Ιωάννης Κωλέττης
Ο Ιωάννης Κωλέττης, Έλληνας πολιτικός που διατέλεσε 2ος συγκυβερνήτης ως μέλος της Τριμελούς Επιτροπής και κατόπιν πρώτος πρωθυπουργός, ιδρυτής του Κόμματος της Φουστανέλας ή Γαλλικού Κόμματος, ένας από τους πρωταιτίους και πρωταγωνιστές του εμφύλιου πολέμου που ξέσπασε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, μετά την απελευθέρωση του 1821, γεννήθηκε το 1773 ή το 1774 στο Συρράκο της Ηπείρου και πέθανε στις 31 Αυγούστου 1847 στην Αθήνα, από νεφρίτιδα.
| Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος * Συγκυβερνήτες * |
|---|
| Έναρξη Θητείας : 12 Ιουνίου 1834 |
| Λήξη θητείας : 20 Μαΐου 1835 |
| Προκάτοχος |
|
|
| Διάδοχος |
|
|
| Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος * Πρωθυπουργός * |
| Έναρξη Θητείας : 6 Αυγούστου 1844 |
| Λήξη θητείας : 31 Αυγούστου 1847 |
| Προκάτοχος |
|
|
| Διάδοχος |
|
|
Βιογραφία
Ο Κωλέττης διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα στη γενέτειρά του, ενώ κατόπιν πήγε στα Ιωάννινα, όπου άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο. Ο θείος του Γεώργιος Τούρτουρης που διέκρινε την ευφυΐα του τον έβαλε στη σχολή του Ψαλίδα. Από εκεί πήγε στην Πίζα, γράφηκε στην ιατρική σχολή και συνδέθηκε στενά με το Θεόφιλο Καΐρη, που σπούδαζε φυσικομαθηματικά. Στην Ιταλία, όπου έμεινε επτά χρόνια, ήταν πρόσφατες ακόμα οι εντυπώσεις από τη θριαμβευτική εκστρατεία του Βοναπάρτη. Έτσι σχημάτισε τη γνώμη πως ήταν δυνατό να απελευθερωθεί η Ελλάδα με τη βοήθεια των Γάλλων που ήδη είχαν καταλάβει τα Επτάνησα. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε ως γιατρός του γιου του Αλή πασά, του Μουχτάρ.
Το 1819 μυήθηκε και έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και συνεργάστηκε μαζί μ` άλλους Ηπειρώτες για την επίτευξη των σκοπών της. Τον Ιούνιο του 1821 ξεσήκωσε εναντίον των Τούρκων τα Βλαχοχώρια της Ηπείρου, αλλά η επαναστατική αυτή κίνηση πνίγηκε γρήγορα. Τότε αναγκάστηκε να καταφύγει στο Μεσολόγγι και από εκεί στην Πελοπόννησο, όπου γρήγορα πήρε σημαντική θέση μεταξύ των πολιτικών. Πήρε μέρος ως πληρεξούσιος της Ηπείρου στην Α' Εθνοσυνέλευση του 1822 - 1823 στην Επίδαυρο. Το 1822 διορίστηκε υπουργός των Εσωτερικών και από τότε υπηρέτησε τον αγώνα ως μέλος των κυβερνήσεων και των εθνοσυνελεύσεων. Κατά την κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε
- υπουργός Εσωτερικών & πολέμου και μετά τη δολοφονία του σύστησε με τους Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Αυγουστίνο Καποδίστρια, τριμελή επιτροπή. Δημιουργήθηκαν όμως διενέξεις μεταξύ τους που κατέληξαν σε εμφύλια σύρραξη, που διήρκησε μέχρι τον ερχομό του Όθωνα.
Την περίοδο της αντιβασιλείας ο Κωλέττης χρημάτισε
- υπουργός σε διάφορα υπουργεία.
Μετά την ενηλικίωση του Όθωνα,
- διορίστηκε πρεσβευτής στο Παρίσι και ξαναγύρισε στην Ελλάδα το 1844, μετά την παραχώρηση του συντάγματος, οπότε ανέλαβε την αρχηγία του Γαλλόφιλου κόμματος ή του κόμματος της φουστανέλας, όπως λεγόταν.
Στις 6 Αυγούστου 1844
- σχημάτισε κυβέρνηση και τη διατήρησε μέχρι το θάνατό του στις 31 Αυγούστου 1847, βασισμένος στη βασιλική εύνοια και στην υποστήριξη της Γαλλίας.
Εξασφάλισε την κομματική δύναμή του με την καλλιέργεια του ιδανικού της Μεγάλης Ιδέας, με τη ρουσφετολογία, με την παροχή άφθονων υποσχέσεων που δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθούν ποτέ. Υπήρξε μέχρι το τέλος της ζωής του υποστηρικτής των Γάλλων, σ' οποιαδήποτε σχέδιά τους για την Ελλάδα, είτε σωστά ήταν αυτά ή λαθεμένα. Αντιμετώπισε τους πολιτικούς του αντίπαλους με σκληρότητα και δε δίσταζε στη χρησιμοποίηση θεμιτών ή αθέμιτων μέσων, προκειμένου ν' απαλλαγεί από αυτούς.
