθηκε μήνυση σε βάρος του για «εσχάτη προδοσία» [22] λόγω της συνεργασίας του με το επαναστατικό καθεστώς ενώ για τον ίδιο λόγο παραπέμφθηκε, στις 6 Ιουνίου του 1975, στο Πειθαρχικό του Δικηγορικό Συλλόγου Αθηνών [23] με το ερωτηματικό της διαγραφής, με το αιτιολογικό της συνεργασίας του με το επαναστατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, όμως δεν εμφανίστηκε τις επόμενες ημέρες για να απολογηθεί και τελικώς του επιβλήθηκε ποινή προσωρινής παύσεως τριών μηνών [24] [25]. Το 1984 ο Ξυδόπουλος συγκρότησε εθνικιστική κίνηση και στη συνέχεια ψηφοδέλτιο δικηγόρων-μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με το οποίο συμμετείχε στις σωματειακές εκλογές εκείνου του έτους, ενώ με την συγκρότηση του κόμματος «Ε.Π.ΕΝ.» [Εθνική Πολιτική Ένωσις»] το οποίο ίδρυσε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, πολιτικός κρατούμενος στις φυλακές του Κορυδαλλού, ο Ξυδόπουλος συμμετείχε στις δραστηριότητες του κόμματος και εκλέχθηκε μέλος της διοικούσας επιτροπής του [26].

Τον Φεβρουάριο του 1996 ο Ξυδόπουλος τοποθετήθηκε ως μέλος στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο των Δικηγόρων, από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης, Ευάγγελο Βενιζέλο, και μετά από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας [Δ.Σ.Α.], το οποίο συνεδρίασε στις 9 Φεβρουαρίου και αποφάσισε σχετικά. Το γεγονός προκάλεσε την αντίδραση των εκπροσώπων της κομμουνιστικής αριστεράς, που εξέδωσε σχετική ανακοίνωση-καταγγελία, στην οποία τόνιζαν πως «..Ο Δ.Σ.Α. έχει υποχρέωση να επιδιώξει άμεσα την ανάκληση της απαράδεκτης και προκλητικής αυτής απόφασης, να διερευνήσει πλήρως τις περιστάσεις που οδήγησαν στον εκτρωματικό διορισμό του Ξυδόπουλο στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο και να καταλογίσει τις αντίστοιχες ευθύνες...» [27].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 21april1967.png

Αξιωματικοί (επαναστάτες)

21η Απριλίου 1967

25η Νοεμβρίου 1973

Αξιωματικοί

Δολοφονημένοι

Πολιτικά πρόσωπα

Πρωθυπουργοί

Υπουργοί

Υποστηρικτές

25η Νοεμβρίου 1973

Διάφορα πρόσωπα
  • Επίσκοποι
  • Μητροπολίτες
  • Θεολόγοι
  • Πανεπιστημιακοί καθηγητές


