Αυγουστίνος Καποδίστριας
Ο Αυγουστίνος Ιωάννης Μαρία Καποδίστριας, Έλληνας πολιτικός που διατέλεσε συγκυβερνήτης της Ελλάδος από τις 27 Σεπτεμβρίου 1831 έως τις 28 Μαρτίου 1832, και ήταν αδελφός του Ιωάννη Καποδίστρια, τον οποίο διαδέχθηκε μετά τη δολοφονία του, γεννήθηκε το 1778 στην Κέρκυρα, πέθανε το Μάιο του 1857 στην Αγία Πετρούπολη και τάφηκε στη Μονή Πλατυτέρας στην Κέρκυρα.
| Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος * Συγκυβερνήτες * |
|---|
| Έναρξη Θητείας : 8 Δεκεμβρίου 1831 |
| Λήξη θητείας : 23 Μαρτίου 1832 |
| Προκάτοχος |
|
|
| Διάδοχος |
|
|
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Ήταν ο τρίτος γιος του νομικού και πολιτικού Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια και της Διαμαντίνας Γονέμη. Σπούδασε αγρονομία και φιλολογία, διατέλεσε διπλωματικός υπάλληλος και αξιωματούχος της Επτανήσου Πολιτείας, ενώ το 1818 ήταν διπλωματικός ταχυδρόμος του τσάρου. Από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας ήταν μέλος της και στη ανέλαβε έφορος της στην Κέρκυρα. Στις αρχές Απριλίου 1819, πήγε στους Παξούς οπού μύησε τον Γεώργιο Λουρόπουλο, τον οποίο όρισε αρχηγό της, [1]. Σε επιστολή του στις 10 Ιανουαρίου 1819, προς Πρηνάρη αναφέρει «Εγώ αναχωρώ εις Παξούς εκείθεν εις Λευκάδα και ακολούθως εις Ζάκυνθον». Στις 23 Αυγούστου 1829, ανέλαβε τη διοίκηση της Δυτικής Ελλάδος [2] και βοήθησε στην απομάκρυνση των τουρκικών φρουρών από τη Ναύπακτο, το Αντίρριο και το Μεσολόγγι.
Κυβερνήτης
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, μετά τη δολοφονία του αδελφού του, εκλέχθηκε από τη Γερουσία, μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Ιωάννη Κωλέττη, πρόεδρος της προσωρινής τριμελούς «Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδας» και έμεινε στη θέση αυτή, ως τις 7 Δεκεμβρίου. Το αγγλικό κόμμα, το οποίο ήταν αντιπολίτευση και περιλάμβανε στις τάξεις του κυρίως νησιώτες και Πελοποννήσιους, θεωρούσε τη διάδοχη κατάσταση του Ιωάννη Καποδίστρια, συνέχεια της απολυταρχικής και φιλορωσικής πολιτικής του. Στις ίδιες απόψεις προσχώρησε και ο Ιωάννης Κωλέττης, επικεφαλής του γαλλικού κόμματος που ήταν εκπρόσωπος των Στερεοελλαδιτών.
Στις 5 Δεκεμβρίου συγκλήθηκε η Ε' Εθνοσυνέλευση στο Άργος και τον ανακήρυξε «Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως», μέχρι την ψήφιση του Συντάγματος. Οι αντιπολιτευόμενοι, που αποκαλούνταν «συνταγματικοί», αμφισβήτησαν την απόφαση και ως το καλοκαίρι του 1832, η χώρα συγκλονίστηκε από πολιτική αστάθεια και σε εμφύλιες ένοπλες διαμάχες, που οδήγησαν στη δημιουργία δημιουργήθηκαν δύο κυβερνήσεων. Στο Ναύπλιο είχε έδρα η κυβέρνηση με κυβερνήτη τον Αυγουστίνο Καποδίστρια και εξουσίαζε την Πελοπόννησο και στην Περαχώρα Λουτρακίου στο σημερινό Νομό Κορινθίας, είχε έδρα η κυβέρνηση του Ιωάννη Κωλέττη, που εξουσίαζε τη Στερεά Ελλάδα.
Στις 13 Μαρτίου του 1832, διέταξε την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και στη συνέχεια προσπάθησε να μεσολαβήσει μεταξύ των κυβερνητικών και των αντικαποδιστριακών για την αποτροπή ένοπλης σύγκρουσης. Το σύνταγμα ψηφίστηκε στις 15 Μαρτίου 1832, προέβλεπε βασιλιά ως ανώτατο άρχοντα, και η Εθνοσυνέλευση, τον ανακήρυξε Κυβερνήτη της Ελλάδας, ως την επιλογή και άφιξη του ηγεμόνα, όμως στις 28 Μαρτίου 1832, όταν εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα του Ιωάννη Κωλέττη, παραιτήθηκε και στις 30 Μαρτίου, αναχώρησε από την Ελλάδα με τη ρωσική φρεγάτα «Πάρις», έχοντας μαζί του και τη σορό του Ιωάννη Καποδίστρια. Τη φυγή του διακωμώδησε ο τύπος της εποχής και χαρακτηριστικό είναι το ποίημα του Αλέξανδρου Σούτσου
«Δεν μπορώ εις το κακό μου κ’ εις την λύπη μου ν’ ανθέξω•
να με πουν, «απ’ την Ελλάδα, Εξοχώτατέ μου, έξω!»
Προχθές ήμουν Κυβερνήτης• τώρα φεύγω παλιομούτσος
μ’ ένα Ρώσικο καράβι, καθώς πρόλεγεν ο Σούτσος!
Τα παιδιά με τα λεμόνια το κατόπι μου με παίρνουν...
στους Κορφούς ενώ οι Φράγκοι σαν κατάδικο με σέρνουν...
Μη παιδιά, με τα λεμόνια!!! Έγια μόλα! Έγια λέσα!
Ένας κόντες είναι μέσα.»
[3] Μετά την αναχώρησή του από το Ναύπλιο, εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και αργότερα στην Πετρούπολη, όπου συνταξιοδοτήθηκε από τη Ρωσικό κράτος.
Κοινωνική δράση
Ήταν εκλεγμένο μέλος της «Αναγνωστικής Εταιρείας» Κέρκυρας, που ιδρύθηκε το 1836, μαζί με τους Αθανάσιο Πολίτη, Άγγελο Κογεβίνα, Βιάρο Καποδίστρια, Ανδρέα Κάλβο, Διονύσιο Σολωμό, Ιάκωβο Πολυλά, Γεράσιμο Μαρκορά, Γεώργιο Θεοτόκη, Νικόλαο Τομαζαίο, Νικόλαο Μάντζαρο, Σπύρο Σαμαρά, Λορέντζο Μαβίλη, Κωνσταντίνο Θεοτόκη, Άγγελο Γιαλλινά, το Μητροπολίτη Κερκύρας και τον τότε οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα. Το 1840 έλαβε, από την «Ιόνια Πολιτεία» που ήταν υπό τον έλεγχο της Αγγλίας, τον τίτλο του κόμη.
Εξωτερικές συνδέσεις
- Αυγουστίνος Καποδίστριας Αργολική Βιβλιοθήκη
Εσωτερική αρθρογραφία
Παραπομπές
- ↑ [Πηγή: Εφημερίδα Παξοί 197-198/193]
- ↑ τη Διοίκηση της Δυτικής Ελλάδος
- ↑ Ποίημα: «Ο ψευδοκυβερνήτης της Ελλάδος Αυγουστίνος Καποδίστριας από το πλοίον της φυγής»