Παραπομπές

  1. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ-ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ eetaa.gr
  2. Τζεφερεμίνι-Βαλύρα
  3. Διοικητικές μεταβολές του χωριού μου Βαλύρα lyrasi.blogspot.com
  4. [Ο γλωσσολόγος καθηγητής (Πανεπιστημίου Πατρών) Γεώργιος Ιωάννη Ξυδόπουλος γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εξειδικεύτηκε στη Γλωσσολογία στο School of Oriental and African Studies (Μάστερ, ΜΑ) και το University College London (Διδακτορικό, PhD) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. παντρεύτηκε τη Φαίδρα Καπόγιαννη και απόκτησαν δύο παιδιά, το Γιάννο και τον Μάριο.]
  5. [Γιώργος Ι. Ξυδόπουλος philology.upatras.gr]
  6. [About-Θάνος Ι. Ξυδόπουλος. Δημοσιογράφος-κάτοικος Διονύσου filoidionysou.wordpress.com]
  7. [Ο δημοσιογράφος Αθανάσιος (Θάνος) Ιωάννη Ξυδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Βουρδούση, από το χωριό Καστόρι του νομού Λακωνίας.]
  8. [Ο Ανδρέας Ξυνόπουλος παντρεύτηκε την Κούλα Βλάχου και από το γάμο του έγινε πατέρας δύο παιδιών, της Νατάσας και του Γεωργίου.]
  9. Υπάλληλος κατέθεσεν 200 δραχμάς υπέρ των αγροτών Εφημερίδα «Μακεδονία», 17 Μαΐου 1967, σελίδα 3η.
  10. [Οι 457 μαθητές από Βαλύρα που φοίτησαν στα 5 σχολεία Μελιγαλά-Μερόπης]
  11. [O «Σύνδεσμος Νέας Πολιτικής» Εφημερίδα «Μακεδονία», 3 Απριλίου 1958, σελίδα 8η.]
  12. [Καταδίκην και των 12 κατηγορουμένων Εφημερίδα «Ελευθερία», Σάββατο 17 Οκτωβρίου 1964, σελίδα 8η.]
  13. [Ορκωμοσία νέων Υπουργών και Υφυπουργών Video, Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο, αριθμός τεκμηρίου D3288.]
  14. [Κυβέρνησις ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΛΛΙΑ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης]
  15. [Ο εκδότης και δημοσιογράφος Σάββας Κωνσταντόπουλος σε επιστολή που απέστειλε στις 25 Νοεμβρίου του 1967 στον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο Παρίσι αναφέρεται στην απομάκρυνση του Ξυδόπουλου από την θέση του Υπουργού Εργασίας. Γράφει ο Κωνσταντόπουλος: «....Τέταρτον: Εiς ώρισμένας περιπτώσεις έλειψε δυστυχώς καί ή πλέον στοιχειώδης σοβαρότης. Πανηγυρικώς εξαγγελλόμεναι άποφάσεις άνεκαλούντο. Νόμοι δημοσιευόμενοι είς τήν εφημερίδα τής Κυβερνήσεως άπεσύροντο. Γνωστοποιούμενα μέτρα μετεβάλλοντο άπό τής μιας στιγμής εiς τήν άλλην. Αποκορύφωμα ή περίπτωσις του ύπουργού Εργασίας. Ώρκίσθη ό Ι. Ξυδόπουλος. Εuθύς άμέσως άντελήφθησαν ότι έκαμαν λάθος. Καί μετ' όλίγας ήμέρας τόν καθήρεσαν διορισθέντος έτέρου προσώπου. ...». Ο Κωνσταντόπουλος δεν διευκρινίζει τους λόγους για τους οποίους απομακρύνθηκε, κατά τον ίδιο, ή παραιτήθηκε ο Ξυδόπουλος.] «Ίδρυμα Κωνσταντίνου Καραμανλή-Αρχείο, Γεγονότα & κείμενα», τόμος 7ος, σελίδα 50η.]
  16. [Η Συμβουλευτική επιτροπή Νομοθετικής Εργασίας ή όπως σπανίως αναφέρεται Συμβουλευτική Επιτροπή Καταρτίσεως Νομοθετικών Διαταγμάτων ήταν νομοθετικό όργανο που συγκροτήθηκε το 1970. Είχε τον ρόλο βουλής με αρμοδιότητα την επεξεργασία νομοθετημάτων και συμβουλευτικού χαρακτήρα. Αρμοδιότητα της επιτροπής ήταν να «εκφέρει γνώμην επί της αρχής και του εν γένει περιεχομένου των εις αυτήν παραπεμπομένων υπό του Πρωθυπουργού σχεδίων Νομοθετικών Διαταγμάτων». Η θέση του μέλους της «Συμβουλευτικής» ήταν έμμισθη, με «μηνιαία αποζημίωση» όχι μεγαλύτερη από τις απολαβές Γενικού Γραμματέα Υπουργείου, συν τα οδοιπορικά και -στην περίπτωση του προέδρου- έξοδα παραστάσεως (Ν.Δ. 959/1971). Τα μέλη της εκλέχτηκαν από εργατικές κι άλλες οργανώσεις. Στις 10 Απριλίου του 1970 ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε τον σχηματισμό της. Αποτελείτο από 2 σώματα, το Κεντρικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο και το Επαρχιακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Το Κεντρικό Συμβούλιο συνήλθε στην Αθήνα, στο κτίριο του Κοινοβουλίου. Στις 17 Νοεμβρίου 1970 ανακοινώθηκαν οι 526 υποψήφιοι και στις 29 Νοεμβρίου διεξάγονται οι εκλογές όπου εκλέγονται οι 92 από τους οποίους ο Γεώργιος Παπαδόπουλος επιλέγει τους 46 και ορίζει ακόμα 10 της επιλογής του, όχι αποκλειστικά από τους εκλεγμένους. Στην ψηφοφορία ψήφισαν τα διοικητικά συμβούλια της ΠΑΣΕΓΕΣ (αγροτών), ΓΣΣΕ (εργατών), ΑΣΒΕ (Βιοτεχνών), ΤΕΕ (τεχνιτών), ΣΕΕΣ (εμπόρων), ΣΕΔΣ (δικηγόρων), ΠΝΟ (ναυτικών), ΠΙΣ (ιατρών), ΣΕΒ (βιομηχάνων), τα Συνδικάτα και όλα τα δημοτικά συμβούλια. Συνολικά οι εκλέκτορες ήταν 1.240. Στις 12 Δεκεμβρίου 1971, διεξήχθηκαν οι δεύτερες εκλογές για νέα Συμβουλευτική Επιτροπή με περισσότερα μέλη, και με περισσότερες αρμοδιότητες. Οι εκλέκτορες στις δεύτερες εκλογές ήταν 10.666.]
  17. [Η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής: Βαγενάς Αργύριος, Βογιατζής Απόστολος, Βουρδουμπάς Περικλής, Γεωργακόπουλος Νικόλαος, Δεδόπουλος Γεώργιος, Δεμερτζής Γεώργιος, Δημόπουλος Δημήτριος, Θανόπουλος Αθανάσιος, Κακατσίδης Γεώργιος, Καμήλος Άγγελος-Γεράσιμος, Καπετανόπουλος Γεώργιος, Καραΐσκος Χρήστος, Καρλαύτης Κωνσταντίνος, Καρλής Νικόλαος, Κόγκας Πιέρρος, Κουκουνάρης Γεώργιος, Κωνσταντινίδης Αθανάσιος, Λιβαθηνός Θεοδόσιος, Μακρυγιάννης Ιωάννης, Μαλεβίτης Ηλίας, Μέρμηγκας Σωκράτης, Μέρτζος Νικόλαος, Μπουρτζής Κυριάκος, Μωϋσίδης Θεοχάρης, Νικολόπουλος Εμμανουήλ, Ξανθάκος Χρήστος, Ξυδόπουλος Ιωάννης, Οικονομόπουλος Παναγιώτης, Παπαγγελής Λουκάς, Πασσαλίδης Θεοδωρος, Παύλου-Καραγεωργιάδου Αγνή, Πέτρου Χρήστος, Πιπιλής Ιωάννης, Πλουμιδάκης Κωνσταντίνος, Ρουχωτάς Δημοσθένης, Σερμπής Γεώργιος, Σπηλιόπουλος Κυριάκος, Σταυρίδης Παναγιώτης, Σύρρος Σωτήριος, Τάτσης Κωνσταντίνος, Τζαβέλας Παναγιώτης, Τζαννετάκος Χαράλαμπος, Τουρκοβασίλη Ρεβέκκα, Τσάτσος Αλέξανδρος, Τσιριβάκος Λεωνίδας, Φασουλάς Κωνσταντίνος, Φίτζος Κωνσταντίνος, Φλούδας Αχιλλέας, Φωκάς Γεώργιος, Φωτιάδης Ευάγγελος, Χανδακάς Αθανάσιος, Χαρίτος Ιωάννης, Χατζηστεφανής Παναγιώτης, Χελης Γεώργιος, Χριστόπουλος Παναγιώτης, Χωριατόπουλος Αντώνιος.] Συμβουλευτική Επιτροπή: Ονομαστικός -αλφαβητικός- κατάλογος μελών 1ης Περιόδου.]
  18. [Ιστορία του Ε.ΠΟ.Κ. epok1973.com]
  19. [Η ιδρυτική διακήρυξη του ΕΠΟΚ rthodoxiapatridavasileia.blogspot.com]
  20. [Η ιδρυτική διακήρυξη του ΕΠΟΚ rthodoxiapatridavasileia.blogspot.com]
  21. [*Βαγενάς Αργύριος, *Βογιατζής Απόστολος, Βλαχάκης Σπυρίδων, Βοσνιάκος Αλέξανδρος, Γώγος Γρηγόριος, Δασκαλάκης Φρίξος, Δασκαλογιαννάκης Εμμανουήλ, Δέδες Γεώργιος, *Δεδόπουλος Γεώργιος, Δελήμπαση Ελένη, Δεσποτίδης Αλέξανδρος, Δημόπουλος Γεώργιος, Ευμοιρίδης Κωνσταντίνος, Ζυμάρης Κυριάκος, *Κακατσίδης Γεώργιος, Κανελλόπουλος Παναγιώτης, Καπετανάκης Αντώνιος, Κάππας Ζαχαρίας, Καραμάνος Νικόλαος, Κατωπόδης Γεράσιμος, Κόρκας Γεώργιος, Κοσσυβάκης Νικόλαος, Κούτσικος Χαράλαμπος, Κουτσοπίνας Δήμος, *Κωνσταντινίδης Αθανάσιος, Λιδωρίκη Βασιλική, *Μαλεβίτης Ηλίας, *Μέρμηγκας Σωκράτης, *Μέρτζος Νικόλαος, Μιχαλόπουλος Μιχαήλ, Μπέσης Λάζαρος, *Μωϋσίδης Θεοχάρης, Ναουμίδης Σπυρίδων, Νίτσος Παντελής, *Ξανθάκος Χρήστος, *Ξυδόπουλος Ιωάννης, Παναγιωτόπουλος Γεώργιος, Παντελίδης Παναγιώτης, Παπαδημητρίου Δημήτριος, Παπαευθυμίου Βασίλειος, Παπαντίνος Βασίλειος, *Πασσαλίδης Θεόδωρος, Πατέρας Γεώργιος, Πατρινός Σπυρίδων, *Πιπιλής Ιωάννης, Ποντίκας Πελοπίδας, Πουσκούρης Γεώργιος, Προκοπάκης Μιχαήλ, Ραζής Κωνσταντίνος, Ρέκκος Ιωάννης, Ρωμανού Ελένη, Σιώζος Θεοχάρης, Σπηλιάκος Δημήτριος, *Σπηλιόπουλος Κυριάκος, Στρανής Διονύσιος, Στρατηγάκης Αθανάσιος, *Σύρρος Σωτήριος, *Τσάτσος Αλέξανδρος, Τσιάβες Αντώνιος, *Φλούδας Αχιλλέας, *Φωτιάδης Ευάγγελος, *Χαρίτος Ιωάννης, Χατζάρης Νικόλαος, *Χατζηστεφανής Παναγιώτης, *Χελης Γεώργιος, Χριστινίδης Αλέξανδρος, Χρυσούλας Ζαχαρίας, Ψήφης Άγγελος.] Συμβουλευτική Επιτροπή: Ονομαστικός -αλφαβητικός- κατάλογος μελών 2ης Περιόδου, (με αστερίσκο σημειώνονται τα μέλη της Επιτροπής που παρέμειναν στη σύνθεση της από την 1η περίοδο).]
  22. [Μηνύθηκαν 48 συνεργοί για εσχάτη προδοσία Εφημερίδα «Ριζοσπάστης», 30 Μαρτίου 1975, σελίδα 10η.]
  23. [Οι Ανδρουτσόπουλος, Τσουκαλάς, Ζουρνατζής και άλλοι 6 χουντικοί στο Πειθαρχικό του ΔΣΑ Εφημερίδα «Μακεδονία», 7 Ιουνίου 1975, σελίδα 1η.]
  24. Ετιμωρήθησαν με παύση έξι δικηγόροι των Αθηνών Εφημερίδα «Μακεδονία», 27 Ιουνίου 1975, σελίδα 7η.
  25. Απορρίφθηκαν οι προσφυγές Ξυδόπουλου & Αποστολίδη. Εφημερίδα «Μακεδονία», 2 Μαρτίου 1977, σελίδα 6η.
  26. Γιώργης Θ. Κρεμμυδάς-«Οι άνθρωποι της Χούντας μετά τη δικτατορία», εκδόσεις «Εξάντας», Αθήνα 1984, σελίδα 266η.
  27. [Χουντικός δικηγόρος εκλεκτός του υπουργού Δικαιοσύνης Εφημερίδα «Ριζοσπάστης», Σάββατο 1 Ιούνη 1996.]